the demand curve shifts down by the

the demand curve shifts down by the amount of the
tax (50 cents) to D2. The downward shift in the demand curve (when the tax is imposed on
consumers) is exactly the same magnitude as the upward shift in the supply curve when the tax
is imposed on producers. So again, the equilibrium quantity is Q2, the price paid by consumers is
P2 (including the tax paid to the government), and the price received by producers is P2 – 50
cents.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เส้นอุปสงค์เลื่อนลงตามปริมาณของ
ภาษี (50 เซนต์) เพื่อ D2 การเปลี่ยนแปลงลงในเส้นอุปสงค์ (เมื่อภาษีที่จะเรียกเก็บในวันที่
ผู้บริโภค) เป็นสิ่งสำคัญเช่นเดียวกับการเปลี่ยนแปลงสูงขึ้นในเส้นอุปทานเมื่อภาษีที่
จะเรียกเก็บกับผู้ผลิต ดังนั้นอีกครั้งปริมาณสมดุลเป็นไตรมาสที่ 2 ของราคาที่จ่ายโดยผู้บริโภคเป็น
P2 (รวมภาษีที่จ่ายให้แก่รัฐบาล) และราคาที่ได้รับจากผู้ผลิตเป็น P2 - 50
เซ็นต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความต้องการกะโค้งลงตามจำนวนเงินของ
ภาษี ( 50 เซนต์ ) D2 . กะลงในเส้นอุปสงค์ ( เมื่อภาษีจะถูกกำหนดบน
ผู้บริโภค ) เป็น ตรงเดียวกัน ขนาดเป็นกะขึ้นในโค้งให้เมื่อภาษี
คือบังคับผู้ผลิต ดังนั้นอีกครั้ง , ปริมาณดุลยภาพ คือไตรมาสที่ 2 ราคาที่จ่ายโดยผู้บริโภค
P2 ( รวมทั้งภาษีที่จ่ายให้กับรัฐบาล )และราคาที่ผู้ผลิตได้รับคือ P2
– 50 เซนต์