The green tea extract was shown to

The green tea extract was shown to have an inhibitory effect on the growth of E. coli strains isolated from UTIs. The MIC results can be adjusted to reflect the EGC content, using a value of 18% EGC as the content in total green tea polyphenols (Vuong et al., 2011). That makes the adjusted results as follows: 40% of strains tested were susceptible at a concentration of EGC at ≤0.45 mg/ml (450 μg/ml); 36% susceptible at ≤0.54 mg/ml (540 μg/ml); 18% susceptible at ≤0.63 mg/ml (630 μg/ml); and 5% susceptible at ≤0.72 mg/ml (720 μg/ml). Since all of the strains tested (99%) were susceptible at a concentration of ≤0.72 mg/ml, this suggests that EGC might be a good inhibitor of bacterial growth. Table 2 shows the MIC data for total green tea extract and for the EGC component.
The data was collected by in vitro experiments, but the effect can be described using information that is known about the metabolism of EGC from green tea. The amount of green tea polyphenols that would be present in the urine, including the amount of EGC, will vary according to the origin of the tea. It has been found, for instance, that Japanese tea (an average of 15 teas) contains approximately 20 mg of EGC per gram of dry tea (Vuong et al., 2011). An average cup of Japanese green tea is made with one tablespoon of dry tea (instructions from package of tea) which is equivalent to approximately 7.5 g of dry tea (a package of 60 g of dry tea makes eight cups). That equates to approximately 150 mg of EGC per cup of Japanese green tea.
Urinary excretion after a single ingested dose of EGC has been shown to peak at 8 h after ingestion, with levels in the urine reaching to 3.0–5.0 mg (Yang et al., 1998). The amount of EGC excreted after ingestion of one cup of tea (as described above) should equal approximately 3.5 mg. Since the projected MICs for EGC are well below 3.5 mg, this suggests that even one cup of green tea could have an effect on a urinary tract pathogen, and drinking multiple cups over the course of a day could possibly provide a prolonged effect. Additional studies testing the in vivo effect of drinking green tea on UTIs could be useful for determining if the effects observed in this study have medical significance.
Studies have shown that concentrations of 500 μg of tea polyphenols can inhibit the growth of E. coli, and that concentrations of ≥5000 μg are considered bactericidal. This effect is believed to be due to the fact that tea polyphenols down regulate the production of proteins such as EF-2 (elongation factor for protein translation); proteins involved in phospholipid, carbon, and energy metabolism; and production of proteins involved in amino acid biosynthesis (Cho et al., 2007).
