A universal feature of traditional

A universal feature of traditional asset procurement is the
insistence that the equipment manufacturer should provide
a maintenance program as part of the supply contract for new
equipment. Apart from any thing else, this implies that
manufacturers know everything that needs to be known to
draw up suitable maintenance programs.
In fact, manufacturers are usually at best no better informed than traditional maintenance planners about the
operating context of the equipment, desired standards of
performance, context-specific failure modes and effects,
failure consequences and the skills of the user's operators
and maintainers. More often the manufacturers know no-
thing at all about these issues. As a result, schedules compiled by manufacturers are nearly always generic, with all
the drawbacks discussed under maxim 11.
Equipment manufacturers also have other agendas when
specifying maintenance programs (not least of which is to
sell spares). What is more, they are either committing the
users' resources to doing the maintenance (in which case
they don't have to pay for it, so they have little interest in
minimizing it) or they may even be bidding to do the maintenance themselves (in which case they have a vested interest
in doing as much as possible).
This combination of extraneous commercial agendas and
ignorance about the operating context means that maintenance programs specified by manufacturers tend to embody
a high level of over-maintenance (sometimes ludicrously so)
coupled with massive over-provisioning of spares. Most
maintenance professionals are aware of this problem. How ever, despite our awareness, most of us persist in demanding
that manufacturers provide these programs, and then go on
to accept that they must be followed in order for warranties
to remain valid (and so bind ourselves contractually to doing
the work, at least for the duration of the warranty period).


None of this is meant to suggest that manufacturers mislead us deliberately when they put together their recommendations. In fact, they usually do their best in the context of
their own business objectives and with the information at
their disposal. If anyone is at fault, it is really us – the users
– for making unreasonable requests of organisations which
are not in the best position to fulfil them.
A small but growing number of users solve this problem
by adopting a completely different approach to the development of maintenance programs for new assets. This entail asking the manufacturer to supply experienced field technicians to work alongside the people who will eventually operate and maintain the equipment, to use RCM2 to develop
programs which are satisfactory to both parties.
When adopting this approach, issues such as warranties,
copyrights, languages which the participants should be able
to speak fluently, technical support, confidentiality, and so
on should be handled at the request for proposal/contracting
stage, so that everyone knows what to expect of each other.
Note the suggestion to use field technicians rather than
designers (designers are often surprisingly reluctant to admit
that their designs can fail, which reduces their ability to help
develop a sensible failure-management program). The field
technicians should of course have unrestricted access to
specialist support to help them answer difficult questions.
In this way, the user gains access to the most useful information that the manufacturer can provide, while still developing a maintenance program which is most directly suited
to the context in which the equipment will actually be used.
The manufacturer may lose a little in up-front sales of spares
and maintenance, but will definitely gain all the long-term
benefits associated with improved equipment performance,
lower through-life costs and a much better understanding of
the real needs of his customer. A classic win-win situation

