เรียงความเรื่อง เป้าหมายในชีวิตของข

เรียงความเรื่อง เป้าหมายในชีวิตของข้าพเจ้าคือ

คำว่าลูกนั้น มีความหมายมากเหลือเกิน มีทั้งความรัก ความห่วงใย ตั้งแต่ลูกเกิดมาจนถึงเข้าโรงเรียน จะมีค่าใช้จ่ายเพิ่มมากขึ้น แม่จึงคิดจะเรียนต่อเพื่อจะเอาปริญญาเก็บไว้ให้ลูกดู ประกอบการขึ้นตำแหน่ง เงินเดิอนดี ให้ลูกมีเงินค่าเทอม ถ้าข้าพเจ้าไม่มีลูกก็ไม่คิดจะเรียนต่อปริญญาตรี คนในวัย 41 ปี เข้าสูวัยกลางคน ผมเริ่มหงอก สายตาเริ่มสั้น หลง ๆ ลืม ๆ แต่ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั้น ถึงจะได้มาตอนนี้ ดีกว่ายังไม่ได้ทำอะไรเลย
ตระกูลของข้าพเจ้าเป็นชาวนา อยู่ต่างจังหวัด พี่น้องก็ทำนากัดหมด มีข้าพเจ้าเข้ามาทำงานในกรุงเทพ เข้ามาทำงานโรงงาน คือทำงานไปด้วยและเรียนด้วนในระดับ ปวส. ถึงแม้จะทำงานในตำแหน่งที่ไม่ดี มีเงินเดือนน้อย ก็ไม่ได้เสียใจ หรือน้อยใจอะไรมาก เพราะตัวเองอยากมาทำงานโรงงาน และพ่อแม่ก็ไม่มีเงินส่งเรียนหนังสือ ต้องเข้ามาทำงานและหาเงินส่งตัวเองเรียนไปด้วย
อะไรที่เรียกว่าประสพความสำเร็จ บางคนมีความสำเร็จ หลายอย่าง ได้ทำงานดี ๆ สอบเข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้สำเร็จ สอบเข้าทำงานก็สำเร็จ มีบ้าน มีรถ มีตำแหน่งงานที่ดี สำหรับข้าพเจ้าสิ่งที่ขาดตอนนี้คือ ใบปริญญา ซึ่งคาดว่าอีก 1 ปี ข้างหน้าก็จะสำเร็จ ได้รับปริญญาตรีมาแล้วจะเอาไปทำอะไร อีก 1 ปี ข้างหน้าคงจะรู้กัน จะทำให้ชีวิตของเราดีขึ้นกว่าเดิม มีเงินมากกว่าเดิม
ปัจจุบันข้าพเจ้ามีลูกสาว อายุ 10 ขวบ หนึ่งคน ก็อยากเป็นตัวอย่างที่ดีให้แก่ลูก จะเห็นว่าแม่ก็เรียน แม่จะยายามทำเพื่อลูกและเพื่อตนเอง จะไม่ย่อท้อ อดทน จะไม่คิดถึงเรื่องเก่า ๆ ที่กลับไปแก้ไขไม่ได้แล้ว จะอยู่ปจัจจุบัน ว่าวันนี้ทำอะไร ทำเพื่อใคร จะขยันเข้าเรียนทุกครั้ง คนอื่นๆ ในสมัยนี้อาจจะคิดว่าแค่เรียน ปริญญาตรี เป็นเรื่องง่ายๆ ใครๆ ก็นเรียนได้ แต่สำหรับข้าพเจ้าเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่ และมีความสำคัญมาก ทำทุกอย่างเพื่อคนที่เรารัก และการประสพความสำเร็จในหน้าที่การงาน
การศึกษาเป็นสิ่งจำเป็น ใบปริญญา คือใบเบิกทางให้คนประสพความสำเร็จ สามารถนำมาประกอบการเลื่อนขั้น ขึ้นเงินเดือน สามารถนำเงินมาเลี้ยงครอบครัวได้ไม่มีใครแก่เกินเรียน มีข่าวบ่อย ๆ ว่า มีคนอายุ 70- 80 ปี เข้าแถวรับปริญญาตรี ข้าพเจ้าดูแล้วมีความสุข ปลื้มใจแทนทุกครั้ง
ลูกคือสิ่งบันดาลใจอย่างแรกที่ข้าพเจ้าคิดอยากจะเรียนหนังสือ ให้สำเร็จจะได้เป็นตัวอย่างให้แก่ลูกได้เห็นว่า คนไม่เรียนหนังสือเป็นอย่างไง คนที่เรียนหนังสือมีความสำเร็จเป็นยังไง และคนที่มีความพยายามเรียนถึงแม้จะอายุมากแล้วก็สามารถประสพผลสำเร็จได้ และสามารถนำไปประกอบการแต่งตั้งตำแหน่งที่สูงขึ้นไป และมีเงินเดือนดี ๆ เพื่อที่จะทำให้ลูกได้เรียนหนังสือสูงๆ มีความสำเร็จในหน้าที่การงานต่อไป เพราะลูกเป็นสิ่งที่มีค่าของแม่และลูกยังเป็นแรงบันดาลใจที่ยอดเยี่ยมที่สุดของแม่คนนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรียงความเรื่อง มีความหมายมากเหลือเกินมีทั้งความรักความห่วงใยตั้งแต่ลูกเกิดมาจนถึงเข้าโรงเรียนจะมีค่าใช้จ่ายเพิ่มมากขึ้น ประกอบการขึ้นตำแหน่งเงินเดิอนดีให้ลูกมีเงินค่าเทอม คนในวัย 41 ปีเข้าสูวัยกลางคนผมเริ่มหงอกสายตาเริ่มสั้นหลง ๆ ลืม ๆ ถึงจะได้มาตอนนี้ อยู่ต่างจังหวัดพี่น้องก็ทำนากัดหมดมีข้าพเจ้าเข้ามาทำงานในกรุงเทพเข้ามาทำงานโรงงานคือทำงานไปด้วยและเรียนด้วนในระดับปวส ถึงแม้จะทำงานในตำแหน่งที่ไม่ดีมีเงินเดือนน้อยก็ไม่ได้เสียใจหรือน้อยใจอะไรมากเพราะตัวเองอยากมาทำงานโรงงาน บางคนมีความสำเร็จหลายอย่างได้ทำงานดี ๆ สอบเข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้สำเร็จสอบเข้าทำงานก็สำเร็จมีบ้านมีรถมีตำแหน่งงานที่ดีสำหรับข้าพเจ้าสิ่งที่ขาดตอนนี้คือใบปริญญาซึ่งคาดว่าอีก 1 ปีข้างหน้าก็จะ สำเร็จ อีก 1 ปีข้างหน้าคงจะรู้กันจะทำให้ชีวิตของเราดีขึ้นกว่าเดิม อายุ 10 ขวบหนึ่งคนก็อยากเป็นตัวอย่างที่ดีให้แก่ลูกจะเห็นว่าแม่ก็เรียนแม่จะยายามทำเพื่อลูกและเพื่อตนเองจะไม่ย่อท้ออดทนจะไม่คิดถึงเรื่องเก่า ๆ ที่กลับไปแก้ไขไม่ได้แล้วจะอยู่ป จัจจุบันว่าวันนี้ทำอะไรทำเพื่อใครจะขยันเข้าเรียนทุกครั้งคนอื่น ๆ ในสมัยนี้อาจจะคิดว่าแค่เรียนปริญญาตรีเป็นเรื่องง่ายๆใคร ๆ ก็นเรียนได้ และมีความสำคัญมากทำทุกอย่างเพื่อคนที่เรารัก ใบปริญญาคือใบเบิกทางให้คนประสพความสำเร็จสามารถนำมาประกอบการเลื่อนขั้นขึ้นเงินเดือน มีข่าวบ่อย ๆ ว่ามีคนอายุ 70- 80 ปีเข้าแถวรับปริญญาตรีข้าพเจ้าดูแล้วมีความสุข คนไม่เรียนหนังสือเป็นอย่างไง และมีเงินเดือนดี ๆ มีความสำเร็จในหน้าที่การงานต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรียงความเรื่องเป้าหมายในชีวิตของข้าพเจ้าคือ

