Media Practice ModelJeanne Rogge St

Media Practice Model
Jeanne Rogge Steele
The Media Practice Model is a graphic representation that illustrates how adolescents use media in their everyday lives. First presented in 1995, it grew out of a collaborative student/faculty project that explored how teenagers used the mass media (television, radio, magazines, movies, and newspapers) when forging their sexual identities. Since then, it has proved to be a robust way to describe the role of media in the lives of teens not only within the context of teenage sexuality but also in general. Breaking with a tradition of studying media primarily from a quantitative research perspective, the model was based on a series of qualitative studies that focused on adolescents' room culture. In their rooms (most often their bedrooms), teenagers of the 1990s listened to music, watched television, read magazines, talked on the phone, and did homework. A privileged few had access to the Internet. Millennial teens engage in these same

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบฝึกหัดสื่อฌอง Rogge Steeleแบบฝึกหัดสื่อเป็นภาพที่แสดงให้เห็นถึงวิธีการที่วัยรุ่นใช้สื่อในชีวิตประจำวัน แสดงครั้งแรก ในปี 1995 มันเกิดขึ้นจากโครงการนักศึกษาร่วมคณะที่สำรวจว่าวัยรุ่นใช้สื่อมวลชน (โทรทัศน์ วิทยุ นิตยสาร ภาพยนตร์ และหนังสือพิมพ์) เมื่อปลอมเอกลักษณ์ทางเพศของพวกเขา ตั้งแต่นั้น ก็ได้พิสูจน์ให้เป็นวิธีมีประสิทธิภาพเพื่ออธิบายบทบาทของสื่อ ในชีวิตของวัยรุ่นไม่เฉพาะภายในบริบทของเพศวัย แต่โดยทั่วไป ทำลาย ด้วยประเพณีการศึกษาสื่อจากมุมมองของการวิจัยเชิงปริมาณ รูปแบบถูกตามที่เป็นการศึกษาเชิงคุณภาพที่เน้นวัฒนธรรมของวัยรุ่นห้อง ในห้องพัก (บ่อยที่สุดของห้องนอน), วัยรุ่นของปี 1990 ฟังเพลง ดูโทรทัศน์ อ่านนิตยสาร การพูดคุยทางโทรศัพท์ และทำการบ้าน ไม่มีสิทธิ์เข้าถึงอินเทอร์เน็ตได้ วัยรุ่น millennial ต่อสู้ในนี้เหมือนกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สื่อการปฏิบัติรุ่น
Jeanne Rogge สตีล
รูปแบบสื่อการปฏิบัติเป็นการแสดงภาพที่แสดงให้เห็นว่าวัยรุ่นใช้สื่อในชีวิตประจำวันของพวกเขา นำเสนอเป็นครั้งแรกในปี 1995 จะขยายตัวออกจากการทำงานร่วมกันของนักเรียน / โครงการที่คณะสำรวจวิธีการที่วัยรุ่นใช้สื่อมวลชน (โทรทัศน์, วิทยุ, นิตยสาร, ภาพยนตร์และหนังสือพิมพ์) เมื่อการปลอมตัวตนทางเพศของพวกเขา ตั้งแต่นั้นมาก็มีการพิสูจน์แล้วว่าเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการอธิบายถึงบทบาทของสื่อในชีวิตของวัยรุ่นไม่เพียง แต่ในบริบทของความสัมพันธ์ทางเพศวัยรุ่น แต่ยังอยู่ในทั่วไป ทำลายกับประเพณีของการศึกษาสื่อส่วนใหญ่มาจากมุมมองของการวิจัยเชิงปริมาณแบบขึ้นอยู่กับชุดของการศึกษาเชิงคุณภาพที่เน้นวัฒนธรรมห้องวัยรุ่น ' ในห้องพักของพวกเขา (ส่วนใหญ่มักห้องนอนของพวกเขา) วัยรุ่นของปี 1990 ได้ฟังเพลง, ดูโทรทัศน์อ่านนิตยสารคุยโทรศัพท์และทำการบ้าน ได้รับการยกเว้นไม่กี่มีการเข้าถึงอินเทอร์เน็ต วัยรุ่นพันปีส่วนร่วมในการเดียวกันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สื่อรูปแบบการปฏิบัติ

สื่อจีน Rogge Steele รูปแบบการปฏิบัติการเป็นกราฟิกที่แสดงให้เห็นถึงวิธีการที่วัยรุ่น ใช้สื่อในชีวิตประจําวัน . นำเสนอครั้งแรกในปี 1995 ซึ่งเพิ่มขึ้นจากความร่วมมือโครงการนักเรียน / คณะสำรวจวิธีการที่วัยรุ่นใช้สื่อมวลชน ( โทรทัศน์ วิทยุ นิตยสาร ภาพยนตร์ และหนังสือพิมพ์ ) เวลาใช้อัตลักษณ์ทางเพศของพวกเขา ตั้งแต่นั้นมามันได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นวิธีที่สมบูรณ์เพื่ออธิบายบทบาทของสื่อในชีวิตของวัยรุ่นที่ไม่เพียง แต่ในบริบทของวัยรุ่นเพศ แต่โดยทั่วไป แบ่งกับประเพณีของการศึกษาสื่อเป็นหลักจากมุมมองของการวิจัยเชิงปริมาณ รูปแบบขึ้นอยู่กับชุดของการศึกษาเชิงคุณภาพที่เน้นวัยรุ่นห้องวัฒนธรรม ในห้องของตน ( บ่อยที่สุด ห้องนอนของตน )วัยรุ่นยุคฟังเพลง ดูโทรทัศน์ อ่านนิตยสาร คุยโทรศัพท์ และการบ้าน ได้รับสิทธิพิเศษไม่กี่มีการเข้าถึงอินเทอร์เน็ต 10 วัยรุ่น มีส่วนร่วมใน เดียวกันนี้