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คือลักษณะสากลของการจัดซื้อสินทรัพย์ดั้งเดิม
insistence ที่ควรให้ผู้ผลิตอุปกรณ์
โปรแกรมบำรุงรักษาเป็นส่วนหนึ่งของสัญญาจัดหาตัว
อุปกรณ์ นอกเหนือจากสิ่งอื่น นี้หมายถึงการที่
ผู้ผลิตรู้ทุกอย่างที่ต้องการจะรู้จัก
วาดค่าบำรุงรักษาเหมาะสมโปรแกรม.
ในความเป็นจริง ผู้ผลิตเป็นปกติที่ดีที่สุดไม่ทราบกว่า วางแผนบำรุงรักษาแบบดั้งเดิม
ทำงานของอุปกรณ์ ต้องมาตรฐาน
ประสิทธิภาพ โหมดความล้มเหลวในบริบทเฉพาะ และลักษณะ พิเศษ,
ผลล้มเหลวและทักษะของผู้ประกอบการผู้
maintainers และ บ่อยในผู้ผลิตทราบไม่มี-
สิ่งที่เกี่ยวกับปัญหาเหล่านี้ เป็นผล ตารางที่รวบรวม โดยผู้ผลิตมักเกือบทั่วไป ด้วย
ข้อเสียที่กล่าวถึงภายใต้แม็ก 11.
ผู้ผลิตอุปกรณ์ยังมีวาระอื่น ๆ เมื่อ
ระบุโปรแกรมการบำรุงรักษา (ไม่น้อยของที่จะ
ขายอะไหล่) คืออะไรเพิ่มเติม มีการยอมรับ
ผู้ใช้ทรัพยากรในการทำการบำรุงรักษา (ในกรณี
ไม่ต้องจ่ายสำหรับมัน เพื่อให้พวกเขามีความสนใจน้อยใน
ลดมัน) หรือพวกเขาอาจแม้แต่จะประมูลซื้อทำการบำรุงรักษาตัวเอง (ในกรณี มีชอบธรรม
ในทำมากที่สุด) .
ทั้งนี้วาระการค้าไม่เกี่ยวข้อง และ
ไม่รู้เกี่ยวกับบริบทปฏิบัติหมายความ ว่า โปรแกรมการบำรุงรักษาที่ระบุ โดยผู้ผลิตมักจะ รวบรวม
ระดับของการบำรุงรักษามากกว่า (ดังนั้นบางครั้ง ludicrously)
ควบคู่กับใหญ่มากเกินไปการเตรียมใช้งานของอะไหล่ สุด
ผู้เชี่ยวชาญด้านการบำรุงรักษาจะตระหนักถึงปัญหานี้ จบ แม้ มีการรับรู้ของเรา ส่วนใหญ่ของเราคงอยู่ในการเรียกร้อง
ว่า ผู้ผลิตมีโปรแกรมเหล่านี้ และไปแล้ว
ยอมรับว่า พวกเขาต้องตามการรับประกัน
ยังคงถูกต้อง (และเพื่อ ผูกตนเองในสัญญาเพื่อทำ
งาน น้อยสำหรับระยะเวลาของรอบระยะเวลารับประกัน) .


