Identification to the species, sero

Identification to the species, serogroup and/or serovar level is done by reference laboratories, using genetic and immunological techniques.
Serology is often used to diagnose leptospirosis. Caution must be used in interpreting serological test results, as subclinical infections are common; the vaccination status of the animal must be considered; antibodies may not be present early in the illness; and antibody titers can become low or undetectable in some chronically infected animals. Paired acute and convalescent samples are preferred from most animals, and rising antibody titers are usually seen in acute cases. Single samples with high titers increase the suspicion of leptospirosis, although they are not definitive. However, a single positive sample from an aborted fetus is diagnostic. Herd tests are often used in ruminants. The most commonly used serological tests in animals are the microscopic agglutination test (MAT) and enzyme-linked immunosorbent assays (ELISAs). The MAT evaluates antibody responses to a selection of Leptospira serovars (often 5-7 in veterinary assays). This test is serogroup but not serovar specific, although it may suggest a likely serovar. False negatives are possible if the infecting serogroup was not included in the MAT panel. ELISAs, including a bovine milk ELISA, are available for some species of animals.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การระบุสายพันธุ์, serogroup และ / หรือระดับ serovar จะกระทำโดยห้องปฏิบัติการอ้างอิงโดยใช้เทคนิคทางพันธุกรรมและภูมิคุ้มกัน.
ซีรั่มวิทยามักจะถูกใช้ในการวินิจฉัยโรคฉี่หนู ต้องใช้ความระมัดระวังในการตีความผลการทดสอบทางภูมิคุ้มกัน, การติดเชื้อไม่แสดงอาการที่พบบ่อย; สถานะการฉีดวัคซีนของสัตว์ที่จะต้องพิจารณา; แอนติบอดีไม่อาจจะอยู่ในช่วงต้นของการเจ็บป่วย; และระดับแอนติบอดีจะกลายเป็นต่ำหรือไม่สามารถตรวจพบในบางสัตว์ที่ติดเชื้อเรื้อรัง คู่เฉียบพลันและตัวอย่างพักฟื้นเป็นที่ต้องการจากสัตว์มากที่สุดและการเพิ่มขึ้นของระดับแอนติบอดีมักจะเห็นในกรณีเฉียบพลัน ตัวอย่างเดี่ยวพร้อม titers สูงเพิ่มความสงสัยของโรคฉี่หนูแม้ว่าพวกเขาจะไม่ชัดเจน อย่างไรก็ตามตัวอย่างบวกเดียวจากทารกในครรภ์ทำแท้งคือการวินิจฉัย การทดสอบฝูงมักจะใช้ในสัตว์เคี้ยวเอื้อง โดยทั่วไปมักใช้การทดสอบทางภูมิคุ้มกันในสัตว์มีการทดสอบด้วยกล้องจุลทรรศน์ (MAT) และเอนไซม์ที่เชื่อมโยงการตรวจอิมมูโน (ELISAs) MAT ประเมินการตอบสนองของแอนติบอดีการเลือก serovars Leptospira (มัก 5-7 ในการตรวจสัตวแพทย์) การทดสอบนี้เป็น serogroup แต่ไม่ serovar เฉพาะแม้ว่ามันอาจแนะนำ serovar แนวโน้ม เชิงลบเท็จที่เป็นไปได้ถ้า serogroup เชื้อไม่ได้รวมอยู่ในแผง MAT ELISAs รวมทั้งนมวัว ELISA, ที่ใช้ได้สำหรับบางชนิดของสัตว์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การระบุถึงชนิด ซีโรกรุ๊ป และ / หรือระดับซีโรวาร์ ทำโดยห้องปฏิบัติการอ้างอิง โดยใช้เทคนิคทางพันธุกรรม และวิทยา
เดียมักจะใช้เพื่อวินิจฉัยโรคเลปโตสไปโรซีส . ข้อควรระวังจะต้องใช้ในการแปลผลการทดสอบทางซีรั่มวิทยา เป็นเชื้อซับคลินิเคิลอยู่ทั่วไป ฉีดวัคซีน สถานะของสัตว์ที่ต้องพิจารณา ;แอนติบอดีอาจไม่เป็นปัจจุบันในช่วงต้นของความเจ็บป่วย และแอนติบอดีโดยสามารถกลายเป็นต่ำหรือ undetectable ในสัตว์ที่ติดเชื้อเรื้อรัง บาง แบบเฉียบพลัน และระยะพักฟื้นตัวอย่างที่ต้องการจากสัตว์มากที่สุด และโดยแอนติบอดีเพิ่มขึ้นมักจะเห็นในกรณีเฉียบพลัน ตัวอย่างเดียวโดยสูงเพิ่มความสงสัยของโรคเลปโตสไปโรซิส แม้ว่าพวกเขาจะไม่ชัดเจน อย่างไรก็ตามตัวอย่างเดี่ยวบวกจากทารกในครรภ์แท้งจะวินิจฉัย ทดสอบจ่าฝูงมักจะใช้ในสัตว์เคี้ยวเอื้อง . ส่วนใหญ่นิยมใช้ผลการทดสอบในสัตว์มีการทดสอบการจับกลุ่มกล้องจุลทรรศน์ ( เสื่อ ) และ enzyme-linked immunosorbent assays ( elisas ) เสื่อประเมินการตอบสนองแอนติบอดีเพื่อเลือกไดโน ( มักจะ 5-7 ในวิธีทางสัตวแพทย์ )การทดสอบนี้เป็นซีโรกรุ๊ป แต่ไม่ซีโรวาร์เฉพาะ แม้ว่ามันอาจจะแนะนำให้ซีโรวาร์มาก เชิงลบเท็จจะเป็นไปได้ถ้าติดซีโรกรุ๊ปไม่ได้ถูกรวมอยู่ในแผงพรม elisas รวมทั้งวัวนม ) จะสามารถใช้ได้สำหรับบางชนิดของสัตว์