The simple act of bringing our palm

The simple act of bringing our palms together in order to ask for something good, which we call prayer, is an act that is as universal as it is inherent in the human psyche.

It is a meek and pacifying stance, weaving deference with modesty and hope for the future. It is a call for betterment in our lives amid transient meditation. It is an acknowledgment that perhaps something bigger than us may bat a benevolent eyelid in our direction.

We are in the aftermath of a terrible act of terrorism, or perhaps we should call it cowardice. In the sadness and fury we have all felt since last Monday, it is worth remembering that this act of violence was perpetrated on those who were doing nothing more than praying. Perhaps there is only one thing worse than innocent victims; and that is innocent victims in prayer.

Crazy, materialistic Bangkok is a city that sizzles with prayer. The locals are constantly doing it, owing to the mix of animism and Buddhism that has permeated and shaped Thai culture. Even the traditional greeting here looks like a prayer; surely that is no coincidence.

Dotted through the city are temples and shrines where the locals go to pray. This is the juxtaposition of Bangkok life, where the busiest of jam-packed smog-choked intersections can also be home to the most spiritual of shrines and temples.

The rituals associated with these prayers may seem foreign to the Western eye, and yet what they do is no different to what a God-fearing Christian does when he rocks up to church on a Sunday morning.

Praying was a part of my formative years. My parents told me it was good to pray just before bedtime. It wasn’t because we were that religious; with the exception of a brief period in my teens when I went a little Jesus-crazy, my family was no different to any other Australian family that worships football and cricket above any celestial deity. Being a raucous child, however, my mother figured that clasping my little hands together in silent meditation just before bed may ensure she, too, would get a good night’s sleep.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระทำการอย่างง่ายของนำปาล์มของเราเพื่อขอสิ่งดี ซึ่งเราเรียกละหมาด การกระทำที่เป็นสากลก็ใหม่ ๆ กำลังใจมนุษย์ ได้ความถ่อม และ pacifying ท่าทาง การทอผ้านั้นได้ยอมตามโมเดสตี้และหวังว่าในอนาคตได้ การโทรสำหรับกันถ้วนหน้าในชีวิตของเราท่ามกลางสมาธิชั่วคราวได้ รับทราบว่า บางทีบางสิ่งบางอย่างที่ใหญ่กว่าเราอาจค้างคาวเปลือกกลายเป็นในทิศทางของเราได้เราอยู่ในปัจจุบันพระราชบัญญัติการก่อการร้ายน่ากลัว หรือบางทีเราควรเรียกว่า cowardice ความโศกเศร้าและโกรธเราได้ ทั้งหมดรู้สึกตั้งแต่จันทร์ล่าสุด ก็น่าจดจำว่า พระราชบัญญัตินี้ความรุนแรงถูกชินวัตรในบรรดาผู้ที่ได้ทำอะไรมากกว่าอธิษฐาน บางทีมีสิ่งเดียวเท่านั้นแย่กว่าเหยื่อบริสุทธิ์ และที่เป็นเหยื่อผู้บริสุทธิ์ในละหมาดบ้า เป็นรูปธรรมกรุงเทพฯ เป็นเมืองที่ sizzles กับอธิษฐาน ชาวบ้านอย่างต่อเนื่องทำ เพราะผสม animism และศาสนาพุทธ ที่มี permeated