A business owner’s age was also rec

A business owner’s age was also recognized as a significant
determinant of business failure, as Headd (2003)
observed that businesses owned by younger owners have
higher failure rates. Similarly, an owner’s educational level
and work experience were directly related to the likelihood
of business survival (Boden and Nucci 2000; Brüderl,
Preisendörfer, and Ziegler 1992; Carter and Auken 2006).
Businesses whose owners had more than ten years of work
experience and an appropriate higher education proved to
have significantly lower failure rates compared with others
(Boden and Nucci 2000).
The owner’s race has also been a meaningful demographic
characteristic, as research has shown significant
racial disparities regarding business ownership. Fairlie and
Robb (2008, 1) reported that only “5.1 percent of African
American workers and 7.5 percent of Hispanic workers
own businesses, compared to more than 11 percent of
Caucasian and Asian workers.” However, those researchers’
big concern is that African American– and Hispanic-owned
businesses have lower sales, lower profits, and higher failure
rates compared with businesses owned by Caucasian
and Asian American owners.
Based on the above discussion, the study described
here investigates the effect on restaurant failure of demographic
factors not relating directly to the owner, including
restaurant size, location (operationalized by ZIP code),
neighborhood characteristics, and nature of ownership
(chain or independent). We also look at the effect of restaurant
turnover at a specific site. Our study is motivated
by the following research questions, which we investigated
with the secondary data obtained from the local
health department.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อายุของเจ้าของธุรกิจถูกยอมรับว่าเป็นความสำคัญดีเทอร์มิแนนต์ของความล้มเหลวทางธุรกิจ เป็น Headd (2003)สังเกตว่า ธุรกิจที่เป็นเจ้าของ โดยเจ้าของอายุได้อัตราความล้มเหลวสูง ในทำนองเดียวกัน เป็นเจ้าของระดับการศึกษาและประสบการณ์การทำงานเกี่ยวข้องโดยตรงกับโอกาสธุรกิจอยู่รอด (Boden และ Nucci 2000 BrüderlPreisendörfer และ Ziegler 1992 คาร์เตอร์และ Auken 2006)ธุรกิจที่มีเจ้าของมีงานมากกว่าสิบปีประสบการณ์และการศึกษาที่เหมาะสมได้มีอัตราความล้มเหลวต่ำเมื่อเทียบกับผู้อื่น(Boden และ Nucci 2000)เจ้าของการแข่งขันยังได้รับการสื่อความหมายประชากรลักษณะ เป็นงานวิจัยได้แสดงให้เห็นอย่างมีนัยสำคัญความแตกต่างเชื้อชาติที่เกี่ยวข้องกับความเป็นเจ้าของธุรกิจ Fairlie และโซเฟียร็อบ (2008, 1) เท่านั้นที่รายงาน "5.1 เปอร์เซ็นต์ของแอฟริกาคนอเมริกันและ 7.5 เปอร์เซ็นต์ Hispanic ผู้ปฏิบัติงานธุรกิจของตัวเอง มากกว่าร้อยละ 11 ของการเปรียบเทียบคอเคซัสและเอเชียคนงาน" อย่างไรก็ตาม ของนักวิจัยเหล่านั้นปัญหาใหญ่คือว่าแอฟริกันอเมริกัน – และ Hispanic เป็นเจ้าของธุรกิจมีขายล่าง ล่างกำไร และความล้มเหลวสูงราคาเมื่อเทียบกับธุรกิจที่เป็นเจ้าของคอเคซัสและเจ้าของอเมริกันเอเชียตามข้างต้นอภิปราย การศึกษาอธิบายที่นี่ตรวจสอบผลความล้มเหลวในการอาหารของประชากรปัจจัยที่ไม่เกี่ยวข้องโดยตรงกับเจ้าของ รวมทั้งร้านอาหารขนาด ตำแหน่ง (operationalized โดยรหัสไปรษณีย์),ลักษณะพื้นที่ใกล้เคียง และธรรมชาติของความเป็นเจ้าของ(โซ่หรืออิสระ) เราดูที่ผลของอาหารหมุนเวียนที่ไซต์ที่ระบุ เรามีแรงจูงใจโดยต่อไปนี้คำถามงานวิจัย ที่เราตรวจสอบมีข้อมูลรองรับจากท้องถิ่นแผนกสุขภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อายุของเจ้าของธุรกิจได้รับการยอมรับเป็นอย่างมีนัยสำคัญ
ปัจจัยของความล้มเหลวทางธุรกิจเป็น Headd (2003)
ตั้งข้อสังเกตว่าเป็นเจ้าของธุรกิจโดยเจ้าของน้องมี
อัตราความล้มเหลวสูง ในทำนองเดียวกันระดับการศึกษาของเจ้าของ
ประสบการณ์และผลงานที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับความเป็นไปได้
ของการอยู่รอดทางธุรกิจ (Boden และ Nucci 2000; Brüderl,
. Preisendörferและ Ziegler 1992; คาร์เตอร์และ Auken 2006)
ธุรกิจที่มีเจ้าของมีมากกว่าสิบปีของการทำงาน
ประสบการณ์และความ การศึกษาระดับสูงที่เหมาะสมพิสูจน์ให้เห็นว่า
มีนัยสำคัญทางสถิติที่ต่ำกว่าอัตราความล้มเหลวเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ
(Boden และ Nucci 2000).
การแข่งขันของเจ้าของยังเป็นกลุ่มผู้เข้าชมที่มีความหมาย
ลักษณะเป็นงานวิจัยได้แสดงให้เห็นอย่างมีนัยสำคัญ
เกี่ยวกับความแตกต่างทางเชื้อชาติเป็นเจ้าของธุรกิจ Fairlie และ
Robb (2008, 1) รายงานว่ามีเพียง "ร้อยละ 5.1 ของแอฟริกัน
คนงานชาวอเมริกันและร้อยละ 7.5 ของแรงงานสเปนและโปรตุเกส
ธุรกิจของตัวเองเมื่อเทียบกับมากกว่าร้อยละ 11 ของ
คนผิวขาวและคนเอเชีย. "อย่างไรก็ตามนักวิจัยเหล่านั้น
กังวลใหญ่คือการที่แอฟริกัน American- และสเปนที่เป็นเจ้าของ
ธุรกิจที่มียอดขายที่ต่ำกว่าผลกำไรที่ลดลงและความล้มเหลวที่สูงขึ้น
เมื่อเทียบกับอัตราการเป็นเจ้าของธุรกิจโดยคนผิวขาว
และเอเชียเจ้าของอเมริกัน.
อยู่บนพื้นฐานของการสนทนาข้างต้นการศึกษาที่อธิบายไว้
ที่นี่สำรวจผลกระทบต่อความล้มเหลวของร้านอาหารของกลุ่มผู้เข้าชม
ปัจจัยที่ไม่เกี่ยวข้อง โดยตรงกับเจ้าของรวมทั้ง
ขนาดของร้านอาหาร, สถานที่ตั้ง (operationalized โดยไปรษณีย์)
ลักษณะใกล้เคียงและธรรมชาติของความเป็นเจ้าของ
(โซ่หรืออิสระ) นอกจากนี้เรายังมองไปที่ผลกระทบของร้านอาหาร
หมุนเวียนที่เว็บไซต์ที่เฉพาะเจาะจง การศึกษาของเราเป็นแรงบันดาลใจ
โดยคำถามการวิจัยต่อไปซึ่งเราตรวจสอบ
กับข้อมูลทุติยภูมิที่ได้จากท้องถิ่น
กรมสุขภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อายุของเจ้าของธุรกิจ นอกจากนี้ยังได้รับการยอมรับเป็นปัจจัยสําคัญ
ของความล้มเหลวทางธุรกิจที่ headd ( 2546 ) พบว่า ธุรกิจที่เป็นเจ้าของด้วย

