This quick fix for schools is faili

This quick fix for schools is failing our children
The Nation October 21, 2010 12:00 am
Plan to declare English as second language in classroom ignores real problem: huge class sizes and outdated teaching methods
The debate on whether the Education Ministry should declare English as the second language in schools does not address the root cause of the problems in Thai schools. The real issue is the quality of teaching, not just of English but of all the subjects that students need to learn to be equipped for the future. Thai students already spend several hours on each subject per week in the classroom. What remains highly debatable, however, is whether schools give their students the quality time essential to learning. The attempt to declare English as the second language in the classroom is an admirable thing and shows we are concerned over the low quality of learning. Knowledge of English undoubtedly broadens students' opportunities for learning. But it does not take a grand ambition to place English as the second language to solve the problem. Educators can tackle the issue effectively if they themselves are willing to learn and remain open-minded. Every Thai student already studies English, but the average level of proficiency is highly questionable. Many teachers have not received training to improve their skills, or access to new knowledge. Some simply don't have the language skills to teach English. This means that many of our students are stuck with unqualified teachers day in, day out. Although educators often claim they want to prepare students for the fast-changing world, most Thai schools still operate in the same way as their predecessors half a century ago. Typically, up to 50 students are crammed into one classroom and subjected to robotic learning by rote. Teaching methods have barely changed over the years. One change we can expect to see, though, is a drop in the quality of teachers, as their low pay means that teaching is no longer a coveted profession. The authorities are scrambling for a quick fix. Instead of getting to the root of the problem, they prefer to announce a big-budget programme under a "sexy" title. But spending money alone will not guarantee satisfactory results. It is a shame that money is being lavished on education but producing nothing for our kids. Rather than debating the terms of our English teaching, educators should take a direct route to improving learning by, first, focusing on limiting the class size for each subject. This puts the priority on ensuring every student receives sufficient attention from teachers. The method of learning by rote does not inspire students to excel at subjects for which they show aptitude. The current classroom environment fails when it comes to promoting either multidimensional learning or students' self-esteem. Students are often judged simply on their ability to memorise lessons, meaning that those with other talents can feel discouraged and left out. Teachers should also receive constant training, because we owe it to our students to provide them with the best possible schooling. Improvements could also be made if public schools drew more on the resources of progressive or international schools, which are more up to date with techniques. Meanwhile, an open-minded attitude is essential among teachers and school principals; learning is a never-ending process. Efforts to get retiree native English-speakers to assist in Thai schools have been unsuccessful largely because of the cold reception from teachers who are more concerned about their turf and ego than their students. These teachers should be sacked. Teaching our children to become good "global citizens" should also be on the agenda. For instance, they should be taught about conserving energy and the impact they can have on the environment. But responsibility and citizenship are not sufficiently addressed. Instead, youngsters only hear adults asking for their rights but refusing to be accountable. And most importantly, students should be given belief in their capacity and ability. Rather than promoting youngsters' self-actualisation, schools tend to punish students who don't perform well in the robotic model of learning. Meaningful knowledge is sidelined in favour of teaching students to fit into a mould by achieving good grades. Thai students need to learn more about their geography and history to see how this physical and cultural background has shaped them. This will then enable them to understand themselves better. In contrast, currently they are usually forced merely to memorise information without learning how to think with it.

