Arthur Lovejoy attempted to demonst

Arthur Lovejoy attempted to demonstrate the difficulty of defining Romanticism in his seminal article "On The Discrimination of Romanticisms" in his Essays in the History of Ideas (1948); some scholars see Romanticism as essentially continuous with the present, some like Robert Hughes see in it the inaugural moment of modernity,[33] and some like Chateaubriand, Novalis and Samuel Taylor Coleridge see it as the beginning of a tradition of resistance to Enlightenment rationalism—a "Counter-Enlightenment"— [34][35] to be associated most closely with German Romanticism. An earlier definition comes from Charles Baudelaire: "Romanticism is precisely situated neither in choice of subject nor exact truth, but in the way of feeling."[36]

The end of the Romantic era is marked in some areas by a new style of Realism, which affected literature, especially the novel and drama, painting, and even music, through Verismo opera. This movement was led by France, with Balzac and Flaubert in literature and Courbet in painting; Stendhal and Goya were important precursors of Realism in their respective media. However, Romantic styles, now often representing the established and safe style against which Realists rebelled, continued to flourish in many fields for the rest of the century and beyond. In music such works from after about 1850 are referred to by some writers as "Late Romantic" and by others as "Neoromantic" or "Postromantic", but other fields do not usually use these terms; in English literature and painting the convenient term "Victorian" avoids having to characterise the period further.,

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาร์เธอร์เลิฟพยายามที่จะแสดงให้เห็นถึงความยากลำบากของการกำหนดยวนใจในบทความของเขาบรรลุ "ในการเลือกปฏิบัติของ Romanticisms" ในบทความของเขาในประวัติศาสตร์ของไอเดีย (1948) นั้น นักวิชาการบางคนเห็นยวนใจเป็นหลักต่อเนื่องกับปัจจุบันบางอย่างเช่นโรเบิร์ตฮิวจ์เห็นในมันเป็นช่วงเวลาที่เปิดสมัย [33] และบางอย่างเช่น Chateaubriand, Novalis และซามูเอลเทย์เลอร์โคลริดจ์เห็นว่ามันเป็นจุดเริ่มต้นของประเพณีของความต้านทานที่จะตรัสรู้ rationalism -a "Counter-ตรัสรู้" - [34] [35] ที่จะเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดที่สุดกับเยอรมันยวน ความหมายก่อนหน้านี้มาจากชาร์ลส์โบดแลร์: "ยวนตั้งอยู่ได้อย่างแม่นยำทั้งในทางเลือกของความจริงเรื่องไม่แน่นอน แต่ในทางของความรู้สึก." [36] ในตอนท้ายของยุคโรแมนติกมีการทำเครื่องหมายในบางพื้นที่โดยรูปแบบใหม่ของความสมจริง ซึ่งได้รับผลกระทบวรรณกรรมโดยเฉพาะนวนิยายและบทละคร, ภาพวาด, และแม้กระทั่งเพลงผ่าน verismo โอเปร่า การเคลื่อนไหวครั้งนี้นำโดยฝรั่งเศสกับบัลซัคและฟลอว์ในวรรณคดีและ Courbet ในการวาดภาพ; Stendhal และ Goya เป็นสารตั้งต้นที่สำคัญของความสมจริงในสื่อของตน อย่างไรก็ตามรูปแบบโรแมนติก, ขณะนี้มักจะเป็นตัวแทนของรูปแบบการจัดตั้งและปลอดภัยกับที่แง่กบฏยังคงรุ่งเรืองในด้านต่างๆสำหรับส่วนที่เหลือของศตวรรษและเกิน ในเพลงดังกล่าวจากผลงานหลังจากที่เกี่ยวกับ 1850 จะเรียกโดยนักเขียนบางคนเป็น "สายโรแมนติก" และอื่น ๆ ขณะที่ "NeoRomantic" หรือ "Postromantic" แต่สาขาอื่น ๆ ที่ไม่ได้มักจะใช้คำเหล่านี้; ในวรรณคดีอังกฤษและการวาดภาพในระยะที่สะดวก "วิคตอเรีย" หลีกเลี่ยงการมีลักษณะงวดต่อไป.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาเธอร์เลิฟจอยพยายามที่จะแสดงให้เห็นถึงความยากลำบากของการศิลปะจินตนิยมในบทความ " อสุจิของเขาในการ romanticisms " ในบทความของเขาในประวัติศาสตร์ของความคิด ( 1948 ) ; นักวิชาการบางคนเห็นความโรแมนติกเป็นหลัก เนื่องจากปัจจุบัน บางเหมือนโรเบิร์ตฮิวจ์สเห็นในช่วงเวลาแรกของความทันสมัย [ 33 ] และบาง เช่น ชาโตว์บริย ด์โนวาลี , และ เลสลี่ จาง เห็น มัน เป็น จุดเริ่มต้นของประเพณีของความต้านทานจะตรัสรู้ rationalism-a " เคาน์เตอร์การตรัสรู้ " - [ 34 ] [ 35 ] จะเกี่ยวข้องมากที่สุดอย่างใกล้ชิดกับเยอรมันโรแมนติก . เป็นคำนิยามก่อนหน้านี้มาจาก ชาร์ลส์ โบเดอแลร์ : " แนวโรแมนติกแน่นอนตั้งอยู่ทั้งในทางเลือกของวิชาหรือความจริงที่แน่นอน แต่ในทางของความรู้สึก . " [ 36 ]การสิ้นสุดของยุคโรแมนติกเป็นเครื่องหมายในบางพื้นที่ โดยรูปแบบใหม่ของสัจนิยม ซึ่งมีผลต่อวรรณกรรม โดยเฉพาะภาพวาดนวนิยายและละคร และดนตรี ผ่านเมโซโอเปร่า การเคลื่อนไหวครั้งนี้ นำโดย ฝรั่งเศส กับ บัลซัค Flaubert และในวรรณคดีและ Courbet วาดภาพ ; และเป็นสารตั้งต้นสำคัญๆๆ Goya ของสัจนิยมในสื่อของตน อย่างไรก็ตาม รูปแบบโรแมนติก ตอนนี้มักจะแสดงขึ้นและปลอดภัยสไตล์กับที่ realists กบฏ ยังคงรุ่งเรืองในด้านต่างๆ ตลอดศตวรรษและเกิน ในงานเพลงจากประมาณ 1850 ถูกอ้างถึงโดยนักเขียนบางคนเป็นสาย " โรแมนติก " และคนอื่นเป็น " neoromantic " หรือ " postromantic " แต่สาขาอื่น ๆมักจะไม่ใช้คำเหล่านี้ ในวรรณคดีอังกฤษ และภาพวาด ในคำว่า " สะดวกวิคตอเรีย " หลีกเลี่ยงการชัน , ระยะเวลาต่อไป