and 6 MW tests in patients 3 years

and 6 MW tests in patients 3 years after TKA (34). In
contrast, resistance training has led to reduced pain in
individuals with knee osteoarthritis (21). Therefore, it is
possible that the greater improvement in functional performance
and balance, as well as the reduction in lower-limb
loading distribution deficits may have been mediated, at
least in part, by pain reduction in the OA knee of the OKG.
However, no pain measures were performed in the present
study to confirm this hypothesis.
Poor functional performance levels have been associated
with increasing rates of disability and daily living dependence
(36,37), as well as a higher risk for mortality and
nursing home admission (38). For example, older subjects
aged 70 to 79 years with the 5-repetition sit-to-stand time
above 12.6 s can be considered to have a lower-than-average
performance (39). Older subjects aged 65 to 99 years
performing the 5-repetition sit-to-stand test above 13.5
seconds displayed a greater risk (20% to 420%) of having
mobility-related disability after 2 years of follow-up (37).
Although both the OKG and OG showed baseline sit-tostand
performance below the above-mentioned cut-off
points, the resistance training-induced improvements in
functional performance of both the OKG and OG observed
in the present study may have important clinical implications
by helping to reduce the risk of future disability and to
increase the number of years with daily living independence.
It is important to note that the YG failed to demonstrate
functional improvements after the resistance training
program, which could be due to insufficient exercise
intensity in this population. The resistance training intensity
was sufficient to promote YG muscle strength increases
similar to those observed in the OG (16) and to those
observed in previous studies (12,13), suggesting that the
failure of the YG to demonstrate functional improvements
was likely due to a ceiling effect of muscle strength on these
variables.
The results of the present and previous studies suggest
that the ceiling effect of muscle strength on balance
performance seems to be even more pronounced.
Although the association between lower-limb muscle
strength and balance in older people has been shown in
cross-sectional studies (40-42), it appears to be weaker in
older individuals without limitations (40) compared to older
individuals with limitations (11). Previous studies have
failed to show any resistance training-induced improvement
in balance performance in older subjects without limitation
(43,44), while older adults identified at the highest risk for
fall were shown to benefit from exercise programs including
resistance training (11). In this context, it has been proposed
that the beneficial effects of resistance training on balance
performance likely occur in the older population with
greater limitations (11). Thus, the present resistance training-
induced improvement in balance performance observed
in the OKG, but not in the OG and YG, supports this
hypothesis.
The present study has several limitations that must be
addressed. First, although the statistical power of the
present sample is adequate, caution must be taken in
generalizing the present results. The small number of
women studied may not represent the greater population
of patients with knee OA and TKA. Second, the present data
cannot be generalized to men because our population was
composed strictly of women. Third, the lack of a no-exercise