คำว่าลูกนั้นมีความหมายมากเหลือเกินมีทั้งความรักความห่วงใยตั้งแต่ลูกเกิดมาจนถึงเข้าโรงเรียนจะมีค่าใช้จ่ายเพิ่มมากขึ้นแม่จึงคิดจะเรียนต่อเพื่อจะเอาปริญญาเก็บไว้ให้ลูกดูประกอบการขึ้นตำแหน่งให้ลูกมีเงินค่าเทอมถ้าข้าพเจ้าไม่มีลูกก็ไม่คิดจะเรียนต่อปริญญาตรีคนในวัย 41 . เข้าสูวัยกลางคนผมเริ่มหงอกสายตาเริ่มสั้นหลงจะไม่มีลืมแต่ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั้นถึงจะได้มาตอนนี้ตระกูลของข้าพเจ้าเป็นชาวนาอยู่ต่างจังหวัดพี่น้องก็ทำนากัดหมดมีข้าพเจ้าเข้ามาทำงานในกรุงเทพเข้ามาทำงานโรงงานคือทำงานไปด้วยและเรียนด้วนในระดับปวส .ถึงแม้จะทำงานในตำแหน่งที่ไม่ดีมีเงินเดือนน้อยก็ไม่ได้เสียใจหรือน้อยใจอะไรมากเพราะตัวเองอยากมาทำงานโรงงานและพ่อแม่ก็ไม่มีเงินส่งเรียนหนังสือต้องเข้ามาทำงานและหาเงินส่งตัวเองเรียนไปด้วย
อะไรที่เรียกว่าประสพความสำเร็จบางคนมีความสำเร็จหลายอย่างได้ทำงานดีจะสอบเข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้สำเร็จสอบเข้าทำงานก็สำเร็จมีบ้านมีรถมีตำแหน่งงานที่ดีสำหรับข้าพเจ้าสิ่งที่ขาดตอนนี้คือใบปริญญา1 . ข้างหน้าก็จะสำเร็จได้รับปริญญาตรีมาแล้วจะเอาไปทำอะไรอีก 1 ข้างหน้าคงจะรู้กันจะทำให้ชีวิตของเราดีขึ้นกว่าเดิมมีเงินมากกว่าเดิม
.ปัจจุบันข้าพเจ้ามีลูกสาว Place of Birth 10 ขวบหนึ่งคนก็อยากเป็นตัวอย่างที่ดีให้แก่ลูกจะเห็นว่าแม่ก็เรียนแม่จะยายามทำเพื่อลูกและเพื่อตนเองจะไม่ย่อท้ออดทนจะไม่คิดถึงเรื่องเก่าจะที่กลับไปแก้ไขไม่ได้แล้ว