Produce may be exposed to pathogens

Produce may be exposed to pathogens both prior to harvest in the field and also after
harvest while handling, storage and transit.
Most pathogens required wounds or other unprotected areas to enter the fruit tissue. Laser labeling disrupts the natural protective barrier seemingly creating open wounds. Studies on anatomical, morphological and physical aspects of the laser labeling cavities states that the cells underlining etch depression increase phenolic and
lignin deposits in their walls (Etxeberria et al., 2006) , yet the degree of protection has not been
investigatedThe composition and properties of a typical self-polishing, fungicide-containing
water wax was described by Newhall and Grierson (1955).
In general the rate of water loss from waxed fruit is comparable to unwashed fruit. Commercial use of waxes is extensive for fruits, especially apples and citrus, and some vegetables such as tomatoes, melons and cucumbers.
Limited use is observed in asparagus (Asparagus officinalis) peppers, carrots, radish, potatoes, squash and turnip (Baldwin, 1994).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การผลิตอาจจะสัมผัสกับเชื้อโรคทั้งสองก่อนที่จะเก็บเกี่ยวในสนามและหลังจากการเก็บเกี่ยว
ขณะที่การจัดการการจัดเก็บและการขนส่ง.
เชื้อโรคมากที่สุดบาดแผลหรือจำเป็นต้องมีพื้นที่ที่ไม่มีการป้องกันอื่น ๆ ที่จะเข้าสู่เนื้อเยื่อผลไม้ การติดฉลากเลเซอร์รบกวนการป้องกันตามธรรมชาติดูเหมือนจะสร้างบาดแผลเปิด ศึกษาเกี่ยวกับกายวิภาคด้านลักษณะทางสัณฐานวิทยาและทางกายภาพของโพรงเลเซอร์ติดฉลากระบุว่าเซลล์ที่ขีดเส้นใต้จำหลักภาวะซึมเศร้าที่เพิ่มขึ้นและฟีนอลลิกนิน
ฝากในผนังของพวกเขา (Etxeberria และคณะ. 2006) แต่ระดับของการป้องกันที่ไม่ได้รับ
investigatedthe องค์ประกอบและคุณสมบัติของทั่วไป ตัวเองขัดเชื้อราประกอบด้วย
น้ำขี้ผึ้งถูกอธิบายโดย NEWHALL และกรี (1955)
โดยทั่วไปอัตราการสูญเสียน้ำจากผลไม้แว็กซ์เทียบได้กับไม่เคยอาบน้ำผลไม้ ใช้ในเชิงพาณิชย์ของไขเป็นที่กว้างขวางสำหรับผลไม้โดยเฉพาะอย่างยิ่งแอปเปิ้ลและส้มและผักบางชนิดเช่นมะเขือเทศแตงโมและแตงกวา
จำกัด การใช้เป็นที่สังเกตในหน่อไม้ฝรั่ง (หน่อไม้ฝรั่ง officinalis) พริก, แครอท, หัวไชเท้ามันฝรั่งสควอชและหัวผักกาด (บอลด์วิน, 1994)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลิตอาจถูกโรคทั้ง ก่อนเก็บเกี่ยว ในฟิลด์ และหลัง
เก็บเกี่ยวในขณะที่การจัดการ จัดเก็บและส่งต่อ
โรคส่วนใหญ่ต้องแผลหรือพื้นที่อื่น ๆ ป้องกันใส่เนื้อเยื่อของผลไม้ได้ เลเซอร์ติดฉลาก disrupts ธรรมชาติที่ป้องกันที่ดูเหมือนว่าจะสร้างบาดแผลเปิด ศึกษาเกี่ยวกับกายวิภาค ด้านสัณฐาน และทางกายภาพของเลเซอร์ที่ติดฉลากอเมริกาพัฒนาการว่า เซลล์ที่ขีดเส้นใต้กัดซึมเศร้าเพิ่ม phenolic และ
lignin ฝากใน wall ของพวกเขา (Etxeberria และ al., 2006), ยังไม่ได้ระดับการป้องกัน
investigatedThe องค์ประกอบและคุณสมบัติโดยทั่วไปของตนเองขัด มีสารเคมี
น้ำขี้ผึ้งถูกอธิบาย โดยเดนแฮมสปริงส์และรับเชิญ (1955)
โดยทั่วไป อัตราการสูญเสียน้ำจากผลไม้ waxed จะเทียบได้กับผลไม้ unwashed พาณิชย์ใช้ไขที่เป็นอย่างละเอียดสำหรับ ผลไม้โดยเฉพาะแอปเปิ้ล และส้ม และผักบางอย่าง เช่นมะเขือเทศ แตง แตงกวา
จำกัดใช้ย่อยในหน่อไม้ฝรั่ง (แอสพารากัส officinalis) พริก แครอท หัวผักกาด มันฝรั่ง สควอช และหัวผักกาด (บอลด์วิน 1994)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลิตอาจได้รับไปสู่เนื้อเยื่อเด็กนักเรียนทั้งก่อนการเก็บเกี่ยวในฟิลด์และหลังจากการเดินทางและการจัดเก็บข้อมูลการจัดการในขณะที่
การเก็บเกี่ยว.
เด็กนักเรียนส่วนใหญ่ต้องมีบาดแผลหรือพื้นที่อื่นๆไม่มีการปกป้องลิขสิทธิ์ในการป้อนผลไม้ การติดฉลากเลเซอร์ปิดกั้นช่องทางปราการป้องกันทางธรรมชาติที่เหมือนการสร้างบาดแผลเปิดให้บริการ การศึกษาในทางกาย วิภา คเกี่ยวกับวิชาว่าด้วยรูปร่างลักษณะทาง กายภาพ และลักษณะของแสงเลเซอร์บาดาลลดการติดฉลากที่เซลล์ที่ขีดเส้นใต้หรือไม่แกะความตกต่ำเพิ่มขึ้นและตัวเครื่อง Phenolic
lignin เงินฝากของตนในผนัง( etxeberria et al ., 2006 )แต่ที่ระดับของการป้องกันไม่ได้
investigatedthe การเขียนและคุณสมบัติของตามแบบอย่างด้วยตนเอง - ขัดเงา, fungicide ที่มีหุ่นขี้ผึ้ง
น้ำได้รับการอธิบายโดย Newhall และ grierson ( 1955 )
โดยทั่วไปอัตราการสูญเสียน้ำจากผลไม้ก็เทียบได้กับผลไม้ไม่เคยชำระ ใช้งานการค้าของ waxes ที่หลากหลายสำหรับผลไม้โดยเฉพาะแอปเปิลและเครื่องคั้นน้ำผลไม้และผักบางอย่างเช่น,มะเขือเทศ,แตงกวาและแตงเมล่อน ใช้
จำกัด(มหาชน)พบว่ามีในแอสพารากัส(หน่อไม้ฝรั่ง officinalis )พริกชี้ฟ้าแครอทหัวไชเท้า,มันฝรั่ง,สควอชและหัวผักกาด( Baldwin 1994 )