น้องเจ้าของมีอัตราความล้มเหลวที่สูงขึ้น โดย
ระดับการศึกษาของเจ้าของ และประสบการณ์การทำงานที่เกี่ยวข้องโดยตรง เพื่อโอกาสในการอยู่รอดทางธุรกิจ ( Boden
และ นุคคิ 2000 ; br ü derl
, preisend ö rfer และและ 1992 ; คาร์เตอร์ และ auken
2006 )ธุรกิจที่มีเจ้าของ มีมากกว่าสิบปีของประสบการณ์การทำงาน
การอุดมศึกษาพิสูจน์

มีอัตราความล้มเหลว ลดลงเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ
( Boden และ นุคคิ 2000 ) .
แข่งเจ้าของยังได้รับความหมายส่วนบุคคล
ลักษณะ เช่น การวิจัยได้แสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ
เชื้อชาติเกี่ยวกับความเป็นเจ้าของธุรกิจ แฟร์ลี่และ
ร็อบ ( 20081 ) รายงานว่า " 5.1 เปอร์เซ็นต์ของคนอเมริกันแอฟริกันและ 7.5 เปอร์เซ็นต์ของแรงงานในประเทศ

ธุรกิจเอง เมื่อเทียบกับมากกว่า 11 เปอร์เซ็นต์ของ
ผิวขาวและแรงงานชาวเอเชีย อย่างไรก็ตาม บรรดานักวิจัย '
ใหญ่กังวลว่าชาวอเมริกัน ) และเป็นเจ้าของธุรกิจได้กว่าสเปน
ขายต่ำ กำไร และ สูง อัตราความล้มเหลว
เมื่อเทียบกับธุรกิจที่เป็นเจ้าของโดยคนผิวขาว
และเจ้าของชาวอเมริกันเอเชีย .
จากการสนทนาข้างต้นการศึกษาอธิบาย
ที่นี่เพื่อผลในความล้มเหลวขององค์ประกอบทางร้านอาหาร
ไม่ได้เกี่ยวข้องโดยตรงกับเจ้าของ รวมทั้ง
ขนาดร้านอาหาร สถานที่ ( operationalized โดยรหัสไปรษณีย์ )
ชุมชนลักษณะและธรรมชาติของความเป็นเจ้าของ
( โซ่ หรือ อิสระ ) เรายังมองที่ผลของภัตตาคาร
การหมุนเวียนที่เว็บไซต์ที่เฉพาะเจาะจง การศึกษาของเราเป็นแรงบันดาลใจ
โดยคำถามการวิจัยต่อไปนี้ ซึ่งเราสอบสวน
กับข้อมูลทุติยภูมิจากหน่วยงานท้องถิ่นด้านสุขภาพ