about a scarcity in the people resp

about a scarcity in the people responsible for taking care of the senior citizens
(Pappathi & Sudhir, n.d.). Urbanisation and globalisation are also shifting adult
children away from their parents, leaving the elderly population vulnerable to
physical and emotional problems as they suffer not only due to their physical
weakness, but also due to lack of economic resources (especially in the low-income
families), self-esteem and social status (Sandhu J. & Arora T., n.d.). Today, the family
is therefore incapable of providing necessary support to their elders.
In India, development in medical science and technology has blessed the
senior citizens with greater longevity. The number of older population in India had
increased from 20 million in 1950 to 76.622 million in 2001 and is estimated to
increase to about 308.463 million by the year 2050 (Bose, 2006 as cited by Batra &
Agnimitra, 2010). The percentage of population of senior citizens has been expected
to rise from 7.5 percent in 2001 to 20.1 percent in 2050 (Bose, 2006 as cited by Batra
& Agnimitra, 2010). But, with the decrease in the number of young people to take
care of the elders, this rapid increase in the number of senior citizens has become an
issue of serious concern. A recent study in Orissa has shown that the proportion of
the aged who lived with their children had decreased from 31 per cent to 26 per cent
in urban areas and the proportion of the aged who lived with other relations and
future-relations had increased from 3 per cent to 5 per cent in urban areas. This
indicates the weakening of the extended family system (Mishra, 2009). The issue is
of much more serious concern in low income group families, where loss of financial
independence makes the elderly a burden for their families. With the absence of
children and kin to take care of the elderly, the responsibility shifts to the
Government as this issue has become a major social problem. Besides, providing
medical and financial facilities to the elderly, the living environment of the elderly
should also be taken care of. As observed by Kart and Kinney (2001: p. 425 as cited
by Philips D., Siu O., Yeh A. & Cheng K., 2004), housing is "the single-most
important element in the life of an older person…". The reason behind this, as stated
by Phillips &Yeh (1999, as cited by Philips et.al., 2004) is the senior citizens’
decreased physical mobility that restricts them to interact more within their home
and immediate local environments. The residential environment must cater to basic
needs of the elderly population and provide them with the services and facilities
essential for their well-being. Very few researches have been carried out so far in the
domain of Quality of Life and built environment in India. The researches on ageing
have mainly focused on health, financial and social issues. Help Age India have
undertaken a few studies on the characteristics of the built environment that are best
fit for the elderly. In 2007, HelpAge India had conducted a study on ‘Age-friendly
cities’ on Udaipur and Delhi for the report entitled ‘Global Age-friendly Cities: A
Guide’ prepared by the World Health Organisation. In this study, the basic
requirements that cities should possess so as to be accessible to and liveable for the
senior citizens, have been proposed. The report is a guide for cities to enable ‘active

