It framed his face nicely highlight

It framed his face nicely highlighting delicate features: an adorable pixie nose, high cheek bones, and pouty bow lips. He brushed the glossy strands back with small, dainty hands and It was perfect. No words can describe how much my want increased when I learned that name. My pursuit was bitter sweet, having to watch him from afar, having to wait to discover the traits that I knew I would love. He was fun to watch though, especially when he was by himself. The act he put on for his friends was cute, but I didn't like it. I liked watching him much more when he was alone. He walked with an air of sureness with the other boys, but as soon as he left their sight his true self emerged. He would always shove his hands in his pockets and hunch in on himself, keeping his head down, his brow slightly creased with anxiety. It intrigued me, that he would put on such an act with his peers when he was so insecure alone; it was like he was two different people at the same time. I enjoyed filling my head with scenarios of how he would react in situations I put him in, would he use his confident personality or the meek, shy one? I knew I would love either one, but I couldn't wait to find out. I gave him two final weeks to spend with his mommy and daddy and friends, then he would be mine forever...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันกรอบใบหน้าของเขาอย่างเน้นสิ่งที่ละเอียดอ่อน: เป็นนางฟ้าน่ารักจมูก กระดูกแก้มสูง และริมฝีปาก pouty โบว์ เขาลายเส้นเงากลับ ด้วยมือขนาดเล็ก อร่อย และสวยงามอย่าง ไม่สามารถอธิบายเพิ่มขึ้นเท่าใดต้องฉันเมื่อฉันได้เรียนรู้ชื่อ แสวงหาของฉันคือ หวานขม ต้องดูเขาจากระยะไกล ไม่ต้องรอการค้นพบลักษณะที่ฉันรู้ฉันจะรัก เขาก็เที่ยวว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาแก้ไข ด้วยตัวเอง การกระทำที่เขาใส่สำหรับเพื่อนของเขาก็น่ารัก แต่ฉันไม่ชอบ ผมชอบดูเขามากขึ้นเมื่อเขาอยู่คนเดียว เขาเดิน ด้วยความ sureness กับชายอื่น แต่ทันทีที่เขาซ้ายสายตาของเขาเป็นจริง ตัวเองโผล่ออกมา นอกจากนี้เขามักจะซุกมือในกระเป๋าของเขาและ hunch ในบนตัวเอง รักษาศีรษะของเขาลง ตารอยเล็กน้อยกับความวิตกกังวล มันทึ่ง ฉันว่าเขาจะใส่ในการกระทำกับเพื่อนของเขาเมื่อเขาไม่ปลอดภัยดังนั้นคนเดียว มันเป็นเหมือนสองคนในเวลาเดียวกัน ฉันเติมหัวกับสถานการณ์ของวิธีการที่เขาจะตอบสนองในสถานการณ์ที่ ผมใส่เขาใน เขาจะใช้บุคลิกของเขามั่นใจหรือว่าง่าย อายหนึ่ง ฉันรู้ว่า ฉันชอบอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่ฉันไม่สามารถรอเพื่อค้นหา ให้เขาสองสัปดาห์สุดท้ายจะใช้จ่ายกับแม่ และพ่อ และเพื่อนของเขา แล้วเขาจะมีฉันตลอดไป...