There was no correlation between MIC values in this study and the antimicrobial resistance of the isolates. Each level of MIC contained a variety of antimicrobial resistance patterns.
Another set of studies that would be interesting and potentially useful would be to test EGC and several of the standard antimicrobial agents used to treat UTIs to determine if there might be synergism between EGC and any of the antimicrobial agents. Studies have been done that show the ability of green tea to act synergistically with gentamicin and amikacin against E. coli (Neyestani et al., 2007).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สารสกัดจากชาเขียวที่แสดงจะมีผลต่อการเจริญเติบโตของ E. coli สายพันธุ์ที่แยกต่างหากจากรถตรงมายังลิปกลอสไข สามารถปรับปรุงผลลัพธ์ MIC ถึงเนื้อหา EGC ใช้ค่า 18% EGC เป็นเนื้อหาในชาเขียวรวมโพลีฟีน (ววง et al., 2011) ได้ ที่ทำให้ผลการปรับปรุงดังนี้: 40% ของสายพันธุ์ที่ทดสอบได้ไวต่อที่เข้มข้นของ EGC ที่ ≤0.45 mg/ml (450 μg/ml); 36% ไวต่อที่ ≤0.54 mg/ml (540 μg/ml); 18% ไวต่อที่ ≤0.63 mg/ml (630 μg/ml); และ 5% ไวต่อที่ ≤0.72 mg/ml (720 μg/ml) ตั้งแต่สายพันธุ์ทดสอบ (99%) ทั้งหมดได้ไวต่อที่เข้มข้นของ ≤0.72 mg/ml แนะนำว่า EGC อาจจะมีผลดีของการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย ตารางที่ 2 แสดงข้อมูล MIC สำหรับสารสกัดจากชาเขียวทั้งหมด และ สำหรับคอมโพเนนต์ EGCข้อมูลถูกรวบรวม โดยการทดลองเพาะเลี้ยง แต่สามารถอธิบายผลโดยใช้ข้อมูลที่เป็นที่รู้จักเกี่ยวกับเมแทบอลิซึมของ EGC จากชาเขียว จำนวนโพลีชาเขียวที่มีอยู่ในปัสสาวะ รวมถึงจำนวน EGC จะแตกต่างกันตามแหล่งกำเนิดของน้ำชา มันพบ เช่น ชาญี่ปุ่น (เฉลี่ย 15 ชา) ประกอบด้วยประมาณ 20 มิลลิกรัมของ EGC ต่อกรัมชาแห้ง (ววง et al., 2011) ที่ มีถ้วยชาเขียวญี่ปุ่นเฉลี่ยทำอาหารหนึ่งชาแห้ง (คำแนะนำจากชา) ซึ่งจะเท่ากับประมาณ 7.5 g ชาแห้ง (ทำแพคเกจ g 60 ชาแห้ง 8 ถ้วย) ซึ่งเท่ากับประมาณ 150 มก. EGC ต่อถ้วยของชาเขียวญี่ปุ่นท่อปัสสาวะการขับถ่ายหลังจากได้รับการแสดงเดี่ยวติดเครื่องแล้วปริมาณของ EGC จะ peak ที่ 8 h หลังจากกิน มีระดับในปัสสาวะถึง 3.0 – 5.0 มิลลิกรัม (Yang et al., 1998) จำนวน EGC excreted หลังจากกินหนึ่งถ้วยชา (ตามที่อธิบายไว้ข้างต้น) ควรเท่ากับประมาณ 3.5 มิลลิกรัม ตั้งแต่ MICs คาดการณ์สำหรับ EGC ดีด้านล่าง 3.5 มิลลิกรัม นี้ชี้ให้เห็นว่า แม้หนึ่งถ้วยของชาเขียวอาจมีผลกระทบต่อการศึกษาระบบทางเดินปัสสาวะ และดื่มถ้วยหลายช่วงเวลาของวันได้อาจเป็นให้ผลนาน ศึกษาเพิ่มเติมการทดสอบในสัตว์ทดลองผลของการดื่มชาเขียวในรถตรงมายังอาจมีประโยชน์สำหรับการกำหนดลักษณะพิเศษที่พบในการศึกษานี้มีความสำคัญทางการแพทย์การศึกษาได้แสดงว่า ความเข้มข้นของ μg 500 ของโพลีชาสามารถยับยั้งการเจริญเติบโตของ E. coli และที่ความเข้มข้นของ ≥5000 μg ถือเป็น bactericidal เชื่อว่าผลนี้เกิดขึ้นเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าโพลีชาลงควบคุมการผลิตโปรตีนเช่น EF-2 (elongation ปัจจัยสำหรับโปรตีนแปล); ในฟอสโฟลิพิด