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกี่ยวกับการขาดแคลนคนดูแลคนชรารับผิดชอบ(Pappathi & Sudhir, n.d.) ของเมืองและนโบายยังขยับผู้ใหญ่เด็กจากพ่อแม่ ออกจากประชากรผู้สูงอายุเสี่ยงต่อการปัญหาทางกายภาพ และทางอารมณ์พวกเขาประสบไม่เพียงแต่เนื่องจากทางกายภาพของพวกเขาอ่อนแอ แต่ยังขาดทรัพยากรทางเศรษฐกิจ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการแนซ์ครอบครัว), สถานะทางสังคมและการนับถือตนเอง (Sandhu J. & แร t, n.d.) วันนี้ ครอบครัวจึงไม่สามารถให้การสนับสนุนที่จำเป็นผู้อาวุโสของพวกเขาในอินเดีย การพัฒนาในทางการแพทย์วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมีความสุขคนชรา มีลักษณะมากกว่า มีจำนวนประชากรสูงอายุในประเทศอินเดียเพิ่มขึ้นจาก 20 ล้านในปี 1950 การ 76.622 ล้านในปี 2544 และคาดว่าจะเพิ่มขึ้นถึงประมาณ 308.463 ล้านปี 2050 (ขนาด 2006 อ้าง โดย Batra เป็น &Agnimitra, 2010) คาดว่าเปอร์เซ็นต์ของประชากรของคนชราสูงขึ้นจากร้อยละ 7.5 ในปีค.ศ. 2001 ร้อยละ 20.1 ใน 2050 (ขนาด 2006 อ้าง โดย Batra เป็น& Agnimitra, 2010) แต่ มีการลดจำนวนของคนหนุ่มสาวจะได้เป็นการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในจำนวนคนชราดูแลผู้สูงอายุ การปัญหาความกังวลอย่างจริงจัง การศึกษาล่าสุดใน Orissa ได้แสดงที่สัดส่วนของaged ที่อาศัยอยู่กับลูกได้ลดลงจากร้อยละ 31 ถึงร้อยละ 26ในเขตเมืองและสัดส่วนของ aged ที่อยู่กับความสัมพันธ์อื่น ๆ และความสัมพันธ์ในอนาคตมีเพิ่มจากร้อยละ 3 ถึง 5 ร้อยละในเขตเมือง นี้บ่งชี้ว่า การลดลงของระบบครอบครัวขยาย (มิชราเกส์ 2009) ปัญหาก็คือความกังวลในครอบครัวกลุ่มรายได้ต่ำ ร้ายแรงมากที่สูญเสียทางการเงินเอกราชทำให้ภาระครอบครัวของผู้สูงอายุ กับการขาดเด็กและญาติดูแลผู้สูงอายุ ความรับผิดชอบเลื่อนไปรัฐบาลเป็นประเด็นนี้ได้กลายเป็น ปัญหาสังคมใหญ่ นอกจาก ให้อำนวยความสะดวกทางการแพทย์ และการเงินผู้สูงอายุ สภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยของผู้สูงอายุควรยังสามารถดูแล เป็นที่สังเกต โดยโกคาร์ทและ Kinney (2001: p. 425 อ้างเป็นโดยฟิลิปส์ D. โจ๊กโอ Yeh A. และ คุณ Cheng, 2004), ที่อยู่อาศัยเป็น "เดี่ยวสุดองค์ประกอบที่สำคัญในชีวิตของการเป็นผู้สูงอายุ... " เหตุนี้ ทีวีจอแบนไขควงและ Yeh (1999 ตามที่อ้าง โดยฟิลิปส์ et.al. 2004) เป็นของคนชราเคลื่อนไหวทางกายภาพลดลงที่จำกัดการโต้ตอบมากขึ้นภายในบ้านของพวกเขาและสภาพแวดล้อมท้องถิ่นทันที สภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยต้องรองรับความต้องพื้นฐานความต้องการของประชากรสูงอายุ และจัดให้ มีบริการและสิ่งอำนวยความสะดวกจำเป็นสำหรับความเป็นอยู่ที่ดี งานวิจัยน้อยมากมีการดำเนินการเพื่อให้ห่างไกลในการโดเมนของคุณภาพชีวิตและสิ่งแวดล้อมที่สร้างขึ้นในอินเดีย งานวิจัยเกี่ยวกับริ้วรอยส่วนใหญ่ได้มุ่งเน้นสุขภาพ ปัญหาทางการเงิน และสังคม อินเดียอายุได้ช่วยทำการศึกษาลักษณะของสภาพแวดล้อมที่สร้างขึ้นที่สุดกี่เหมาะสำหรับผู้สูงอายุ ในปี 2007, HelpAge อินเดียได้ดำเนินการศึกษาใน ' ยุคมิตรเมืองของอุทัยปุระและเดลีรายงานสิทธิ ' Global อายุมิตรเมือง: Aแนะนำ ' โดยองค์การสุขภาพโลก ในการศึกษานี้ พื้นฐานความต้องการที่เมืองควรมีเพื่อให้สามารถเข้าถึงได้ และปลอดภัยสำหรับ การคนชรา ได้รับการเสนอชื่อ รายงานคือ คำแนะนำการเมืองเพื่อเปิดใช้งาน ' ใช้งานอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกี่ยวกับความขาดแคลนในคนที่รับผิดชอบในการดูแลผู้สูงอายุ
(Pappathi & Sudhir, ND) กอล์ฟซับซ้อนและโลกาภิวัตน์ยังขยับผู้ใหญ่
เด็กห่างจากพ่อแม่ของพวกเขาออกจากประชากรผู้สูงอายุที่เสี่ยงต่อการ
เกิดปัญหาทางร่างกายและอารมณ์ที่พวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานไม่เพียง แต่เนื่องจากทางกายภาพของพวกเขา
อ่อนแอ แต่ยังเกิดจากการขาดทรัพยากรทางเศรษฐกิจ (โดยเฉพาะในรายได้ต่ำ
ครอบครัว ), ความนับถือตนเองและสถานะทางสังคม (Sandhu เจ & T. Arora, ND) วันนี้ครอบครัว
จึงเป็นความสามารถในการให้การสนับสนุนที่จำเป็นเพื่อให้ผู้สูงอายุของพวกเขา.