EDITORIAL

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ล้มเหลวโปรแกรมแก้ไขด่วนนี้สำหรับโรงเรียนของเด็ก ๆประเทศ 21 ตุลาคม 2010 12:00 am จะประกาศภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองในห้องเรียนละเว้นปัญหาจริง: ใหญ่ขนาด และสอนวิธีการล้าสมัยการอภิปรายบนว่ากระทรวงศึกษาธิการควรประกาศภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองในโรงเรียนสาเหตุรากของปัญหาในประเทศไทย เรื่องจริงมีคุณภาพสอน ไม่ใช่ ของอังกฤษ แต่เรื่องทั้งหมดที่นักเรียนต้องเรียนรู้เพื่อให้พร้อมสำหรับอนาคต นักเรียนไทยใช้เวลาหลายชั่วโมงในแต่ละเรื่องต่อสัปดาห์ในห้องเรียนแล้ว ส่วนมากคุย อย่างไรก็ตาม คือ ว่าโรงเรียนให้นักศึกษาเวลาคุณภาพจำเป็นต่อการเรียนรู้ ความพยายามในการประกาศภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองในห้องเรียนเป็นสิ่งที่น่าประทับใจ และแสดงมีมากกว่าคุณภาพต่ำเรียนรู้ ความรู้ภาษาอังกฤษแผ่กว้างโอกาสที่นักเรียนไม่ต้องสงสัย แต่ไม่ใช้ความทะเยอทะยานแกรนด์การวางภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองเพื่อแก้ปัญหา ความสามารถภาวะปัญหาได้อย่างมีประสิทธิภาพถ้าตัวเองยินดีที่จะเรียนรู้ และยังคงเปิดกว้าง ทุกนักเรียนไทยได้ศึกษาภาษาอังกฤษ แต่ระดับค่าเฉลี่ยระดับสูงอาจ ครูจำนวนมากได้รับการฝึกอบรม การพัฒนาทักษะ เข้าถึงความรู้ใหม่ บางอย่างก็ไม่มีภาษาการสอนภาษาอังกฤษ ซึ่งหมายความ ว่า นักเรียนของเรามากมายจะติดอยู่กับเงื่อนไขครูละ วัน แม้ว่านักการศึกษามักจะอ้างว่า ต้องการเตรียมนักศึกษาสำหรับโลกการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว โรงเรียนไทยส่วนใหญ่ยังคงทำงานในลักษณะเดียวกันกับบรรดาลูกหลานครึ่งศตวรรษ โดยปกติ ขึ้นอยู่กับการเรียนที่รับในห้องเรียนหนึ่ง และอยู่ภายใต้การเรียนรู้หุ่นยนต์ โดย rote แทบไม่ได้เปลี่ยนวิธีการสอนปี เปลี่ยนแปลงหนึ่งที่เราสามารถคาดหวังที่จะเห็น แม้ว่า เป็นในคุณภาพของครู การชำระค่าจ้างที่ต่ำหมายความ ว่า สอนไม่ โลภอาชีพ เจ้าหน้าที่จะแปลงสำหรับการแก้ไขด่วน แทนที่จะเดินทางไปยังรากของปัญหา พวกเขาต้องการประกาศโครงการขนาดใหญ่งบประมาณภายใต้ชื่อ "เซ็กซี่" แต่ใช้จ่ายเงินเพียงอย่างเดียวจะรับประกันผลที่น่าพอใจ มันเป็นความอัปยศที่ว่า เงินที่ lavished ในการศึกษา แต่ producing อะไรสำหรับเด็กของเรา แทนที่จะโต้วาทีเงื่อนไขของเราสอนภาษาอังกฤษ นักการศึกษาควรใช้กระบวนการผลิตโดยตรงเพื่อปรับปรุงการเรียน ก่อน เน้นการจำกัดขนาดของชั้นเรียนในแต่ละหัวข้อ ทำให้ระดับความสำคัญบนเด่นทุกนักเรียนได้รับความสนใจเพียงพอจากครู วิธีการเรียนรู้โดย rote แรงบันดาลใจให้นักเรียนไปยัง excel ในเรื่องที่พวกเขาได้แสดงความสามารถ สภาพแวดล้อมห้องเรียนปัจจุบันล้มเหลวเมื่อมันมาถึงการส่งเสริมการเรียนรู้หลายมิติหรือนับถือตนเองของนักเรียน นักเรียนมักจะตัดสินเพียงบนความสามารถในการเรียน memorise หมายความ ว่า ผู้ที่ มีความสามารถอื่น ๆ สามารถรู้สึกท้อ และซ้ายออก ครูควรได้รับการฝึกอบรมที่คงที่ เนื่องจากเราเป็นหนี้ของนักศึกษาเพื่อให้ มีการศึกษาได้ดีที่สุด ยังสามารถทำการปรับปรุงถ้าโรงเรียนวาดเพิ่มเติมทรัพยากรนานาชาติ หรือก้าวหน้าโรงเรียน ที่เป็นมากขึ้น ด้วยเทคนิค ในขณะเดียวกัน มีทัศนคติที่เปิดกว้างเป็นสิ่งจำเป็นระหว่างผู้บริหารโรงเรียน และครู เรียนรู้เป็นกระบวนการที่ผืน ความพยายามที่จะได้รับ retiree ภาษาอังกฤษเพื่อช่วยให้ประเทศไทยได้สำเร็จเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากการรับเย็นจากครูที่ห่วงใยของสนามหญ้าและอาตมามากกว่านักศึกษา ครูเหล่านี้ควรถูกไล่ออก สอนเด็กของเราเป็น ดี "พลเมืองโลก" ควรจะในวาระการประชุม ตัวอย่าง พวกเขาควรจะสอนเกี่ยวกับการอนุรักษ์พลังงานและผลกระทบที่พวกเขาได้ในสิ่งแวดล้อม แต่ความรับผิดชอบและสัญชาติจะไม่พออยู่ แทน เยาวชนเท่านั้นได้ยินผู้ใหญ่ขอสิทธิ แต่ปฏิเสธที่จะรับผิดชอบ และสำคัญที่สุด นักเรียนควรได้รับความเชื่อในความสามารถและความสามารถใน แทนที่ส่งเสริมเยาวชน self-actualisation โรงเรียนมักจะ ลงโทษนักเรียนที่ไม่ทำดีในรูปแบบหุ่นยนต์เรียนรู้ การ ความรู้มีความหมายเป็น sidelined ลงสอนนักเรียนให้พอดีกับแม่พิมพ์ โดยบรรลุเกรดดี นักเรียนไทยจำเป็นต้องเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับภูมิศาสตร์และประวัติเพื่อดูว่าเบื้องหลังทางกายภาพ และวัฒนธรรมนี้มีรูปพวกเขาของพวกเขา นี้แล้วจะช่วยให้เข้าใจตัวเองดีกว่า ตรงกันข้าม ในปัจจุบันมักจะให้เพียง memorise ข้อมูลโดยไม่ต้องเรียนรู้วิธีการคิดด้วยการกอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้การแก้ไขอย่างรวดเร็วสำหรับโรงเรียนที่เป็นความล้มเหลวลูกหลานของเรา
ในประเทศ 21 ตุลาคม 2010 00:00
วางแผนที่จะประกาศภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองในห้องเรียนไม่สนใจปัญหาที่แท้จริง: ชั้นเรียนขนาดใหญ่และวิธีการสอนที่ล้าสมัย
อภิปรายว่ากระทรวงศึกษาธิการควรประกาศเป็นภาษาอังกฤษ ภาษาที่สองในโรงเรียนไม่ได้อยู่ที่สาเหตุของปัญหาที่เกิดขึ้นในโรงเรียนไทย ปัญหาที่แท้จริงคือคุณภาพของการเรียนการสอนไม่เพียง แต่ภาษาอังกฤษของทุกวิชาที่นักเรียนจะต้องเรียนรู้ที่จะติดตั้งในอนาคต นักเรียนไทยแล้วใช้เวลาหลายชั่วโมงในเรื่องต่อสัปดาห์ในห้องเรียนแต่ละ สิ่งที่ยังคงเป็นที่ถกเถียงกันอย่างมาก แต่ไม่ว่าจะเป็นโรงเรียนให้นักเรียนของพวกเขาเวลาที่มีคุณภาพที่จำเป็นต่อการเรียนรู้ ความพยายามที่จะประกาศภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองในห้องเรียนเป็นสิ่งที่น่าชื่นชมและแสดงให้เห็นว่าเรามีความกังวลในช่วงที่มีคุณภาพต่ำของการเรียนรู้ ความรู้ภาษาอังกฤษอย่างไม่ต้องสงสัยขยายโอกาสนักเรียนในการเรียนรู้ แต่ก็ไม่ได้ใช้ความใฝ่ฝันที่ยิ่งใหญ่ที่จะวางภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองในการแก้ปัญหา การศึกษาสามารถรับมือกับปัญหาได้อย่างมีประสิทธิภาพถ้าพวกเขาเองมีความเต็มใจที่จะเรียนรู้และยังคงเปิดกว้าง