Flow rate of CO2 did not have a sig

Flow rate of CO2 did not have a significant effect on the lycopene. An increasing CO2 flow rate is known to increase the number of CO2 molecules contacting with the solute, thus increasing intermolecular interaction between CO2 and the solute, then increasing the solute dissolution (Machmudah et al., 2006a). In addition, an increasing CO2 flow rate may decrease the external mass transfer resistance. On the other hand, an increasing CO2 flow rate decreases residence time and as a result, interaction between CO2 and the solute becomes shorter. The higher flow rate may also cause a channeling effect, where the solvent is forced through the sample at such a high rate that it passes only around the solid matrix and is not able to diffuse through the pores within the sample. The increased CO2 flow also could cause the sample to compact and restrict CO2 movement into and out of the sample, reducing the amount of CO2 that comes in contact with the sample (Tonthubthimthong et al., 2001). Based on the contrary reasons above, it is clear that the extraction process was limited by the solubility of solute in the supercritical CO2.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อัตราการไหลของ CO2 ไม่ได้มีผลสำคัญใน lycopene อัตราการไหล CO2 เพิ่มขึ้นเป็นที่รู้จักกันเพื่อเพิ่มจำนวนโมเลกุล CO2 ติดต่อกับตัวถูกละลาย จึงโต้ intermolecular ระหว่าง CO2 และตัวถูกละลายเพิ่มขึ้น แล้วเพิ่มการยุบตัว (Machmudah et al., 2006a) นอกจากนี้ อัตราการไหล CO2 เพิ่มขึ้นอาจลดลงความต้านทานการถ่ายโอนมวลภายนอก บนมืออื่น ๆ อัตราการไหล CO2 เพิ่มขึ้นลดเวลาพำนัก และเป็นผล โต้ตอบระหว่าง CO2 และตัวจะสั้นกว่า อัตราการไหลสูงขึ้นอาจทำให้เกิดการเจาะผล ซึ่งตัวทำละลายที่ถูกบังคับ โดยตัวอย่างที่อัตราสูงว่า ผ่านรอบเมตริกซ์ของแข็งเท่านั้น และไม่สามารถผ่านบริเวณรูขุมขนในตัวอย่าง กระแส CO2 เพิ่มขึ้นยังสามารถทำตัวอย่างเพื่อกระชับ และ CO2 ย้ายเข้า และออก จากตัว อย่าง ช่วยลดปริมาณ CO2 ที่มาพร้อมกับตัวอย่าง (Tonthubthimthong และ al., 2001) จำกัด ขึ้นอยู่กับเหตุผลตรงกันข้ามด้านบน เป็นที่ชัดเจนว่า การสกัดถูกจำกัด โดยการละลายของตัวถูกละลายใน supercritical CO2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัตราการไหลของก๊าซ CO2 ไม่ได้มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญไลโคปีน การเพิ่มอัตราการไหลของก๊าซ CO2 เป็นที่รู้จักกันที่จะเพิ่มจำนวนของโมเลกุล CO2 ติดต่อกับตัวละลายซึ่งจะเป็นการเพิ่มการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างโมเลกุลระหว่าง CO2 และตัวละลายแล้วเพิ่มการละลายตัวละลาย (Machmudah et al., 2006a) นอกจากนี้อัตราการไหลของก๊าซ CO2 เพิ่มขึ้นอาจลดความต้านทานการถ่ายเทมวลภายนอก ในขณะที่อัตราการไหลของ CO2 ที่เพิ่มขึ้นลดเวลาที่อยู่อาศัยและเป็นผลให้การทำงานร่วมกันระหว่าง CO2 และละลายกลายเป็นสั้น อัตราการไหลที่สูงขึ้นยังอาจทำให้เกิดผลกระทบเจ้าอารมณ์ที่ตัวทำละลายถูกบังคับผ่านตัวอย่างที่ดังกล่าวในอัตราที่สูงว่ามันผ่านไปเพียงประมาณเมทริกซ์ที่มั่นคงและไม่สามารถแพร่กระจายผ่านรูขุมขนที่อยู่ในตัวอย่าง การไหลของ CO2 ที่เพิ่มขึ้นนอกจากนี้ยังอาจก่อให้เกิดตัวอย่างกระชับและ จำกัด การเคลื่อนไหว CO2 เข้าและออกจากตัวอย่างการลดปริมาณของ CO2 ที่มาในการติดต่อกับกลุ่มตัวอย่าง (Tonthubthimthong et al., 2001) จากเหตุผลดังกล่าวข้างต้นในทางตรงกันข้ามก็เป็นที่ชัดเจนว่ากระบวนการสกัดถูก จำกัด ด้วยการละลายของตัวละลายใน supercritical CO2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อัตราการไหลของ CO2 ไม่มีผลต่อไลโคปีน . การเพิ่มอัตราการไหลของ CO2 เป็นที่รู้จักกันเพื่อเพิ่มจำนวนโมเลกุลของ CO2 ที่ติดต่อกับตัวทำละลาย ดังนั้น การเพิ่มสารประกอบเชิงซ้อนระหว่างคาร์บอนไดออกไซด์และอุณหภูมิ แล้วเพิ่มอุณหภูมิการสลายตัว ( machmudah et al . , 2006a ) นอกจากนี้การเพิ่มอัตราการไหลของ CO2 อาจลดความต้านทานการถ่ายเทมวลภายนอก บนมืออื่น ๆ , การเพิ่มอัตราการไหลของ CO2 ลดลงระยะเวลาและผล ปฏิสัมพันธ์ระหว่าง CO2 และตัวถูกละลายจะสั้นลง สูงกว่าอัตราการไหลของของเหลว นอกจากนี้ยังอาจทำให้เปลี่ยนผลที่ละลายถูกบังคับผ่านตัวอย่างในอัตราที่สูงดังกล่าวว่ามันผ่านไปแค่รอบ Matrix แข็งและไม่สามารถจะกระจายผ่านรูภายในตัวอย่าง เพิ่ม CO2 ไหลยังสามารถให้ตัวอย่างการกระชับ และจำกัดการเคลื่อนไหว CO2 เข้า และออก ของตัวอย่าง การลดปริมาณ CO2 ที่มาติดต่อกับตัวอย่าง ( tonthubthimthong et al . , 2001 )ในทางตรงกันข้าม จากเหตุผลข้างต้นเป็นที่ชัดเจนว่า กระบวนการสกัดถูก จำกัด โดยการละลายของตัวถูกละลายในคาร์บอนไดออกไซด์ภาวะเหนือวิกฤต .