เรื่องนี้ตั้งใจจะแนะนำว่า ผู้ผลิตเข้าใจเราโดยเจตนาเมื่อพวกเขารวบรวมคำแนะนำของพวกเขา ในความเป็นจริง พวกเขามักจะทำดีที่สุดในบริบทของ
วัตถุประสงค์ทางธุรกิจของตนเองและ มีข้อมูลที่
กำจัด ถ้าใครผิด เป็นเรา – ผู้ใช้
– สำหรับการร้องขอ unreasonable ขององค์กรซึ่ง
ไม่ได้อยู่ในตำแหน่งที่ดีที่สุดเพื่อสนองความต้องการเหล่านั้น
หมายเลขขนาดเล็ก แต่เติบโตผู้ใช้แก้ปัญหานี้
โดยการใช้วิธีการแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงการพัฒนาโปรแกรมการบำรุงรักษาสำหรับสินทรัพย์ใหม่ อันนี้ขอให้ผู้ผลิตต้องจัดหาช่างเทคนิคฟิลด์มีประสบการณ์การทำงานควบคู่ไปกับคนที่จะในที่สุดงาน และบำรุงรักษาอุปกรณ์ การใช้ RCM2 เพื่อพัฒนา
โปรแกรมที่พอจะเลี้ยงทั้งสอง
เมื่อใช้วิธีการนี้ ปัญหาเช่นรับประกัน,
ลิขสิทธิ์ ภาษาที่ผู้เข้าร่วมควรจะ
พูด fluently เทคนิค ความลับ และ
ในควรจัดการในคำขอ/สัญญาข้อเสนอ
ระยะ เพื่อให้ทุกคนรู้ว่าสิ่งที่คาดหวังกันได้
หมายเหตุแนะนำให้ใช้ฟิลด์ช่าง rather กว่า
นักออกแบบ (นักออกแบบมักไม่น่าแปลกใจที่ยอมรับ
ที่ออกแบบของพวกเขาไม่สามารถ ซึ่งลดความสามารถในการช่วย
พัฒนาโปรแกรมการจัดการอุปสรรคที่เหมาะสม) ฟิลด์
ช่างเทคนิคควรแน่นอนได้ไม่จำกัดการเข้าถึง
สนับสนุนผู้เชี่ยวชาญเพื่อช่วยในการตอบคำถามยาก
ด้วยวิธีนี้ ผู้ใช้เข้าถึงข้อมูลที่เป็นประโยชน์มากที่สุดที่ผู้ผลิตสามารถให้ ในขณะที่ยังคง พัฒนาโปรแกรมบำรุงรักษาที่เหมาะที่สุดตรง ที่กำไรจาก
การซึ่งอุปกรณ์ที่จะใช้จริง ๆ
ผู้ผลิตอาจสูญเสียเพียงเล็กน้อยในการขายล่วงหน้าของอะไหล่
และการบำรุง รักษา แต่จะได้รับทั้งหมดในระยะยาวแน่นอน
ผลประโยชน์ที่เกี่ยวข้องกับอุปกรณ์การปรับปรุงประสิทธิภาพ,
ลดต้นทุนทางชีวิตและความมากเข้าใจของ
ความต้องการจริงของลูกค้าของเขาได้ สถานการณ์ชนะชนะคลาสสิค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณลักษณะสากลของการจัดซื้อสินทรัพย์แบบดั้งเดิมคือ
การยืนยันว่าผู้ผลิตอุปกรณ์ควรจัดให้มี
โปรแกรมการบำรุงรักษาเป็นส่วนหนึ่งในการทำสัญญาใหม่
อุปกรณ์ นอกเหนือจากสิ่งอื่นใด ๆ นี้แสดงให้เห็นว่า
ผู้ผลิตรู้ทุกอย่างที่จะต้องรู้จักที่จะ
วาดขึ้นโปรแกรมการบำรุงรักษาที่เหมาะสม
ในความเป็นจริงผู้ผลิตมักจะเป็นที่ที่ดีที่สุดไม่ได้ดีไปกว่าข้อมูลการวางแผนการบำรุงรักษาแบบดั้งเดิมเกี่ยวกับ
บริบทของการดำเนินงานของอุปกรณ์มาตรฐานที่ต้องการของ
ประสิทธิภาพการทำงานโหมดบริบทเฉพาะความล้มเหลวและผลกระทบ
ผลกระทบความล้มเหลวและทักษะของผู้ประกอบการของผู้ใช้
และผู้ดูแล บ่อยครั้งที่ผู้ผลิตรู้ No-
สิ่งที่เกี่ยวกับปัญหาเหล่านี้ เป็นผลให้ตารางการรวบรวมโดยผู้ผลิตเกือบทั่วไปเสมอกับทุก
ข้อบกพร่องที่กล่าวถึงภายใต้กฎ 11
ผู้ผลิตอุปกรณ์ยังมีวาระอื่น ๆ เมื่อ
ระบุโปรแกรมการบำรุงรักษา (ไม่น้อยซึ่งก็คือการ
ขายอะไหล่) อะไรคือสิ่งที่พวกเขากำลังกระทำการ
ทรัพยากรของผู้ใช้ที่จะดำเนินการบำรุงรักษา (ในกรณีที่
พวกเขาจะได้ไม่ต้องจ่ายสำหรับมันดังนั้นพวกเขาจึงมีความสนใจน้อยใน
การลดมัน) หรือพวกเขาอาจจะมีการเสนอราคาที่จะทำบำรุงรักษาตัวเอง (ในกรณีที่พวกเขามีส่วนได้เสีย
ในการทำมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้)
การรวมกันของวาระการประชุมการค้าภายนอกและนี้
ไม่รู้เกี่ยวกับบริบทของการดำเนินงานหมายความว่าโปรแกรมการบำรุงรักษาที่ระบุโดยผู้ผลิตมีแนวโน้มที่จะรวบรวม
ในระดับสูงกว่าการบำรุงรักษา (บางครั้งอย่างน่าหัวเราะมาก )
ควบคู่ไปกับการที่ยิ่งใหญ่กว่าการจัดเตรียมอะไหล่ ส่วนใหญ่
ผู้เชี่ยวชาญด้านการบำรุงรักษามีความตระหนักในปัญหานี้ วิธีการที่เคยแม้จะรับรู้ของเราส่วนใหญ่ของเรายังคงมีอยู่ในการเรียกร้อง
ที่ผู้ผลิตให้โปรแกรมเหล่านี้และจากนั้นไปในการ
ที่จะยอมรับว่าพวกเขาจะต้องปฏิบัติตามเพื่อให้การรับประกัน
ว่าจะยังคงถูกต้อง (และผูกตัวเองในการทำสัญญา
การทำงานอย่างน้อย สำหรับระยะเวลาของระยะเวลาการรับประกัน) ไม่มีการนี้มีขึ้นเพื่อแสดงให้เห็นว่าผู้ผลิตจงใจหลอกลวงเราเมื่อพวกเขาใส่กันแนะนำของพวกเขา ในความเป็นจริงพวกเขามักจะทำอย่างดีที่สุดในบริบทของวัตถุประสงค์ทางธุรกิจของตัวเองและมีข้อมูลที่กำจัดของพวกเขา ถ้าใครที่ผิดมันเป็นจริงๆเรา - ผู้ใช้- สำหรับการร้องขอไม่มีเหตุผลขององค์กรที่ไม่ได้อยู่ในตำแหน่งที่ดีที่สุดที่จะตอบสนองพวกเขาขนาดเล็กจำนวนมาก แต่การเติบโตของผู้ใช้แก้ปัญหานี้โดยการใช้วิธีการที่แตกต่างกันอย่างสมบูรณ์เพื่อการพัฒนา ของโปรแกรมการบำรุงรักษาสินทรัพย์ใหม่ นี้นำมาซึ่งการขอให้ผู้ผลิตเพื่อจัดหาช่างเทคนิคที่มีประสบการณ์ด้านการทำงานร่วมกับคนที่ในที่สุดจะดำเนินการและบำรุงรักษาอุปกรณ์ที่จะใช้ RCM2 ในการพัฒนาโปรแกรมที่เป็นที่น่าพอใจของทั้งสองฝ่ายเมื่อใช้วิธีนี้ปัญหาต่างๆเช่นการรับประกันลิขสิทธิ์ภาษา ที่ผู้เข้าร่วมควรจะสามารถที่จะพูดได้อย่างคล่องแคล่วการสนับสนุนด้านเทคนิคการรักษาความลับและอื่น ๆที่ควรจะจัดการตามคำขอสำหรับข้อเสนอ / ทำสัญญาขั้นตอนเพื่อให้ทุกคนรู้ว่าสิ่งที่คาดหวังของแต่ละอื่น ๆหมายเหตุข้อเสนอแนะที่จะใช้ช่างเทคนิคที่มีข้อมูลมากกว่านักออกแบบ (ออกแบบมักจะแปลกใจไม่เต็มใจที่จะยอมรับว่าการออกแบบของพวกเขาสามารถล้มเหลวซึ่งจะช่วยลดความสามารถของพวกเขาที่จะช่วยให้การพัฒนาโปรแกรมที่เหมาะสมที่ความล้มเหลวของการจัดการ) สาขาช่างเทคนิคของหลักสูตรควรมีการ จำกัด การเข้าถึงการสนับสนุนผู้เชี่ยวชาญที่จะช่วยให้พวกเขาตอบคำถามที่ยากด้วยวิธีนี้เข้าถึงกำไรให้ผู้ใช้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์มากที่สุดที่ผู้ผลิตสามารถให้บริการในขณะที่ยังคงพัฒนาโปรแกรมการบำรุงรักษาที่มีความเหมาะสมมากที่สุดโดยตรงกับ บริบทที่อุปกรณ์ที่จะนำมาใช้จริงผู้ผลิตอาจสูญเสียเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการขายล่วงหน้าของอะไหล่และการบำรุงรักษา แต่แน่นอนจะได้รับทั้งหมดในระยะยาวผลประโยชน์ที่เกี่ยวข้องกับผลการดำเนินงานที่ดีขึ้นการลดค่าใช้จ่ายผ่านชีวิตและ ความเข้าใจที่ดีขึ้นของความต้องการที่แท้จริงของลูกค้าของเขา ชนะชนะสถานการณ์คลาสสิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณลักษณะสากลของการจัดซื้อสินทรัพย์แบบดั้งเดิมเป็น
ยืนยันว่าอุปกรณ์ ผู้ผลิตควรให้
โปรแกรมการบำรุงรักษาเป็นส่วนหนึ่งของสัญญาจัดหาอุปกรณ์ใหม่

