Green economy policies are heavily

Green economy policies are heavily informed by neoclassical economics, under which market efficiency depends on “getting the prices right”, often to the exclusion of other perspectives. In the case of carbon trading, accurate pricing requires regulation (polluter pays, carbon caps) and extending property rights. Carbon trading offers an illustration of how green economy policy making could gain important insights from other strands of economics.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นโยบายเศรษฐกิจสีเขียวมากจะทราบ โดยฟื้นฟูคลาสสิกเศรษฐศาสตร์ ภายใต้ตลาดที่มีประสิทธิภาพขึ้นอยู่กับ "การราคาเหมาะสม" ความถี่ในการข้อยกเว้นของมุมมองอื่น ๆ ในกรณีของการค้าคาร์บอน ราคาถูกต้องระเบียบ (จ่าย polluter หมวกคาร์บอน) และขยายสิทธิ การซื้อขายคาร์บอนมีภาพประกอบสีเขียววิธีทำนโยบายเศรษฐกิจอาจรับข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญจากอื่น ๆ strands ของเศรษฐศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นโยบายเศรษฐกิจสีเขียวจะได้รับแจ้งอย่างหนักจากเศรษฐศาสตร์นีโอคลาสสิภายใต้ซึ่งมีประสิทธิภาพในตลาดขึ้นอยู่กับ "การได้รับราคาที่เหมาะสม" มักจะปันใจให้มุมมองอื่น ๆ ในกรณีที่มีการซื้อขายคาร์บอน, การกำหนดราคาที่ถูกต้องจะต้องมีกฎระเบียบ (ก่อมลพิษจ่าย, หมวกคาร์บอน) และขยายสิทธิในทรัพย์สิน การซื้อขายคาร์บอนเสนอภาพประกอบของเศรษฐกิจการกำหนดนโยบายว่าสีเขียวจะได้รับข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญจากเส้นอื่น ๆ ของเศรษฐกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นโยบายเศรษฐกิจสีเขียวมีมากขึ้นทราบ โดยเศรษฐศาสตร์นีโอคลาสสิกภายใต้ซึ่งประสิทธิภาพของตลาดขึ้นอยู่กับ " การได้รับราคาถูก " บ่อยๆ เพื่อการยกเว้นจากมุมมองอื่น ๆ ในกรณีของการซื้อขายคาร์บอน ราคาที่ถูกต้องต้องใช้ระเบียบ ( ผู้จ่าย , หมวกคาร์บอน ) และการขยายสิทธิในทรัพย์สินการซื้อขายคาร์บอนมีภาพประกอบของวิธีการที่นโยบายเศรษฐกิจสีเขียว ทำให้สามารถรับข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญจากเส้นอื่น ๆของเศรษฐศาสตร์