Based on the R2 values obtained, th

Based on the R2 values obtained, the goodness-of-fit of experi-
mental data to the predicted values (isotherm models) are ac-
cording to the following order; Langmuir > Redlich-
Peterson > Freundlich. It is therefore postulated that the adsorption
of methylene blue takes place at a specific homogenous sites on the
surface of adsorbent (PLAC-B) where each molecule possessing
constant enthalpies and sorption activation energy. All binding
sites also possess equal affinity for the adsorbate, with no trans-
migration of the adsorbate in the plane of the surface (Kundu and
Gupta, 2006; Perez-Marín et al., 2007 -
). This shows that the
adsorption occurs at finite (fixed) number of definite localized sites,
which are identical and equivalent with no lateral interaction and
steric hindrance between the adsorbed molecules and the adjacent
sites (Foo and Hameed, 2010). Table 4 highlights the comparison
between PLAC-B and other adsorbents on the removal of methylene
blue.
Table 4 indicates the potential of using pineapple leaves-
activated carbon (PLAC-B) to effectively remove methylene blue
from solution. Maximum methylene blue removal capacity of
288 mg/g recorded in this work is higher compared to the other
adsorbents listed except for date stones (398 mg/g). Moreover,
PLAC-B demonstrates a greater removal of methylene blue than
activated carbons with higher surface area. From the KL value of
0.075, the separation factor (RL) was determined using the
following equation (Prahas et al., 2008),
RL ¼ 1
1 þ KLCo
The RL value gives an indication on mode of the isotherm pro-
cess whether it is unfavourable (RL > 1), linear (RL ¼ 1), favourable
(0 < RL < 1) or irreversible (RL ¼ 0). In this study, an RL value of 0.03
shows that the adsorption of methylene blue onto PLAC-B was
highly favourable (as the value is way beyond the unfavourable
region of RL > 1) and there is a strong interaction between the
methylene blue molecules and the activated carbon (Kumar and
Tamilarasan, 2013).
Effect of initial concentration and contact time
The ability of PLAC-B to remove methylene blue at various
initial concentrations (5e400 mg/L) is shown in Fig. 6. The
removal of methylene blue onto PLAC-B was rapid at the initial
period of contact time which became slow and stagnate with the
increase in contact time. Generally, PLAC-B shows a high capa-
bility to reach saturation of methylene blue removal for the first
120 min. After 120 min, no difference in the amount of methylene
blue uptake was observed indicating the equilibrium has been
attained. This phenomenon can be attributed to the driving force
to overcome the mass transfer resistance on the adsorbent phase
through the use of high concentration of methylene blue. After a
period of time, it is assumed that no further adsorption takes
place. PLAC-B showed the ability to completely remove
5e200 mg/L of methylene blue within 15 min with maximum
removal of 0.16 mg/g (5 mg/L), 0.76 mg/g (10 mg/L), 2.23 mg/g
(25 mg/L), 4.75 mg/g (50 mg/L), 9.74 mg/g (100 mg/L) and
19.7 mg/g (200 mg/L). However, higher contact time was required
to remove more concentrated methylene blue. The removal was
recorded as 29.8 mg/g (300 mg/L) and 39.74 mg/g (400 mg/L) after
120 min of contact time. Similar trend was also reported by re-
searchers who worked with activated carbons prepared from
lignocellulosic sources (Yasin et al., 2007; Prahas et al., 2008; Zaini
and Zakaria, 2013; Pezoti et al., 2014).
The mechanism for the removal of methylene blue by adsorp-
tion onto PLAC-B may be assumed to involve the following four
steps as suggested by Kannan and Sundaram (2001) namely the
migration of dye from bulk of the solution to the surface of the
adsorbent, diffusion of dye through the boundary layer to the sur-
face of the adsorbent, adsorption of dye at an active site on the
surface of the adsorbent and intra-particle diffusion of dye into the
interior pores of the adsorbent. The boundary layer resistance is
affected by the rate of adsorption, and the increase in contact time
reduces the resistance and increases the mobility of dye during
adsorption.