นักเรียนทุกคนอยู่แล้วการศึกษาไทยภาษาอังกฤษ แต่ระดับค่าเฉลี่ยของความสามารถเป็นที่น่าสงสัยอย่างมาก ครูหลายคนยังไม่ได้รับการฝึกอบรมเพื่อพัฒนาทักษะของพวกเขาหรือการเข้าถึงองค์ความรู้ใหม่ บางคนก็ไม่ได้มีทักษะการใช้ภาษาในการสอนภาษาอังกฤษ ซึ่งหมายความว่าจำนวนมากของนักเรียนของเราจะติดอยู่กับวันครูอย่างไม่มีเงื่อนไขในวันออก แม้ว่าการศึกษามักจะอ้างว่าพวกเขาต้องการที่จะเตรียมความพร้อมนักเรียนสำหรับโลกที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วส่วนใหญ่โรงเรียนไทยยังคงดำเนินการในลักษณะเดียวกับรุ่นก่อนครึ่งศตวรรษที่ผ่านมา โดยปกติถึง 50 นักเรียนจะหนาตาเป็นหนึ่งในห้องเรียนและการเรียนรู้ภายใต้หุ่นยนต์โดยการท่องจำ วิธีการเรียนการสอนที่มีการเปลี่ยนแปลงแทบจะมากกว่าปีที่ผ่าน หนึ่งการเปลี่ยนแปลงที่เราสามารถคาดหวังที่จะเห็น แต่เป็นการลดลงของคุณภาพของครูผู้สอนที่เป็นค่าใช้จ่ายต่ำของพวกเขาหมายความว่าการเรียนการสอนไม่เป็นอาชีพโลภ เจ้าหน้าที่มี scrambling สำหรับการแก้ไขอย่างรวดเร็ว แทนการเดินทางไปยังรากของปัญหาที่พวกเขาชอบที่จะประกาศโครงการขนาดใหญ่งบประมาณภายใต้ชื่อ "เซ็กซี่" แต่การใช้จ่ายเงินเพียงอย่างเดียวจะไม่รับประกันผลที่น่าพอใจ มันเป็นความอัปยศว่าเงินจะถูกทุ่มเทกับการศึกษา แต่ไม่มีอะไรที่ผลิตสำหรับเด็ก ๆ ของเรา แทนที่จะโต้วาทีแง่ของการเรียนการสอนภาษาอังกฤษของเรา, การศึกษาควรจะใช้เส้นทางตรงไปยังการปรับปรุงการเรียนรู้โดยครั้งแรกมุ่งเน้นไปที่การ จำกัด ขนาดของชั้นเรียนสำหรับแต่ละเรื่อง ซึ่งจะทำให้การจัดลำดับความสำคัญการสร้างความมั่นใจนักเรียนทุกคนได้รับความสนใจจากครูเพียงพอ วิธีการของการเรียนรู้โดยการท่องจำไม่ได้สร้างแรงบันดาลใจให้นักเรียนที่จะเก่งในเรื่องที่พวกเขาแสดงให้เห็นความถนัด สภาพแวดล้อมในห้องเรียนในปัจจุบันล้มเหลวเมื่อมาถึงการส่งเสริมการเรียนรู้อย่างใดอย่างหนึ่งหรือหลายมิติของนักศึกษาภาคภูมิใจในตนเอง นักเรียนมักจะตัดสินเพียงแค่ความสามารถในการจดจำบทเรียนซึ่งหมายความว่าผู้ที่มีความสามารถพิเศษอื่น ๆ สามารถรู้สึกท้อแท้และซ้ายออก ครูยังควรได้รับการฝึกอบรมอย่างต่อเนื่องเพราะเราเป็นหนี้ให้กับนักเรียนของเราที่จะให้พวกเขามีการศึกษาที่ดีที่สุด การปรับปรุงนอกจากนี้ยังอาจจะทำถ้าโรงเรียนของรัฐเข้ามาเพิ่มเติมเกี่ยวกับทรัพยากรของโรงเรียนก้าวหน้าหรือต่างประเทศซึ่งมีถึงวันที่มีเทคนิค ในขณะที่ทัศนคติที่เปิดกว้างเป็นสิ่งจำเป็นในหมู่ครูและโรงเรียน การเรียนรู้เป็นกระบวนการที่ไม่มีที่สิ้นสุด ความพยายามที่จะได้รับหลังเกษียณพูดภาษาอังกฤษพื้นเมืองเพื่อช่วยในโรงเรียนไทยได้สำเร็จส่วนใหญ่เพราะการต้อนรับที่เย็นจากครูผู้สอนที่มีความกังวลมากขึ้นเกี่ยวกับสนามหญ้าและอัตตาของพวกเขามากกว่านักเรียนของพวกเขา ครูเหล่านี้ควรจะไล่ออก การเรียนการสอนลูกหลานของเราจะกลายเป็นดี "พลเมืองโลก" นอกจากนี้ยังควรจะอยู่ในวาระการประชุม