นอกจากเรื่องอื่นแสดงว่า
ผู้ผลิตรู้ทุกอย่างที่ต้องรู้

วาดขึ้นโปรแกรมการบำรุงรักษาที่เหมาะสม .
ในความเป็นจริงผู้ผลิตมักจะดีที่สุดไม่ทราบดีกว่ากว่าเดิมซ่อมบำรุงวางแผนเกี่ยวกับ
ปฏิบัติการบริบทของอุปกรณ์ที่ต้องการมาตรฐาน
ประสิทธิภาพบริบทเฉพาะโหมดความล้มเหลวและผลกระทบ
ผลความล้มเหลวและทักษะของผู้ใช้และผู้ประกอบการ
รักษา . มากขึ้นผู้ผลิตไม่มี -
เลยเกี่ยวกับปัญหาเหล่านี้ ผลตารางรวบรวมโดยผู้ผลิตเกือบเสมอทั่วไป กับประการที่กล่าวถึงภายใต้ Maxim

11 . ผู้ผลิตอุปกรณ์ยังมีวาระอื่น ๆ เมื่อ
ระบุโปรแกรมการบำรุงรักษา ( ไม่น้อยซึ่งเป็น

ขายอะไหล่ ) มีอะไรเพิ่มเติมที่พวกเขาจะให้ยืนยัน
ผู้ใช้ทรัพยากรทำการบำรุงรักษา ( ซึ่งในกรณีที่
พวกเขาไม่ต้องจ่ายสำหรับมันดังนั้น พวกเขามีความสนใจน้อยใน
ลดได้ ) หรืออาจจะประมูลเพื่อทำการรักษาด้วยตนเอง ( ซึ่งในกรณีนี้พวกเขามี
ได้เสียในการทำเท่าที่เป็นไปได้ ) .
รวมวาระเชิงพาณิชย์ที่ไม่เกี่ยวข้องและ
ไม่รู้เกี่ยวกับบริบทการดำเนินงานหมายความว่าการบำรุงรักษาโปรแกรมที่ระบุไว้ โดยผู้ผลิตมักจะรวบรวม
ในระดับที่สูงกว่าการบำรุงรักษา ( บางครั้ง ludicrously )
คู่ที่มีขนาดใหญ่กว่าค่าใช้จ่ายของอะไหล่ ผู้เชี่ยวชาญด้านการบำรุงรักษาที่สุด
ตระหนักถึงปัญหานี้ วิธีเคย แม้จะรับรู้ของเรา ส่วนมากของเรายังคงเรียกร้อง
ที่ผู้ผลิตให้โปรแกรมเหล่านี้และจากนั้นไปใน
ที่จะยอมรับว่าพวกเขาจะต้องปฏิบัติตามเพื่อให้รับประกัน
ยังคงใช้ได้ ( และดังนั้นมัดตัวเองไว้ในสัญญาที่จะทำ
งาน อย่างน้อยสำหรับระยะเวลาของระยะเวลาการรับประกัน )