Effect of adsorbent dosage
Evaluation on the effect of different adsorbent (PLAC-B) dosage
(0.10e0.50g) on the removal of 400 mg/L of methylene blue
revealed that the use of 0.50g of PLAC-B was able to remove the
highest amount of methylene blue (376 mg/g) at the shortest
contact time of 240 min. At the same contact time, 0.25 g of PLAC-B
was only able to remove 286 mg/g of methylene blue while a much
lower uptake of 33.4 mg/g by 0.10 g of PLAC-B. Similar pattern was
also reported by other researchers using different types of adsor-
bents and dyes (Prahas et al., 2008; Ahmed and Dhedan, 2012;
Akkaya and Güzel, 2013; Pezoti et al., 2014). Higher methylene
blue removal from the use of higher concentrations of PLAC-B can
be associated with higher availability of active binding sites present
on the surface of PLAC-B. Generally, with the increasing contact
time the rate of

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตาม R2 ค่าได้ ในความดีของพอดี experi-ข้อมูลค่าคาดการณ์ (แบบจำลอง isotherm) จิตมี ac-cording ใบสั่งต่อไปนี้ Langmuir > Redlich -Peterson > Freundlich มันจึงเป็น postulated ที่ดูดซับสีฟ้าเมทิลีนได เกิดที่อเมริกาให้เป็นเฉพาะในการผิวของ adsorbent (เป็นกันเอง-B) ซึ่งแต่ละโมเลกุลมีenthalpies คงและดูดพลังงานกระตุ้น รวมทั้งหมดอเมริกายังมีความสัมพันธ์ที่เท่าเทียมกันสำหรับ adsorbate กับทรานส์ไม่-ย้ายของ adsorbate ในระนาบของพื้นผิว (นดู และกุปตา 2006 เปเรซ Marín et al., 2007-- ). นี้แสดงให้เห็นว่าการดูดซับเกิดขึ้นในจำนวนจำกัด (ถาวร) ของเว็บไซต์เป็นภาษาท้องถิ่นแน่นอนซึ่งจะเหมือนกัน และเท่ากับไม่โต้ตอบที่ด้านข้าง และกำแพง steric ระหว่างโมเลกุล adsorbed การติดอเมริกา (ฟูและ Hameed, 2010) ตาราง 4 สรุปภาพการเปรียบเทียบB เป็นกันเองและอื่น ๆ adsorbents บนเอาเมทิลีนไดสีฟ้าตาราง 4 แสดงศักยภาพของการใช้ใบสับปะรด-คาร์บอน (เป็นกันเอง-B) ได้อย่างมีประสิทธิภาพเอาบลูเมทิลีนไดจากการแก้ปัญหา กำลังเอาบลูเมทิลีนไดสูงสุดของ288 mg/g ในงานนี้มีสูงเมื่อเทียบกับอื่น ๆadsorbents แสดงเว้นวันหิน (398 mg/g) นอกจากนี้เป็นกันเอง-B แสดงให้เห็นถึงเอามากกว่าเมทิลีนไดน้ำเงินมากกว่าเปิดใช้งานการ carbons มีพื้นที่ผิวสูง จากค่า KL0.075 ตัวแยก (RL) ถูกกำหนดโดยใช้การตามสมการ (Prahas et al., 2008),RL ¼ 11 þ KLCoค่า RL แสดงโหมด pro isotherm ที่-cess ไม่ว่าจะเป็น unfavourable (RL > 1), เส้น (RL ¼ 1), ดี(0 < RL < 1) หรือให้ (RL ¼ 0) ในการศึกษานี้ ค่า RL ของ 0.03แสดงที่ดูดซับสีฟ้าเมทิลีนไดลง B เป็นกันเองดีมาก (เป็นค่า ทางเหนือที่ unfavourableภูมิภาคของ RL > 