became evident (Fig. 2) allowing to

became evident (Fig. 2) allowing to clearly discriminate between
UV-C light treated and untreated samples. UV-C light had no effect
on internalised microflora but was probably able to inactivate
surface microorganisms responsible for the hygienic quality
depletion during storage.
Additional trials were performed to evaluate if UV-C light promoted
a different evolution of the quality properties of fresh-cut
pineapple during storage due to the different microbial growth
(Fig. 2) and the physiological response of fruit tissue to the radiation
stress (Chonhenchob et al., 2007; Siddiqui, Chakrabotry, Ayala-
Zavala & Dhua, 2011). Evolution of colour, consumer preference
and presence of off-odours was assessed during refrigerated storage
of untreated and UV-C light treated pineapple sticks. Results of
colour analyses of pineapple sticks are shown in Table 3. It is well
known that UV-C light could induce undesired surface browning in
many fruits and vegetables (G
omez, Alzamora, Castro, & Salvatori,
2010). However, no significant trend in redness and yellowness of
the pineapple sticks was observed during storage in all samples.
Luminosity significantly decreased in untreated samples stored for
more than 10 days. A slight decrease of L* value was observed also
in UV-C light treated pineapple sticks. Other authors reported significant
changes in colour, associated with occurrence of translucent
areas, dry surface appearance or browning even in the
absence of UV-C light treatments (Marrero & Kader, 2006;
Montero-Calderόn, Rojas-Graü & Martín-Belloso, 2008). This
result suggests that changes in the appearance of fresh-cut pineapple
during storage would be attributable to the intrinsic variability
of the fruits, rather than to the application of UV-C light.
UV-C light treatment could promote changes in volatile
composition of fresh-cut pineapple, altering the flavour of the
product (Lamikanra & Richard, 2004). To verify if UV-C light altered
pineapple odour, sensory analysis involving consumers was performed.
No significant perception of off-odours was detected during
15 day storage in both untreated and UV-C light treated
pineapple sticks (data not shown). This result suggests that UV-C
light did not induce a perceivable alteration in pineapple sticks
odour. However, the high microbial load would be expected to
promote off-odours development in untreated pineapple sticks.
The absence of flavour changes could be explained considering that
fruit ripening proceeded during storage, possibly masking the
eventual presence of off-odours. Difference in preference between
untreated and light treated samples was also performed by a pair
comparison preference test carried out on consumers. UV-C light
treated samples were always preferred to the control ones and
equally preferred to the just prepared pineapple sticks up to 6 days
(Fig. 4). Although UV-C light did not affect colour and flavour of
fresh-cut pineapple, the treatment allowed product quality retention
over a longer storage period, probably due to the lower microbial
