In the second year the piano was si

In the second year the piano was silent in the lodge, and the prisoner asked only for the classics. In the fifth year music was audible again, and the prisoner asked for wine. Those who watched him through the window said that all that year he spent doing nothing but eating and drinking and lying on his bed, frequently yawning and angrily talking to himself. He did not read books. Sometimes at night he would sit down to write; he would spend hours writing, and in the morning tear up all that he had written. More than once he could be heard crying.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปีสอง เปียโนในลอดจ์ และขอโทษสำหรับคลาสสิก ใน 5 ปีเพลงเป็นเสียงอีกครั้ง และนักโทษขอไวน์ คนดูเขาผ่านหน้าต่างกล่าวว่า ปีที่เขาใช้ทำอะไร แต่กิน และดื่ม และนอนอยู่บนเตียงของเขา หาวบ่อย และพูดกับตัวเองด้วยความโกรธ ไม่ได้อ่านหนังสือ บางครั้งในเวลากลางคืน เขาจะนั่งลงเขียน เขาจะใช้เวลาในการเขียน และในตอนเช้า ฉีกค่าทั้งหมดที่เขาได้เขียน มากกว่าหนึ่งครั้งเขาอาจจะได้ยินร้องไห้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปีที่สองเปียโนก็เงียบในบ้านพักและนักโทษถามเฉพาะสำหรับคลาสสิก ในปีที่ห้าเพลงเป็นเสียงอีกครั้งและนักโทษถามสำหรับไวน์ บรรดาผู้ที่เฝ้าดูเขาผ่านหน้าต่างกล่าวว่าตลอดทั้งปีว่าเขาใช้เวลาทำอะไร แต่การรับประทานอาหารและดื่มและนอนอยู่บนเตียงของเขาบ่อยหาวโกรธและพูดกับตัวเอง เขาไม่ได้อ่านหนังสือ บางครั้งในเวลากลางคืนเขาจะนั่งลงเขียน; เขาจะใช้เวลาเขียนและในตอนเช้าฉีกทุกสิ่งที่เขาเขียน มากกว่าหนึ่งครั้งเขาอาจจะได้ยินเสียงร้องไห้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปีที่สองเปียโนเงียบในบ้านพัก และนักโทษถามเฉพาะในคลาสสิก ในเพลงปี 5 เสียงอีกครั้ง และนักโทษถามไวน์ ผู้ที่เห็นเขาผ่านทางหน้าต่างบอกว่าปีนั้นเขาใช้เวลาทำอะไรนอกจากกินและดื่มและนอนบนเตียงของเขา ด้วยความหาวบ่อยและพูดกับตัวเอง เขาไม่ได้อ่านหนังสือ บางครั้งในเวลากลางคืนเขาจะนั่งลงเขียน เขาจะใช้เวลาในการเขียน และในตอนเช้า ฉีกขึ้นที่เขาเขียนไว้ มากกว่าหนึ่งครั้ง เขาอาจจะได้ยิน ร้องไห้