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และ 6 MW ทดสอบในผู้ป่วย 3 ปีหลังจาก TKA (34) ในความคมชัด ฝึกได้นำไปสู่อาการปวดลดลงในบุคคลที่ มีข้อเข่าโรคข้อเข่าเสื่อม (21) ดังนั้น จึงเป็นสามารถที่ปรับปรุงมากขึ้นประสิทธิภาพการทำงานและดุล ตลอดจนการลดขาล่างโหลดแจกจ่ายขาดดุลอาจมีการ mediated ที่อย่างน้อยในส่วน โดยการลดอาการปวดข้อเข่า OA OKGอย่างไรก็ตาม มาตรการไม่ปวดได้ดำเนินการในปัจจุบันการศึกษาเพื่อยืนยันสมมติฐานนี้ประสิทธิภาพการทำงานต่ำระดับมีการเชื่อมโยงเพิ่มอัตราการพิการ และอาศัยพึ่งพาทุกวัน(36,37), และมีความเสี่ยงสูงในการตาย และรับสมัครพยาบาล (38) ตัวอย่างเช่น เรื่องเก่าอายุ 70-79 ปี มีเวลานั่งยืน 5 ซ้ำเหนือ 12.6 s จะถือว่ามีความต่ำกว่าเฉลี่ยประสิทธิภาพ (39) เรื่องเก่าอายุ 65-99 ปีดำเนินการทดสอบนั่งยืน 5 ซ้ำเหนือ 13.5วินาทีแสดงความเสี่ยงมากขึ้น (20% 420%) มีความพิการที่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวหลังจาก 2 ปีของการติดตามผล (37)แม้ว่า OKG และออกแสดงให้เห็นพื้นฐานนั่ง tostandประสิทธิภาพด้านล่างตัดดังกล่าวจุด ปรับปรุงการฝึกอบรมเกิดความต้านทานในประสิทธิภาพทำงานของ OKG และออกตรวจสอบในการศึกษาปัจจุบันอาจมีนัยสำคัญทางคลินิกโดยช่วยลดความเสี่ยง ของความพิการในอนาคต และเพื่อเพิ่มจำนวนปีกับอิสรภาพชีวิตประจำวันสิ่งสำคัญคือต้องทราบว่า YG ที่ล้มเหลวในการสาธิตปรับปรุงการทำงานหลังจากการฝึกโปรแกรม ซึ่งอาจเกิดจากการออกกำลังกายไม่เพียงพอความรุนแรงในประชากรนี้ ความเข้มในการฝึกอบรมความต้านทานก็เพียงพอเพื่อเพิ่มความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ YGคล้ายคลึง กับผู้สังเกตในออก (16) และผู้ในก่อนหน้านี้ศึกษา (12,13), แนะนำที่ความล้มเหลวของ YG แสดงให้เห็นถึงการปรับปรุงการทำงานมีโอกาสเนื่องจากมีเพดานผลของความแข็งแรงของกล้ามเนื้อเหล่านี้ตัวแปรแนะนำผลการศึกษาปัจจุบัน และก่อนหน้านี้ที่เพดานผลของกล้ามเนื้อความแข็งแรงสมดุลประสิทธิภาพน่าจะออกเสียงมากยิ่งขึ้นแม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างกล้ามเนื้อขาล่างความแข็งแรงและความสมดุลในคนสูงอายุได้รับการแสดงในศึกษาเหลว (40-42), เหมือนจะแข็งแกร่งในคนเก่า โดยไม่มีข้อจำกัด (40) เมื่อเทียบกับรุ่นเก่าบุคคลที่ มีข้อจำกัด (11) การศึกษาก่อนหน้านี้ได้ไม่ปรับปรุงการฝึกอบรมเกิดความต้านทานใด ๆประสิทธิภาพการทำงานสมดุลในเรื่องเก่าโดยไม่มีข้อจำกัด(43,44), ในขณะที่ผู้ใหญ่รุ่นเก่าที่ระบุที่มีความเสี่ยงสูงสำหรับฤดูใบไม้ร่วงก็แสดงให้ได้รับประโยชน์จากโปรแกรมการออกกำลังกายรวมถึงฝึกอบรมความต้านทาน (11) ในบริบทนี้ จะได้รับการเสนอชื่อที่ผลประโยชน์ของการฝึกอบรมความต้านทานยอดดุลประสิทธิภาพที่อาจเกิดขึ้นในประชากรสูงอายุมีมากกว่าข้อจำกัด (11) ดังนั้น ในปัจจุบันต้านทานฝึกอบรม-ทำให้เกิดการปรับปรุงประสิทธิภาพในการทำงานของดุลสังเกตการ OKG แต่ไม่ออกและ YG สนับสนุนนี้สมมติฐานการการศึกษาปัจจุบันมีข้อจำกัดหลายประการที่ต้องอยู่ แรก แม้ว่าอำนาจทางสถิติของการตัวอย่างที่นำเสนอเป็นเพียงพอ ต้องใช้ความระมัดระวังในgeneralizing ผลลัพธ์ปัจจุบัน ขนาดเล็กจำนวนผู้หญิงที่เรียนอาจเป็นตัวแทนประชากรมากกว่าของผู้ป่วยที่มีข้อเข่า OA และ TKA สอง การนำเสนอข้อมูลไม่สามารถตั้งค่าทั่วไปชายเพราะประชากรของเราประกอบด้วยอย่างเคร่งครัดของผู้หญิง อื่น ขาดการไม่ออกกำลังกาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และ 6 เมกะวัตต์การทดสอบในผู้ป่วย 3 ปีหลังจาก TKA (34) ในทางตรงกันข้ามการฝึกอบรมความต้านทานได้นำไปสู่อาการปวดลดลงในผู้ที่มีโรคข้อเข่าเสื่อม(21) ดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่าการปรับปรุงมากขึ้นในการปฏิบัติงานการทำงานและความสมดุลเช่นเดียวกับการลดลงของแขนขาที่ต่ำกว่าการโหลดการขาดดุลการกระจายอาจได้รับการไกล่เกลี่ยที่อย่างน้อยในส่วนจากการลดอาการปวดข้อเข่าเสื่อมของOKG