This might then be the underlying r

This might then be the underlying reason
for the change in overt behavior with every breath. The
following question can then be raised: Do the cetaceans have
an attention span that is limited by the need to breathe? This
interesting correlation between changing behaviors and
respiratory rate needs to be examined in more detail, as does
the hypothesis that the effect of breathing limits the potential
attention span of, at least, sleeping cetaceans.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้ก็อาจจะเป็นเหตุผลพื้นฐานสำหรับการเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรมที่ชัดเจนกับทุกลมหายใจ
คำถามต่อไปนี้จากนั้นจะสามารถยก: Do cetaceans
มีช่วงความสนใจที่จะถูกจำกัด โดยความต้องการที่จะหายใจได้หรือไม่? นี้ความสัมพันธ์ที่น่าสนใจระหว่างพฤติกรรมการเปลี่ยนแปลงและอัตราการหายใจจะต้องมีการตรวจสอบในรายละเอียดมากขึ้นเช่นเดียวกับสมมติฐานที่ว่าผลกระทบของการหายใจที่มีศักยภาพจำกัดช่วงความสนใจของอย่างน้อยนอน cetaceans

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี่อาจจะเป็นเหตุผล
สำหรับเปลี่ยนพฤติกรรมตัวทุกลมหายใจ
ตามคำถามก็สามารถขึ้นมา ทำให้สัตว์น้ำเลี้ยงลูกด้วยนมมี
ช่วงความสนใจที่จะถูก จำกัด โดยต้องหายใจ ความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมที่น่าสนใจนี้

และอัตราการหายใจ ต้องตรวจสอบในรายละเอียดมากขึ้นเช่นเดียวกับ
สมมติฐานว่าผลของการหายใจจำกัดศักยภาพ
ช่วงความสนใจของ อย่างน้อย นอนสัตว์น้ำเลี้ยงลูกด้วยนม .