In early descriptions, ocean noise

In early descriptions, ocean noise was related to sea state (Knudsen et al. 1948). By this theory, noise
levels increase with increasing sea state by the same amount across the entire frequency band from 1 kHz
to 100 kHz. More recent work has suggested that noise is better correlated with wind speed than with sea
state or wave height. The correlation between noise and wind speed allows for more accurate prediction, as
sea states are more difficult to estimate than wind speeds. In the open ocean, the noise of breaking waves is
correlated with wind speed. Spilling and plunging breakers raise underwater sound levels by more than 20
dB across the band from 10 Hz to 10 kHz (Wilson et al. 1985). Precipitation is another factor that can
increase ambient noise levels by up to 35 dB across a broad band of frequencies from 100 Hz to more than
20 kHz (Nystuen and Farmer 1987). Ice cover alters the ocean noise field depending on its type and degree,
for instance, whether it is shore-fast pack ice, moving pack ice, or at the marginal ice zone (Milne 1967).
Shore-fast pack ice isolates the water column from the effects of wind, and results in a decrease in ambient
noise of 10-20 dB. Sounds from ice cracking, however, may increase noise levels by as much as 30 dB.
Ice cracking can generate broadband pulses up to 1 kHz lasting for a second or longer. Interaction of ocean
waves with the marginal ice zone may raise noise levels by 4-12 dB (Diachok and Winokur 1974).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในคำอธิบายเริ่มต้น เสียงโอเชี่ยนถูกเกี่ยวข้องกับรัฐซี (Knudsen et al. 1948) โดยทฤษฎีนี้ เสียง
ระดับเพิ่มกับเพิ่มซีรัฐรับไว้ทั้งถี่ทั้งจาก 1 kHz
ถึง 100 kHz งานล่าสุดได้แนะนำว่า เสียงจะดีกว่า correlated กับความเร็วลมกว่าทะเล
รัฐหรือคลื่นสูงขึ้น ความสัมพันธ์ระหว่างความเร็วเสียงและลมที่ช่วยให้การทำนายแม่นยำมากขึ้น เป็น
ซีอเมริกาจะยากต่อการคาดคะเนมากกว่าความเร็วลม เสียงของคลื่นอยู่ในมหาสมุทรเปิด
correlated กับความเร็วลม ออก และหลั่นเบรคเกอร์เพิ่มระดับเสียงใต้น้ำ โดยมากกว่า 20
dB ในวงจาก 10 Hz ถึง 10 kHz (Wilson et al. 1985) ฝนเป็นอีกหนึ่งปัจจัยที่สามารถ
เพิ่มระดับเสียงรอบ 35 dB ในวงกว้างของความถี่จาก 100 Hz ถึงมากกว่า
20 เฮิร์ทซ์ (Nystuen และเกษตรกร 1987) ปกแข็งเปลี่ยนแปลงฟิลด์เสียงทะเลขึ้นอยู่กับชนิดความปริญญา,
ตัวอย่าง ไม่ว่าจะฝั่งอย่างรวดเร็วแพ็คน้ำแข็ง ย้ายแพ็คน้ำแข็ง หรือเขตน้ำแข็งกำไร (Milne 1967)
น้ำแข็งชายฝั่งอย่างรวดเร็วแพ็คแยกคอลัมน์น้ำจากผลกระทบของลม และผลในการลดลงในสภาวะ
เสียง 10-20 dB เสียงจากน้ำแข็งแตก อย่างไรก็ตาม อาจเพิ่มระดับเสียง โดยมากที่ 30 dB
น้ำแข็งแตกสามารถสร้างพัลส์บรอดแบนด์ถึง 1 kHz ที่ยาวนาน สำหรับหนึ่งวินาที หรืออีกต่อไป โต้ตอบของ