ที่. อย่างไรก็ตาม มาตรการเจ็บปวดไม่ได้ดำเนินการอยู่ในปัจจุบันการศึกษาเพื่อยืนยันสมมติฐานนี้. แย่ระดับประสิทธิภาพการทำงานได้รับการเชื่อมโยงที่มีอัตราการเพิ่มขึ้นของความพิการและการพึ่งพาอาศัยอยู่ในชีวิตประจำวัน(36,37) เช่นเดียวกับความเสี่ยงที่สูงขึ้นสำหรับการเสียชีวิตและผู้ป่วยรับที่บ้าน(38 ) ยกตัวอย่างเช่นอาสาสมัครที่มีอายุมากกว่าอายุ 70-79 ปีกับการทำซ้ำ-5 เวลานั่งจะยืนเหนือ12.6 s ได้รับการพิจารณาจะมีต่ำกว่าค่าเฉลี่ยของผลการดำเนินงาน(39) เรื่องเก่าที่มีอายุ 65-99 ปีที่ผ่านมาการดำเนินการทดสอบ5 ซ้ำนั่งไปยืนเหนือ 13.5 วินาทีแสดงความเสี่ยงมากขึ้น (20% ถึง 420%) ของผู้ที่มีความพิการการเคลื่อนไหวที่เกี่ยวข้องกับหลังจาก2 ปีของการติดตาม (37). แม้ว่า ทั้ง OKG และประตูตัวเองแสดงให้เห็นว่านั่ง tostand พื้นฐานประสิทธิภาพด้านล่างดังกล่าวข้างต้นตัดคะแนนการปรับปรุงการฝึกอบรมการเหนี่ยวนำให้เกิดความต้านทานในประสิทธิภาพการทำงานของทั้งสองOKG และประตูตัวเองตั้งข้อสังเกตในการศึกษาในปัจจุบันอาจมีผลกระทบทางคลินิกที่สำคัญด้วยการช่วยลดความเสี่ยงของความพิการในอนาคตและการเพิ่มจำนวนของปีที่มีความเป็นอิสระในชีวิตประจำวัน. มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่า YG ล้มเหลวที่จะแสดงให้เห็นถึงการปรับปรุงการทำงานหลังการฝึกอบรมความต้านทานโปรแกรมซึ่งอาจเป็นเพราะการออกกำลังกายไม่เพียงพอความรุนแรงในประชากรกลุ่มนี้ ความเข้มฝึกอบรมความต้านทานก็เพียงพอที่จะส่งเสริมความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ YG เพิ่มขึ้นคล้ายกับที่พบในOG (16) และผู้ที่ตั้งข้อสังเกตในการศึกษาก่อนหน้า(12,13) ​​บอกว่าความล้มเหลวของYG แสดงให้เห็นถึงปรับปรุงการทำงานก็น่าจะเกิดจากผลเพดานของความแข็งแรงของกล้ามเนื้อเหล่านี้ตัวแปร. ผลจากการศึกษาในปัจจุบันและก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าผลกระทบเพดานของความแข็งแรงของกล้ามเนื้อบนความสมดุลประสิทธิภาพดูเหมือนว่าจะยิ่งเด่นชัด. แม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างกล้ามเนื้อแขนขาที่ต่ำกว่าความแข็งแรงและความสมดุลในผู้สูงอายุได้รับการแสดงในการศึกษาภาคตัดขวาง (40-42) ก็ดูเหมือนจะปรับตัวลดลงในผู้ที่มีอายุมากกว่าโดยไม่มีข้อจำกัด (40) เมื่อเทียบกับรุ่นเก่าบุคคลที่มีข้อจำกัด (11) การศึกษาก่อนหน้านี้ได้ล้มเหลวที่จะแสดงการปรับปรุงการฝึกอบรมที่เกิดต้านทานใด ๆ ในการทำงานความสมดุลในเรื่องเก่าโดยไม่มีข้อ จำกัด(43,44) ในขณะที่ผู้สูงอายุที่มีการระบุความเสี่ยงสูงสุดสำหรับฤดูใบไม้ร่วงที่มีการแสดงที่ได้รับประโยชน์จากการออกกำลังกายรวมถึงโปรแกรมการฝึกอบรมความต้านทาน(11) ในบริบทนี้มันได้รับการเสนอว่าผลประโยชน์ของการฝึกอบรมความต้านทานกับความสมดุลผลการดำเนินงานมีแนวโน้มที่เกิดขึ้นในประชากรสูงอายุที่มีข้อจำกัด มากขึ้น (11) ดังนั้นปัจจุบันต้านทานการฝึกอบรมเหนี่ยวนำให้เกิดการปรับปรุงประสิทธิภาพสมดุลสังเกตในOKG แต่ไม่ได้อยู่ใน OG และ YG สนับสนุนนี้สมมติฐาน. การศึกษาครั้งนี้มีข้อ จำกัด หลายอย่างที่จะต้องได้รับการแก้ไข ครั้งแรกแม้ว่าอำนาจทางสถิติของตัวอย่างในปัจจุบันเพียงพอระมัดระวังจะต้องดำเนินการในgeneralizing ผลในปัจจุบัน จำนวนเล็ก ๆ ของผู้หญิงที่มีการศึกษาไม่อาจเป็นตัวแทนของประชากรที่มากขึ้นของผู้ป่วยที่มีโอเข่าและTKA ประการที่สองนำเสนอข้อมูลไม่สามารถทั่วไปกับผู้ชายเพราะประชากรของเราได้รับการแต่งอย่างเคร่งครัดของผู้หญิง ประการที่สามการขาดการออกกำลังกายไม่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