ในประเทศอินเดียในการพัฒนาวิทยาศาสตร์การแพทย์และเทคโนโลยีที่มีความสุข
ผู้สูงอายุกับการมีอายุยืนยาวมากขึ้น จำนวนประชากรที่มีอายุมากกว่าในอินเดียได้
เพิ่มขึ้นจาก 20 ล้านบาทใน 1950-76622000 ในปี 2001 และคาดว่าจะ
เพิ่มขึ้นเป็นประมาณ 308,463,000 โดยในปี 2050 (โบปี 2006 เป็นโดยอ้าง Batra &
Agnimitra 2010) ร้อยละของประชากรผู้สูงอายุที่ได้รับการคาดว่า
จะเพิ่มขึ้นจากร้อยละ 7.5 ในปี 2001 เป็นร้อยละ 20.1 ในปี 2050 (โบปี 2006 เป็นโดยอ้าง Batra
& Agnimitra 2010) แต่กับการลดลงในจำนวนของคนหนุ่มสาวที่จะใช้
ดูแลผู้สูงอายุนี้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในจำนวนของผู้สูงอายุได้กลายเป็น
ปัญหาของความกังวลอย่างรุนแรง การศึกษาที่ผ่านมาในรัฐโอริสได้แสดงให้เห็นว่าสัดส่วนของ
ผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่กับลูก ๆ ของพวกเขาได้ลดลงจากร้อยละ 31 เป็นร้อยละ 26
ในพื้นที่เขตเมืองและสัดส่วนของผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่กับความสัมพันธ์อื่น ๆ และ
ความสัมพันธ์ในอนาคตเพิ่มขึ้นจาก 3 ร้อยละร้อยละ 5 ในพื้นที่เขตเมือง นี้
แสดงให้เห็นความอ่อนแอของระบบครอบครัวขยาย (Mishra, 2009) ปัญหาก็คือ
ของความกังวลมากขึ้นอย่างรุนแรงในครอบครัวกลุ่มรายได้ต่ำซึ่งการสูญเสียทางการเงิน
อิสระทำให้ผู้สูงอายุภาระสำหรับครอบครัวของพวกเขา ด้วยตัวตนของ
เด็กและญาติในการดูแลผู้สูงอายุ, การเปลี่ยนแปลงความรับผิดชอบในการ
เป็นรัฐบาลปัญหานี้ได้กลายเป็นปัญหาสังคมที่สำคัญ นอกจากนี้ยังให้บริการ
สิ่งอำนวยความสะดวกทางการแพทย์และทางการเงินให้กับผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่สภาพแวดล้อมของผู้สูงอายุ
ควรได้รับการดูแล ในฐานะที่เป็นข้อสังเกตจากคาร์ทและนนี่ (2001: p. 425 อ้าง
โดยฟิลิปส์ D. งุดทุม Yeh A. & เฉิงเค, 2004), ที่อยู่อาศัยคือ "ซิงเกิ้ลสุด
องค์ประกอบที่สำคัญในชีวิตของผู้สูงอายุ ... " เหตุผลหลังนี้ตามที่ระบุไว้
โดยฟิลลิปและ Yeh (1999 ตามที่อ้างถึงโดยฟิลิปส์ et.al. , 2004) เป็นพลเมืองอาวุโส '
ลดลงการเคลื่อนไหวทางกายภาพที่ จำกัด พวกเขาในการโต้ตอบมากขึ้นภายในบ้านของพวกเขา
และสภาพแวดล้อมในท้องถิ่นได้ทันที สภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยจะต้องให้ความสำคัญกับพื้นฐาน