1) และมีการโต้ตอบที่แข็งแกร่งระหว่างการบลูเมทิลีนไดโมเลกุลและคาร์บอน (Kumar และTamilarasan, 2013)ผลของความเข้มข้นเริ่มต้นและเวลาติดต่อความเป็นกันเองบีเอาบลูเมทิลีนไดที่ต่าง ๆความเข้มข้นเริ่มต้น (5e400 mg/L) จะแสดงใน Fig. 6 ที่เอาบลูเมทิลีนไดไปเป็นกันเอง-B ได้อย่างรวดเร็วในการเริ่มต้นรอบระยะเวลาเวลาที่ติดต่อกลายเป็นช้า และ stagnate ด้วยการเพิ่มเวลาติดต่อ ทั่วไป เป็นกันเอง-B แสดงสูง capa แบบbility ถึงเข้มบลูเมทิลีนไดลบในครั้งแรก120 นาที หลังจาก 120 นาที ไม่แตกต่างจำนวนเมทิลีนไดดูดซับสีฟ้าที่สังเกตแสดงสมดุลได้บรรลุ ปรากฏการณ์นี้สามารถเกิดจากแรงผลักดันเพื่อเอาชนะความต้านทานการถ่ายโอนมวลในระยะ adsorbentโดยใช้ความเข้มข้นสูงของบลูเมทิลีนได หลังจากระยะเวลา จะถือว่าไม่ดูดซับไปใช้สถานที่ แสดงให้เห็นว่าสามารถเอา B เป็นกันเอง5e200 mg/L สีฟ้าเมทิลีนไดภายใน 15 นาทีสูงสุดด้วยลบ 0.16 mg/g (5 mg/L), 0.76 มิลลิกรัม/กรัม (10 mg/L), 2.23 mg/g(25 mg/L), 4.75 mg/g (50 mg/L), 9.74 mg/g (100 mg/L) และ19.7 มิลลิกรัม/กรัม (200 mg/L) อย่างไรก็ตาม เวลาติดต่อสูงถูกต้องเอาเพิ่มเติมเข้มข้นบลูเมทิลีนได การเอาออกได้เป็น 29.8 มิลลิกรัม/กรัม (300 mg/L) และ 39.74 mg/g (400 mg/L) หลังจาก120 นาทีเวลาติดต่อ ยังมีรายงานแนวโน้มที่คล้ายกัน โดย re-ผู้ที่ทำงานร่วมกับเตรียมจาก carbons เปิดใช้งานแหล่งที่มา lignocellulosic (ยาซิน et al., 2007 Prahas et al., 2008 Zainiและ Zakaria, 2013 Pezoti et al., 2014)กลไกในการกำจัดของบลูเมทิลีนไดโดย adsorp-สเตรชันลง B เป็นกันเองอาจถือว่าเกี่ยวข้องกับสี่ต่อไปนี้ขั้นตอนแนะนำโดย Kannan และซันดาราม (2001) ได้แก่การย้ายของสีย้อมจากจำนวนมากของการแก้ปัญหาพื้นผิวของการแพร่ adsorbent ของย้อมผ่านชั้นขอบเขตจะเซอ-หน้าดูดซับ adsorbent ของสีย้อมที่มีใช้งานในการผิวของแพร่ adsorbent และภายในอนุภาคของสีย้อมเป็นการรูขุมขนภายในของตัว adsorbent มีความต้านทานชั้นขอบเขตรับผลกระทบจากอัตราการดูดซับ และเพิ่มขึ้นในเวลาติดต่อลดการต่อต้าน และเพิ่มสีย้อมในระหว่างเคลื่อนที่ดูดซับผลของปริมาณ adsorbentการประเมินในผลแตกต่างปริมาณ (เป็นกันเอง-B) adsorbent(0.10e0.50g) ในการกำจัดของ 400 mg/L สีฟ้าเมทิลีนไดเปิดเผยว่า ได้เอาออกใช้ 0.50g บีเป็นกันเองจำนวนสูงสุด (376 mg/g) บลูเมทิลีนไดที่สั้นที่สุดติดต่อเวลา 240 นาที เดียวกันติดต่อเวลา 0.25 g บีเป็นกันเองได้เพียงเอา 286 mg/g ของบลูเมทิลีนไดขณะมากดูดซับต่ำกว่าของ 33.4 mg/g โดย g 0.10 ของบีเป็นกันเอง มีรูปแบบคล้ายกันยัง รายงาน โดยนักวิจัยอื่น ๆ ใช้แตกต่างกันของ adsor-bents และสี (Prahas et al., 2008 Ahmed และ Dhedan, 2012Akkaya และ Güzel, 2013 Pezoti et al., 2014) เมทิลีนไดสูงเอาสีฟ้าจากการใช้ความเข้มข้นสูงของ B เป็นกันเองสัมพันธ์กับความพร้อมใช้งานสูงของอเมริการวมงานนำเสนอบนพื้นผิวของบีเป็นกันเอง ทั่วไป ด้วยการเพิ่มขึ้นติดต่อเวลาอัตรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขึ้นอยู่กับค่า R2