6 เมกะวัตต์ และการทดสอบในผู้ป่วย 3 ปีหลังจาก TKA ( 34 ) ใน
ความคมชัด , ฝึกอบรมความต้านทาน ทำให้ลดความเจ็บปวดใน
บุคคลโรคข้อเข่าเสื่อม ( 21 ) ดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่าในการปรับปรุงมากขึ้น

ประสิทธิภาพการทำงานและความสมดุล ตลอดจนลดแขนขา
โหลดขาดดุลกระจายอาจได้รับผ่านที่
อย่างน้อยในส่วนโดยการลดความเจ็บปวดใน OA knee ของ okg .
แต่ไม่มีมาตรการความเจ็บปวดมีการปฏิบัติในการศึกษายืนยันสมมติฐานนี้
.
ไม่ดีการทำงานระดับการปฏิบัติมีความสัมพันธ์กับการเพิ่มอัตราความพิการและ

( การดำรงชีวิตประจำวันการ 36,37 ) เช่นเดียวกับความเสี่ยงที่สูงขึ้นสำหรับการตายและ
พยาบาลบ้าน เข้าชม ( 38 ) ตัวอย่างเช่น วิชา
รุ่นเก่าอายุ 70 - 79 ปี ด้วย 5-repetition นั่งยืนเวลา
ข้างบน 12.6 สามารถพิจารณาว่ามีต่ำกว่าประสิทธิภาพเฉลี่ย
( 39 ) คนรุ่นเก่าที่อายุ 65 ถึง 99 ปี
แสดง 5-repetition นั่งยืนการทดสอบข้างต้น 13.5
วินาทีแสดงความเสี่ยงมากขึ้น ( 20% 420 % ) มีการเคลื่อนไหวที่เกี่ยวข้องกับความพิการหลังจาก 2 ปี