growth of the product as compared to untreated samples. It
could be hypothesized that UV-C light treatment leads to a significant
extension of shelf life of fresh-cut pineapple sticks well

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลายเป็นชัด (รูป 2) ช่วยให้การแยกแยะให้ชัดเจนระหว่างยูแสงบำบัด และไม่ได้รับตัวอย่าง แสง UV-C ไม่มีผลใน internalised จุลินทรีย์ แต่อาจจะสามารถปิดการทำงานรับผิดชอบคุณภาพสุขอนามัยจุลินทรีย์พื้นผิวการสูญเสียระหว่างการเก็บรักษาดำเนินการทดลองเพิ่มเติมเพื่อประเมินว่าเลื่อนแสงยูวิวัฒนาการต่าง ๆ ของคุณสมบัติคุณภาพของตัดสับปะรดระหว่างการเก็บรักษาเนื่องจากการเจริญเติบโตจุลินทรีย์ที่แตกต่างกัน(รูป 2) และการตอบสนองทางสรีรวิทยาของเนื้อเยื่อผลไม้รังสีการความเครียด (Chonhenchob et al. 2007 อยาลามีด Chakrabotry -Zavala & Dhua, 2011) วิวัฒนาการของสี ลักษณะผู้บริโภคและรับการประเมินของปิดกลิ่นในตู้เย็นเก็บแสงบำบัด และยูถือไม้สับปะรด ผลของการการวิเคราะห์สีของสับปะรดไม้แสดงในตารางที่ 3 มันเป็นอย่างดีรู้จักที่ยูไฟอาจก่อให้เกิดสีน้ำตาลผิวไม่พึงประสงค์ในผลไม้และผัก (G omez, Alzamora คาสโตร & Salvatori มากมาย2010) . อย่างไรก็ตาม ไม่มีแนวโน้มที่สำคัญใน yellowness ของและรอยแดงไม้สับปะรดถูกตรวจสอบในระหว่างการเก็บข้อมูลในตัวอย่างทั้งหมดความสว่างที่ลดลงในตัวอย่างไม่ผ่านที่เก็บไว้มากกว่า 10 วัน ค่า L * ลดลงเล็กน้อยถูกตรวจสอบยังไม้สับปะรดผ่านแสง UV-C ในการ เขียนรายงานอย่างมีนัยสำคัญการเปลี่ยนแปลงเกี่ยวข้องกับการเกิดขึ้นของโปร่งแสง สีพื้นที่ ลักษณะผิวแห้ง หรือเกรียมแม้กระทั่งการขาดยูแสงบำบัด (Marrero & Kader, 2006Montero-Calderόn, Rojas Graü และ Martín Belloso, 2008) นี้แสดงให้เห็นผลที่เปลี่ยนแปลงในลักษณะของสับปะรดตัดระหว่างการเก็บรักษาจะเป็นส่วนของความแปรปรวนที่แท้จริงในผลไม้ แทนการใช้แสง UV-Cรักษาแสงยูสามารถส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงในการระเหยองค์ประกอบของสับปะรดตัด ดัดแปลงรสชาติของการผลิตภัณฑ์ (Lamikanra และริชาร์ด 2004) การตรวจสอบถ้า แสง UV-C เปลี่ยนแปลงกลิ่นสับปะรด วิเคราะห์ทางประสาทสัมผัสที่เกี่ยวข้องกับผู้บริโภคได้ดำเนินการตรวจพบระหว่างการรับรู้ออกกลิ่นไม่สำคัญ15 วันถือว่าเก็บแสงทั้งบำบัด และยูสับปะรดแท่ง (ไม่แสดงข้อมูล) ผลลัพธ์นี้แนะนำที่ยูแสงไม่ได้ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงขณะในสับปะรดไม้กลิ่น อย่างไรก็ตาม โหลดจุลินทรีย์สูงจะคาดว่าจะส่งเสริมพัฒนาปิดกลิ่นสับปะรดทาไม้สามารถอธิบายการเปลี่ยนแปลงรสชาติพิจารณาที่ผลไม้สุกก็เดินระหว่างการเก็บรักษา อาจกำบังตัวปัจจุบันราคาของออกกลิ่น ความแตกต่างในลักษณะระหว่างตัวอย่างรักษาบำบัด และแสงยังทำ โดยคู่ทดสอบการตั้งค่าการเปรียบเทียบขึ้นในผู้บริโภค แสง UV-Cรับการรักษาอย่างถูกต้องควบคุมคน และเท่า ๆ กัน ต้องการเตรียมเพียงสับปะรดแท่งถึง 6 วัน(4 รูป) แม้ว่าแสง UV-C ไม่มีผลต่อสีและรสชาติของสับปะรดตัด การรักษาสามารถเก็บรักษาคุณภาพผลิตภัณฑ์ระยะยาวเก็บ อาจเป็นเพราะการจุลินทรีย์เจริญเติบโตของผลิตภัณฑ์เมื่อเทียบกับตัวอย่างที่ไม่ผ่าน มันสามารถตั้งสมมติฐานได้ว่า รักษาแสง UV-C ที่นำไปสู่สำคัญขยายอายุการตัดสับปะรดไม้ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก็เห็นได้ชัด (รูปที่. 2) ที่ช่วยให้เห็นความแตกต่างอย่างชัดเจนระหว่าง
แสง UV-C ได้รับการรักษาและได้รับการรักษาตัวอย่าง แสง UV-C ไม่มีผล
เกี่ยวกับจุลินทรีย์ internalized แต่อาจจะเป็นความสามารถในการยับยั้ง
จุลินทรีย์ที่ผิวหน้าที่รับผิดชอบในการที่มีคุณภาพถูกสุขอนามัย
การสูญเสียระหว่างการเก็บรักษา.
