The results have been mixed. In mos

The results have been mixed. In most cases, human thought and action are overdetermined by an array of causes, so the structure of language may not play a central causal role. Linguistic determinism can best be demonstrated in situations in which language is the principal means of drawing people's attention to a particular aspect of experience. For example, if you regularly speak a language in which you must pick a form of second-person address (you) that marks your social relationship to your interlocutor—such as Spanish tu ('you' for friends and family and for those socially subordinate) vs.usted ('you' for those socially above in status or for those with whom you have no close connection) or French tu versus vous—you must categorize every person you talk to in terms of the relevant social dimensions. (As a thought experiment of linguistic determinism, think of the categorizations of social relationships that would have to be made if Spanish became the common language of the United States.)

Going beyond thought experiments, some of the most convincing research demonstrating some degree of linguistic determinism is being conducted under the direction of Stephen C. Levinson at the Max Planck Institute for Psycholinguistics in Nijmegen, The Netherlands. Levinson and his collaborators distinguish between languages that describe spatial relations in terms of the body (like English 'right/left', 'front/back') and those that orient to fixed points in the environment (like 'north/south/east/west' in some aboriginal Australian languages). In a language of the second type one would refer, for example, to 'your north shoulder' or 'the bottle at the west end of the table'; in narrating a past event, one would have to remember how the actions related to the compass points. Thus, in order to speak this type of language, you always have to know where you are with respect to the compass points, whether you are speaking or not. And Levinson's group have shown, in extensive cross-linguistic and cross-cultural studies, that this is, in fact, the case.

Much more research needs to be done, but it is not likely that the Sapir-Whorf hypothesis will be supported in the strong form quoted above. For one, language is only one factor that influences cognition and behavior. For another, if the Sapir-Whorf hypothesis were really true, second language learning and translation would be far harder than they are. However, because language is so pervasive—and because we must always make cognitive decisions while speaking—weaker versions of the hypothesis will continue to attract scientific attention. (For a lively debate on many of these issues, with much new evidence from several fields, read Gumperz and Levinson 1996.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลที่ได้รับการผสม ในกรณีส่วนใหญ่ความคิดของมนุษย์และการกระทำที่มีการกำหนดมากเกินไปโดย array ของสาเหตุดังนั้นโครงสร้างของภาษาอาจจะไม่ได้มีบทบาทเชิงสาเหตุกลาง determinism ภาษาศาสตร์ได้ดีที่สุดจะแสดงให้เห็นในสถานการณ์ที่ภาษาเป็นวิธีการหลักของการดึงดูดความสนใจของผู้คนที่จะเป็นลักษณะเฉพาะของประสบการณ์ ตัวอย่างเช่นถ้าคุณเป็นประจำพูดภาษาที่คุณต้องเลือกรูปแบบของที่อยู่ของบุคคลที่สอง (คุณ) ที่ทำเครื่องหมายความสัมพันธ์ทางสังคมของคุณเพื่อคุณสนทนาเช่นสเปนเฉิงตู ('คุณ' สำหรับเพื่อนและครอบครัวและสำหรับผู้ที่อยู่ใต้บังคับบัญชาสังคม ) vs.usted ('คุณ' สำหรับผู้ที่สังคมข้างต้นในฐานะหรือสำหรับผู้ที่มีคนที่คุณไม่ได้มีการเชื่อมต่ออย่างใกล้ชิด) หรือฝรั่งเศสเมื่อเทียบกับ Tu-vous คุณต้องจัดหมวดหมู่ทุกคนที่คุณพูดถึงในแง่ของมิติทางสังคมที่เกี่ยวข้อง (ณ ทดลองทางความคิดของ determinism ภาษาศาสตร์คิด categorizations ของความสัมพันธ์ทางสังคมที่จะต้องทำถ้าสเปนกลายเป็นภาษากลางของประเทศสหรัฐอเมริกา.) ไปเกินทดลองทางความคิดบางส่วนของงานวิจัยที่น่าเชื่อถือมากที่สุดแสดงให้เห็นถึงระดับหนึ่งของภาษาศาสตร์ ชะตาจะถูกดำเนินการภายใต้การดูแลของสตีเฟ่นคเลวินสันที่สถาบันมักซ์พลังค์จิตวิทยาใน Nijmegen, เนเธอร์แลนด์ เลวินสันและทำงานร่วมกันของเขาแยกแยะความแตกต่างระหว่างภาษาที่อธิบายถึงความสัมพันธ์เชิงพื้นที่ในแง่ของร่างกาย (เช่นภาษาอังกฤษ 'ซ้าย / ขวา', 'หน้า / หลัง) และผู้ที่ปรับทิศทางไปยังจุดคงที่ในสภาพแวดล้อม (เช่น' เหนือ / ใต้ / ตะวันออก / ตะวันตก 'ในบางภาษาพื้นเมืองออสเตรเลีย) ในภาษาของประเภทที่สองหนึ่งจะอ้างถึงตัวอย่างเช่นการ 'เหนือไหล่ของคุณ' หรือ 'ขวดที่ฝั่งตะวันตกของตาราง'; ในการบรรยายเหตุการณ์ในอดีตหนึ่งจะต้องจำไว้ว่าการกระทำที่เกี่ยวข้องกับจุดเข็มทิศ ดังนั้นเพื่อที่จะพูดประเภทของภาษานี้คุณก็ต้องรู้ว่าคุณจะอยู่ที่ไหนด้วยความเคารพต่อเข็มทิศชี้ไม่ว่าคุณจะพูดหรือไม่ และกลุ่มเลวินสันได้แสดงให้เห็นในการศึกษาอย่างกว้างขวางข้ามภาษาและวัฒนธรรมที่นี่คือในความเป็นจริงกรณี. มากการวิจัยมากขึ้นจำเป็นต้องทำ แต่ก็ไม่ได้เป็นไปได้ว่าสมมติฐาน Sapir-Whorf จะได้รับการสนับสนุนใน รูปแบบที่แข็งแกร่งยกมาข้างต้น สำหรับหนึ่งภาษาเป็นเพียงปัจจัยหนึ่งที่มีผลต่อความรู้และพฤติกรรม อีกถ้า Sapir-Whorf สมมติฐานเป็นจริงจริงๆการเรียนรู้ภาษาที่สองและการแปลจะไกลยิ่งกว่าที่พวกเขาจะ แต่เนื่องจากภาษาจึงเป็นที่แพร่หลายและเพราะเราก็ต้องให้ความรู้ความเข้าใจในการตัดสินใจในขณะที่พูด-อ่อนแอรุ่นสมมติฐานที่จะยังคงดึงดูดความสนใจทางวิทยาศาสตร์ (สำหรับการอภิปรายที่มีชีวิตชีวาในหลายปัญหาเหล่านี้มีหลักฐานใหม่มากจากหลายสาขาอ่าน Gumperz และเลวินสัน 1996)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์ที่ได้ผสม ในกรณีส่วนใหญ่ , ความคิดของมนุษย์ และกระ overdetermined โดย array ของสาเหตุ ดังนั้น โครงสร้างของภาษาอาจจะไม่เล่น กลาง สาเหตุที่บทบาท ทฤษฏีทางภาษาได้ดีที่สุดจะแสดงให้เห็นในสถานการณ์ที่ภาษาเป็นวิธีการหลักของการวาดความสนใจของผู้คนไปด้านใดด้านหนึ่งของประสบการณ์ ตัวอย่างเช่นถ้าคุณจะพยายามพูดภาษาในที่ที่คุณจะต้องเลือกรูปแบบของที่อยู่ท่านที่สอง ( คุณ ) เครื่องหมายที่ความสัมพันธ์ทางสังคมของคู่สนทนา เช่น สเปน ทำไมตูรึเปล่า ( ' คุณ ' สำหรับเพื่อนและครอบครัว และผู้ที่สังคมย่อย ) กับคุณไหม ( ' คุณ ' สำหรับสังคมเหนือสถานภาพ หรือสำหรับคนที่ไม่มีปิดการเชื่อมต่อ ) หรือฝรั่งเศสรึเปล่าตูไหมกับมั้ย วู คุณต้องแยกแยะ ทุกคนที่คุณคุยด้วยในแง่ของเกี่ยวข้องสังคมมิติ ( เป็นการทดลองทางความคิดของทฤษฏีทางภาษาคิดว่าของการจัดประเภทของความสัมพันธ์ทางสังคมที่จะต้องทำถ้าสเปนเป็นภาษาทั่วไปของสหรัฐอเมริกา )