ติดตาม ( 37 )ถึงแม้ว่าทั้งสองและมีพื้นฐาน okg และนั่ง tostand
การแสดงด้านล่างตัดคะแนน
ดังกล่าวข้างต้นการฝึกอบรมความต้านทานต่อการปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานของทั้ง okg

และ และพบในการศึกษาครั้งนี้อาจจะมีผลกระทบที่สำคัญทางคลินิก
โดยช่วยลดความเสี่ยงของคนพิการในอนาคตและ

เพิ่มจำนวนปี
อิสรภาพชีวิตประจําวันมันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่า YG ล้มเหลว แสดงให้เห็นถึงการปรับปรุงการทำงาน
หลังจากที่โปรแกรมการฝึกอบรมความต้านทาน
ซึ่งอาจเกิดจากความเข้มการออกกำลังกาย
ไม่เพียงพอในกลุ่มนี้ด้วย การฝึกอบรมความต้านทานความเข้ม
ก็เพียงพอที่จะส่งเสริมความแข็งแรงของกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้น
YG คล้ายคลึงกับที่พบใน OG ( 16 ) และที่พบในการศึกษาก่อนหน้านี้ ( 12 , 13 ‘

) แนะนำว่าความล้มเหลวของ YG แสดงการทำงานการปรับปรุง
น่าจะมาจากเพดานผลของความแข็งแรงของกล้ามเนื้อในตัวแปรเหล่านี้
.
ผลการศึกษาปัจจุบันและก่อนหน้านี้แนะนำ
ที่เพดานผลของความแข็งแรงของกล้ามเนื้อในการทรงตัว
ดูเหมือนจะเด่นชัดมากขึ้น
ถึงแม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างความแข็งแรงของกล้ามเนื้อแขนขา
และ การทรงตัวในผู้สูงอายุได้ถูกแสดงใน
การศึกษาภาคตัดขวาง ( 40-42 ) ดูเหมือนจะแข็งแกร่งใน
บุคคลเก่าโดยไม่มีข้อจำกัด ( 40 ) เมื่อเทียบกับคนรุ่นเก่า
กับข้อจำกัด ( 11 ) การศึกษาก่อนหน้านี้ได้ล้มเหลวที่จะแสดงการฝึกอบรมความต้านทานใด ๆ

และการปรับปรุงในการทรงตัว ในวิชาเก่าโดยไม่มีข้อจำกัด
( 43,44 ) ในขณะที่ผู้สูงอายุระบุความเสี่ยงสูงสุดสำหรับ
ตกได้ประโยชน์จากการออกกำลังกาย รวมทั้ง
การฝึกอบรมความต้านทาน ( 11 ) ในบริบทนี้ ก็มีการเสนอ
ที่ผลประโยชน์ของการฝึกอบรมความต้านทานต่อความสามารถในการทรงตัว
อาจเกิดขึ้นในประชากรที่อายุกับ
ข้อจำกัดมากขึ้น ( 11 ) ดังนั้นปัจจุบันการฝึกอบรมความต้านทาน -
ให้เกิดการปรับปรุงในการทรงตัวสังเกต
ใน okg แต่ไม่ใช่ใน YG และ และ ,สนับสนุนสมมติฐานนี้
.
การศึกษาปัจจุบันมีข้อจำกัดหลายอย่างที่ต้อง
จ่าหน้า ครั้งแรก แม้ว่าสถิติพลังงานของ
ปัจจุบันตัวอย่างเพียงพอ ข้อควรระวังต้องถ่ายใน
Generalizing ผลปัจจุบัน จำนวนเล็ก ๆของ
ผู้หญิงเรียนอาจไม่แสดงมากกว่าประชากรของผู้ป่วยข้อเข่าเสื่อม
TKA . 2
ข้อมูลปัจจุบันไม่สามารถทั่วไปของผู้ชาย เพราะประชากร
แต่งอย่างเคร่งครัดของผู้หญิง สาม ขาด ไม่ออกกำลังกาย