The conquering Normans were themsel

The conquering Normans were themselves descended from Vikings who had settled in northern France about 200 years before (the very word Norman comes originally from Norseman). However, they had completely abandoned their Old Norse language and wholeheartedly adopted French (which is a so-called Romance language, derived originally from the Latin, not Germanic, branch of Indo-European), to the extent that not a single Norse word survived in Normandy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอร์มัน conquering ถูกตัวเองสืบเชื้อสายจากไวกิ้งที่มีในฝรั่งเศสตอนเหนือประมาณ 200 ปีก่อน (มากคำว่านอร์แมนมาเดิมมีสำนักงานใหญ่) อย่างไรก็ตาม พวกเขาอย่างสมบูรณ์ได้ละทิ้งภาษานอร์สและฝรั่งเศสบุญธรรมบริสุทธิ์ใจ (ซึ่งเป็นภาษาโรแมนติกเรียกว่า แต่เดิมมาจากภาษาละติน ไม่ดั้งเดิม สาขาของยูโรเปีย), เท่าที่รอดไม่นอร์สคำ ๆ เดียวในนอร์มังดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอร์ชนะตัวเองได้รับการสืบเชื้อสายมาจากไวกิ้งที่เคยตั้งรกรากอยู่ในภาคเหนือของฝรั่งเศสประมาณ 200 ปีก่อน (คำมากนอร์แมนมามีพื้นเพมาจากชาวนอรเว) อย่างไรก็ตามพวกเขาได้ละทิ้งสมบูรณ์ภาษานอร์สเก่าของพวกเขาและบริสุทธิ์ใจลูกบุญธรรมฝรั่งเศส (ซึ่งเป็นสิ่งที่เรียกว่าภาษาโรแมนติก, แต่เดิมมาจากภาษาละตินไม่ดั้งเดิมสาขาของยูโรเปียน) ในขอบเขตที่ไม่ได้คำนอร์สคนเดียวที่รอดชีวิต ในนอร์มองดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพิชิตนอร์มันถูกตัวเองลงมาจากไวกิ้งที่ได้ตัดสินในฝรั่งเศสตอนเหนือ ประมาณ 200 ปี ก่อน ( คำมาก นอร์แมนมาแต่เดิมจากคนนอรเวย์ ) อย่างไรก็ตาม พวกเขามีทั้งหมดทิ้งภาษานอร์สโบราณและสุดใจบุญธรรมฝรั่งเศส ( ซึ่งเป็นภาษาโรแมนติกที่เรียกว่าซึ่งมาจากภาษาละติน ไม่ใช่เยอรมันสาขาหนึ่งของอินโดยุโรป ) ในขอบเขตที่ไม่ใช่คำนอร์สเดียวรอดในนอร์มังดี