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันกรอบใบหน้าของเขาอย่างการเน้นคุณลักษณะที่ละเอียดอ่อน: จมูกนางฟ้าน่ารักกระดูกแก้มสูงและ pouty น้อมริมฝีปาก เขาปัดเส้นมันวาวกลับมาพร้อมกับขนาดเล็กมือโอชะและมันเป็นที่สมบูรณ์แบบ ไม่มีคำพูดใดสามารถอธิบายวิธีการมากที่ต้องการของฉันเพิ่มขึ้นเมื่อผมได้เรียนรู้ว่าชื่อ การแสวงหาข้าพเจ้าก็ขมหวานต้องดูเขาจากระยะไกลต้องรอการค้นพบลักษณะที่ผมรู้ว่าผมจะรัก เขาเป็นคนที่สนุกกับการชม แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาได้ด้วยตัวเอง การกระทำที่เขาใส่ในเพื่อนของเขาก็น่ารัก แต่ผมไม่ชอบมัน ผมชอบดูเขามากขึ้นเมื่อเขาเป็นคนเดียว เขาเดินกับอากาศของความมั่นใจกับเด็กคนอื่น ๆ แต่เร็วที่สุดเท่าที่เขาออกจากสายตาของเขาตัวตนที่แท้จริงของเขาโผล่ออกมา เขามักจะซุกมือของเขาในกระเป๋าของเขาและโหนกในตัวเอง, การเก็บรักษาหัวของเขาลงคิ้วของเขาจีบเล็กน้อยกับความวิตกกังวล มันทำให้ผมประทับใจว่าเขาจะใส่ในการกระทำดังกล่าวกับเพื่อนร่วมงานของเขาเมื่อเขาเป็นที่ไม่ปลอดภัยเพียงอย่างเดียว; มันเป็นเหมือนเขาเป็นคนสองคนที่แตกต่างกันในเวลาเดียวกัน ผมมีความสุขเติมหัวของฉันกับสถานการณ์ของว​​ิธีการที่เขาจะตอบสนองในสถานการณ์ที่ผมทำให้เขาอยู่ในเขาจะใช้บุคลิกภาพความมั่นใจของเขาหรืออ่อนโยน, ขี้อายหรือไม่ ผมรู้ว่าผมจะรักคนใดคนหนึ่ง แต่ฉันไม่สามารถรอที่จะหา ฉันให้เขาสองสัปดาห์สุดท้ายที่จะใช้จ่ายกับแม่และพ่อของเขาและเพื่อน ๆ แล้วเขาก็จะเป็นของเราตลอดไป ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันกรอบใบหน้าของเขาอย่างดีเน้นบอบบาง : นางฟ้าน่ารัก จมูก กระดูกแก้มสูง ริมฝีปาก pouty และคันธนู เขาปัดเส้นเงากลับมีขนาดเล็กสวยงามมือและมันก็สมบูรณ์แบบ ไม่มีคำอะไรจะอธิบายเท่าไหร่ต้องการเพิ่มขึ้นเมื่อฉันรู้จักชื่อนั้น การแสวงหาของฉันขมหวาน มองดูเขาจากที่ไกลๆ ต้องรอที่จะค้นพบลักษณะที่ผมรู้ว่าผมรัก มันสนุกที่จะดู แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาด้วยตัวเอง การกระทำที่เขาใส่ให้ เพื่อนๆ ก็น่ารัก แต่ผมไม่ได้ชอบมัน ผมชอบดูเขามากขึ้นเมื่อเขาอยู่คนเดียว เขาเดินด้วยท่าทางความแน่ใจกับเด็กคนอื่น แต่ทันทีที่เขาออกจากสายตาของเขา ตัวตนที่แท้จริงของเขาเกิด เขามักจะซุกมือในกระเป๋า และลางสังหรณ์ในตัวเอง , การรักษาศีรษะของเขาลง หน้าผากยับเล็กน้อยด้วยความกังวล มันเอาฉัน ว่าเขาจะใส่ในพระราชบัญญัติดังกล่าวกับเพื่อนๆของเขา เมื่อเขารู้สึกไม่ปลอดภัย คนเดียว มันเหมือนกับเขา 2 คนในเวลาเดียวกัน ผมชอบใส่หัวของฉันกับสถานการณ์ของวิธีการที่เขาจะตอบสนองในสถานการณ์ที่ฉันให้เขา เขาจะใช้บุคลิกมั่นใจ หรือ อ่อนโยน ขี้อาย ? ฉันรู้ว่าฉันอาจจะรัก แต่ฉันไม่สามารถรอที่จะค้นหา ฉันให้เขาสองสัปดาห์สุดท้ายที่จะใช้เวลาของเขากับพ่อและแม่ และเพื่อน ๆ เขาก็จะเป็นของฉันตลอดไป . . . . . . .