The reform generated positive econo

The reform generated positive economic results. The inflation rate was tamed to only 36 percent in 1989 after accelerating at very high rates during 1986–88.14
The improved economic performance during 1989–92 was attributed first to the leading role of the agricultural sector, not only in saving the country from a food crisis but also in actively contributing to demand acceleration and releasing foreign exchange constraints. Arguably, market and price liberalization had a positive impact on the agricultural sector by improving terms of trade and income for peasant households, thus giving them incentives to expand production and marketable surplus. Vietnam became the third largest exporter of rice in 1989 even though it had to import about 400 tons of food during 1987–88. The availability of food, along with the large inflow of consumption goods due to the opening of foreign trade, played a positive role in taming inflation and setting up a sound base for growth in the industrial sector. In addition, rice exports played an important role as the main source of foreign exchange earnings during this period as imports financed by foreign aid from CMEA Growth was accelerated first of all in agriculture, leading to a high demand for the construction and services sectors, which had previously been depressed. During 1989–92, GDP growth was 6.1 percent on annual average, of which growth of agriculture and nonagriculture was 3.8 and 6.9 percent, respectively. Despite the negative impacts of foreign aid cuts due to the collapse of the eastern European socialist system during 1990–91, Vietnam could still maintain a GDP growth of 5.1 and 5.8 percent in 1990 and 1991. By 1992, Vietnam had fully recovered from the shock caused by the collapse of the socialist system, and growth climbed to an 8.7 percent rate (Dollar 1994).
15
However, further economic growth could not be sustained as the domestic saving and investment rate was still too low. countries

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การปฏิรูปสร้างผลลัพธ์ทางเศรษฐกิจที่เป็นบวก อัตราเงินเฟ้อได้เชื่องไปเพียงร้อยละ 36 ในปี 1989 หลังจากเร่งในอัตราสูงมากในช่วงปี 1986 – 88.14ปรับปรุงประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจในช่วงปี 1989 – 92 ถูกประกอบครั้งแรกกับบทบาทผู้นำภาคการเกษตร ไม่เพียง ในบันทึกประเทศจากวิกฤตอาหาร แต่ยังได้สนับสนุนความต้องการเร่ง และปล่อยข้อจำกัดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ เนื้อหา ตลาดและราคาเปิดเสรีมีผลบวกในภาคการเกษตร โดยการปรับปรุงเงื่อนไขการค้าและรายได้สำหรับครัวเรือนชาวนา จึง ให้แรงจูงใจในการขยายการผลิตและขายส่วนเกิน เวียดนามเป็น ผู้ส่งออกข้าวในปี 1989 แม้ว่ามีการนำเข้าอาหารประมาณ 400 ตันในระหว่างปี 1987-88 ความพร้อมของอาหาร พร้อมกับกระแสใหญ่ของปริมาณการใช้สินค้าเนื่องจากการเปิดการค้าต่างประเทศ มีบทบาทเชิงบวกในต่อสู้เงินเฟ้อ และการตั้งค่าเสียงพื้นฐานการเติบโตในภาคอุตสาหกรรม นอกจากนี้ ข้าวส่งออกมีบทบาทสำคัญเป็นแหล่งหลักของรายได้เงินตราต่างประเทศในช่วงเวลานี้เป็นการนำเข้าเงินทุนหลักจากต่างประเทศช่วยจาก CMEA เติบโตเร่งแรกของทั้งหมดในการเกษตร การนำไปสู่ความต้องการสูงสำหรับการก่อสร้างและบริการภาค ซึ่งก่อนหน้านี้ได้รับการตกต่ำ ระหว่าง 1989-92 เจริญเติบโตของ GDP เป็นร้อยละ 6.1 ต่อปีโดยเฉลี่ย ความเจริญเติบโตของเกษตรและ nonagriculture เป็น 3.8 และร้อยละ 6.9 ตามลำดับ แม้ มีผลกระทบด้านลบของการตัดความช่วยเหลือต่างประเทศเนื่องจากการล่มสลายของระบบสังคมนิยมในยุโรปตะวันออกในระหว่างปี 1990-91 เวียดนามยังคงสามารถรักษาการเติบโต GDP 5.1 และร้อยละ 5.8 ในปี 1990 และ 1991 โดย 1992 เวียดนามได้อย่างหายจากแรงกระแทกที่เกิดจากการล่มสลายของระบบสังคมนิยม และเติบโตที่ปีนขึ้นไปมีอัตราร้อยละ 8.7 (1994 ดอลลาร์)15อย่างไรก็ตาม การ เติบโตทางเศรษฐกิจอาจไม่คงเป็นบันทึกภายในประเทศ และอัตราการลงทุนมันยังต่ำเกินไป ประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปฏิรูปการสร้างผลเศรษฐกิจในเชิงบวก อัตราเงินเฟ้อที่ได้รับการฝึกให้เชื่องได้เพียงร้อยละ 36 ในปี 1989 หลังจากที่เร่งตัวขึ้นในอัตราที่สูงมากในช่วง 1986-88.14
