The paradox here is that while this

The paradox here is that while this has been great for local environments -- Eastern Seaboard and rust belt cities have the best air they've had in more than a century -- the consumer-driven global economy is a zero-sum game, which means the U.S. hasn't eliminated pollution; it's merely outsourced it to China. And now some of that foul air is coming back.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปฏิทรรศน์นี่คือ ว่า ขณะนี้ได้ดีในสภาพแวดล้อมในท้องถิ่น - ภาคตะวันออก และเมืองในแถบสนิมมีอากาศดีที่สุดที่พวกเขาได้ในกว่าศตวรรษ - ผู้บริโภคขับเคลื่อนเศรษฐกิจโลกเป็นเกมผลรวมศูนย์– ซึ่งหมายความว่า สหรัฐฯ ไม่ตัดมลพิษ มันมีเพียงแหล่งภายนอกนั้นจีน และตอนนี้ บางที่แอร์เหม็นจะกลับมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความขัดแย้งที่นี่คือว่าในขณะนี้ได้รับการที่ดีสำหรับสภาพแวดล้อมท้องถิ่น - อีสเทิร์นและเมืองสนิมเข็มขัดมีอากาศที่ดีที่สุดที่พวกเขาเคยมีในกว่าศตวรรษ - เศรษฐกิจโลกของผู้บริโภคที่ขับเคลื่อนด้วยเป็นเกมศูนย์รวมซึ่ง หมายความว่าสหรัฐยังไม่ได้กำจัดมลพิษ มัน outsourced เพียงมันไปยังประเทศจีน และตอนนี้บางส่วนของว่าอากาศเหม็นจะกลับมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Paradox ที่นี่คือ ว่า ขณะนี้ได้รับที่ดีสำหรับสภาพแวดล้อมท้องถิ่น -- ชายฝั่งทะเลตะวันออกและสนิมเมืองเข็มขัดมีที่ดีที่สุดที่พวกเขาเคยมีในอากาศมากกว่าศตวรรษ -- ผู้บริโภคที่ขับเคลื่อนเศรษฐกิจโลก เป็นเกมผลรวมศูนย์ ซึ่งหมายถึงสหรัฐยังไม่กำจัดมลพิษ มันเพียงแต่ต้องการให้ประเทศจีน และตอนนี้บางส่วนของที่แอร์เหม็น กำลังจะกลับมา