TasteTaste is probably the least us

Taste

Taste is probably the least useful communication channel available to advertising. Like touch, taste requires the potential customer to come in actual physical contact with the product. However, taste is even more limited than touch. There are few products other than food for which taste is a major selling point, and there is virtually no medium in which an ad can be placed that people are likely to lick; I'm sure few people are going to lick a magazine page or the TV screen, nor get much sense of what the product tastes like from them. It is possible to use direct mail, sending samples to homes, but that is an expensive way to advertise.

Thus, taste is much more effective in personal selling, such as sampling foods in supermarkets or in door-to-door sales.

#

The remaining two senses, sound and sight, are the most effective and easily used channels of communication available to advertising. For these reasons virtually all advertising relies on them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รสชาติรสชาติจะคงเป็นประโยชน์อย่างน้อยช่องทางสื่อสารเพื่อโฆษณา รสชาติต้องมีลูกค้าเข้ามาติดต่อทางกายภาพจริงกับผลิตภัณฑ์ที่มีศักยภาพเช่นสัมผัส อย่างไรก็ตาม รสชาติจะยิ่งจำกัดกว่าสัมผัส มีไม่กี่ผลิตภัณฑ์อื่นที่ไม่ใช่อาหารที่รสชาติเป็นจุดขายสำคัญ และมีแทบไม่มีสื่อที่โฆษณาสามารถวางคนที่จะเลีย ฉันแน่ใจว่าบางคนจะไปเลียหน้านิตยสารหรือหน้าจอทีวี หรือได้รับความรู้สึกมากที่ผลิตภัณฑ์รสชาติเช่นจากพวกเขา สามารถใช้ไดเร็คเมล การส่งตัวอย่างบ้าน แต่เป็นวิธีแพงในการโฆษณาดังนั้น รสได้มีประสิทธิภาพมากขึ้นในส่วนบุคคลขาย เช่นชักตัวอย่างอาหาร ในซุปเปอร์มาร์เก็ต หรือขายผ่าน#เหลือสองความรู้สึก เสียงและสายตา มีช่องว่างการโฆษณาสื่อสารมีประสิทธิภาพสูงสุด และใช้ได้ง่าย เหตุผลเหล่านี้ โฆษณาแทบทั้งหมดขึ้นบน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลิ้มรสรสชาติที่น่าจะเป็นประโยชน์อย่างน้อยการสื่อสารช่องทางที่มีอยู่เพื่อการโฆษณา เช่นเดียวกับสัมผัสรสชาติต้องมีลูกค้าที่มีศักยภาพที่จะมาในการติดต่อทางกายภาพที่เกิดขึ้นจริงกับผลิตภัณฑ์ อย่างไรก็ตามแม้จะมีรสชาติที่ จำกัด มากขึ้นกว่าการสัมผัส มีไม่กี่ผลิตภัณฑ์อื่น ๆ ที่ไม่ใช่อาหารที่มีรสชาติที่เป็นจุดขายที่สำคัญและมีแทบไม่มีสื่อที่โฆษณาสามารถวางที่ผู้คนมีแนวโน้มที่จะมีเลีย; ฉันแน่ใจว่าไม่กี่คนที่จะไปเลียหน้านิตยสารหรือหน้าจอทีวีหรือได้รับความรู้สึกมากสิ่งที่ผลิตภัณฑ์รสนิยมชอบจากพวกเขา มันเป็นไปได้ที่จะใช้ mail โดยตรงส่งตัวอย่างไปที่บ้าน แต่ที่เป็นวิธีที่มีราคาแพงในการโฆษณา. ดังนั้นรสชาติที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นในการขายส่วนบุคคลเช่นการสุ่มตัวอย่างอาหารในซูเปอร์มาร์เก็ตหรือในการขายแบบ door-to-door. # เหลืออีกสองความรู้สึกของเสียงและการมองเห็นเป็นช่องทางที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดและใช้งานได้ง่ายในการติดต่อสื่อสารสามารถใช้ได้กับการโฆษณา ด้วยเหตุผลเหล่านี้แทบโฆษณาทั้งหมดขึ้นอยู่กับพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รสชาติ

รสชาติอาจจะอย่างน้อยประโยชน์ช่องทางการสื่อสารของการโฆษณา ชอบสัมผัสต้องลูกค้าที่มีศักยภาพที่จะเข้ามาสัมผัสจริงกับผลิตภัณฑ์ แต่รสชาติจะถูก จำกัด มากขึ้นกว่าที่ได้สัมผัส มีผลิตภัณฑ์อื่น ๆนอกเหนือจากอาหารที่รสชาติเป็นหลัก จุดขายน้อยและมีแทบไม่มีสื่อที่โฆษณาจะถูกวางไว้ที่ผู้คนมักเลีย ; ฉันแน่ใจว่าบางคนจะเลียหน้านิตยสารหรือหน้าจอทีวี หรือรับความรู้สึกมากของสิ่งที่ผลิตภัณฑ์รสชาติเหมือนจากพวกเขา มันเป็นไปได้ที่จะใช้ mail โดยตรงส่งตัวอย่างการบ้าน แต่เป็นวิธีที่แพงเพื่อโฆษณา

ดังนั้นรสชาติเป็นที่มีประสิทธิภาพมากในการขายส่วนบุคคลเช่น อาหารในซุปเปอร์มาร์เก็ต หรือขายตรง )

#

เหลือสองสัมผัส เสียง และภาพ เป็น ที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดและสามารถใช้ช่องทางการสื่อสารที่มีอยู่เพื่อการโฆษณา สำหรับเหตุผลเหล่านี้เกือบทั้งหมดโฆษณาขึ้นอยู่กับพวกเขา