ยกตัวอย่างเช่นพวกเขาควรจะได้รับการสอนเกี่ยวกับการอนุรักษ์พลังงานและผลกระทบที่พวกเขาสามารถมีต่อสิ่งแวดล้อม แต่ความรับผิดชอบและความเป็นพลเมืองที่ไม่ได้รับการแก้ไขอย่างพอเพียง แต่เด็กเท่านั้นที่ได้ยินผู้ใหญ่ขอสิทธิของตน แต่ปฏิเสธที่จะต้องรับผิดชอบ และที่สำคัญนักเรียนควรจะได้รับความเชื่อในความสามารถและความสามารถของพวกเขา แทนที่จะส่งเสริมตนเอง actualization เยาวชน 'โรงเรียนมีแนวโน้มที่จะลงโทษนักเรียนที่ไม่ทำงานได้ดีในรูปแบบของการเรียนรู้หุ่นยนต์ ความรู้ที่มีความหมายที่ถูกกีดกันในความโปรดปรานของการเรียนการสอนนักเรียนเพื่อให้พอดีกับแม่พิมพ์โดยการบรรลุผลการเรียนดี นักเรียนไทยจำเป็นต้องเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับภูมิศาสตร์และประวัติศาสตร์ของพวกเขาเพื่อดูว่านี้พื้นหลังทางกายภาพและทางวัฒนธรรมที่มีรูปพวกเขา นี้จะช่วยให้พวกเขาที่จะเข้าใจตัวเองดีกว่า ในทางตรงกันข้ามในขณะนี้พวกเขาถูกบังคับมักจะเป็นเพียงการจดจำข้อมูลได้โดยไม่ต้องเรียนรู้วิธีที่จะคิดกับมัน. บรรณาธิการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี้แก้ไขด่วนสำหรับโรงเรียนล้มเหลว เด็กของเรา
ประเทศ 21 ตุลาคม , 2010 12 : 00 am
วางแผนที่จะประกาศให้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง ในชั้นเรียน ไม่สนใจปัญหาที่แท้จริง : ขนาดห้องเรียนขนาดใหญ่ และวิธีสอนที่ล้าสมัย
อภิปรายว่า กระทรวงศึกษาธิการควรประกาศให้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองในโรงเรียนไม่ได้ที่อยู่สาเหตุรากของ ปัญหาในโรงเรียนไทยปัญหาที่แท้จริงคือ คุณภาพของการสอน ไม่ใช่แค่ภาษาอังกฤษ แต่วิชาทั้งหมดที่นักศึกษาต้องเรียนรู้ที่จะมีความพร้อมสำหรับอนาคต นักเรียนไทยก็ใช้เวลาหลายชั่วโมงในแต่ละวิชาต่อสัปดาห์ในชั้นเรียน สิ่งที่ยังคงเป็นที่ถกเถียงกันอย่างมาก อย่างไรก็ตาม คือ ว่า โรงเรียนให้นักเรียนของพวกเขาเวลาคุณภาพที่สำคัญกับการเรียนรู้ความพยายามที่จะประกาศให้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองในชั้นเรียนเป็นสิ่งที่น่าชื่นชม และแสดงให้เห็นว่าเรามีความกังวลต่อคุณภาพต่ำของการเรียนรู้ มีความรู้ภาษาอังกฤษของนักเรียนต้องขยายโอกาสการเรียนรู้ . แต่มันไม่ใช้ความฝัน แกรนด์ ที่ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองในการแก้ปัญหาครูสามารถแก้ไขปัญหาได้อย่างมีประสิทธิภาพ ถ้าพวกเขาเต็มใจที่จะเรียนรู้และยังคงเปิดกว้าง นักเรียนไทยทุกคนได้ศึกษาภาษาอังกฤษ แต่ระดับของความสามารถเป็นเรื่องที่น่าสงสัยอย่างมาก ครูไม่ได้รับการฝึกอบรมเพื่อพัฒนาทักษะของพวกเขาหรือการเข้าถึงความรู้ใหม่ บางคนก็ไม่ได้มีทักษะด้านภาษาสอนภาษาอังกฤษซึ่งหมายความว่าส่วนมากของนักเรียนของเราติดอยู่ด้วย ที่ครูไม่เว้นแต่ละวัน แม้ว่าอาจารย์มักจะอ้างว่าพวกเขาต้องการเพื่อเตรียมนักเรียนสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่รวดเร็วของโลก , โรงเรียนไทยส่วนใหญ่ยังคงทำงานในลักษณะเดียวกันเป็นรุ่นก่อนของพวกเขาครึ่งศตวรรษที่ผ่านมา