การทดลองเพิ่มเติมได้ดำเนินการในการประเมินถ้าแสง UV-C เลื่อนตำแหน่ง
เป็นวิวัฒนาการที่แตกต่างกันของทรัพย์สินที่มีคุณภาพของสดตัด
สับปะรดระหว่างการเก็บรักษาเนื่องจากการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ที่แตกต่างกัน
(รูปที่ 2.) และการตอบสนองทางสรีรวิทยาของเนื้อเยื่อผลไม้ฉายรังสี
ความเครียด (Chonhenchob et al, 2007;. Siddiqui, Chakrabotry, Ayala-
เวโรนิกาและ Dhua 2011) วิวัฒนาการของสีต้องการของผู้บริโภค
และการปรากฏตัวของออกกลิ่นไม่พึงประสงค์ได้รับการประเมินระหว่างการเก็บรักษาในตู้เย็น
ของได้รับการรักษาและรังสี UV-C แสงได้รับการรักษาสับปะรดแท่ง ผลการ
สีการวิเคราะห์แท่งสับปะรดจะแสดงในตารางที่ 3 มันเป็นอย่างดี
ที่รู้จักกันว่าแสง UV-C สามารถเหนี่ยวนำให้เกิดการเกิดสีน้ำตาลพื้นผิวที่ไม่พึงประสงค์ใน
ผักและผลไม้จำนวนมาก (G? omez, Alzamora คาสโตรและ Salvatori,
2010) อย่างไรก็ตามยังไม่มีแนวโน้มที่สำคัญในสีแดงและสีเหลืองของ
สับปะรดแท่งก็สังเกตเห็นระหว่างการเก็บรักษาในทุกตัวอย่าง.
สว่างลดลงอย่างมีนัยสำคัญในตัวอย่างได้รับการรักษาเก็บไว้
เกินกว่า 10 วัน ลดลงเล็กน้อยของค่า L * พบว่ายัง
อยู่ในรังสี UV-C แสงได้รับการรักษาสับปะรดแท่ง ผู้เขียนอื่น ๆ รายงานอย่างมีนัยสำคัญ
การเปลี่ยนแปลงในสีที่เกี่ยวข้องกับการเกิดขึ้นของโปร่งแสง
พื้นที่ลักษณะพื้นผิวแห้งหรือบราวนิ่งแม้ใน
กรณีที่ไม่มีการรักษาแสง UV-C (Marrero & Kader, 2006
Montero-Calderόn, Rojas Grau-และมาร์ติน Belloso 2008 ) นี้
ผลแสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงในลักษณะของสับปะรดสดตัด
ระหว่างการเก็บรักษาจะเนื่องมาจากความแปรปรวนที่แท้จริง
ของผลไม้มากกว่าที่จะประยุกต์ใช้แสงยูวีซี.
รักษาแสง UV-C สามารถส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงในความผันผวน
องค์ประกอบของสด สับปะรด -cut การเปลี่ยนแปลงรสชาติของ
ผลิตภัณฑ์ (Lamikanra และริชาร์ด, 2004) เพื่อตรวจสอบว่าแสงยูวี-C เปลี่ยนแปลง
กลิ่นสับปะรดวิเคราะห์ทางประสาทสัมผัสที่เกี่ยวข้องกับผู้บริโภคได้ดำเนินการ.
