Although it's always risky to gener

Although it's always risky to generalize, I'm a big believer that many of those who turn toward fashion at a young age and stick with it into their adult lives (like me) were initially drawn to it as outsiders seeking some form of escape. Escape from the occasional tedium of reality, escape from the often discriminatory rules of society, and even escape from our own expectations. When you don't find your present view that stimulating, you rely on your imagination, and as a kid who did that often, fashion felt like a ready-made playground for dreaming things up. It was easy to think of it as my own secret world, and there was something very satisfying about that idea. So clothes became the tools I used—and continue to use—to figure out exactly who I am and who I am not. Plus, I like to be around people who everyone in high school found uncool (a big portion of the fashion world). They're usually a lot more interesting.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าจะมีความเสี่ยงการทั่วไป ฉันศรัทธาใหญ่ที่หลายคนหันแฟชั่นที่วัยหนุ่มสาว และเริ่มวาดไปติดกับมันในชีวิตผู้ใหญ่ของเขา (อย่างผม) เป็นบุคคลภายนอกบางรูปแบบของการหลบหนี หลบหนีจากความยุ่งยากนั้นเป็นครั้งคราวของความเป็นจริง หนีจากกฎระเบียบของสังคมมักจะแบ่งแยก และแม้แต่หนีจากความคาดหวังของเราเอง เมื่อคุณไม่พบว่า กระตุ้น คุณอาศัยจินตนาการของคุณ และ เป็นเด็กที่ไม่ว่าจะมุมมองปัจจุบัน แฟชั่นรู้สึกเหมือนสนามเด็กเล่นสำเร็จรูปสำหรับฝันสิ่งขึ้น ง่ายต่อการคิดว่า มันเป็นโลกที่ลับของตัวเอง และมีบางสิ่งบางอย่างที่น่าพอใจมากเกี่ยวกับความคิดที่ว่า ดังนั้นเสื้อผ้ากลายเป็น เครื่องมือที่ใช้ — และยังคงใช้ — เพื่อดูว่าที่ผมและที่ผมไม่ พลัส อยากได้ใกล้เคียงคนที่ทุกคนในโรงเรียนมัธยมพบ uncool (ส่วนใหญ่ของโลกแฟชั่น) ก็มักจะน่าสนใจมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าจะมีความเสี่ยงเสมอที่จะพูดคุยผมศรัทธาใหญ่ที่หลายคนที่หันไปแฟชั่นในวัยหนุ่มสาวและติดกับมันกลายเป็นผู้ใหญ่ของพวกเขายังมีชีวิตอยู่ (เช่นฉัน) ถูกดึงขั้นต้นจะเป็นบุคคลภายนอกที่กำลังมองหารูปแบบของการหลบหนีบางส่วน หลบหนีจากความน่าเบื่อเป็นครั้งคราวของความเป็นจริงหนีออกมาจากกฎมักจะเลือกปฏิบัติของสังคมและแม้กระทั่งหลบหนีจากความคาดหวังของเราเอง เมื่อคุณไม่พบมุมมองปัจจุบันของคุณที่กระตุ้นคุณอาศัยอยู่กับจินตนาการของคุณและเป็นเด็กที่ไม่ว่ามักจะเป็นแฟชั่นรู้สึกเหมือนสนามเด็กเล่นสำเร็จรูปสำหรับฝันสิ่งขึ้น มันเป็นเรื่องง่ายที่จะคิดว่ามันเป็นความลับในโลกของตัวเองและมีอะไรบางอย่างที่น่าพอใจมากเกี่ยวกับความคิดที่ว่า ดังนั้นเสื้อผ้ากลายเป็นเครื่องมือที่ผมใช้และยังคงใช้การคิดออกว่าฉันเป็นใครและที่ผมไม่ได้ พลัสผมชอบที่จะเป็นรอบคนที่ทุกคนในโรงเรียนมัธยมพบเทห์ (ส่วนใหญ่ของโลกแฟชั่น) พวกเขามักจะมากน่าสนใจมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถึงแม้ว่ามันมักจะมีความเสี่ยงที่จะลงความเห็น ผมเชื่อว่าใหญ่หลายคนที่หันไปทางแฟชั่นที่อายุยังน้อยและติดกับมันเข้าไปในชีวิตผู้ใหญ่ ( อย่างผม ) ก็เริ่มวาดให้มันเป็นคนนอก การแสวงหารูปแบบบางส่วนของหนี หนีจากความน่าเบื่อเป็นครั้งคราวของความเป็นจริง ยกเว้นจากกฎมักจะเลือกปฏิบัติในสังคม และจะหนีไปจากความคาดหวังของเราเอง เมื่อคุณไม่หามุมมองปัจจุบันของคุณว่า กระตุ้น คุณใช้จินตนาการของคุณ และเป็นเด็กที่ทำแบบนี้บ่อยๆ แฟชั่นเหมือนสนามเด็กเล่นสำเร็จรูปสำหรับฝันขึ้นมา มันง่ายที่จะคิดว่ามันเป็น ความลับของโลกของตัวเอง และมีบางอย่างที่น่าพอใจมากเกี่ยวกับความคิดนั้น ดังนั้นเสื้อผ้าที่กลายเป็นเครื่องมือที่ผมใช้และยังคงใช้เพื่อคิดออกว่าฉันเป็นใครและผมก็ไม่ แล้วอีกอย่าง ฉันชอบที่จะเป็นรอบคนที่ทุกคนในโรงเรียนพบเท่ ( ส่วนใหญ่ของโลกแฟชั่น ) พวกเขามักจะน่าสนใจมากขึ้น