ไม่มีนี่หมายถึงว่าผู้ผลิตจงใจให้เราเมื่อพวกเขาใส่กัน ของพวกเขา แนะนำ ในความเป็นจริง , พวกเขามักจะทำของพวกเขาที่ดีที่สุดในบริบทของวัตถุประสงค์ทางธุรกิจของตนเอง และด้วย

ข้อมูลในการกำจัดของพวกเขา ถ้าใครถูกผิดมันคือเราจริงๆ–ผู้ใช้
–ทำให้ไม่มีเหตุผลการร้องขอขององค์กรซึ่ง
ไม่ได้อยู่ในตำแหน่งที่ดีที่สุดเพื่อเติมเต็มพวกเขา
ตัวเลขขนาดเล็ก แต่การเติบโตของผู้ใช้แก้ปัญหานี้
โดยการแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง แนวทางการพัฒนาโปรแกรมการบำรุงรักษาสินทรัพย์ใหม่นี้ครอบคลุมถึงผู้ผลิต จัดหาช่างที่มีประสบการณ์ด้านทำงานร่วมกับคนที่จะใช้งานและดูแลรักษาอุปกรณ์ เพื่อใช้ในการพัฒนาโปรแกรมที่ rcm2

เป็นที่พอใจของทั้งสองฝ่าย เมื่อใช้วิธีการนี้ ปัญหา เช่น การรับประกัน
ลิขสิทธิ์ ภาษา ซึ่งผู้เข้าร่วมควรจะสามารถ
พูดคล่อง สนับสนุนทางด้านเทคนิคความลับ , และดังนั้นบน ควรจัดการที่

ขอเวที / สัญญาข้อเสนอ เพื่อให้ทุกคนรู้ว่าสิ่งที่คาดหวังของแต่ละอื่น ๆ .
หมายเหตุแนะนำให้ใช้ช่างของสาขามากกว่า
ออกแบบ ( นักออกแบบมักจะจู่ ๆไม่เต็มใจที่จะยอมรับ
ที่การออกแบบของพวกเขาสามารถล้มเหลว ซึ่งจะช่วยลดความสามารถของพวกเขาเพื่อช่วยให้
พัฒนาโปรแกรมการจัดการที่เหมาะสมล้มเหลว ) สนาม
ช่างเทคนิคของหลักสูตรควรจะมีการเข้าถึงไม่จำกัด

สนับสนุนผู้เชี่ยวชาญเพื่อช่วยให้พวกเขาตอบคำถามยากๆ .
ในวิธีนี้ผู้ใช้ได้รับการเข้าถึงที่มีประโยชน์มากที่สุดข้อมูลที่ผู้ผลิตสามารถให้ ในขณะที่ยังคงรักษาพัฒนาโปรแกรมซึ่งส่วนใหญ่โดยตรงเหมาะ
กับบริบทที่อุปกรณ์ที่จริงจะใช้ .
ผู้ผลิตอาจจะเสียนิดหน่อยขายหน้าอะไหล่
และการบำรุงรักษา แต่แน่นอนจะได้รับทั้งหมดของผลประโยชน์ที่เกี่ยวข้องกับประสิทธิภาพระยะยาว

ลดต้นทุนอุปกรณ์ดีขึ้น ผ่านชีวิตและความเข้าใจที่ดีมากของ
ความต้องการที่แท้จริงของลูกค้า คลาสสิกชนะชนะสถานการณ์