Therefore, the authors reported tha

Therefore, the authors reported that: 1) the test-retest repro-
ducibility measured through method described by Hopkins showed
low within-subject variation and high ICCs for SRT (8.74% typical
error; 0.92 ICC), TT test (9.86% typical error; 0.89 ICC) and PSLR
(5.46% typical error; 0.85 ICC); 2) SRT (b ¼ 0.79) and TT (b ¼ 0.70)
test have a moderate criterion-related validity for estimating
hamstring muscle flexibility measured through the PSLR test; and
3) SRT and TT test need different cut-off values for detection short
hamstring flexibility in active recreationally young adults.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้น ผู้เขียนรายงานว่า: 1) ทดสอบ retest repro -พบว่าในวัด ด้วยวิธีอธิบาย โดยฮ็อปกินส์การเปลี่ยนแปลงในเรื่องต่ำและสูงครั้งสำหรับ SRT (8.74 ทั่วไปข้อผิดพลาด 0.92 ICC), ทดสอบ TT (9.86% ผิดพลาดทั่วไป 0.89 ICC) และ PSLR(5.46% ข้อผิดพลาดทั่วไป 0.85 ICC); 2) SRT (b ¼ 0.79) และ TT (b ¼ 0.70)ทดสอบมีอายุปานกลางที่เกี่ยวข้องกับเกณฑ์สำหรับการประเมินความยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อเอ็นร้อยหวายวัดผ่านการทดสอบ PSLR และ3) SRT และทดสอบ TT ต้องค่าตัดแตกต่างกันสำหรับการตรวจจับสั้นความยืดหยุ่นเอ็นร้อยหวายในคนหนุ่มสาว recreationally ที่ใช้งานอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้น ผู้เขียนรายงานว่า : 1 ) โดย - 11 .ducibility วัดด้วยวิธีที่อธิบายโดย Hopkins พบในเรื่องการวัดความผันแปรต่ำและสูง มีผลต่อการ รฟท. ( % โดยทั่วไปข้อผิดพลาด ; 0.92 ICC ) การทดสอบ TT ( 9.86 % โดยทั่วไปข้อผิดพลาด ; 0.89 ICC ) และ pslr( 5.46 % โดยทั่วไปข้อผิดพลาด ; ( ICC ) ; 2 ) รถไฟไทย ( B ¼ 0.79 ) และ TT ( B ¼ 0.70 )ทดสอบมีเกณฑ์เกี่ยวข้องกับความถูกต้องประมาณปานกลางเอ็นร้อยหวายกล้ามเนื้อยืดหยุ่น วัดผ่าน pslr ทดสอบ ; และ3 ) รฟท. และทดสอบ TT ต้องมีค่าที่แตกต่างกันสำหรับการตัดสั้นเอ็นร้อยหวายความยืดหยุ่นในการใช้งานเพื่อความบันเทิงเด็กผู้ใหญ่