ประสิทธิภาพการทำงานที่ดีขึ้นในช่วงเศรษฐกิจ 1989-1992 เป็นผลมาจากครั้งแรกที่บทบาทนำของภาคเกษตรไม่เพียง แต่ในการประหยัดประเทศจากอาหาร วิกฤต แต่ยังอยู่ในกระตือรือร้นที่เอื้อต่อความต้องการเร่งความเร็วและปล่อย จำกัด แลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ เนื้อหาการตลาดและราคาการเปิดเสรีมีผลกระทบในเชิงบวกต่อภาคการเกษตรโดยการปรับปรุงด้านการค้าและรายได้สำหรับครัวเรือนชาวนาจึงให้พวกเขามีแรงจูงใจที่จะขยายการผลิตและส่วนเกินความต้องการของตลาด เวียดนามกลายเป็นผู้ส่งออกที่ใหญ่เป็นอันดับสามของข้าวในปี 1989 แม้ว่าจะต้องนำเข้าประมาณ 400 ตันของอาหารในช่วง 1987-1988 ความพร้อมใช้งานของอาหารพร้อมกับการไหลเข้ามากของสินค้าบริโภคเนื่องจากการเปิดตัวของการค้าต่างประเทศที่มีบทบาทในเชิงบวกในการฝึกฝนอัตราเงินเฟ้อและการตั้งค่าฐานเสียงสำหรับการเจริญเติบโตในภาคอุตสาหกรรม นอกจากนี้การส่งออกข้าวมีบทบาทสำคัญเป็นแหล่งที่มาของรายได้เงินตราต่างประเทศในช่วงเวลานี้เป็นการนำเข้าทุนโดยการช่วยเหลือจากต่างประเทศจาก CMEA การเจริญเติบโตเร่งแรกของทุกคนในภาคเกษตรที่นำไปสู่ความต้องการสูงสำหรับการก่อสร้างและภาคบริการซึ่ง เคยถูกกดดัน ในช่วง 1989-1992 เจริญเติบโตของ GDP อยู่ที่ร้อยละ 6.1 เฉลี่ยต่อปีซึ่งการเจริญเติบโตของภาคเกษตรและ nonagriculture 3.8 และร้อยละ 6.9 ตามลำดับ แม้จะมีผลกระทบด้านลบของการตัดช่วยเหลือจากต่างประเทศเนื่องจากการล่มสลายของภาคตะวันออกของระบบสังคมนิยมในยุโรปในช่วง 1990-1991 เวียดนามยังคงสามารถรักษาความเจริญเติบโตของ GDP 5.1 และร้อยละ 5.8 ในปี 1990 และปี 1991 โดยปี 1992 เวียดนามได้ฟื้นตัวเต็มที่จากช็อต เกิดจากการล่มสลายของระบบสังคมนิยมและการเจริญเติบโตปีนขึ้นไปในอัตราร้อยละ 8.7 (ดอลลาร์ 1994).
15
อย่างไรก็ตามการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจต่อไปไม่สามารถยั่งยืนเป็นประหยัดในประเทศและอัตราการลงทุนก็ยังต่ำเกินไป ประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การปฏิรูปเศรษฐกิจที่สร้างผลลัพธ์ที่เป็นบวก อัตราเงินเฟ้อได้ผ่อนคลายเพียงร้อยละ 36 ในปี 1989 หลังจากการเร่งในอัตราสูงมากในช่วงปี 1986 – 88.14ปรับปรุงประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจในช่วงปี 1989 – 92 ประกอบแรกกับบทบาทของภาคเกษตร ไม่เพียง แต่ในการบันทึกประเทศจากวิกฤติอาหาร แต่ยังแข็งขันสนับสนุนความต้องการในการเร่งความเร็วและการจำกัดการแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ arguably , การเปิดเสรีตลาดและราคามีผลกระทบเชิงบวกในภาคเกษตรโดยปรับปรุงเงื่อนไขการค้าและรายได้สำหรับครัวเรือนชาวนา ดังนั้น การให้สิ่งจูงใจเพื่อขยายการผลิตและเกินความต้องการของตลาด เวียดนามเป็นผู้ส่งออกข้าวที่ใหญ่ที่สุดที่สามใน 1989 แม้ว่าจะต้องนำเข้าประมาณ 400 ตันของอาหารในช่วงปี 1987 – 88 ความพร้อมของอาหาร พร้อมกับการไหลเข้าขนาดใหญ่ของการบริโภคสินค้า เนื่องจากการเปิดการค้าต่างประเทศบทบาทในเชิงบวกในการเชื่องอัตราเงินเฟ้อและการตั้งค่าเสียงเบสสำหรับการเติบโตในภาคอุตสาหกรรม นอกจากนี้ การส่งออกข้าวมีบทบาทสำคัญเป็นแหล่งที่มาหลักของรายได้เงินตราต่างประเทศในระหว่างรอบระยะเวลานี้ เช่น สินค้าทุนโดยความช่วยเหลือจากต่างประเทศ จากการเร่ง cmea เป็นครั้งแรกของทั้งหมดในการเกษตร ส่งผลให้มีความต้องการสูงสำหรับการก่อสร้าง และภาคบริการ ซึ่งก่อนหน้านี้ได้ถูกคับ ในช่วงปี 1989 – 92 , เจริญเติบโตของ GDP เป็นร้อยละ 6.1 เฉลี่ยรายปี ซึ่งการเจริญเติบโตของการเกษตรและ nonagriculture คือ 3.8 และ 6.9 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ แม้ผลกระทบเชิงลบของความช่วยเหลือจากต่างประเทศตัดเนื่องจากการล่มสลายของระบบสังคมนิยมในยุโรปตะวันออกในช่วงปี 1990 – 91 , เวียดนามยังคงสามารถรักษาอัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจ 5.1 5.8 เปอร์เซ็นต์ ในปี 1990 และ 1991 โดย 1992 เวียดนามฟื้นตัวอย่างเต็มที่จากการช็อกที่เกิดจากการล่มสลายของระบบสังคมนิยม และเติบโตขึ้นไปเป็น 8.7 เปอร์เซ็นต์เท่ากัน ( ดอลลาร์ 1994 )15อย่างไรก็ตาม การเติบโตทางเศรษฐกิจต่อไปอาจไม่ยั่งยืน เช่น การออมภายในประเทศ และอัตราการลงทุนยังต่ำเกินไป ประเทศ