The intracellular ubiquitin-proteas

The intracellular ubiquitin-proteasome system is a key regulator of cellular processes involved in the controlled degradation of short-living or malfunctioning proteins. Certain diseases and cellular dysfunctions are known to arise from the disruption of proteasome pathways. Trace metals are recognized stressors of the proteasome system in vertebrates and plants, but their effects on the proteasome of invertebrates are not well understood. Since marine invertebrates, and particularly benthic crustaceans, can be exposed to high metal levels, we studied the effects of in vitro exposure to Hg2 +, Zn2 +, Cu2 +, and Cd2 + on the activities of the proteasome from the claw muscles of lobsters (Homarus gammarus) and crabs (Cancer pagurus). The chymotrypsin like activity of the proteasome of these two species showed different sensitivity to metals. In lobsters the activity was significantly inhibited by all metals to a similar extent. In crabs the activities were severely suppressed only by Hg2 + and Cu2 + while Zn2 + had only a moderate effect and Cd2 + caused almost no inhibition of the crab proteasome. This indicates that the proteasomes of both species possess structural characteristics that determine different susceptibility to metals. Consequently, the proteasome-mediated protein degradation in crab C. pagurus may be less affected by metal pollution than that of the lobster H. gammarus.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบบ intracellular ubiquitin proteasome ควบคุมหลักของโทรศัพท์มือถือกระบวนการเกี่ยวข้องกับการสลายตัวควบคุมของโปรตีน อยู่สั้น หรือชำรุดได้ บางโรคและ dysfunctions โทรศัพท์มือถือรู้จักกันจะเกิดขึ้นจากทรัพย proteasome มนต์ โลหะติดตามจะรู้จักลดระบบ proteasome vertebrates และพืช แต่ไม่ผล proteasome ของ invertebrates ดีความเข้าใจ ตั้งแต่ทะเล invertebrates และครัสเตเชียโดยเฉพาะอย่างยิ่งธรรมชาติ สามารถสัมผัสระดับสูงโลหะ เราศึกษาผลกระทบของการสัมผัสในกับ Hg2 +, Zn2 + Cu2 +, และ Cd2 + กิจกรรมของ proteasome จากกล้ามเนื้อเล็บของกุ้งก้ามกราม (Homarus gammarus) และปู (มะเร็ง pagurus) Chymotrypsin เช่นกิจกรรมของ proteasome พันธุ์สองเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าความไวที่แตกต่างกันกับโลหะ ในกุ้งก้ามกราม กิจกรรมถูกมากห้าม โดยโลหะทั้งหมดในกรณีคล้ายกัน ในปู กิจกรรมรุนแรงระงับ โดย Hg2 + และ Cu2 + ขณะ Zn2 + ได้เฉพาะผลปานกลางและ Cd2 + เกิดไม่ยับยั้ง proteasome ปูเกือบ บ่งชี้ว่า proteasomes ทั้งสองชนิดมีลักษณะโครงสร้างว่าโลหะง่ายแตกต่างกัน ดังนั้น ย่อยสลายโปรตีน proteasome mediated ในปู C. pagurus อาจจะน้อยผลกระทบ ด้วยมลพิษโลหะกว่าของ gammarus สเตอร์ H.