ได้รับความดีของประสบการณ์แบบของข้อมูลทางจิตใจในการคาดการณ์ค่า(รูปแบบไอโซเทอม) จะทํา
cording คำสั่งดังต่อไปนี้ Langmuir> Redlich-
ปีเตอร์สัน> Freundlich มันคือการตั้งสมมติฐานว่าดังนั้นการดูดซับสีฟ้าเมทิลีนจะเกิดขึ้นที่เว็บไซต์ที่เป็นเนื้อเดียวกันโดยเฉพาะบนพื้นผิวของตัวดูดซับ(PLAC-B) ซึ่งแต่ละโมเลกุลมีenthalpies อย่างต่อเนื่องและการดูดซับพลังงานกระตุ้น ทั้งหมดที่มีผลผูกพันนอกจากนี้เว็บไซต์ยังมีความสัมพันธ์ที่เท่าเทียมกันสำหรับดูดซับที่มีทรานส์ไม่มีการย้ายถิ่นของดูดซับในระนาบของพื้นผิว(Kundu และแคนด์2006 Perez-Marín et al, 2007 -.) นี้แสดงให้เห็นว่าการดูดซับที่เกิดขึ้นในการ จำกัด (คงที่) จำนวนของเว็บไซต์ที่มีการแปลที่ชัดเจนซึ่งเป็นเหมือนกันและไม่เทียบเท่ากับการทำงานร่วมกันด้านข้างและอุปสรรคsteric ระหว่างโมเลกุลดูดซับและบริเวณใกล้เคียงสถานที่(ฟูและ Hameed 2010) ตารางที่ 4 ไฮไลท์การเปรียบเทียบระหว่างPLAC-B และตัวดูดซับอื่น ๆ ในการกำจัดของเมทิลีสีฟ้า. ตารางที่ 4 แสดงให้เห็นศักยภาพของการใช้สับปะรด leaves- ถ่าน (PLAC-B) อย่างมีประสิทธิภาพลบสีฟ้าเมทิลีนจากการแก้ปัญหา เมทิลีนความจุสูงสุดในการกำจัดสีฟ้าของ288 มก. / g บันทึกไว้ในงานนี้จะสูงกว่าเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆตัวดูดซับที่ระบุยกเว้นหินวัน (398 mg / g) นอกจากนี้PLAC-B แสดงให้เห็นถึงการกำจัดมากขึ้นของเมทิลีนสีฟ้ากว่าถ่านที่มีพื้นที่ผิวสูง จากมูลค่าของ KL 0.075 ปัจจัยแยก (RL) ถูกกำหนดโดยใช้สมการดังต่อไปนี้(Prahas et al., 2008), RL ¼ 1 1 þ KLCo ค่า RL ให้ข้อบ่งชี้ในโหมดของโปร isotherm เงินอุดหนุนไม่ว่าจะเป็น จะเสียเปรียบ (RL> 1) เชิงเส้น (RL ¼ 1) ดี(0 <RL <1) หรือกลับไม่ได้ (RL ¼ 0) ในการศึกษานี้ค่า RL 0.03 แสดงให้เห็นว่าการดูดซับสีฟ้าเมทิลีนลงบน PLAC-B เป็นที่ชื่นชอบอย่างมาก(เป็นค่าเป็นวิธีที่เกินเสียเปรียบพื้นที่ของ RL> 1) และมีปฏิสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างโมเลกุลของสีฟ้าเมทิลีนและถ่านกัม (มาร์และTamilarasan 2013). ผลของความเข้มข้นเริ่มต้นและเวลาการติดต่อความสามารถของ PLAC-B เพื่อลบสีฟ้าเมทิลีนที่ต่างๆความเข้มข้นเริ่มต้น(5e400 มิลลิกรัม / ลิตร) จะแสดงในรูป 6. การกำจัดของสีฟ้าเมทิลีนลงบน PLAC-B อย่างรวดเร็วเป็นที่เริ่มต้นของระยะเวลาการติดต่อซึ่งกลายเป็นช้าและทำให้เมื่อยล้ากับการเพิ่มขึ้นในระยะเวลาสัมผัส โดยทั่วไป PLAC-B แสดง capa- สูงรับผิดชอบในการเข้าถึงความอิ่มตัวของการกำจัดเมทิลีนสีฟ้าเป็นครั้งแรก120 นาที หลังจาก 120 นาที, ความแตกต่างในปริมาณของเมทิลีนไม่มีการดูดซึมสีฟ้าพบว่าแสดงให้เห็นความสมดุลที่ได้รับการบรรลุ ปรากฏการณ์นี้สามารถนำมาประกอบกับแรงผลักดันที่จะเอาชนะความต้านทานการถ่ายเทมวลในเฟสตัวดูดซับผ่านการใช้ความเข้มข้นสูงของสีฟ้าเมทิลี หลังจากระยะเวลามันจะสันนิษฐานว่าไม่มีการดูดซับต่อไปจะใช้เวลาสถานที่ PLAC-B แสดงให้เห็นความสามารถในการที่จะสมบูรณ์ลบ5e200 มิลลิกรัม / ลิตรสีฟ้าเมทิลีนภายใน 15 นาทีสูงสุดถอน0.16 mg / g (5 มิลลิกรัม / ลิตร) 0.76 mg / g (10 มิลลิกรัม / ลิตร) 2.23 mg / g ( 25 มิลลิกรัม / ลิตร) 4.75 mg / g (50 มิลลิกรัม / ลิตร) 9.74 mg / g (100 มก. / ลิตร) และ19.7 มิลลิกรัม / กรัม (200 มก. / ลิตร) แต่เวลาที่สูงขึ้นติดต่อที่ถูกต้องในการลบสีฟ้าเมทิลีนความเข้มข้นมากขึ้น การกำจัดที่ได้รับการบันทึกเป็น 29.8 มิลลิกรัม / กรัม (300 มก. / ลิตร) และ 39.74 mg / g (400 มก. / ลิตร) หลังจาก 120 นาทีของเวลาการติดต่อ แนวโน้มที่คล้ายกันนอกจากนี้ยังมีรายงานอีกครั้งโดยการค้นหาที่ทำงานร่วมกับถ่านที่เตรียมจากแหล่งที่มาลิกโนเซลลูโลส(สินธุ์ et al, 2007;. Prahas et al, 2008;. Zaini และเรีย, 2013; Pezoti et al, 2014).. กลไกสำหรับ การกำจัดของสีฟ้าเมทิลีนโดย adsorp- การลง PLAC-B อาจจะคิดที่จะเกี่ยวข้องกับสี่ต่อไปนี้ขั้นตอนที่แนะนำโดยคานและSundaram (2001) กล่าวคือในการย้ายถิ่นของสีย้อมจากกลุ่มของการแก้ปัญหากับพื้นผิวของตัวดูดซับ, การแพร่กระจายของ ย้อมผ่านชั้นขอบเขตไป sur- หน้าของตัวดูดซับการดูดซับสีย้อมที่ใช้งานเว็บไซต์บนพื้นผิวของตัวดูดซับและการแพร่กระจายภายในอนุภาคสีลงไปในรูขุมขนการตกแต่งภายในของตัวดูดซับ ต้านทานชั้นขอบเขตที่ถูกผลกระทบจากอัตราการดูดซับและการเพิ่มขึ้นในระยะเวลาที่ติดต่อที่จะช่วยลดความต้านทานและเพิ่มความคล่องตัวของสีย้อมในระหว่างการดูดซับ. ผลของการดูดซับปริมาณการประเมินผลกระทบของการดูดซับที่แตกต่างกัน (PLAC-B) ปริมาณ (0.10e0 .50g) ในการกำจัดของ 400 มิลลิกรัม / ลิตรสีฟ้าเมทิลีนเปิดเผยว่าการใช้0.50g ของ PLAC-B ก็สามารถที่จะเอาจำนวนเงินสูงสุดของเมทิลีนสีฟ้า(376 mg / g) ที่สั้นที่สุดเวลาติดต่อ240 นาที ในเวลาเดียวกันการติดต่อ, 0.25 กรัม PLAC-B เป็นเพียงสามารถที่จะเอา 286 มิลลิกรัม / กรัมสีฟ้าเมทิลีนในขณะที่มากการดูดซึมที่ต่ำกว่าของ33.4 มิลลิกรัม / กรัม 0.10 กรัม PLAC-B รูปแบบที่คล้ายกันคือยังมีรายงานโดยนักวิจัยอื่น ๆ ที่ใช้แตกต่างกันของ adsor- Bents และสีย้อม (Prahas et al, 2008;. อาเหม็ดและ Dhedan 2012; Akkaya ที่สวยงามและ 2013. Pezoti et al, 2014) เมทิลีนที่สูงขึ้นการกำจัดสีฟ้าจากการใช้ความเข้มข้นที่สูงขึ้นของ PLAC-B สามารถจะเชื่อมโยงกับความพร้อมใช้งานที่สูงขึ้นของเว็บไซต์ที่มีผลผูกพันที่ใช้งานในปัจจุบันบนพื้นผิวของPLAC-บี โดยทั่วไปมีการติดต่อการเพิ่มเวลาอัตรา