Deep in the icy plains…Compared to

Deep in the icy plains…

Compared to the icy plain’s entrance, this place was even lonelier and colder.

Lin Xintong did not know how far she had gone. She only walked forward one step at a time. Every footstep she imprinted on the ground disappeared in the blink of an eye.

The blue glacier beneath her feet was covered in thick snow and a fluttering ice storm billowed around her. This vast icy plain seemed to have no end to it.

In this land of despair, she was like a lone snow lotus that was whistling through the cold wind. Her existential presence was slowly wiped away, as if she was being swallowed by the icy plains.

Her Yuan Qi was mostly depleted, with just a tiny amount left. It was like a lone candlelight that fought back the dark night. Her eyelashes, neck and fingers which held her sword were all covered in a thin layer of crystal clear ice.

This layer of ice did not come from the icy plains, it came from her naturally terminated meridians which she could no longer suppress.

Besides the surface of her body, ice crystals had already began to form in her internal body such as her meridians and her blood vessels.

However, Lin Xintong still carried on proceeding forward. Her bright eyes showed disregard for life and death.

Lin Xintong was already determined to continue with her naturally terminated meridians. Be it fear, pain, death or despair, nothing could stop her, even if her remaining lifespan was cut short.

As the white-dressed female said, once Lin Xintong made up her mind, there was a sword in her heart.

At this moment, Lin Xintong had walked for a very long while. She was using the last ounce of Yuan Qi to protect her heart. She carried on following the path the ancient Great Empress had previously traveled with great determination. The distance she had covered had long exceeded the white-dressed female’s expectations. Furthermore, she was still moving forward.

Sometimes, determination allowed people to exceed their limits and go beyond what they were capable of.

If this went on, no one could guess how far Lin Xintong could go.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในราบน้ำแข็ง...เมื่อเทียบกับทางเข้าราบน้ำแข็ง เป็นหนาว และเหงาตายแม้หลินซินตงไม่รู้ไกลแค่เธอหายไปไหน เธอเพียงเดินไปข้างหน้าหนึ่งขั้นในเวลา ทุกขั้นบันไดเธอตราตรึงใจบนพื้นดินหายไปในพริบตาธารน้ำแข็งสีฟ้าใต้เท้าของเธอคลุมหนาหิมะ และน้ำแข็งพายุกระพือ billowed รอบข้างเธอ ล้วนเป็นน้ำแข็งกว้างใหญ่นี้ดูเหมือนจะ มีไม่สิ้นสุดมันในแผ่นดินนี้สิ้นหวัง เธอเป็นเหมือนดอกบัวหิมะโดด ๆ ที่เป็นวงศ์ย่อยแดงผ่านลมหนาว ปัจจุบันเธอดำรงอยู่ถูกค่อย ๆ เช็ด ว่าเธอได้ถูกกลืนกิน โดยราบน้ำแข็งหยวน ชี่ของเธอถูกส่วนใหญ่หมด มีเพียงจำนวนเล็กซ้าย มันเป็นเหมือนแสงเทียนโดด ๆ ที่ต่อสู้กลับคืนมืด ขนตา คอ และนิ้วมือที่ถือดาบของเธอของเธอที่ถูกปกคลุมในชั้นบาง ๆ ของน้ำแข็งใสชั้นน้ำแข็งนี้ไม่ได้มาจากราบน้ำแข็ง มันมาจากเส้นเมอริเดียนสิ้นตามธรรมชาติของเธอซึ่งเธอไม่สามารถปราบปรามนอกจากพื้นผิวของร่างกายของเธอ ผลึกน้ำแข็งได้แล้วเริ่มฟอร์มในภายในร่างกายของเธอเช่นเธอเส้นเมอริเดียนและเส้นเลือดของเธออย่างไรก็ตาม หลินซินตงยังคงดำเนินต่อไปข้างหน้า ดวงตาที่สดใสของเธอแสดงให้เห็นว่าไม่สนใจชีวิตและความตายหลินซินตงได้แล้วกำหนดพร้อม meridians สิ้นตามธรรมชาติของเธอ ไม่ว่าจะเป็นความกลัว ความเจ็บปวด ความตาย หรือสิ้น หวัง ไม่มีอะไรสามารถหยุดเธอ แม้ว่าอายุการใช้งานที่เหลือของเธอตัดสั้นได้หญิงสวมชุดขาวกล่าว เมื่อหลินซินตงขึ้นใจของเธอ มีดาบในหัวใจของเธอขณะนี้ หลินซินตงสุด ๆ สำหรับยาวในขณะที่ เธอใช้ออนซ์ครั้งสุดท้ายของหยวนชิเพื่อปกป้องหัวใจของเธอ เธอดำเนินต่อไปในเส้นทางที่จักรพรรดินีดีโบราณเคยเดินทาง ด้วยความมุ่งมั่นดี เธอมีครอบคลุมระยะทางได้ยาวเกินความคาดหวังของขาวแต่งหญิง นอกจากนี้ เธอยังคงเคลื่อนไหวไปข้างหน้าบางครั้ง การกำหนดอนุญาตผู้เกินขีด และเหนือกว่าสิ่งที่พวกเขามีความสามารถในการถ้าไป ไม่มีใครสามารถเดาว่า ไกลจะไปซินตง Lin

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลึกลงไปในที่ราบน้ำแข็ง ...

เมื่อเทียบกับทางเข้าน้ำแข็งธรรมดาของสถานที่แห่งนี้ก็ยิ่งเหงาและหนาวเย็น.

หลิน Xintong ไม่ทราบว่าไกลเธอได้หายไป เธอเดินไปข้างหน้าเพียงขั้นตอนหนึ่งที่เวลา ทุกฝีเท้าเธอตราตรึงอยู่บนพื้นดินหายไปในพริบตา.

ธารน้ำแข็งสีฟ้าใต้เท้าของเธอถูกปกคลุมด้วยหิมะหนาและกระพือ billowed พายุน้ำแข็งรอบตัวเธอ นี้ธรรมดาน้ำแข็งใหญ่ดูเหมือนจะมีการสิ้นสุดของมัน.

ในดินแดนแห่งความสิ้นหวังนี้เธอเป็นเหมือนบัวหิมะคนเดียวที่ได้รับการผิวปากผ่านลมหนาว การปรากฏตัวของการดำรงอยู่ของเธอค่อย ๆ เช็ดออกไปราวกับว่าเธอกำลังถูกกลืนหายไปในที่ราบน้ำแข็ง.

เธอหยวนฉีถูกหมดส่วนใหญ่มีเพียงจำนวนเล็ก ๆ ที่เหลือ มันเป็นเหมือนแสงเทียนเดียวที่จะกลับมาต่อสู้คืนที่มืด เธอขนตาคอและนิ้วมือซึ่งถือดาบของเธอถูกปกคลุมทั้งหมดในชั้นบาง ๆ ของน้ำแข็งใส.

ชั้นของน้ำแข็งนี้ไม่ได้มาจากที่ราบน้ำแข็งที่มันมาจากเธอเส้นเมอริเดียนยกเลิกธรรมชาติซึ่งเธอไม่สามารถปราบปราม.

นอกจากนี้ พื้นผิวของร่างกายของเธอผลึกน้ำแข็งมีอยู่แล้วเริ่มฟอร์มในร่างกายภายในของเธอเช่นเส้นเมอริเดียนของเธอและหลอดเลือดของเธอ.

อย่างไรก็ตามหลิน Xintong ยังคงดำเนินการเกี่ยวกับการดำเนินการต่อไปข้างหน้า ดวงตาสดใสของเธอแสดงให้เห็นว่าการไม่นำพาต่อชีวิตและความตาย.

หลิน Xintong ถูกกำหนดไว้แล้วที่จะดำเนินการกับเธอเส้นเมอริเดียนยกเลิกธรรมชาติ ไม่ว่าจะเป็นความกลัว, ความเจ็บปวด, ความตายหรือความสิ้นหวังไม่มีอะไรสามารถหยุดเธอแม้ว่าอายุการใช้งานที่เหลือของเธอถูกตัดสั้น.

ในฐานะที่เป็นเพศหญิงสีขาวแต่งตัวกล่าวว่าเมื่อหลิน Xintong ขึ้นใจของเธอมีดาบอยู่ในหัวใจของเธอ.