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบบเซลล์ ubiquitin-proteasome เป็นผู้กำกับดูแลที่สำคัญของเซลล์กระบวนการมีส่วนร่วมในการย่อยสลายควบคุมของชีวิตสั้นหรือโปรตีนที่ชำรุด โรคบางโรคและความผิดปกติของเซลล์เป็นที่รู้จักกันที่จะเกิดขึ้นจากการหยุดชะงักของทางเดิน proteasome โลหะปริมาณน้อยได้รับการยอมรับให้เกิดความเครียดของระบบ proteasome ในสัตว์ที่มีกระดูกสันหลังและพืช แต่ผลของพวกเขาใน proteasome ของสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังไม่เข้าใจดี ตั้งแต่สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังในทะเลและกุ้งหน้าดินโดยเฉพาะอย่างยิ่งสามารถสัมผัสกับโลหะระดับสูงเราศึกษาผลกระทบของการเปิดรับในหลอดทดลองเพื่อ Hg2 +, Zn2 + Cu2 + และ Cd2 + เกี่ยวกับกิจกรรมของ proteasome จากกล้ามเนื้ออุ้งเล็บของกุ้งก้ามกราม (Homarus gammarus) และปู (มะเร็ง pagurus) chymotrypsin เช่นกิจกรรมของ proteasome ของทั้งสองสายพันธุ์ที่แตกต่างกันพบว่ามีความไวโลหะ ในกุ้งก้ามกรามกิจกรรมถูกยับยั้งอย่างมีนัยสำคัญโดยโลหะทุกชนิดในระดับใกล้เคียงกัน ในปูกิจกรรมถูกปราบปรามอย่างรุนแรงโดยเฉพาะ Hg2 + และ Cu2 + ในขณะที่ Zn2 + มีเพียงผลกระทบในระดับปานกลางและ Cd2 + ที่เกิดเกือบจะยับยั้งการ proteasome ปูไม่มี นี้บ่งชี้ว่า proteasomes ของทั้งสองชนิดมีลักษณะโครงสร้างที่เป็นตัวกำหนดความไวต่อการที่แตกต่างกันกับโลหะ ดังนั้นการย่อยสลายโปรตีน proteasome พึ่งในปู C. pagurus อาจได้รับผลกระทบน้อยจากมลพิษโลหะกว่าของกุ้งก้ามกรามเอช gammarus

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนระบบภายในข้างนอกโปรตีเ ซมเป็นตัวควบคุมหลักของกระบวนการของเซลล์ที่เกี่ยวข้องในการควบคุมการสลายตัวของชีวิตอันแสนสั้น หรือเสีย โปรตีน โรคและความผิดปกติของเซลล์บางเป็นที่รู้จักกันเกิดขึ้นจากการหยุดชะงักของโปรทีโซมทางเดิน . โลหะปริมาณน้อยจะรับรู้ความเครียดของระบบโปรตีเ ซม ในสัตว์และพืชแต่ผลของพวกเขาในโปรทีโซมของสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง ไม่ใช่เข้าใจ เนื่องจากสัตว์ทะเลไม่มีกระดูกสันหลังและสัตว์โดยเฉพาะอย่างยิ่งสัตว์สามารถสัมผัสกับระดับของโลหะสูง เราได้ศึกษาผลกระทบของการเปิดรับ hg2 zn2 CU2 CD2 , , , และกิจกรรมในการพัฒนากล้ามเนื้อโปรตีเ ซม จากกรงเล็บของกุ้งก้ามกราม ( โฮมารัส gammarus ) และปู ( มะเร็ง pagurus )ส่วนไคโมทริปซินชอบกิจกรรมของโปรทีโซมสองชนิดนี้มีความแตกต่าง ความไวต่อโลหะ กิจกรรมในกุ้งก้ามกรามสามารถยับยั้งโดยโลหะในขอบเขตที่คล้ายกัน ในปูกิจกรรมเท่านั้น โดย hg2 ปราบปรามอย่างรุนแรงและ zn2 CU2 ในขณะที่มีเพียงปานกลาง และเกิดขึ้นเกือบจะไม่มีผลยับยั้ง CD2 ของปูโปรตีเ ซม .นี้บ่งชี้ว่า proteasomes ทั้งสองชนิดมีลักษณะโครงสร้างที่แตกต่างกันเพื่อกำหนดกลุ่มโลหะ จากนั้น โปรตีเ ซม ) การย่อยสลายในโปรตีนปู C pagurus อาจได้รับผลกระทบน้อยลงโดยมลพิษโลหะกว่าของกุ้งมังกร . gammarus .