โดยโซนน้ำแข็งกำไรอาจเพิ่มระดับเสียง โดย 4-12 dB (Diachok และ Winokur 1974)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในคำอธิบายต้นเสียงมหาสมุทรที่เกี่ยวข้องกับรัฐทะเล (Knudsen et al. 1948) โดยทฤษฎีนี้เสียง
ในระดับที่เพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มขึ้นของรัฐทะเลด้วยจำนวนเดียวกันทั่วแถบความถี่ทั้งหมดจาก 1 kHz
ถึง 100 เฮิร์ทซ์ การทำงานมากขึ้นล่าสุดได้ชี้ให้เห็นว่าเสียงจะดีกว่าความสัมพันธ์กับความเร็วลมกว่าด้วยทะเล
ของรัฐหรือความสูงของคลื่น ความสัมพันธ์ระหว่างเสียงและความเร็วลมช่วยให้การคาดการณ์ที่ถูกต้องมากขึ้นเป็น
รัฐทางทะเลเป็นเรื่องที่ยากมากที่จะประเมินกว่าความเร็วลม ในทะเลเปิดเสียงของคลื่นทำลายจะ
มีความสัมพันธ์กับความเร็วลม หกและเบรกเกอร์พรวดพราดเพิ่มระดับเสียงใต้น้ำโดยกว่า 20
เดซิเบลในวงจาก 10 Hz ถึง 10 kHz (วิลสัน et al. 1985) ฝนเป็นปัจจัยที่สามารถอื่น
เพิ่มระดับเสียงรบกวนรอบข้างได้ถึง 35 เดซิเบลในวงกว้างของความถี่ 100 Hz ถึงกว่า
20 kHz (Nystuen และชาวนา 1987) น้ำแข็งปกคลุมเปลี่ยนแปลงสนามเสียงมหาสมุทรขึ้นอยู่กับชนิดและระดับของมัน
เช่นไม่ว่าจะเป็นฝั่งอย่างรวดเร็วห่อน้ำแข็งย้ายห่อน้ำแข็งหรือในโซนน้ำแข็งเล็กน้อย (มิลน์ 1967)
ห่อน้ำแข็งแข็งอย่างรวดเร็วที่แยกน้ำคอลัมน์ จากผลกระทบของลมและผลในการลดลงของสภาพแวดล้อม
เสียงของ 10-20 เดซิเบล เสียงจากน้ำแข็งแตก แต่อาจเพิ่มระดับเสียงโดยเท่า 30 dB
แตกน้ำแข็งสามารถสร้างคลื่นบรอดแบนด์ถึง 1 kHz ยาวนานสำหรับวินาทีหรือนานกว่า ปฏิสัมพันธ์ของมหาสมุทร
คลื่นกับโซนน้ำแข็งเล็กน้อยอาจเพิ่มระดับเสียงโดย 4-12 เดซิเบล (Diachok และวิโนคูร์ 1974)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต้นอธิบายเสียงทะเลมีความสัมพันธ์กับสภาพทะเล ( Knudsen et al . 1948 ) โดยทฤษฎีนี้เสียง
ระดับเพิ่มขึ้นสภาพทะเลโดยจํานวนเดียวกันทั่วทั้งจากแถบความถี่ 1 kHz
100 กิโลเฮิรตซ์ งานล่าสุดได้ชี้ให้เห็นว่าเสียงจะดีกว่า มีความสัมพันธ์กับความเร็วลมมากกว่าทะเล
รัฐ หรือความสูงของคลื่นความสัมพันธ์ระหว่างเสียงและความเร็วลม ช่วยให้การพยากรณ์แม่นยำมากขึ้น เช่น
สหรัฐอเมริกาทะเลมีมากขึ้นยากที่จะประมาณการกว่าความเร็วลม ในมหาสมุทรเปิด เสียงคลื่นแตกเป็น
สัมพันธ์กับความเร็วลม หกเพื่อแบ่งเพิ่มระดับเสียงใต้น้ำมากกว่า 20
DB ผ่านวงดนตรีจาก 10 Hz ถึง 10 kHz ( วิลสัน et al . 1985 )ฝนเป็นปัจจัยอื่นที่สามารถ
เพิ่มระดับเสียงรบกวนรอบข้างได้ถึง 35 เดซิเบล ข้ามวงกว้างของความถี่ 100 Hz ถึง 20 kHz ( มากกว่า
nystuen และเกษตรกร 1987 ) น้ำแข็งปกคลุมทางมหาสมุทรเสียงขึ้นอยู่กับประเภทและสาขาของปริญญา
ตัวอย่าง ไม่ว่าจะเป็นฝั่งน้ำแข็งอย่างรวดเร็วย้ายแพ็คน้ำแข็งหรือน้ำแข็งในเขตชายขอบ ( มิล 1967 )
ชายฝั่งน้ำแข็งอย่างรวดเร็ว จากน้ำ จากอิทธิพลของลม และผลในการลดเสียงรบกวนรอบข้าง
10-20 เดซิเบล เสียงน้ำแข็งแตก แต่อาจเพิ่มระดับเสียงโดย DB เท่าที่ 30
น้ำแข็งแตกสามารถสร้างพัลส์บรอดแบนด์ถึง 1 kHz ถึงเป็นครั้งที่สอง หรือมากกว่า ปฏิสัมพันธ์ของมหาสมุทร
คลื่นกับโซนน้ำแข็งโดยอาจเพิ่มระดับเสียงโดย 4-12 dB ( diachok วิโนเคอร์ และ พ.ศ. 2517 )