คาร์บอน และเผา ผลาญพลังงาน โปรตีน และผลิตโปรตีนที่เกี่ยวข้องกับการสังเคราะห์กรดอะมิโน (Cho et al., 2007)ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างค่า MIC ในการศึกษานี้และต่อต้านจุลินทรีย์ของแยกได้ แต่ละระดับของ MIC ประกอบด้วยหลากหลายรูปแบบต่อต้านจุลินทรีย์ชุดอื่นของการศึกษาที่จะน่าสนใจ และมีประโยชน์อาจจะมีการ ทดสอบ EGC และหลายตัวแทนจุลินทรีย์มาตรฐานที่ใช้ในการรักษารถตรงมายังกำหนดถ้าอาจมี synergism EGC และของตัวแทนจุลินทรีย์ ศึกษาได้ที่แสดงความสามารถของชาเขียวทำเป็นกับ gentamicin และ amikacin กับ E. coli (Neyestani et al., 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สารสกัดจากชาเขียวได้รับการแสดงที่มีฤทธิ์ในการยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อ E. coli สายพันธุ์ที่แยกได้จากอุทิศ ผล MIC สามารถปรับเปลี่ยนเพื่อให้สอดคล้องกับเนื้อหา EGC ใช้ค่าของ 18% EGC เป็นเนื้อหาทั้งหมดโพลีฟีนชาเขียว (Vuong et al., 2011) ที่ทำให้ผลการปรับดังนี้ 40% ของสายพันธุ์ที่ผ่านการทดสอบมีความไวที่มีความเข้มข้นของ EGC ที่≤0.45 mg / ml (450 ไมโครกรัม / มิลลิลิตร); 36% ที่อ่อนไหว≤0.54 mg / ml (540 ไมโครกรัม / มิลลิลิตร); 18% ที่อ่อนไหว≤0.63 mg / ml (630 ไมโครกรัม / มิลลิลิตร); และ 5% อ่อนไหวที่≤0.72 mg / ml (720 ไมโครกรัม / มิลลิลิตร) เนื่องจากทุกสายพันธุ์ที่ผ่านการทดสอบ (99%) มีความไวที่มีความเข้มข้นของ≤0.72มิลลิกรัม / มิลลิลิตรนี้แสดงให้เห็นว่า EGC อาจจะยับยั้งที่ดีของการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย ตารางที่ 2 แสดงข้อมูล MIC สำหรับสารสกัดจากชาเขียวทั้งหมดและส่วนประกอบ EGC.
เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการทดลองในหลอดทดลอง แต่ผลที่สามารถอธิบายได้โดยใช้ข้อมูลที่เป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับการเผาผลาญอาหารของ EGC จากชาเขียว ปริมาณของโพลีฟีนชาเขียวที่จะอยู่ในปัสสาวะรวมทั้งปริมาณของ EGC จะแตกต่างกันตามแหล่งที่มาของชา มันได้รับการค้นพบเช่นว่าชาญี่ปุ่น (เฉลี่ย 15 ชา) มีประมาณ 20 มิลลิกรัมต่อกรัม EGC ของชาแห้ง (Vuong et al., 2011) ถ้วยเฉลี่ยของชาเขียวญี่ปุ่นทำด้วยหนึ่งช้อนโต๊ะของชาแห้ง (คำแนะนำจากแพคเกจของชา) ซึ่งเทียบเท่ากับประมาณ 7.5 กรัมของชาแห้ง (แพคเกจของ 60 กรัมของชาแห้งทำให้แปดถ้วย) นั่นเท่ากับประมาณ 150 มิลลิกรัมของ EGC ต่อถ้วยของชาเขียวญี่ปุ่น.
การขับถ่ายปัสสาวะหลังจากปริมาณติดเครื่องเดียวของ EGC ได้รับการแสดงให้เห็นถึงจุดสูงสุดอยู่ที่ 8 ชั่วโมงหลังจากการบริโภคมีระดับในปัสสาวะเอื้อมมือไป 3.0-5.0 มิลลิกรัม (ยางและคณะ ., 1998) ปริมาณของ EGC ขับออกมาหลังการกลืนกินหนึ่งถ้วยชา (ตามที่อธิบายไว้ข้างต้น) ควรเท่ากับประมาณ 3.5 มิลลิกรัม ตั้งแต่ MICs คาด EGC เป็นอย่างดีด้านล่าง 3.5 มิลลิกรัมนี้แสดงให้เห็นว่าแม้หนึ่งถ้วยของชาเขียวอาจมีผลกระทบต่อการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะและดื่มถ้วยหลายช่วงเวลาของวันอาจจะให้ผลเป็นเวลานาน ศึกษาเพิ่มเติมการทดสอบในร่างกายผลกระทบของการดื่มชาเขียวในการอุทิศจะเป็นประโยชน์ในการพิจารณาผลกระทบถ้าสังเกตในการศึกษาครั้งนี้มีความสำคัญทางการแพทย์.
การศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าระดับความเข้มข้น 500 ไมโครกรัมของโพลีฟีนชาสามารถยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อ E. coli และ ที่ความเข้มข้นของ≥5000ไมโครกรัมถือว่าเป็นเชื้อแบคทีเรีย ผลกระทบนี้จะเชื่อว่าเป็นเพราะความจริงที่ว่าโพลีฟีนชาลงควบคุมการผลิตของโปรตีนเช่น EF-2 (ปัจจัยการยืดตัวสำหรับการแปลโปรตีน); โปรตีนที่เกี่ยวข้องในการเรียมคาร์บอนและการเผาผลาญพลังงาน และการผลิตของโปรตีนที่เกี่ยวข้องกับการสังเคราะห์กรดอะมิโน (Cho et al., 2007).
ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างค่า MIC ในการศึกษาครั้งนี้และการดื้อยาของเชื้อเป็น ระดับของ MIC แต่ละที่มีความหลากหลายของรูปแบบการดื้อยา.
ชุดของการศึกษาที่จะเป็นที่น่าสนใจและมีประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้นจะได้ทดสอบ EGC และหลายยาต้านจุลชีพมาตรฐานที่ใช้ในการรักษาอุทิศเพื่อตรวจสอบว่าอาจจะมีการเสริมฤทธิ์ระหว่าง EGC และใด ๆ อีก ของยาต้านจุลชีพ การศึกษาได้รับการกระทำที่แสดงให้เห็นความสามารถของชาเขียวที่จะทำหน้าที่ร่วมกับ GENTAMICIN และ amikacin กับเชื้อ E. coli (Neyestani et al., 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สารสกัดจากชาเขียวที่แสดงจะมีผลยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อ Escherichia coli ที่แยกได้จาก อุทัย . ผลไมค์สามารถปรับให้สะท้อน egc เนื้อหาโดยใช้ค่าร้อยละ 18 egc เป็นเนื้อหาทั้งหมดชาเขียว ( เวื et al . , 2011 ) ที่ทำให้ได้ผลลัพธ์ดังนี้ 40% ของสายพันธุ์ทดสอบ ก็เสี่ยงที่ระดับความเข้มข้น egc ที่≤ 045 มก. / มล. ( 450 μกรัม / มิลลิลิตร ) ; 36 % อ่อนแอที่≤ 0.54 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร ( 540 μกรัม / มิลลิลิตร ) ; 18 % อ่อนแอที่≤ 0.63 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร ( 630 μกรัม / มิลลิลิตร ) และ 5% อ่อนแอที่≤ 0.72 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร ( 720 μ g / ml ) ตั้งแต่ทั้งหมดของสายพันธุ์ทดสอบ ( 99% ) มีความเข้มข้น≤มิลลิกรัม / 0.72 มิลลิลิตร ซึ่งแสดงให้เห็นว่า egc อาจยับยั้งที่ดีของการเจริญเติบโตของแบคทีเรียตารางที่ 2 แสดงข้อมูล Mic สำหรับสารสกัดจากชาเขียวและส่วนประกอบทั้งหมดสำหรับ egc .
