Chitin which 1s the second-most abr

Chitin which 1s the second-most abrmdant biopolymer on the planet is an insoluble linear polymer of
-1, 4-linked N-acetyl- -D-glucosamine (Shahidi and Abuzaytouu, 2005), It is widely distributed in mture as a structural component of crustaceans, fllllgi, protozoa and insects (Flach et aL, 1992), Chitinases (EC 32,) ,) 4) are glycosyl hydrolases which catalyze the degradation of chitin. These enzymes have a wide range of biotechnological applications such as preparation of pharmaceutically important chitooligosaccharides and N-acetyl-D-glucosamine (Kuk et aL, 2005; Pichyangkura et aL, 2002; Sorbotten et aL , 2005), isolation of protoplasts from fuugi and yeast (Dahiya et aL, 2005), preparation of single-cell protein (Vyas and Deshpande, 1991), control of pathogenic fuugi (Mathivanan et aL, 1998) and treatment of chitinous waste (Wang and

Hwang, 2001 ). Chitinases are present in a wide range of organisms including viruses, bacteria, fllllgi, insects, higher plants and animals and play important physiological and ecological roles (Cody et aL, 1990; Duo-Chuan, 2006; Gooday, 1990), Chitinases are constituents of several bacterial species; some of the best known include the Aeromonas, Serratia, Vibrio, Streptomyces and Bacillus genera (Cody, 1989). Bacteria produce chitinases mainly to degrade chitin and utilize it as an energy source. In addition, some chitinases of chitinolytic bacteria are potential agents for the biological control of plant diseases caused by various phytopathogeinc fuugi (Chemin et aL, 1997; Downing and Thomson, 2000),
The present study describes the results of our screening program for isolation of microorganisms producing high levels of chitinase from environmental sources. In this study one of the most potent isolates was

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไคทินที่ 1s biopolymer abrmdant สองมากที่สุดในโลกเป็นพอลิเมอร์เชิงเส้นละลายของ-1 เชื่อมโยง 4 N-acetyl--D-glucosamine (Shahidi และ Abuzaytouu, 2005), เป็นกันกระจายใน mture เป็นส่วนประกอบโครงสร้างของครัสเตเชีย fllllgi โพรโทซัว และแมลง (Flach et aL, 1992), Chitinases (EC 32,),) 4) มี hydrolases glycosyl ซึ่งสถาบันลดประสิทธิภาพของไคทิน เอนไซม์เหล่านี้มีความหลากหลายของโปรแกรมประยุกต์ biotechnological เช่นเตรียมของ N-acetyl-D-glucosamine (Kuk et aL, 2005; chitooligosaccharides pharmaceutically สำคัญ Pichyangkura et aL, 2002 Sorbotten et aL, 2005), แยกของโป fuugi และยีสต์ (Dahiya et aL, 2005), การเตรียมโปรตีนเซลล์เดียว (Vyas และ Deshpande, 1991), ควบคุม pathogenic fuugi (Mathivanan et aL, 1998) และการบำบัดของเสีย chitinous (วัง และ Hwang, 2001) Chitinases มีความหลากหลายของสิ่งมีชีวิตรวมทั้งไวรัส แบคทีเรีย fllllgi แมลง สูงกว่าพืช และสัตว์ และเล่นสำคัญสรีรวิทยา และระบบนิเวศบทบาท (โคดี et aL, 1990 Duo-ชวน 2006 Gooday, 1990) Chitinases มี constituents หลายชนิดแบคทีเรีย หนึ่งในรู้จักกันดีรวมสกุล Aeromonas, Serratia ต่อ Streptomyces และคัด (โคดี 1989) แบคทีเรียผลิต chitinases เพื่อย่อยสลายไคทิน และใช้เป็นแหล่งพลังงานเป็นส่วนใหญ่ นอกจากนี้ บาง chitinases chitinolytic แบคทีเรียเป็นตัวแทนที่มีศักยภาพในการควบคุมโรคพืชที่เกิดจาก fuugi phytopathogeinc ต่าง ๆ (Chemin et aL, 1997 ดาวนิ่งและทอม 2000),การศึกษาปัจจุบันอธิบายผลลัพธ์ของโปรแกรมคัดกรองการแยกจุลินทรีย์ผลิต chitinase จากแหล่งข้อมูลสิ่งแวดล้อมระดับสูง ในการศึกษานี้ หนึ่งแยกมีศักยภาพมากที่สุดคือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไคตินที่ 1s ที่แบบ abrmdant มากที่สุดที่สองในโลกเป็นไม่ละลายพอลิเมอร์เชิงเส้นของ
- 1 , 4-linked n-acetyl - - d-glucosamine ( shahidi และ abuzaytouu , 2005 ) มีการกระจายอย่างกว้างขวางใน mture เป็นส่วนประกอบโครงสร้างของสัตว์จำพวกกุ้ง fllllgi โปรโตซัว และแมลง ( flach et al , 1992 ) , ไคติเนส ( EC 32 ) ) 4 ) glycosyl ไฮโดรเลสที่เร่งการสลายตัวของไคตินเอนไซม์เหล่านี้มีหลากหลายของการใช้งานระบบ เช่น การเตรียมของอย่างเภสัชกรรม chitooligosaccharides สำคัญและ n-acetyl-d-glucosamine ( กั๊ก et al , 2005 ; pichyangkura et al , 2002 ; sorbotten et al , 2005 ) , การแยกโปรโตพลาสต์จาก fuugi และยีสต์ ( Dahiya et al , 2005 ) , การเตรียมโปรตีนเซลล์เดียว ( Vyas และ deshpande , 1991 ) ,การควบคุมโรค fuugi ( mathivanan et al , 1998 ) และการบำบัดของเสีย chitinous ( วังและ

ฮวาง , 2001 ) ว่ามีอยู่ในช่วงกว้างของสิ่งมีชีวิต ได้แก่ แบคทีเรีย ไวรัส fllllgi แมลง พืช และสัตว์ และสูงกว่าเล่นสำคัญทางสรีรวิทยาและนิเวศวิทยาบทบาท ( โคดี้ et al , 1990 ; Duo ชวน , 2006 ; gooday , 2533 )เป็นองค์ประกอบของเอนไซม์ไคติเนสจากแบคทีเรียหลายชนิด บางส่วนของที่รู้จักกันดี ได้แก่ เชื้อวิบริโอเซอร์ราเทีย , , Streptomyces และ Bacillus สกุล ( โคดี , 1989 ) แบคทีเรียที่ผลิตเอนไซม์ไคติเนสส่วนใหญ่ย่อยสลายไคตินและใช้มันเป็นแหล่งพลังงาน นอกจากนี้เอนไซม์ไคติเนสจากแบคทีเรียบาง chitinolytic เป็นตัวแทนที่มีศักยภาพในการควบคุมทางชีวภาพของโรคพืชที่เกิดจาก fuugi phytopathogeinc ต่างๆ ( เชมิน et al , 1997 ; Downing และทอมสัน , 2000 ) ,
การศึกษาอธิบายผลลัพธ์ของโปรแกรมการตรวจคัดกรองเพื่อแยกเชื้อจุลินทรีย์ที่ผลิตเอนไซม์ไคติเนสจากระดับแหล่งข้อมูลด้านสิ่งแวดล้อมในการศึกษาหนึ่งของร้ายแรงที่สุดคือ
ไอโซเลท