ไม่มีการรับรู้ที่สำคัญของการออกกลิ่นไม่พึงประสงค์ได้รับการตรวจพบในระหว่าง
การจัดเก็บข้อมูลวันที่ 15 ทั้งสองได้รับการรักษาและรังสี UV-C แสงได้รับการรักษา
สับปะรดแท่ง (ไม่ได้แสดงข้อมูล) ผลที่ได้นี้แสดงให้เห็นว่า UV-C
แสงไม่ได้ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงการรับรู้ในสับปะรดเกาะติด
กลิ่น อย่างไรก็ตามปริมาณจุลินทรีย์สูงจะคาดว่าจะ
ส่งเสริมการพัฒนาออกกลิ่นไม่พึงประสงค์ในสับปะรดไม้ได้รับการรักษา.
กรณีที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงรสชาติที่สามารถอธิบายได้พิจารณาว่า
ผลไม้สุกดำเนินการระหว่างการเก็บรักษาอาจจะเป็นกำบัง
ปรากฏตัวในที่สุดปิดกลิ่นไม่พึงประสงค์ ความแตกต่างในการตั้งค่าระหว่าง
กลุ่มตัวอย่างที่ได้รับการรักษาได้รับการรักษาและแสงนอกจากนี้ยังได้ดำเนินการโดยคู่
เปรียบเทียบการทดสอบการตั้งค่าดำเนินการเกี่ยวกับผู้บริโภค แสงยูวี-C
ตัวอย่างได้รับการรักษาที่ถูกต้องการเสมอกับคนที่ควบคุมและ
เท่าเทียมกันที่ต้องการเพียงแค่เตรียมสับปะรดไม้ถึง 6 วัน
(รูปที่. 4) แม้ว่าแสง UV-C ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อสีและรสชาติของ
สดตัดสับปะรดการรักษาที่ได้รับอนุญาตการเก็บรักษาคุณภาพของผลิตภัณฑ์
ในช่วงระยะเวลาการจัดเก็บข้อมูลอีกต่อไปอาจเป็นเพราะจุลินทรีย์ที่ต่ำกว่า
การเติบโตของผลิตภัณฑ์เมื่อเทียบกับกลุ่มตัวอย่างที่ได้รับการรักษา มัน
อาจจะมีการตั้งสมมติฐานว่าการรักษาแสงยูวีซีนำไปสู่การที่สำคัญ
ส่วนหนึ่งของอายุการเก็บรักษาของสดตัดสับปะรดแท่งเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลายเป็นที่เห็นได้ชัด ( รูปที่ 2 ) ให้ชัดเจน แบ่งแยกระหว่างแสงรักษารังสียูวี ซีและตัวอย่างดิบ รังสียูวี ซีไลท์ไม่มีผลกระทบใน internalised แต่อาจจะสามารถยับยั้งจุลินทรีย์พื้นผิวจุลินทรีย์ที่มีคุณภาพถูกสุขอนามัยหมดสิ้นในระหว่างการเก็บรักษาการทดลองเพิ่มเติมได้เพื่อประเมินว่ารังสียูวี ซีไลท์ เลื่อนตำแหน่งวิวัฒนาการที่แตกต่างกันของคุณภาพ คุณสมบัติของตัดสดสับปะรดในระหว่างการเก็บรักษา เนื่องจากการเติบโตของจุลินทรีย์ที่แตกต่างกัน( รูปที่ 2 ) และการตอบสนองทางสรีรวิทยาของผลเนื้อเยื่อกับรังสีความเครียด ( chonhenchob et al . , 2007 ; siddiqui chakrabotry Ayala - ,ซาวาลา & dhua , 2011 ) วิวัฒนาการของสีผิว ความพึงพอใจของผู้บริโภคและการแสดงตนของกลิ่นในตู้เย็นกระเป๋าและปิดของแสงและการรักษารังสียูวี ซี ไม้ขนุน