โดยทั่วไปถึง 50 คน มีหนาตาเป็นหนึ่งในชั้นเรียนและภายใต้การเรียนรู้หุ่นยนต์โดยการท่องจำวิธีสอนก็แทบจะเปลี่ยนไปเป็นปี หนึ่งการเปลี่ยนแปลงที่เราสามารถคาดหวังที่จะเห็น แต่จะลดลงในคุณภาพของครู เช่น จ่ายต่ำของพวกเขาหมายความว่าครูคืออาชีพ ไม่โลภ เจ้าหน้าที่จะ scrambling เพื่อแก้ไขด่วน แทนที่จะได้รับการรากของปัญหา พวกเขาชอบที่จะประกาศโครงการงบประมาณขนาดใหญ่ภายใต้ชื่อ " เซ็กซี่ "แต่เงินอย่างเดียว จะไม่รับประกันผลลัพธ์ที่น่าพอใจ มันเป็นความอัปยศที่เงินจะถูกใช้หมดไปกับการศึกษา แต่ผลิตไม่ได้สำหรับเด็ก ๆของเรา แทนที่จะสนับสนุนด้านการสอนภาษาอังกฤษ ครูควรใช้เส้นทางตรงเพื่อปรับปรุงการเรียนรู้ โดยตอนแรกเน้นจำกัดขนาดของชั้นเรียนสำหรับแต่ละเรื่องนี้ทำให้ความมั่นใจให้นักเรียนทุกคนได้รับความสนใจอย่างเพียงพอ จากครู วิธีการเรียนรู้โดยการท่องจำไม่ได้สร้างแรงบันดาลใจให้นักเรียนเก่งในวิชาที่พวกเขาแสดงความถนัด สภาพห้องเรียนในปัจจุบันล้มเหลวเมื่อมันมาถึงการส่งเสริมให้เรียนหลายมิติหรือความภาคภูมิใจในตนเองของนักเรียน นักเรียนมักจะตัดสินเพียงแค่ความสามารถในการจำ บทเรียนหมายความว่าผู้ที่มีความสามารถอื่นจะรู้สึกท้อ และทิ้ง ครูควรได้รับการอบรม คงเพราะเราเป็นหนี้ให้กับนักเรียน เพื่อให้การเรียนการสอนที่ดีที่สุด การปรับปรุงที่สามารถทำถ้าโรงเรียนวาดเพิ่มเติมเกี่ยวกับทรัพยากรที่ก้าวหน้า หรือโรงเรียนนานาชาติ ซึ่งจะมีขึ้นวันที่กับเทคนิค ในขณะเดียวกันทัศนคติเปิดกว้างเป็นสิ่งจำเป็นของครูและผู้บริหารโรงเรียน การเรียนรู้เป็นกระบวนการสิ้นสุด ความพยายามที่จะได้รับที่มีภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่เพื่อช่วยในโรงเรียนไทยไม่ประสบความสำเร็จส่วนใหญ่เพราะการรับความเย็นจากอาจารย์ที่มีความกังวลมากขึ้นเกี่ยวกับสนามหญ้าและอัตตามากกว่านักเรียน ครูเหล่านี้ควรถูกไล่ออกสอนเด็กของเราจะกลายเป็นดี " พลเมืองโลก " ควรอยู่ในวาระการประชุม ตัวอย่างเช่นที่พวกเขาควรจะสอนเกี่ยวกับการอนุรักษ์พลังงานและผลกระทบที่พวกเขาสามารถมีได้ในสภาพแวดล้อม แต่ความรับผิดชอบและการเป็นพลเมืองที่ควรให้ความสนใจ แต่เยาวชนเท่านั้นที่ได้ยินผู้ใหญ่ถามเพื่อสิทธิของพวกเขา แต่ปฏิเสธที่จะรับผิดชอบ และที่สำคัญที่สุดนักเรียนควรได้รับความเชื่อในศักยภาพและความสามารถ แทนที่จะส่งเสริมเยาวชน ' เอง actualisation โรงเรียนมักลงโทษนักเรียนที่ไม่ได้ทำงานได้ดีในรุ่นหุ่นยนต์ของการเรียนรู้ ความรู้ที่มีความหมายจะลงสนามได้ในความโปรดปรานของการสอนนักเรียนที่จะพอดีกับแม่พิมพ์โดยการได้รับเกรดที่ดีนักเรียนไทยต้องการที่จะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับพวกเขา ภูมิศาสตร์ และประวัติศาสตร์ เพื่อดูว่าพื้นฐานทางกายภาพและทางวัฒนธรรมนี้มีรูปพวกเขา นี้จะช่วยให้พวกเขาเข้าใจตัวเองดีกว่า ในทางตรงกันข้ามขณะนี้พวกเขามักจะบังคับเพียงแต่จะจดจำข้อมูลได้โดยไม่ต้องเรียนรู้วิธีการคิดด้วย



: