Relations between Communism and the

Relations between Communism and the arts were close, though they followed a zigzag course both in Russia and in western Europe. Fascism and Nazism were also actively concerned with art as propaganda; and the period closed with one of Picasso's major works which is also his only explicitly political painting. However, it was in Mexico that the relationship between politics and art during these years was most fruitful, partly because the Mexican artists themselves formulated much of the theoretical base on which their program for a new public art was erected, and partly because it was combined with the quest to rediscover their national identity. By the time Rivera painted his The Making of a Fresco, showing the building of a city the revolutionary fervour of his early years had relaxed, but it continued to inform all his work and it is in this context that his paintings and also those of his sometime companions should be seen.
Mexico had thrown off spanish colonial rule in 1821 and there followed a turbulent century marked by the loss in 1848 of New Mexico, Texas, California, Nevada, Utah, Arizona and parts of Colorado and Wyoming to the USA. Twenty years later Napoleon III made his disastrous attempt to take over the country and install the archduke Maximilian as emperor. By 1910, when the Mexican Revolution began, 90 per cent of the peasants had been dispossessed of their land and were forced to live under an iniquitous system of debt peonage to their oppressive landlords, not all of whom were Mexicans. A decade of civil war ended in 1920 with the election of Alvaro Obregon as president and the installation of a revolutionary nationalist, rather than a full-scale Communist or Socialist, regime. It immediately and actively promoted an ambitious cultural program for which Siqueiros (whose most remarkable works were painted much later) drew up a formal ‘Declaration of social, Political and Aesthetic Principles’ in 1992, from which the following extract is taken.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์ระหว่างลัทธิคอมมิวนิสต์และศิลปะได้อย่างใกล้ชิดแม้ว่าพวกเขาจะใช้หลักสูตรที่คดเคี้ยวไปมาทั้งในรัสเซียและในยุโรปตะวันตก ลัทธิฟาสซิสต์และนาซียังกังวลอย่างแข็งขันกับศิลปะเป็นโฆษณาชวนเชื่อ; และระยะเวลาการปิดกับหนึ่งในผลงานที่สำคัญของปิกัสโซซึ่งเป็นภาพวาดทางการเมืองเพียงอย่างเดียวของเขาอย่างชัดเจน แต่มันเป็นในเม็กซิโกที่ความสัมพันธ์ระหว่างการเมืองและศิลปะในปีนี้ก็มีผลมากที่สุดส่วนหนึ่งเป็นเพราะศิลปินเม็กซิกันตัวเองสูตรมากฐานทฤษฎีที่โปรแกรมของพวกเขาสำหรับศิลปะสาธารณะใหม่ถูกสร้างขึ้นและส่วนหนึ่งเป็นเพราะมันถูกรวมกัน ด้วยการแสวงหาที่จะค้นพบเอกลักษณ์ประจำชาติของพวกเขา ตามเวลาที่ริเวร่าทาสีทำของเขา Fresco ที่แสดงให้เห็นการสร้างเมืองร้อนของการปฏิวัติในช่วงปีแรกของเขาได้ผ่อนคลาย แต่ก็ยังคงที่จะแจ้งให้ทุกงานของเขาและมันอยู่ในบริบทนี้ว่าภาพวาดของเขาและพวกเขา สหายบางครั้งควรจะเห็น.
เม็กซิโกได้โยนออกการปกครองอาณานิคมสเปนใน 1821 และมีการปฏิบัติตามศตวรรษป่วนทำเครื่องหมายโดยการสูญเสียในปี 1848 ของ New Mexico, เท็กซัส, แคลิฟอร์เนียเนวาดายูทาห์แอริโซนาและบางส่วนของโคโลราโดและไวโอมิงไปยังประเทศสหรัฐอเมริกา ยี่สิบปีต่อมาโปเลียนที่สามพยายามหายนะของเขาที่จะใช้ทั่วประเทศและติดตั้งคุณหญิงแมกจักรพรรดิ 1910 โดยเมื่อการปฏิวัติเม็กซิกันเริ่มต้นร้อยละ 90 ของชาวบ้านที่ได้รับการยึดทรัพย์ที่ดินของพวกเขาและถูกบังคับให้อาศัยอยู่ภายใต้ระบบยุติธรรมของข้าหนี้ให้กับเจ้าของบ้านที่กดขี่ของพวกเขาไม่ได้ทุกคนเป็นชาวเม็กซิกัน ทศวรรษที่ผ่านมาของสงครามกลางเมืองสิ้นสุดลงในปี 1920 กับการเลือกตั้งของ Alvaro Obregon เป็นประธานและติดตั้งของชาติปฏิวัติมากกว่าเต็มรูปแบบคอมมิวนิสต์หรือสังคมนิยมระบอบการปกครอง มันทันทีและอย่างเลื่อนโปรแกรมทางวัฒนธรรมที่มีความทะเยอทะยานที่ Siqueiros (ที่มีผลงานโดดเด่นที่สุดเป็นภาพวาดในภายหลัง) เข้ามาอย่างเป็นทางการ 'ประกาศทางสังคมการเมืองและความงามหลักการ' ในปี 1992 จากการที่สารสกัดจากต่อไปนี้จะได้รับการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสัมพันธ์ระหว่างลัทธิคอมมิวนิสต์และศิลปะ สนิทกัน แม้ว่าพวกเขาจะตามไปด้วยความสับสนทั้งในรัสเซียและในยุโรปตะวันตก ลัทธินาซีและลัทธิฟาสซิสต์ก็อย่างที่เกี่ยวข้องกับศิลปะเป็นโฆษณาชวนเชื่อ และช่วงปิดหนึ่งของ Picasso ซึ่งเป็นเพียงผลงานสำคัญของเขาอย่างชัดเจนทางการเมืองภาพวาด อย่างไรก็ตามมันอยู่ในเม็กซิโกว่า ความสัมพันธ์ระหว่างการเมืองและศิลปะในระหว่างปีเหล่านี้ ได้ผลดีที่สุด ส่วนหนึ่งเพราะเม็กซิกันศิลปินเองสูตรของทฤษฎีพื้นฐานที่โปรแกรมของพวกเขาสำหรับศิลปะสาธารณะใหม่ถูกสร้างขึ้น และส่วนหนึ่งเป็นเพราะมันรวมกับการค้นพบเอกลักษณ์ประจำชาติของตน โดยเวลา Rivera วาดของเขาทําของเฟรสโก้แสดงอาคารของเมืองความร้อนปฏิวัติของปีแรกของเขาได้ผ่อนคลาย แต่มันยังคงแจ้งผลงานของเขาทั้งหมด และมันอยู่ในบริบทนี้ของเขาภาพวาดและบรรดาสหายบางของเขาควรจะเห็น .
เม็กซิโกได้โยนออกกฎอาณานิคมสเปนใน 1821 และตามป่วนศตวรรษที่เครื่องหมายโดยการสูญเสีย ในค.ศ. 1848 ของเม็กซิโก , เท็กซัส , แคลิฟอร์เนีย , เนวาดา , ยูทาห์อาริโซน่าและชิ้นส่วนของโคโลราโดและไวโอมิงไปอเมริกา ยี่สิบปีต่อมาจักรพรรดินโปเลียนที่ 3 ได้พยายามเอื้อที่จะยึดประเทศและติดตั้งอาร์ชดยุกแม็กซิมิเลียนเป็นจักรพรรดิ โดย 2453 เมื่อการปฏิวัติเม็กซิโกเริ่ม ร้อยละ 90 ของชาวบ้านได้รับการยึดครองที่ดินของตนเอง และถูกบังคับให้อยู่ภายใต้ระบบยุติธรรมของ peonage หนี้ของพวกเขากดขี่เจ้าของที่ดินไม่ทั้งหมดของคนเม็กซิกัน ทศวรรษของสงครามกลางเมืองสิ้นสุดลงในปี 1920 กับการเลือกตั้งประธานาธิบดีอัลวาโร ที่ตั้ง และการติดตั้งของคณะผู้รักชาติ แทนที่จะเอาคอมมิวนิสต์หรือสังคมนิยม การปกครองทันทีและการส่งเสริมโปรแกรมทางวัฒนธรรมทะเยอทะยานที่ siqueiros ( ที่น่าจับตามากที่สุดงานทาสีมากในภายหลัง ) ร่างประกาศอย่างเป็นทางการ ' ของสังคม หลักการ ' การเมืองและความงามในปี 1992 ซึ่งแยกตามถ่าย .