ตอนนี้ ขณะที่หลิน Xintong เดินในขณะที่ยาวมาก เธอได้รับการใช้ออนซ์สุดท้ายของหยวนชิเพื่อปกป้องหัวใจของเธอ เธอดำเนินการดังต่อไปนี้เส้นทางโบราณที่ยิ่งใหญ่จักรพรรดินีได้เดินทางไปก่อนหน้านี้ด้วยความมุ่งมั่นที่ดี ระยะทางที่เธอได้รับการคุ้มครองได้เกินความคาดหวังยาวหญิงสีขาวแต่งตัวของ นอกจากนี้เธอยังคงก้าวไปข้างหน้า.

บางครั้งการตัดสินใจอนุญาตให้คนที่เกินขีด จำกัด ของพวกเขาและไปไกลกว่าสิ่งที่พวกเขามีความสามารถใน.

ถ้าเรื่องนี้ผ่านไปไม่มีใครสามารถคาดเดาว่าไกลหลิน Xintong สามารถไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลึกเข้าไปในทุ่งน้ำแข็ง . . . . . . .เมื่อเทียบกับน้ำแข็งธรรมดาเป็นทางเข้าสถานที่นี้แม้จะเหงาและหนาว .หลิน xintong ไม่รู้ว่าเธอได้จากไปแล้ว เธอแค่เดินไปข้างหน้าทีละก้าว ทุกย่างก้าวที่เธอประทับบนพื้นดินหายไปในชั่วพริบตาสีฟ้ากลาเซียร์อยู่ใต้เท้าของเธอถูกปกคลุมไปด้วยหิมะหนาและกระพือพายุน้ำแข็ง billowed ขึ้นรอบๆ ที่ราบน้ำแข็งอันกว้างใหญ่ที่ดูเหมือนจะไม่มีสิ้นสุดในดินแดนแห่งความสิ้นหวังนี้ เธอชอบๆ บัวหิมะที่ผิวปากผ่านสายลมหนาว เธอค่อยๆ เช็ดออกไปสู่ตน ราวกับว่าเธอถูกกลืนโดยที่ราบน้ำแข็งนางหยวนฉี ส่วนใหญ่หมดกับแค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น มันเหมือนๆ แสงเทียนที่ต่อสู้กลับคืนมืด ขนตา , คอและมือซึ่งจับดาบของเธอถูกปกคลุมด้วยชั้นบางของน้ำแข็งใสชั้นน้ำแข็งนี้ไม่ได้มาจากที่ราบน้ำแข็ง มันมาจากเธอตามธรรมชาติยกเลิกเส้นเมอริเดียนซึ่งเธอไม่สามารถระงับได้นอกจากนี้ พื้นผิวของร่างกายเธอ ผลึกน้ำแข็งก็เริ่มฟอร์มในภายในร่างกายของเธอเช่นเธอและ meridians เส้นเลือดของเธอแล้วอย่างไรก็ตาม หลิน xintong ยังคงดำเนินการต่อไปข้างหน้า ดวงตาสดใสที่เธอแสดงความไม่เคารพชีวิตและความตายหลิน xintong ก็มุ่งมั่นต่อไปกับเธอย่อมสิ้นสุดลงเส้นเมอริเดียน ไม่ว่าจะเป็น ความกลัว ความเจ็บปวด ความตาย หรือสิ้นหวัง ไม่มีอะไรหยุดเธอได้ แม้ว่าอายุการใช้งานที่เหลืออยู่ของเธอถูกตัดสั้นเป็นสีขาว แต่งตัว หญิง กล่าวว่า เมื่อหลิน xintong ทำตามใจตัวเอง ไม่มีดาบอยู่ในหัวใจเธอตอนนี้ หลิน xintong เดินสำหรับยาวมากในขณะที่ เธอใช้เฮือกสุดท้ายหยวนฉีต้องปกป้องหัวใจเธอ เธอดำเนินการตามเส้นทาง คุณหญิงใหญ่โบราณที่เคยเดินทางกับการตัดสินใจที่ดี เธอได้ครอบคลุมระยะทางยาวได้เกินคาดสีขาวแต่งหญิง . นอกจากนี้ เธอยังเดินหน้าต่อไปบางครั้งการตัดสินใจอนุญาตให้เกินขีด จำกัด ของพวกเขา และไปไกลเกินกว่าสิ่งที่พวกเขามีความสามารถของถ้าเรื่องนี้ยังดำเนินต่อไป ไม่มีใครเดาได้ว่าหลิน xintong ไปได้