ความต้องการของประชากรผู้สูงอายุและให้พวกเขาด้วยการบริการและสิ่งอำนวยความสะดวก
ที่จำเป็นสำหรับการเป็นอยู่ที่ดีของพวกเขา งานวิจัยน้อยมากที่ได้รับการดำเนินการเพื่อให้ห่างไกลใน
โดเมนของคุณภาพชีวิตและสิ่งแวดล้อมที่สร้างขึ้นในประเทศอินเดีย งานวิจัยเกี่ยวกับการเกิดริ้วรอย
ได้มุ่งเน้นในด้านสุขภาพทางการเงินและประเด็นทางสังคม Help Age อินเดียได้
ดำเนินการศึกษาน้อยในลักษณะของการสร้างสภาพแวดล้อมที่ดีที่สุด
เหมาะสำหรับผู้สูงอายุ ในปี 2007 HelpAge อินเดียได้ทำการศึกษาเกี่ยวกับ 'อายุที่เหมาะกับ
เมือง 'ใน Udaipur และนิวเดลีรายงานที่มีชื่อว่า' โลกอายุที่เหมาะสำหรับเมือง:
คู่มือ 'จัดทำโดยองค์การอนามัยโลก ในการศึกษานี้พื้นฐาน
ความต้องการที่เมืองควรมีเพื่อที่จะสามารถเข้าถึงและน่าอยู่สำหรับ
ผู้สูงอายุได้รับการเสนอ รายงานเป็นคู่มือสำหรับเมืองเพื่อเปิดใช้งาน 'ใช้งาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องข้าวยากหมากแพงประชาชนรับผิดชอบดูแลผู้สูงอายุ (
pappathi &ตลอดจน n.d. , ) การกลายเป็นเมืองและโลกาภิวัตน์ยังขยับ เด็กผู้ใหญ่
ห่างจากพ่อแม่ของพวกเขาออกจากประชากรผู้สูงอายุเสี่ยง

ปัญหาทางกายภาพและทางอารมณ์ที่พวกเขาประสบไม่เพียง แต่เนื่องจากลักษณะ
จุดอ่อนแต่เนื่องจากการขาดทรัพยากรทางเศรษฐกิจ ( โดยเฉพาะในครอบครัวที่มีรายได้ต่ำ
) ความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองและสังคม ( แซนดูเจ&โรรา ที. n.d. ) วันนี้ครอบครัว
จึงไม่สามารถให้การสนับสนุนที่จำเป็นเพื่อผู้หลักผู้ใหญ่
ในประเทศอินเดีย , การพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีทางการแพทย์มีพร
ผู้สูงอายุเมื่อเทียบกับอายุการใช้งาน จํานวนประชากรสูงอายุในอินเดียได้
เพิ่มขึ้นจาก 20 ล้านในปี 1950 เพื่อ 76.622 ล้านในปี 2544 และคาดว่า
เพิ่มประมาณ 308.463 ล้านโดยปี 2050 ( Bose 2006 ตามที่อ้าง โดย batra &
agnimitra , 2010 ) เปอร์เซ็นต์ของประชากรผู้สูงอายุ ได้รับการคาดหมาย
ลุกจากร้อยละ 7.5 ในปี 2001 ถึง 20.1 เปอร์เซ็นต์ภายในปี 2050 ( Bose 2006 ตามที่อ้าง โดย batra
& agnimitra , 2010 ) แต่ด้วยการลดจำนวนของคนหนุ่มสาวที่จะใช้
ดูแลผู้สูงอายุ ซึ่งการเพิ่มจำนวนพลเมืองอาวุโสได้กลายเป็นปัญหาร้ายแรง