ไปนอกเหนือจากการทดลองทางความคิด , บางส่วนของที่น่าเชื่อมากที่สุดการวิจัยแสดงให้เห็นถึงบางส่วนของทฤษฏีภาษาศาสตร์จะถูกดำเนินการภายใต้ทิศทางของ Stephen C . เลวินสันที่มักซ์พลังค์สถาบันภาษาปาสกาลเหรอใน ไนจ์เมเกน ,เนเธอร์แลนด์ เลวินสันและผู้ร่วมงานของเขา ความแตกต่างระหว่างภาษาที่อธิบายถึงความสัมพันธ์เชิงพื้นที่ในแง่ของร่างกาย ( เช่นภาษาอังกฤษ ขวา / ซ้าย หน้า / หลัง ( ' ' ' ) และผู้ที่ Orient เพื่อจุดคงที่ในสภาพแวดล้อม ( เช่น ' เหนือ / ใต้ / ตะวันออก / ตะวันตก ' ในภาษาออสเตรเลียชนพื้นเมืองบาง ) ในภาษาของประเภทที่สองจะดู ตัวอย่าง' เหนือไหล่ของคุณ ' หรือ ' ขวดที่ปลายตะวันตกของตาราง ' ; จากเหตุการณ์ที่ผ่านมา จะต้องจำไว้ว่า การกระทำที่เกี่ยวข้องกับเข็มทิศจุด ดังนั้น การที่พูดภาษาชนิดนี้ คุณต้องรู้ว่าคุณจะอยู่ที่ไหนและเข็มทิศจุด ไม่ว่าเธอจะพูดหรือไม่ เลวินสันและของกลุ่มได้ในที่กว้างขวางข้ามภาษาและการศึกษาข้ามวัฒนธรรม นั่นคือ ในความเป็นจริง กรณีนี้

มากขึ้นงานวิจัยต้องทำ แต่ก็ไม่ได้ว่าสมมติฐานซาเพียร์จมจะได้รับการสนับสนุนในรูปแบบแข็งแรงยกมาข้างต้น หนึ่ง ภาษาเป็นเพียงปัจจัยหนึ่งที่มีอิทธิพลต่อการรับรู้และพฤติกรรม อีกอย่างถ้าสมมุติฐานซาเพียร์จมจริงจริง2 การเรียนรู้ภาษาและการแปลจะห่างไกลมากขึ้นกว่าที่พวกเขาอยู่ แต่เนื่องจากภาษาเพื่อให้แพร่หลาย และเนื่องจากเรามักจะต้องทำให้การตัดสินใจการคิดในขณะที่พูดอ่อนรุ่น สมมติฐานจะยังคงดึงดูดความสนใจทางวิทยาศาสตร์ ( สำหรับการอภิปรายที่มีชีวิตชีวาในหลายประเด็นเหล่านี้กับหลักฐานใหม่มากมายจากหลายสาขา และปี 2539 อ่าน gumperz เลวินสัน

)