The impression in my past. It is my

The impression in my past. It is my feeling that every time I write or tell others. Years ago. When I was in elementary school. I had the opportunity to travel to France with my brother Piie.We are very excited. As the plane was flying. It makes me fear and insomnia for many visitors.I have to eat strange. It was delicious. Meanwhile, a flight attendant foreigners come talk to me. But I did not know about it. Told him that I do not speak English. He called the air hostess came to Thailand with me.After that, it makes me want to listen to and speak English. Until now I was not good at English. But it makes me even more encouragement to the language. I want everyone to read it as I have.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความประทับใจในอดีตของฉัน ฉันรู้สึกที่ทุกครั้งที่ฉันเขียน หรือบอกคนอื่นได้ ปีที่ผ่านมา เมื่อฉันถูกในโรงเรียนประถมศึกษา ผมมีโอกาสเดินทางไปฝรั่งเศสกับพี่ Piie.We จะตื่นเต้นมาก เป็นเครื่องบินบิน มันทำให้ฉันกลัวและนอนไม่หลับสำหรับนักท่องเที่ยวจำนวนมากฉันต้องกิน strange ก็อร่อย ในขณะเดียวกัน ชาวเครื่องบินมาคุยกับฉัน แต่ผมไม่รู้เลย บอกเขาว่า ฉันไม่พูดภาษาอังกฤษ เขาเรียกว่ามาปฏิคมอากาศประเทศไทยด้วยหลังจากนั้น มันทำให้ผมต้องฟัง และพูดภาษาอังกฤษ จนถึงขณะนี้ ผมไม่ดีในภาษาอังกฤษ แต่มันทำให้ผมก็ให้กำลังใจภาษาเพิ่มเติม ต้องการคนอ่านมี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความประทับใจในอดีตของฉัน มันเป็นความรู้สึกของฉันที่ทุกครั้งที่ผมเขียนหรือบอกคนอื่น ๆ ปีที่ผ่านมา เมื่อผมอยู่ในโรงเรียนประถมศึกษา ผมได้มีโอกาสที่จะเดินทางไปยังประเทศฝรั่งเศสกับพี่ชายของฉัน Piie.We รู้สึกตื่นเต้นมาก ขณะที่เครื่องบินกำลังบิน มันทำให้ฉันกลัวและนอนไม่หลับสำหรับ visitors.I ๆ อีกมากมายได้ที่จะกินที่แปลก มันอร่อยดี ในขณะที่ชาวต่างชาติที่แอร์โฮสเตสมาพูดคุยกับผม แต่ผมไม่ได้รู้เกี่ยวกับมัน บอกเขาว่าผมไม่พูดภาษาอังกฤษ เขาเรียกว่าแอร์โฮสเตสมาเมืองไทยกับ me.After ว่ามันทำให้ฉันต้องการที่จะฟังและพูดภาษาอังกฤษ จนถึงขณะนี้ผมไม่เก่งภาษาอังกฤษ แต่มันก็ทำให้ฉันให้กำลังใจมากยิ่งขึ้นกับภาษา อยากให้ทุกคนอ่านได้เท่าที่ฉันมี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความประทับใจในอดีตของฉัน มันคือความรู้สึกของผม ทุกครั้งที่ผมเขียนหรือบอกคนอื่น ๆ ปี ที่ผ่านมา ตอนผมอยู่โรงเรียนประถม ผมมีโอกาสเดินทางไปฝรั่งเศสกับน้องชาย piie เราตื่นเต้นกันมาก ขณะที่เครื่องบินกำลังบิน มันทำให้ผมกลัวและนอนไม่หลับ สำหรับผู้เข้าชมมาก ฉันต้องกินแปลก มันอร่อยนะ ขณะเดียวกัน แอร์โฮสเตส ชาวต่างชาติ มาคุยกับฉันแต่ผมก็ไม่ได้รู้เกี่ยวกับมัน บอกเค้าว่าฉันไม่พูดภาษาอังกฤษ เขาเรียกแอร์โฮสเตสมาเมืองไทยกับผม หลังจากนั้น มันก็ทำให้ผมต้องฟังและพูดภาษาอังกฤษ จนถึงตอนนี้ ผมไม่เก่งภาษาอังกฤษ แต่มันทำให้ผมให้กำลังใจมากกว่าภาษา ผมอยากให้ทุกคนอ่านมันอย่างที่ผมมี