รูปวัฒนธรรมไทย แม้จะโบราณทักทายนี่เหมือนคำอธิษฐาน แน่นอน ก็ไม่ใช่เรื่องบังเอิญจุดผ่านเมืองมีวัดและศาลเจ้าที่ชาวบ้านไปกราบ นี่คือ juxtaposition ของกรุงเทพฯ ที่คึกคักของจุดตัดหมอกควันอุด jam-packed ยังสามารถบ้านทางจิตวิญญาณมากที่สุดของศาลเจ้าและวัดพิธีกรรมที่เกี่ยวข้องกับคำอธิษฐานเหล่านี้อาจดูเหมือนต่างประเทศตาตะวันตก และยัง ทำเป็นไม่แตกต่างกับคริสเตียน God-fearing อะไรเมื่อเขาหินถึงโบสถ์เช้าวันอาทิตย์Praying was a part of my formative years. My parents told me it was good to pray just before bedtime. It wasn’t because we were that religious; with the exception of a brief period in my teens when I went a little Jesus-crazy, my family was no different to any other Australian family that worships football and cricket above any celestial deity. Being a raucous child, however, my mother figured that clasping my little hands together in silent meditation just before bed may ensure she, too, would get a good night’s sleep.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกระทำที่เรียบง่ายของการนำฝ่ามือของเราร่วมกันในการที่จะขอให้สิ่งที่ดีที่เราเรียกว่าการสวดมนต์คือการกระทำที่เป็นสากลในขณะที่มันมีอยู่ในจิตใจมนุษย์. มันเป็นความอ่อนโยนและท่าทางปลอบทอเคารพกับเจียมเนื้อเจียมตัวและ หวังว่าในอนาคต มันคือการเรียกร้องให้ดีขึ้นในชีวิตของเราท่ามกลางการทำสมาธิชั่วคราว มันเป็นเรื่องการรับรู้ว่าบางทีสิ่งที่ใหญ่กว่าเราอาจค้างคาวเปลือกตาเมตตาในทิศทางของเรา. เราอยู่ในผลพวงของการกระทำที่น่ากลัวของการก่อการร้ายหรือบางทีเราควรจะเรียกว่าขี้ขลาด ในความโศกเศร้าและความโกรธที่เรามีความรู้สึกว่าตั้งแต่วันจันทร์มันเป็นมูลค่าการจดจำว่าการกระทำของความรุนแรงนี้ถูกปั่นหัวในบรรดาผู้ที่กำลังทำอะไรมากไปกว่าการสวดมนต์ บางทีอาจจะมีเพียงสิ่งเดียวที่เลวร้ายยิ่งกว่าเหยื่อผู้บริสุทธิ์; และที่เป็นเหยื่อผู้บริสุทธิ์ในการอธิษฐาน. บ้าวัตถุนิยมกรุงเทพฯเป็นเมืองที่ sizzles กับการสวดมนต์ ชาวบ้านมีอย่างต่อเนื่องทำมันเนื่องจากการผสมผสานของความเชื่อและศาสนาพุทธที่ได้เต็มรูปและวัฒนธรรมไทย แม้อวยพรดั้งเดิมที่นี่ดูเหมือนว่าการสวดมนต์; แน่นอนว่าไม่ใช่เรื่องบังเอิญ. ประผ่านเมืองที่มีวัดและศาลเจ้าที่ชาวบ้านไปอธิษฐาน นี่คือการตีข่าวของชีวิตกรุงเทพฯที่คึกคักที่สุดของแยมบรรจุแยกหมอกควันสำลักยังสามารถเป็นบ้านที่จิตวิญญาณส่วนใหญ่ของศาลเจ้าและวัด. พิธีกรรมที่เกี่ยวข้องกับการสวดมนต์เหล่านี้อาจดูเหมือนต่างประเทศได้ด้วยตาตะวันตกและยังสิ่งที่พวกเขา ทำก็ไม่ต่างกับสิ่งที่เกรงกลัวพระเจ้าคริสเตียนไม่เมื่อเขาหินถึงคริสตจักรในเช้าวันอาทิตย์. สวดมนต์เป็นส่วนหนึ่งของปีของฉัน พ่อแม่ของฉันบอกผมว่ามันเป็นสิ่งที่ดีที่จะอธิษฐานก่อนนอน มันไม่ได้เพราะเรามีที่ทางศาสนา ยกเว้นช่วงเวลาสั้น ๆ ในช่วงวัยรุ่นของฉันเมื่อฉันไปเล็กน้อยพระเยซูบ้าครอบครัวของฉันก็ไม่ต่างกับครอบครัวชาวออสเตรเลียอื่น ๆ ที่บูชาฟุตบอลและคริกเก็ตดังกล่าวข้างต้นเทพสวรรค์ใด ๆ เป็นเด็กแหบ แต่แม่ของฉันคิดว่ากุมมือเล็ก ๆ ของฉันร่วมกันในการทำสมาธิเงียบเพียงแค่ก่อนนอนอาจจะให้แน่ใจว่าเธอมากเกินไปจะได้รับการนอนหลับคืนที่ดีของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ง่ายทำให้ฝ่ามือของเราเข้าด้วยกัน เพื่อขอให้สิ่งที่ดี ซึ่งเราเรียกว่า อธิษฐาน เป็นการกระทำที่เป็นสากล มันเป็นโดยธรรมชาติใน psyche มนุษย์