ของความกังวล ผลการศึกษาล่าสุดในรัฐโอริสสาได้แสดงให้เห็นว่า สัดส่วนของผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่กับ
เด็กของพวกเขาได้ลดลงจาก 31 ร้อยละ 26 เปอร์เซ็นต์
ในเขตเมือง และสัดส่วนของผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่กับความสัมพันธ์อื่น ๆและ
ความสัมพันธ์ในอนาคตได้เพิ่มขึ้นจาก 3 ร้อยละ 5 ร้อยละในเขตเมือง นี้
แสดงว่าลงของครอบครัวระบบ ( Mishra , 2009 ) ปัญหาคือ
ของร้ายแรงมากปัญหาในครอบครัว กลุ่มรายได้ต่ำ ซึ่งการสูญเสียทางการเงิน
ความเป็นอิสระทำให้ผู้สูงอายุเป็นภาระสำหรับครอบครัวของพวกเขา กับการขาดงานของ
เด็กและญาติที่ต้องดูแลผู้สูงอายุความรับผิดชอบกะ
รัฐบาลเป็นปัญหานี้ได้กลายเป็นปัญหาสำคัญในสังคม . นอกจากนี้ การให้
สิ่งอำนวยความสะดวกทางการแพทย์และทางการเงินให้กับผู้สูงอายุ สภาพความเป็นอยู่ของผู้สูงอายุ
ควรได้รับการดูแล เท่าที่สังเกตโดย kart และคินนีย์ ( 2544 : หน้าตามที่อ้าง โดยฟิลิปส์ d .
, o . . &เฉิงเย่ซิ่ว , K . , 2004 ) , ที่อยู่อาศัยเป็น " โสดที่สุด
องค์ประกอบที่สําคัญในชีวิตของคนแก่ . . . . . . . " เหตุผลที่อยู่เบื้องหลังนี้ ดังที่ระบุไว้โดย ฟิลลิป&ค่ะ
( 1999 ตามที่อ้าง โดยฟิลิปส์และคณะ , 2547 ) เป็นพลเมืองอาวุโส
ลดลงทางกายภาพ การเคลื่อนไหวที่จำกัด พวกเขาจะโต้ตอบเพิ่มเติมภายใน
บ้านและสภาพแวดล้อมท้องถิ่นทันที สภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยต้องตอบสนองขั้นพื้นฐาน
ความต้องการของประชากรผู้สูงอายุและให้พวกเขาด้วยการบริการและสิ่งอำนวยความสะดวก
ที่จำเป็นสำหรับการอยู่ดีกินดีของพวกเขา . การวิจัยน้อยมากที่ได้รับการเพื่อให้ห่างไกลใน
โดเมนคุณภาพชีวิตและสภาพแวดล้อมที่สร้างขึ้นในอินเดีย งานวิจัยผู้สูงอายุ
จะเน้นหลักในด้านสุขภาพ ปัญหาทางการเงินและสังคม ช่วยให้อินเดียได้
อายุโดยมีการศึกษาในลักษณะของการสร้างสภาพแวดล้อมที่เหมาะที่สุด
สำหรับผู้สูงอายุ ใน 2007 , helpage อินเดียได้ทำการศึกษาอายุเป็นกันเอง
เมือง ' ใน Udaipur และนิวเดลี เพื่อรายงานเรื่อง ' โลกยุคมิตรเมือง :
' คู่มือเตรียมโดยองค์กรอนามัยโลก การศึกษาขั้นพื้นฐาน
ความต้องการที่เมืองควรมี เพื่อให้สามารถเข้าถึง และน่าอยู่สำหรับ
ผู้สูงอายุได้รับการเสนอ รายงานคู่มือสำหรับเมืองที่จะเปิดใช้งาน’