National Prototype Meter Bar No. 27

National Prototype Meter Bar No. 27, made in 1889 by the International Bureau of Weights and Measures (BIPM) and given to the United States, which served as the standard for defining all units of length in the US from 1893 to 1960. After the Treaty of the Meter had been signed in 1875, the BIPM in Sevres, France made 30 prototype standard bars of 90% platinum - 10% iridium alloy. One of the bars was selected as the International Meter. Small elliptical areas on the upper surface of the central rib at each end of the bars were highly polished, and three lines, nominally 0.5 mm apart, were ruled on these surfaces, the distance between the middle lines of each group at the temperature of freezing water defining the meter. The bars had a modified X cross section named for the French scientist, Henri Tresca, who proposed it. The Tresca section was designed to provide maximum stiffness-to-weight ratio, reduce thermal accommodation time, and to enable the graduation lines to be located on the "neutral" axis of the bar, where change in length with flexure is minimum. After selecting the bar to be used as the International Meter, the other bars were calibrated by it and given to nations to serve as their national standards. The United States received National Prototype Meters No. 27 and No. 21 in 1890. The US adoption of the metric system in 1893 made the meter the fundamental length standard of the US, No. 27 became the primary national standard for all length measurements. The relationship between No. 27 and the International Meter was certified to be 1 m-1.6 µm + 8.657 µm·T + 0.001 µm·T2 ± 0.2 µm with T in degrees centigrade. Intercomparison between the International Meter and No. 27 yielded a probable error of ±0.04 µm. The probable uncertainty of the length of No. 27 at temperatures between 20°C and 25°C was estimated by BIPM to lie between ±0.1 µm and ±0.2 µm.

In 1960 the SI changed the standard of length to define the meter by the wavelength of light of a spectral line of krypton 86. The main problem with defining the length standard by an artifact such as the meter bar is that there is no sure way to determine if it has changed length due to age, deterioration, or misuse. It can be compared to other bar standards, but these may have changed length themselves. This bar is now in the collection of the NIST Museum, Gaithersburg, Maryland, USA.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แห่งชาติต้นแบบวัดแถบหมายเลข 27 ทำจาก 1889 โดยสำนักน้ำหนักนานาชาติและมาตรการ (BIPM) และให้ประเทศสหรัฐอเมริกา ที่ทำให้เป็นมาตรฐานสำหรับกำหนดหน่วยของความยาวทั้งหมดในสหรัฐอเมริกาจาก 1893 ถึง 1960 หลังจากมีการลงนามสนธิสัญญาของตัววัดใน 1875, BIPM คุณ ฝรั่งเศสได้ 30 ต้นแบบมาตรฐานแท่งแพลทินัม 90% - 10% iridium สัมฤทธิ์ บาร์ถูกเลือกเป็นวัดนานาชาติ พื้นที่รีขนาดเล็กบนพื้นผิวด้านบนของกระดูกซี่โครงที่กลางที่สุดแต่ละแถบมีเงาสูง และสามบรรทัด แยก นาม 0.5 มม.