รวบรวมข้อมูลโดยการทดลองในหลอดทดลอง แต่ผลสามารถอธิบายได้โดยใช้ข้อมูลที่เป็นที่รู้จักเกี่ยวกับเมแทบอลิซึมของ egc จากชาเขียว ปริมาณโพลีฟีนชาเขียวจะมีอยู่ในปัสสาวะ รวมทั้งปริมาณของ egc จะแตกต่างกันไปตามแหล่งที่มาของชามันถูกพบ เช่น ที่ญี่ปุ่น ชา ( เฉลี่ย 15 ชา ) ประกอบด้วยประมาณ 20 มิลลิกรัม ต่อ กรัม egc แห้งชา ( เวื et al . , 2011 ) ถ้วยเฉลี่ยของชาเขียวญี่ปุ่นถูกสร้างด้วยหนึ่งช้อนโต๊ะของใบชา ( คำแนะนำจากแพคเกจของชา ) ซึ่งเทียบเท่ากับประมาณ 7.5 กรัมของใบชา ( แพคเกจ 60 กรัมของใบชาทำให้แปดถ้วย )นั่นเท่ากับประมาณ 150 มิลลิกรัม egc ต่อถ้วยของชาเขียวญี่ปุ่น .
การขับถ่ายปัสสาวะหลังเดียวกินยา egc ได้แสดงยอดที่ 8 ชั่วโมงหลังรับประทาน ระดับในปัสสาวะถึง 3.0 - 5.0 มิลลิกรัม ( หยาง et al . , 1998 ) จำนวน egc ขับหลังการกลืนกินของชา 1 ถ้วย ( อธิบายข้างต้น ) จะเท่ากับประมาณ 3.5 มิลลิกรัมเนื่องจากคาดว่า ไมโครโฟนสำหรับ egc ดีด้านล่าง 3.5 มิลลิกรัม ซึ่งแสดงให้เห็นว่าแม้หนึ่งถ้วยของชาเขียวอาจจะมีผลกระทบต่อเชื้อโรคทางเดินปัสสาวะและดื่มถ้วยหลายผ่านหลักสูตรของวัน อาจให้ผลยั่งยืนนานเพิ่มเติมการศึกษาการทดสอบฤทธิ์ในผลของการดื่มชาเขียวในอุทิศ อาจจะมีประโยชน์สำหรับการกำหนดถ้าผลที่พบในการศึกษานี้มีความสำคัญทางการแพทย์ .
มีการศึกษาแสดงให้เห็นว่าปริมาณ 500 กรัม μโพลีฟีนชาสามารถยับยั้งการเติบโตของเชื้ออีโคไล และที่ความเข้มข้นของ≥ 5000 μกรัมถือว่าเป็นแบคทีเรียผลนี้เชื่อว่าเป็นเพราะโพลีฟีนชาลงมาควบคุมการผลิตของโปรตีน เช่น ef-2 ( ยืดต่อโปรตีนแปล ) ; โปรตีนที่เกี่ยวข้องในฟอสโฟลิปิด คาร์บอน และการเผาผลาญพลังงาน และการผลิตโปรตีนที่เกี่ยวข้องในวิถีการสังเคราะห์กรดอะมิโน ( โช et al . , 2007 ) .
ไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างค่า MIC ในการศึกษาและความต้านทานต่อยาต้านจุลชีพของเชื้อ ระดับของไมค์แต่ละที่มีอยู่หลากหลายรูปแบบสามารถต้านจุลชีพ
อีกชุดของการศึกษาที่น่าสนใจและมีประโยชน์ อาจจะทดสอบ egc และหลายมาตรฐานของยาต้านจุลชีพที่ใช้ในการรักษาอุทิศ ระบุว่า อาจจะมีการเกื้อกูลระหว่าง egc และใด ๆของยาต้านจุลชีพตัวแทน . การศึกษาได้รับการดำเนินการที่แสดงความสามารถของชาเขียวทำ synergistically กับยาเจนตาไมซิน และต่อต้านเชื้ออีโคไล ( neyestani et al . ,
2007 )