ผลของการวิเคราะห์ของสับปะรดสีไม้จะแสดงในตารางที่ 3 มันเป็นอย่างดีหรือที่เรียกกันว่า รังสียูวี ซีไลท์สามารถชักนำให้ผิวไม่เกิดสีน้ำตาลในผลไม้และผักมาก ( โกเมซ alzamora คาสโตรและ ซาลวาท ี , ,2010 ) อย่างไรก็ตาม พบว่าแนวโน้มในสีแดงและสีเหลืองของสับปะรดแท่งพบว่าในระหว่างการเก็บตัวอย่างทั้งหมดความสว่างลดลง ในตัวอย่างดิบไว้มากกว่า 10 วัน ลดลงเล็กน้อยจาก L * ค่าสังเกตได้ยังในการรักษารังสียูวี ซีไฟไม้ สับปะรด ผู้เขียนรายงานอย่างอื่น ๆการเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวข้องกับการเกิดเนื้อแก้วสีพื้นที่ , ลักษณะพื้นผิวแห้ง หรือสีน้ำตาล แม้ในไม่มีการรักษาแสงรังสียูวี ซี ( marrero & kader , 2006 ;มอนเทโร่ คาลเดอร์ό N โรฮาส gra ü & Mart í n-belloso , 2008 ) นี้ผลแสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงในลักษณะที่ปรากฏของสับปะรดตัดสดช่วงกระเป๋าจะจากอิทธิพลภายในของผลไม้ มากกว่าการใช้รังสียูวี ซีไลท์การรักษาแสงรังสียูวี ซีสามารถส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงในระดับองค์ประกอบของสับปะรดตัดแต่งดัดแปลงรสชาติของผลิตภัณฑ์ ( lamikanra & ริชาร์ด , 2004 ) เพื่อตรวจสอบว่า รังสียูวี ซี แสงเปลี่ยนกลิ่นสับปะรด โปรตีนที่เกี่ยวข้องกับผู้บริโภคแสดงไม่มีการรับรู้ทางกลิ่นที่ตรวจพบในช่วงปิด15 วัน กระเป๋า ทั้งแสงและการรักษารังสียูวี ซีสับปะรดแท่ง ( ข้อมูลไม่แสดง ) ผลที่ได้นี้แสดงให้เห็นว่ารังสียูวี ซีแสงไม่ได้ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง perceivable sticks ในสับปะรดกลิ่น . อย่างไรก็ตาม การจะคาดหวังสูงโหลดการปิดการพัฒนากลิ่นสับปะรดไม้ดิบขาดรสชาติการเปลี่ยนแปลงสามารถอธิบายได้พิจารณาว่าผลไม้สุก โดยระหว่างการเก็บรักษา อาจจะบังการแสดงสุดท้ายของปิดกลิ่น . ความแตกต่างในค่าระหว่างดิบและไฟตัวอย่างได้รับการรักษายังดำเนินการโดยการจับคู่การเปรียบเทียบการทดสอบดำเนินการในผู้บริโภค รังสียูวี ซีไลท์ตัวอย่างการรักษามักจะต้องการคนควบคุมเท่าเทียมกันที่ต้องการให้แค่เตรียมสับปะรดแท่งถึง 6 วัน( รูปที่ 4 ) แม้ว่าแสงรังสียูวี ซีไม่มีผลต่อสีและรสชาติของสับปะรดตัดสด , การรักษาคุณภาพผลิตภัณฑ์ให้คงอยู่ช่วงกระเป๋าอีกต่อไป อาจจะเนื่องจากการลดลงของจุลินทรีย์การเจริญเติบโตของผลิตภัณฑ์เมื่อเทียบกับตัวอย่างดิบ มันอาจจะตั้งสมมติฐานว่า การรักษาแสงรังสียูวี ซี นำไปสู่ความการขยายอายุการเก็บรักษาของสับปะรดสดตัดไม้ดี