ถูกปกครองบนพื้นผิวเหล่านี้ ระยะห่างระหว่างบรรทัดของแต่ละกลุ่มที่อุณหภูมิของน้ำที่เย็นช่ำกำหนดตัววัดกลาง บาร์ที่มีการปรับเปลี่ยน X ส่วนข้ามชื่อสำหรับนักวิทยาศาสตร์ฝรั่งเศส Henri Tresca ที่นำเสนอนั้น Tresca ส่วนถูกออกแบบมาเพื่อให้อัตราส่วนความแข็งน้ำหนักสูงสุด ลดเวลาพักร้อน และให้จบบรรทัดให้อยู่บนแกนของแถบ "กลาง" ที่เปลี่ยนความยาวกับ flexure ต่ำสุดได้ หลังจากเลือกแถบเพื่อใช้เป็นตัววัดนานาชาติ บาร์ถูกปรับเทียบโดย และให้ประชาชาติเพื่อใช้เป็นมาตรฐานแห่งชาติของพวกเขา สหรัฐอเมริกาได้รับชาติต้นแบบเมตรหมายเลข 27 และหมายเลข 21 ใน 1890 สหรัฐอเมริกายอมรับระบบเมตริกใน 1893 ทำมิเตอร์มาตรฐานความยาวพื้นฐานของสหรัฐอเมริกา มาตรฐานแห่งชาติหลักสำหรับการวัดความยาวทั้งหมดกลายเป็นหมายเลข 27 ความสัมพันธ์ระหว่างหมายเลข 27 และวัดนานาชาติได้รับการรับรองให้ 1 เมตร-1.6 µm + 8.657 µm· T + 0.001 µm· T2 ± 0.2 µm ด้วยในองศาเซนติเกรด Intercomparison ระหว่างนานาชาติวัดและหมายเลข 27 หาข้อผิดพลาดอาจเกิดขึ้นของ± 0.04 µm มีประเมินความไม่แน่นอนน่าเป็นความยาวของหมายเลข 27 ที่อุณหภูมิระหว่าง 20° C และ 25° C โดย BIPM อยู่ระหว่าง ±0.1 µm และ ±0.2 µmIn 1960 the SI changed the standard of length to define the meter by the wavelength of light of a spectral line of krypton 86. The main problem with defining the length standard by an artifact such as the meter bar is that there is no sure way to determine if it has changed length due to age, deterioration, or misuse. It can be compared to other bar standards, but these may have changed length themselves. This bar is now in the collection of the NIST Museum, Gaithersburg, Maryland, USA.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แห่งชาติต้นแบบมิเตอร์บาร์ฉบับที่ 27 ที่ทำในปี 1889 โดยสำนักงานระหว่างประเทศชั่งตวงวัด (BIPM) และได้รับไปยังประเทศสหรัฐอเมริกาซึ่งเป็นมาตรฐานสำหรับการกำหนดทุกหน่วยของความยาวในสหรัฐอเมริกาจาก 1893 ไป 1960 หลังจากที่ สนธิสัญญาเมตรได้รับการลงนามในปี 1875 ที่ BIPM ใน Sevres, ฝรั่งเศสทำ 30 ต้นแบบบาร์มาตรฐานของทองคำ 90% - อิริเดียมอัลลอยด์ 10% หนึ่งในบาร์ได้รับเลือกเป็นมิเตอร์นานาชาติ พื้นที่รูปไข่เล็ก ๆ บนพื้นผิวด้านบนของกระดูกซี่โครงกลางในตอนท้ายของบาร์แต่ละถูกขัดสูงและสามบรรทัดนาม 0.5 มมกันถูกปกครองบนพื้นผิวเหล่านี้ระยะห่างระหว่างเส้นกลางของแต่ละกลุ่มที่อุณหภูมิแช่แข็ง น้ำกำหนดเมตร บาร์ได้ตัดขวาง X ปรับเปลี่ยนชื่อของนักวิทยาศาสตร์ชาวฝรั่งเศสอองรี Tresca ผู้เสนอมัน ส่วน Tresca ได้รับการออกแบบมาเพื่อให้อัตราส่วนความมั่นคงต่อน้ำหนักสูงสุดลดเวลาพักร้อนและเพื่อให้สายการสำเร็จการศึกษาที่จะตั้งอยู่บนแกน "เป็นกลาง" ของแถบที่เปลี่ยนแปลงในระยะเวลาที่มีการโค้งงอเป็นขั้นต่ำ หลังจากเลือกแถบที่จะนำมาใช้เป็นเครื่องวัดนานาชาติบาร์อื่น ๆ ได้รับการสอบเทียบโดยมันและได้รับไปยังประเทศเพื่อใช้เป็นมาตรฐานแห่งชาติของพวกเขา สหรัฐอเมริกาได้รับต้นแบบแห่งชาติฉบับที่ 27 เมตรและฉบับที่ 21 ในปี 1890 การยอมรับของสหรัฐระบบเมตริกในปี 1893 ทำให้เมตรความยาวมาตรฐานพื้นฐานของสหรัฐอเมริกาฉบับที่ 27 กลายเป็นมาตรฐานแห่งชาติหลักสำหรับการวัดความยาว ความสัมพันธ์ระหว่างฉบับที่ 27 เมตรและระหว่างประเทศได้รับการรับรองให้เป็น 1 เมตร-1.6 ไมโครเมตร + 8.657 ไมครอน· T + 0.001 ไมครอน· T2 ± 0.2 ไมโครเมตรด้วย T ในองศาเซนติเกรด intercomparison ระหว่างเมตรระหว่างประเทศฉบับที่ 27 และให้ผลที่น่าจะเป็นข้อผิดพลาดของ± 0.04 ไมโครเมตร ความไม่แน่นอนน่าจะเป็นของความยาวของเลข 27 ที่อุณหภูมิระหว่าง 20 ° C และ 25 ° C ได้รับการประเมินโดย BIPM จะอยู่ระหว่าง± 0.1 ไมโครเมตรและ± 0.2 ไมโครเมตร. ในปี 1960 ศรีเปลี่ยนมาตรฐานของความยาวในการกำหนดเมตรโดย ความยาวคลื่นของแสงของเส้นสเปกตรัมของคริปทอน 86 ปัญหาหลักที่มีการกำหนดมาตรฐานความยาวโดยสิ่งประดิษฐ์ที่หลากหลายเช่นบาร์เมตรก็คือว่าไม่มีวิธีการตรวจสอบเพื่อตรวจสอบว่ามีการเปลี่ยนแปลงระยะเวลาเนื่องจากอายุการเสื่อมสภาพหรือในทางที่ผิด มันสามารถนำมาเทียบกับมาตรฐานบาร์อื่น ๆ แต่เหล่านี้อาจจะมีระยะเวลาในการเปลี่ยนแปลงตัวเอง บาร์แห่งนี้ขณะนี้อยู่ในคอลเลกชันของพิพิธภัณฑ์ NIST ที่ Gaithersburg, Maryland, USA