มันเป็นอ่อนโยนและบำบัดทุกข์ของการทอผ้าความเคารพด้วยหิริและความหวังสำหรับอนาคต มันเป็นโทรศัพท์ที่ดีขึ้นในชีวิตของเรา ท่ามกลางแบบสมาธิก็ยอมรับว่าบางทีสิ่งที่ใหญ่กว่าเราอาจค้างคาวเปลือกตาใจดีในทิศทางของเรา

เราในผลพวงของการกระทำที่น่ากลัวของการก่อการร้าย หรือบางทีเราควรจะเรียกมันว่าความขี้ขลาด ในความเศร้าและโกรธ เราก็รู้สึกได้ตั้งแต่เมื่อวันจันทร์ที่แล้ว เป็นมูลค่าจดจำว่า ความรุนแรงถูก perpetrated กับคนที่ไม่ได้ทำอะไรมากกว่าที่สวดมนต์บางทีมีอย่างเดียวที่แย่กว่าเหยื่อผู้บริสุทธิ์ และนั่นคือเหยื่อที่บริสุทธิ์ในการสวดมนต์

บ้าวัตถุนิยม กรุงเทพเป็นเมืองที่กระตุ้นด้วยการสวดมนต์ ชาวบ้านอยู่ตลอดเวลาทำเนื่องจากการผสมของไสยศาสตร์และพุทธศาสตร์นั้นมีเต็มและรูปวัฒนธรรมไทย แม้ดั้งเดิมทักทายที่นี่เหมือนสวดมนต์ ; นั่นไม่ใช่ความบังเอิญ

จุดผ่านเมืองมีวัดและศาลเจ้า ซึ่งไอเดียไปสวดมนต์ นี่คือการชีวิตกรุงเทพฯ ที่คึกคักที่สุดของแยมบรรจุหมอกควันสำลักแยกยังสามารถอยู่บ้านกับจิตวิญญาณที่สุดของศาลเจ้าและวัด

พิธีกรรมที่เกี่ยวข้องกับคำอธิษฐานเหล่านี้อาจดูเหมือนต่างประเทศในสายตาตะวันตกและยังสิ่งที่พวกเขาทำ ไม่ต่างกับสิ่งที่พระเจ้ากลัวคริสเตียนไม่เมื่อเขาหินขึ้นที่โบสถ์ในเช้าวันอาทิตย์

ขอให้เป็นส่วนหนึ่งของการก่อสร้างปีของฉัน พ่อแม่ของฉันบอกฉันว่ามันดี ภาวนาก่อนเข้านอน ไม่ใช่เพราะเราว่าทางศาสนา ยกเว้นรอบระยะเวลาสั้น ๆในช่วงวัยรุ่นของฉันเมื่อฉันไปเล็กน้อย พระบ้าครอบครัวของฉันไม่ต่างอะไรกับครอบครัวอื่น ๆใด ๆที่เคารพฟุตบอลและคริกเก็ตออสเตรเลียข้างต้นใด ๆเทพสวรรค์ . เป็นเด็กห้าว แต่แม่ของฉันก็กระชากมือเล็กเข้าด้วยกัน เพื่อนั่งสมาธิ ก่อนนอนอาจจะแน่ใจว่าเธอด้วย จะได้หลับฝันดี .