Double burden of malnutrition (DBMN

Double burden of malnutrition (DBMN), the coexistence of under- and overnutrition in the same population, is an emerging public health concern in developing countries, including Thailand. This paper aims to review the maternal and child nutrition situation and trends as the country moved from a low-income to a middle-income country, using data from large scale national surveys. Protein-energy malnutrition and micronutrient deficiencies predominantly affected mothers and children prior to the 1980s. The situation greatly improved during the 1980s-1990s, with the implementation of multi-sectoral policies and programs focusing on poverty alleviation and primary health care. Economic development, improved access to health services and effective community-based nutrition programs contributed to these positive trends. However, the prevalence of low birth weight remained at 8-10%, while stunting and underweight declined to about 10% by the 1990s, with small change thereafter. The prevalence of anemia among pregnant women and children decreased by half and vitamin A deficiency is no longer a public health problem. Iodine deficiency, especially during pregnancy is still a major concern. As the country progressed in terms of economic and social development, overnutrition among women and children affected all socio-economic levels. Changes in lifestyles, food access and eating patterns are observed both in urban and rural areas. Although efforts have been made to address these allenges, harmonized policy and strategic programs that address DBMN in the complex social and economic environment are urgently needed. Early life undernutrition should be considered along with measures to address obesity and chronic diseases in children.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คู่ภาระของการขาดสารอาหาร (DBMN), มีอยู่ร่วมกันของใต้-overnutrition ในประชากรเดียวกัน เป็น การกังวลสาธารณสุขเกิดขึ้นในประเทศกำลังพัฒนา รวมทั้งประเทศไทยด้วย เอกสารนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทบทวนการแม่ และเด็กโภชนาการสถานการณ์และแนวโน้มเป็นประเทศย้ายจากการแนซ์ประเทศคอร์รัปชั่น ใช้ข้อมูลจากการสำรวจแห่งชาติขนาดใหญ่ ยังขาดสารอาหารและ micronutrient พลังงานโปรตีนเป็นผลต่อมารดาและเด็กก่อนไฟต์ สถานการณ์ดีขึ้นมากในช่วงทศวรรษ 1980 ปี 1990 กับการใช้นโยบายหลายรายสาขาและโปรแกรมที่มุ่งเน้นบรรเทาความยากจนและสาธารณสุขมูลฐาน พัฒนาเศรษฐกิจ การปรับปรุงการเข้าถึงบริการสุขภาพและโภชนาการชุมชนมีประสิทธิภาพโปรแกรมส่วนแนวโน้มบวกเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม ความชุกของน้ำหนักเกิดต่ำยังคงที่ 8-10% ขณะ stunting และ underweight ปฏิเสธไปประมาณ 10% โดยปี 1990 เปลี่ยนแปลงเล็กน้อยหลังจากนั้น ความชุกของโรคโลหิตจางในหญิงตั้งครรภ์และเด็กลดลงครึ่งหนึ่งและขาดวิตามินเอจะไม่เป็นปัญหาสาธารณสุข ขาดไอโอดีน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างตั้งครรภ์ได้ยังกังวลสำคัญ เป็นประเทศหน้าไปเพียงใดในด้านการพัฒนาเศรษฐกิจ และสังคม overnutrition ผู้หญิงและเด็กได้รับผลกระทบเศรษฐกิจสังคมทุกระดับ การเปลี่ยนแปลงในวิถีชีวิต อาหารเข้า และรูปแบบการรับประทานอาหารจะพบทั้งในเขตเมือง และชนบท แม้ว่าความพยายามที่ได้ทำไว้ allenges เหล่านี้ นโยบายแคนาดาและโปรแกรมเชิงกลยุทธ์ที่ DBMN ที่อยู่ในสภาพแวดล้อมสังคม และเศรษฐกิจซับซ้อนที่ มีจำเป็นเร่งด่วน ควรพิจารณาช่วงชีวิต undernutrition กับมาตรการเพื่อโรคอ้วนและโรคเรื้อรังในเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาระการขาดสารอาหารที่มีเตียงคู่ (DBMN) อยู่ร่วมกันของความเข้าใจและภาวะโภชนาการเกินในประชากรเดียวกันคือความกังวลต่อสุขภาพของประชาชนที่เกิดขึ้นใหม่ในประเทศกำลังพัฒนารวมทั้งประเทศไทย กระดาษนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทบทวนสถานการณ์มารดาและโภชนาการเด็กและแนวโน้มเป็นประเทศที่ย้ายมาจากรายได้ต่ำไปยังประเทศที่มีรายได้ปานกลางโดยใช้ข้อมูลจากการสำรวจระดับชาติขนาดใหญ่ การขาดสารอาหารโปรตีนพลังงานและการขาดธาตุอาหารได้รับผลกระทบส่วนใหญ่แม่และเด็กก่อนที่จะปี 1980 สถานการณ์ดีขึ้นอย่างมากในช่วงปี 1980 ปี 1990 ที่มีการดำเนินการตามนโยบายหลายภาคและโปรแกรมมุ่งเน้นไปที่การบรรเทาความยากจนและการดูแลสุขภาพเบื้องต้น การพัฒนาทางเศรษฐกิจที่ดีขึ้นการเข้าถึงบริการสุขภาพที่มีประสิทธิภาพและชุมชนตามโปรแกรมโภชนาการที่มีส่วนทำให้แนวโน้มในเชิงบวกเหล่านี้ อย่างไรก็ตามความชุกของน้ำหนักแรกเกิดต่ำยังคงอยู่ที่ 8-10% ในขณะที่แคระแกร็นและน้ำหนักลดลงไปประมาณ 10% จากปี 1990 ที่มีการเปลี่ยนแปลงขนาดเล็กหลังจากนั้น ความชุกของโรคโลหิตจางในหมู่ผู้หญิงตั้งครรภ์และเด็กลดลงครึ่งหนึ่งและวิตามินขาดไม่เป็นปัญหาสุขภาพของประชาชน การขาดสารไอโอดีนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างตั้งครรภ์ก็ยังคงเป็นความกังวลหลัก ในฐานะที่เป็นประเทศที่ก้าวหน้าในแง่ของการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมภาวะโภชนาการเกินในหมู่ผู้หญิงและเด็กที่ได้รับผลกระทบทุกระดับทางเศรษฐกิจและสังคม การเปลี่ยนแปลงในวิถีชีวิตการเข้าถึงอาหารและรูปแบบการรับประทานอาหารที่มีการปฏิบัติทั้งในเขตเมืองและชนบท แม้ว่าจะมีความพยายามที่จะอยู่เหล่านี้ allenges นโยบายกลมกลืนและโปรแกรมเชิงกลยุทธ์ที่อยู่ DBMN ในสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจและสังคมที่ซับซ้อนที่มีความจำเป็นเร่งด่วน undernutrition ชีวิตในวัยเด็กควรได้รับการพิจารณาพร้อมกับมาตรการเพื่อรับมือกับโรคอ้วนและโรคเรื้อรังในเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาระคู่ขาดอาหาร ( dbmn ) , การอยู่ร่วมกันภายใต้ และภาวะโภชนาการเกินในประชากรเดียวกัน คือ เกิดปัญหาสาธารณสุขในประเทศกำลังพัฒนา รวมทั้งประเทศไทย บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทบทวนสถานการณ์โภชนาการแม่และเด็กและแนวโน้มเป็นประเทศที่ย้ายจากประเทศที่มีรายได้ปานกลางถึงรายได้ต่ำ การใช้ข้อมูลจากขนาดใหญ่แห่งชาติสำรวจขาดสารอาหารโปรตีนและพลังงานเสริมข้อบกพร่องส่วนใหญ่มีผลต่อแม่และเด็กก่อนที่จะ 1980 สถานการณ์ขึ้นอย่างมากในช่วง 1980s-1990s ที่มีหลายสาขาตามนโยบายและแผนงานที่เน้นการแก้ไขปัญหาความยากจน และการดูแลสุขภาพเบื้องต้น การพัฒนาเศรษฐกิจการปรับปรุงการเข้าถึงบริการสุขภาพที่มีประสิทธิภาพและโปรแกรมโภชนาการชุมชน ทำให้แนวโน้มในเชิงบวกเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม อัตราทารกแรกเกิดน้ำหนักน้อยอยู่ที่ 8-10% และในขณะที่ stunting ต่ำลดลงประมาณ 10% โดยปี 1990 ที่มีการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆหลังจากนั้นความชุกของภาวะโลหิตจางในหญิงตั้งครรภ์และเด็กลดลงครึ่งหนึ่ง และการขาดวิตามินเอ ไม่เป็นปัญหาสาธารณสุข โรคขาดสารไอโอดีน โดยเฉพาะในช่วงตั้งครรภ์ ยังคงเป็นปัญหาที่สำคัญ เป็นประเทศที่ก้าวหน้าในแง่ของการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม ภาวะโภชนาการเกินในกลุ่มผู้หญิงและเด็กที่ได้รับผลกระทบทุกระดับในการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม การเปลี่ยนแปลงในวิถีชีวิต ,การเข้าถึงอาหารและการรับประทานอาหารรูปแบบจะพบทั้งในเมืองและชนบท แม้ว่าความพยายามได้รับการทำเพื่อที่อยู่ allenges เหล่านี้ เป็นไปตามนโยบายและยุทธศาสตร์ dbmn โปรแกรมที่อยู่ในสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจและสังคมที่ซับซ้อนเป็นที่ต้องการอย่างเร่งด่วน ชีวิตในวัยเด็กพบควรพิจารณาควบคู่กับมาตรการที่อยู่ โรคอ้วน และโรคเรื้อรังในเด็ก