I've put your shoes into the shoe c

I've put your shoes into the shoe cabinet. There are usually no guests at my house, so I did not prepare any slippers for men, which is why I got a pair of my slippers for you instead. They are brand new."

"Aiyo, you could have just left my shoes there. It's so troublesome to let you do all this...."

"There aren't many rules at my place. Here, try some of this."

"Oh, thank you."

Suddenly, Zhang Ye looked up and caught a glimpse of a scroll of words. It was his "Ode of Mulan", which had already been framed and was now hanging in the living room, "Eh, you've already put it up?"

Wu Zeqing turned around to look at it, "Yes, I happened to have another piece which was similar in size to 'Ode of Mulan'. Since I had planned on changing it for some time, I took that one out and switched it with this. This dinner was also meant to thank you for the gift. I really like it so much. Tonight, I will try to find a place in the bedroom to see if I can hang it in there instead. If it looks good, I will leave it in the bedroom instead."

Zhang Ye was delighted, "As long as you like it, then there's no need to thank me. I don't have other things to offer except this bit of capability."

Wu Zeqing laughed, "How is it just a bit of capability? What you have inside of you is not something that any ordinary person has. Even if we don't mention other things, just your calligraphy basics are enough to qualify you to be a calligraphy teacher. I've written calligraphy for so many years and I don't dare to say that I'm better than you in writing styles."

Zhang Ye immediately said, "Don't mind me, but I've seen your calligraphy before and your skills are many times better than mine. It's just a coincidence that my writing style is a little more unique."

He finished eating the dishes.

Zhang Ye had really swept all the dishes clean.

Wu Zeqing, looking rather satisfied, asked, "Can you still eat more?"

"Yes, I can. I can eat whatever is given to me." Zhang Ye replied, "It was too delicious."

"There's still soup. Let me get a bowl for you." Wu Zeqing walked gracefully into the kitchen and used a spoon to taste test it. She nodded and then turned off the fire.

Zhang Ye gulped down the soup, "Hu... this time, I'm really full!"

Wu Zeqing blew at the soup and took small sips, as she asked, "What do you intend to do after the Lunar New Year? Do you intend to continue being a host? Go back to the entertainment industry? Have you considered doing other things?"

Zhang Ye wiped his mouth and answered, "I think I can speak honestly with you. My goal is not truly the entertainment industry. Maybe you'd think I'm joking if I told you, but my dream is to become the most famous celebrity in the world. The path I have taken is probably not considered to be the typical route seen by those in the entertainment industry. Other people would write books after they became famous, while I wrote a novel to become famous. I'm always doing the opposite from others, if you noticed, but then again, with my kind of looks, I doubt I'd go far if I took the conventional route. Because of this, I could only find other ways to give myself a chance. If writing poems brings me fame, then fine, I will write more. If I can get exposure by teaching at Peking University, then I will teach to the best of my ability, as that is also for the sake of the students. I won't mess up even if I had some ulterior motive in taking up the post. This is why I have become more enlightened about such things nowadays. I'm not limited to just the entertainment industry. A celebrity depends on fame. With fame, I can do well in whatever industry I want. Write a book? Write calligraphy? Write songs? I'd do all of it to help me advance into the world stage."

Wu Zeqing did not say a word and just listened.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันได้ใส่รองเท้าเป็นรองเท้าตู้ มักไม่เข้าที่บ้านของฉัน ดังนั้นจึงไม่ได้เตรียมรองเท้าใด ๆ สำหรับผู้ชาย ซึ่งเป็นเหตุผลที่ผมได้รับคู่ของรองเท้าของฉันสำหรับคุณแทน พวกเขาเป็นแบรนด์ใหม่""Aiyo คุณสามารถมีเพียงแค่ซ้ายรองเท้าของฉันมี ก็ลำบากดังนั้นเพื่อให้คุณทำทั้งหมดนี้...""ไม่มีกฎที่หลายที่สถานที่ของฉัน ที่นี่ ลองสิ่งนี้"โอ้ ขอบคุณนี้"ทันใดนั้น จางเยมองขึ้น และจับความเลื่อนของคำ มันเป็นของเขา "Ode ของมู่หลาน" ซึ่งมีกรอบ และถูกแขวนอยู่ในห้องนั่งเล่น "เอ๊ะ คุณได้แล้วใส่มันขึ้นมา"หันมองไปที่มัน Zeqing Wu "ใช่ ฉันเกิดขึ้นจะมีชิ้นส่วนอื่นที่คล้ายกันในขนาดที่ 'บทกวีของมู่หลาน' เนื่องจากผมมีการวางแผนเกี่ยวกับการเปลี่ยนเวลา ผมเอาที่หนึ่งออก และสลับนี้ ค่ำนี้ยังมีความหมายขอบคุณสำหรับของขวัญ จริง ๆ ชอบมันมาก คืนนี้ ฉันจะพยายามที่จะค้นหาในห้องนอนเพื่อดูถ้าผมแขวนมีแทน ถ้ามันดูดี ฉันจะทิ้งไว้ในห้องนอนแทน"จางเย่มีความสุขใจ "ตราบใดที่คุณชอบมัน แล้วก็ไม่จำเป็นต้องขอขอบคุณฉัน ฉันไม่มีสิ่งอื่น ๆ ให้ยกเว้นบิตของความสามารถ"Zeqing วูหัวเราะ "วิธีก็เพียงเล็กน้อยของความสามารถ สิ่งที่คุณมีอยู่ภายในคุณไม่สิ่งที่บุคคลสามัญ แม้ว่าเราไม่ได้กล่าวถึงสิ่งอื่น ๆ การประดิษฐ์ตัวอักษรพื้นฐานเพียงมีพอที่จะรับรองคุณจะ เป็นครูประดิษฐ์ตัวอักษร ผมเคยเขียนอักษรวิจิตรหลายปี และผมไม่กล้าที่จะบอกว่า ผมดีกว่าคุณในลักษณะการเขียน"จางเย่ทันทีกล่าวว่า "ไม่ทราบฉัน แต่ผมเคยเห็นตัวอักษรของคุณก่อน และทักษะของคุณจะดีกว่าฉันหลายครั้ง มันเป็นเรื่องบังเอิญที่ว่า รูปแบบการเขียนของฉันไม่น้อยซ้ำ"เขาเสร็จสิ้นการรับประทานอาหารจางเย่ได้จริง ๆ กวาดอาหารสะอาดวู Zeqing กำลังพอใจ ถาม "คุณยังคงทานเพิ่มเติม""ใช่ ฉันสามารถ ผมสามารถกินอิ่มให้ฉัน" จางเย่ตอบ "อร่อยมากเกินไป""ยังมีซุป ผมได้รับชามสำหรับคุณ" วู Zeqing เดินอย่างสง่างามเข้าไปในครัว และใช้ช้อนผสมทดสอบ เธอเลยต้อง และจากนั้น ปิดไฟจางเย่ gulped ลงซุป "Hu...เวลานี้ ฉันเต็มจริง ๆ "วู Zeqing พัดที่น้ำซุป และเอาค่อย ๆ จิบ ขณะที่เธอถาม "อะไรทำคุณตั้งใจจะทำหลังจากตรุษจีน คุณตั้งใจที่จะเป็นโฮสต์หรือไม่ กลับไปที่วงการบันเทิง มีพิจารณาทำสิ่งอื่น ๆ ได้อย่างไร"จางเย่เช็ดปากของเขา และตอบ "ฉันคิด ว่า ฉันสามารถพูดตรงไปตรงมากับคุณ เป้าหมายของฉันอย่างแท้จริงไม่ใช่วงการบันเทิง บางทีคุณจะคิดว่า ฉันล้อเล่นถ้า ฉันบอกคุณ แต่ความฝันของฉันคือการ เป็น ดารามีชื่อเสียงมากที่สุดในโลก เส้นทางใด ๆ ที่อาจจะไม่ถือว่าเป็นกระบวนการทั่วไปโดยผู้ที่อยู่ในวงการบันเทิง คนอื่นจะเขียนหนังสือหลังจากที่พวกเขากลายเป็นที่รู้จัก ในขณะที่ผมเขียนนวนิยายขึ้นชื่อ เสมอทำตรงกันข้ามจากคนอื่น ถ้าคุณสังเกตเห็น แต่แล้ว again กับลักษณะชนิดของฉัน ฉันสงสัยจะไปไกลถ้าผมเอาเส้นทางแบบเดิม ด้วยเหตุนี้ ฉันสามารถหาวิธีอื่น ๆ ในการเปิดโอกาสให้ตัวเองเท่านั้น ถ้าเขียนบทกวีนำฉันชื่อเสียง ดี ฉันจะเขียนเพิ่มเติม ถ้าสามารถได้รับแสง โดยการเรียนการสอนที่มหาวิทยาลัยปักกิ่ง แล้วผมจะสอนให้ดีที่สุดของความสามารถของฉัน เป็นที่เป็นยังเพื่อประโยชน์ของนักเรียน ไม่เลอะแม้ว่ามีบางสิ่งซ่อนเร้นในการโพสต์ นี่คือเหตุผลที่จะเป็นพุทธะเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ ในปัจจุบัน ผมไม่ได้จำกัดแค่วงการบันเทิง ดาราขึ้นอยู่กับชื่อเสียง มีชื่อเสียง ฉันสามารถทำได้ดีในอุตสาหกรรมใดต้อง เขียนหนังสือ เขียนตัวอักษร เขียนเพลงหรือไม่ ผมจะทำทั้งหมดของมันจะช่วยให้ฉันก้าวไปสู่เวทีโลก"วู Zeqing พระพูดคำ และฟังเพียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันได้ใส่รองเท้าของคุณลงในตู้รองเท้า โดยปกติจะมีผู้เข้าพักที่บ้านของฉันไม่มีฉันไม่ได้เตรียมความพร้อมรองเท้าแตะใด ๆ สำหรับผู้ชายซึ่งเป็นเหตุผลที่ผมได้คู่ของรองเท้าแตะของฉันสำหรับคุณแทนดังนั้น พวกเขาเป็นแบรนด์ใหม่. "

" Aiyo คุณอาจมีเหลือเพียงรองเท้าของฉันมี มันลำบากมากที่จะช่วยให้คุณทำทั้งหมดนี้ .... "

" ไม่มีกฎระเบียบมากที่สถานที่ของฉัน นี่ลองบางส่วนของนี้. "

" โอ้ขอบคุณคุณ. "

ทันใดนั้นจางเจ้าเงยหน้าขึ้นและจับเหลือบของการเลื่อนของคำ. มันเป็น" บทกวีของมู่หลาน "ของเขาซึ่งได้รับแล้วกรอบและตอนนี้ถูกแขวนอยู่ใน ห้องนั่งเล่น "เอ๊ะคุณได้แล้วใส่มันขึ้น?"

วู Zeqing หันไปมองไปที่มัน "ใช่ฉันเกิดขึ้นกับมีชิ้นส่วนซึ่งเป็นขนาดใกล้เคียงกับ 'บทกวีของมู่หลาน' อีก ตั้งแต่ผมได้วางแผนเกี่ยวกับการเปลี่ยนมันบางครั้งที่ผมเอาออกและเปลี่ยนมันด้วยนี้ อาหารเย็นนี้ก็หมายความว่าจะขอขอบคุณสำหรับของขวัญ ผมชอบมันมาก คืนนี้ฉันจะพยายามที่จะหาสถานที่ในห้องนอนเพื่อดูว่าฉันสามารถแขวนไว้ในที่นั่นแทน ถ้ามันดูดีผมจะทิ้งไว้ในห้องนอนแทน. "

จางเจ้าก็ยินดี" ตราบใดที่คุณชอบมันแล้วมีความจำเป็นที่จะขอบคุณฉัน ฉันไม่ได้มีสิ่งอื่น ๆ ที่จะนำเสนอยกเว้นบิตของความสามารถนี้. "

วู Zeqing หัวเราะ" มันเป็นวิธีการเพียงเล็กน้อยของความสามารถ? สิ่งที่คุณต้องภายในของคุณไม่ได้เป็นสิ่งที่คนธรรมดาท่านใดที่มี แม้ว่าเราจะไม่ได้กล่าวถึงสิ่งอื่น ๆ เพียงข้อมูลเบื้องต้นเกี่ยวกับการประดิษฐ์ตัวอักษรของคุณมีมากพอที่จะมีคุณสมบัติที่จะเป็นครูสอนการประดิษฐ์ตัวอักษร ผมเคยเขียนการประดิษฐ์ตัวอักษรเป็นเวลาหลายปีและผมไม่กล้าที่จะบอกว่าฉันดีกว่าคุณในรูปแบบการเขียน. "

จางเจ้าทันทีกล่าวว่า" ไม่ทราบผม แต่ผมเคยเห็นการประดิษฐ์ตัวอักษรของคุณก่อนและ ทักษะของคุณหลายครั้งดีกว่าฉัน มันเป็นแค่เรื่องบังเอิญว่ารูปแบบการเขียนของฉันเป็นเพียงเล็กน้อยที่ไม่ซ้ำกันมากขึ้น. "

เขาจบการกินอาหาร.

Zhang ท่านทั้งหลายได้มีกวาดจริงๆทุกจานสะอาด.

วู Zeqing มองค่อนข้างพอใจถามว่า" คุณยังสามารถกินมากขึ้น? "

" ใช่ , ฉันสามารถ. ฉันสามารถกินสิ่งที่จะได้รับการฉัน. "จางเจ้าตอบว่า" มันอร่อยมากเกินไป. "

" ยังคงมีน้ำซุป ให้ฉันได้รับชามสำหรับคุณ. "วู Zeqing เดินเข้าไปในห้องครัวได้อย่างสง่างามและใช้ช้อนจะได้ลิ้มรสการทดสอบมัน. เธอพยักหน้าแล้วปิดไฟ.

จางเจ้ากลืนน้ำลายลงในน้ำซุป" Hu ... เวลานี้ผม 'm จริงๆเต็ม! "

วู Zeqing พัดที่น้ำซุปและเอาจิบเล็ก ๆ ขณะที่เธอถามว่า" สิ่งใดที่คุณตั้งใจจะทำหลังปีใหม่ทางจันทรคติ? คุณตั้งใจที่จะดำเนินการเป็นเจ้าภาพ? กลับไปที่วงการบันเทิง? มีคุณพิจารณาทำสิ่งอื่น ๆ ? "

จางเยเช็ดปากของเขาและตอบว่า" ผมคิดว่าผมสามารถพูดตรงไปตรงมากับคุณ เป้าหมายของฉันคือไม่ได้อย่างแท้จริงในวงการบันเทิง บางทีคุณอาจจะคิดว่าฉันล้อเล่นถ้าฉันบอกคุณ แต่ความฝันของผมคือการเป็นคนดังที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในโลก เส้นทางที่ผมได้นำมาอาจจะไม่ถือว่าเป็นเส้นทางปกติเห็นได้จากผู้ที่อยู่ในวงการบันเทิง คนอื่น ๆ จะเขียนหนังสือหลังจากที่พวกเขากลายเป็นที่รู้จักในขณะที่ผมเขียนนวนิยายเรื่องที่จะกลายเป็นที่มีชื่อเสียง ฉันมักจะทำตรงข้ามจากคนอื่น ๆ ถ้าคุณสังเกตเห็น แต่แล้วอีกครั้งกับทุกชนิดของรูปลักษณ์ของฉันฉันสงสัยฉันจะไปไกลถ้าผมเอาเส้นทางเดิม ด้วยเหตุนี้ฉันเท่านั้นที่สามารถหาวิธีอื่น ๆ เพื่อให้ตัวเองมีโอกาส ถ้าเขียนบทกวีนำฉันชื่อเสียงแล้วดีผมจะเขียนมากขึ้น ถ้าฉันสามารถได้รับจากการเรียนการสอนที่มหาวิทยาลัยปักกิ่งแล้วฉันจะสอนที่ดีที่สุดของความสามารถของฉันเป็นที่ยังเป็นเพื่อประโยชน์ของนักเรียน ฉันจะไม่เลอะแม้ว่าผมจะมีบางส่วนแรงจูงใจในการขึ้นโพสต์ นี่คือเหตุผลที่ฉันได้กลายเป็นพุทธะเพิ่มเติมเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ เช่นในปัจจุบัน ฉันไม่ได้ จำกัด อยู่แค่วงการบันเทิง คนดังขึ้นอยู่กับชื่อเสียง ด้วยชื่อเสียงที่ผมสามารถทำได้ดีในสิ่งที่ฉันต้องการอุตสาหกรรม เขียนหนังสือหรือไม่ การประดิษฐ์ตัวอักษรเขียน? เขียนเพลง? ฉันทำทั้งหมดของมันจะช่วยให้ฉันเข้าไปในเวทีโลก. "

วู Zeqing ไม่ได้พูดคำและเพียงแค่ฟัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันใส่รองเท้าเข้าไปในตู้รองเท้า . มีมักจะไม่มีแขกที่บ้าน ก็เลยไม่ได้เตรียมรองเท้าสำหรับผู้ชาย ซึ่งมันทำให้ฉันมีคู่ของรองเท้าแตะของฉันกับคุณแทน พวกเขาเป็นแบรนด์ใหม่ " ." โธ่ คุณก็ทิ้งรองเท้าของฉันมี มันยุ่งยากที่จะให้คุณทำทั้งหมดนี้ . . . . . . . "" ไม่ได้มีกฎในสถานที่ของฉัน ลองนี่สิ "" ขอบคุณครับ " .ทันใดนั้น จางเยเงยหน้าขึ้นและจับเหลือบของการเลื่อนของคำ มันเป็นบทกวีของเขา " มู่หลาน " ซึ่งก็ถูกใส่ร้ายและถูกแขวนอยู่ในห้องนั่งเล่น " เอ๊ะ คุณก็ใส่มัน ?อู๋ zeqing หันกลับไปมอง " ครับ บังเอิญผมมีชิ้นอื่นที่ขนาดใกล้เคียงกับบทกวีของมู่หลาน ' ตั้งแต่ฉันได้วางแผนในการเปลี่ยนมันบ้าง ผมเอาตัวนั้นออก และเปลี่ยนมันด้วยนี่ เย็นนี้ก็ต้องขอขอบคุณสำหรับของขวัญ ฉันชอบมันมาก คืนนี้ ผมจะลองหาที่ห้องนอนเพื่อดูว่าฉันสามารถแขวนไว้ในนั้นแทน ถ้ามันดูดี ผมจะทิ้งมันไว้ในห้องนอนแทน "จาง ท่านก็ยินดี " ตราบเท่าที่คุณต้องการมันแล้วไม่ต้องขอบคุณฉัน ผมไม่มีอย่างอื่นจะเสนอยกเว้นบิตของความสามารถนี้อู๋ zeqing หัวเราะ " แล้วมันเป็นเพียงบิตของความสามารถ ? สิ่งที่คุณมีในตัวคุณ ไม่ใช่อะไรที่คนธรรมดาได้ ถ้าเราไม่พูดถึงเรื่องอื่น แค่พื้นฐานตัวอักษรของคุณมีพอที่จะรับคุณเป็นอาจารย์สอนคัดลายมือ ผมเคยเขียนพู่กันมาหลายปี และผมก็ไม่กล้าที่จะบอกว่าผมดีกว่าคุณ ในรูปแบบการเขียน "จาง ท่านตอบทันที " ไม่รังเกียจฉัน แต่ฉันไม่เคยเห็นลายมือของคุณก่อนและคุณเก่งกว่าผมหลายเท่า มันก็แค่บังเอิญที่สไตล์การเขียนของฉันเป็นเพียงเล็กน้อยพิเศษเพิ่มเติม .เค้ากินเสร็จล้างจานจางเยมี swept ทั้งหมดอาหารที่สะอาดอู๋ zeqing มองค่อนข้างพอใจ ถามว่า " คุณยังสามารถกินได้อีก ? "" ใช่ ฉันทำได้ ฉันสามารถกินอะไรก็ได้ที่ให้ฉัน . " จาง ท่านตอบว่า “มันก็อร่อย "" ยังคงมีน้ำซุป ขอชามสำหรับคุณ " อู๋ zeqing เดินอย่างสง่างาม ในครัว และใช้ช้อนชิมมัน เธอพยักหน้า แล้ว เปิด ปิด ไฟจางจงกินซุป " โฮ . . . . . . . เวลานี้ ฉันอิ่มแล้ว "อู๋ zeqing พัดที่ต้มเอา ขนาดเล็ก เช่น เธอถามว่า " อะไรที่คุณตั้งใจจะทำหลังปีใหม่ทางจันทรคติ ? คุณตั้งใจจะเป็นเจ้าภาพ ? กลับสู่วงการบันเทิง มีคุณพิจารณาการทำสิ่งอื่น ๆ ? "จางจงเช็ดปากแล้วตอบว่า " ฉันคิดว่าฉันสามารถพูดความจริงกับคุณ เป้าหมายของผมไม่ใช่จริงๆ วงการบันเทิง บางทีคุณอาจจะคิดว่าฉันพูดเล่น ถ้าผมบอกคุณ แต่ความฝันของผมคือการเป็นดาราที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในโลก เส้นทางที่ผมถ่ายอาจจะไม่ถือว่าเป็นเส้นทางที่เห็นโดยทั่วไปในอุตสาหกรรมความบันเทิง คนอื่นจะเขียนหนังสือหลังจากที่พวกเขากลายเป็นที่มีชื่อเสียง ในขณะที่ผมเขียนนวนิยายที่จะกลายเป็นที่มีชื่อเสียง ฉันมักจะทำตรงข้ามจากคนอื่น ถ้าคุณสังเกตเห็น แต่แล้วอีกครั้งด้วยหน้าตาแบบนั้น ฉันว่าฉันไปไกล ถ้าผมเอาเส้นทางปกติ เพราะเหตุนี้ ผมสามารถหาวิธีอื่น ๆเพื่อให้ตัวเองมีโอกาส ถ้าเขียนบทกวีนำมาซึ่งชื่อเสียง ก็ได้ ผมจะเขียนเพิ่มเติม ถ้าฉันสามารถได้รับการสัมผัสโดยการสอนที่มหาวิทยาลัยปักกิ่ง แล้วผมจะสอนให้ ดีที่สุดของความสามารถของฉัน ในฐานะที่ยังเป็นเพื่อประโยชน์ของนักเรียน ผมจะไม่ยุ่ง ถ้าผมมีเจตนาแอบแฝงในการโพสต์ นี่คือเหตุผลที่ฉันได้กลายเป็นผู้รู้เกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆในปัจจุบัน ผมไม่ได้ จำกัด อยู่เพียงบันเทิงอุตสาหกรรม ดารา ขึ้นอยู่กับชื่อเสียง ที่มีชื่อเสียง , ฉันสามารถทำได้ดีในสิ่งที่อุตสาหกรรมต้องการ เขียนหนังสือ ? เขียนตัวอักษร ? เขียนเพลง ? ผมจะทำมันทั้งหมดจะช่วยให้ฉันก้าวไปสู่เวทีโลก”อู๋ zeqing ไม่ได้พูดอะไรแค่ฟัง