Protein patterns of carotenoprotein

Protein patterns of carotenoprotein recovered with or without protease from hepatopancreas of Pacific white shrimp are shown in Fig. 2. The apparent molecular weights (MW) of the major protein bands of carotenoprotein recovered without protease were estimated to be 93 and 45 kDa. Proteins with apparent MW of 77, 61, 57, 53, 34 and 32 kDa were also found in the sample. For carotenoprotein extracted with the aid of protease from hepatopancreas, band intensity of protein with MW of 93 kDa was decreased. It was noted that protein with MW of 45 kDa, which was more likely actin, totally disappeared when protease from hepatopancreas was used. The result suggested that actin was susceptible to hydrolysis by protease added. Furthermore, other proteins were also hydrolysed to some degree as evidenced by the decrease in band intensity with coincidental increase in band intensity at dye front Simpson et al. (1993) reported that carontenoproteins recovered from lobster (Homarus americanus) waste with the aid of bovine trypsin had the proteins with MW of 44 and 90 kDa as the major proteins. The MW of carotenoproteins of Homarus gammarus ranged from 48 to 90 kDa

The carotenoids were separated using thin-layer chromatography (TLC) with activated 20×20 cm silica gel plates (Silica gel G. Merck, type 60, Darmstadt, Germany) following the modified procedure described by Sánchez-Camargo, Almeida Meireles, Lopes, and Cabral (2011). The extracted carotenoids were applied onto the plates and the separation was carried out using a mobile phase (acetone/hexane, (25:75%, v/v)). β-carotene and astaxanthin were used as standards. Rf of sample bands were calculated.
Carotenoprotein samples (2.5 g) were mixed with 10 ml of 0.5 M NaOH, followed by incubating at 85 °C for 1 h. The mixture was centrifuged at 8000×g for 10 min. The protein contents of supernatant were measured by the Biuret method ( Robinson & Hogden, 1940) using bovine serum albumin as a standard. To obtain the total protein in shell, ground shells (2.5 g) were dissolved in 10 ml of 0.5 M NaOH for 1 h at 85 °C, followed by centrifugation at 8000×g for 10 min ( Klomklao et al., 2009). Protein recovery was expressed as the percentage of proteins in the extracted carotenoprotein, relative to total proteins of shrimp shells.


Protein patterns of carotenoprotein extracted from Pacific white shrimp shells without and with the aid of crude protease from hepatopancreas. H: high molecular weight standards; C: control (carotenoprotein extracted without protease); P: carotenoprotein extracted with protease; and L: low molecular weight standards.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีแสดงรูปแบบโปรตีนของ carotenoprotein ที่กู้ หรือ ไม่รติเอสจาก hepatopancreas ของกุ้งขาวใน Fig. 2 ชัดเจนโมเลกุลน้ำหนัก (MW) ของแถบโปรตีนที่สำคัญของ carotenoprotein กู้ โดยรติเอสถูกประเมินเป็น kDa 93 และ 45 โปรตีนกับ MW ชัดเจน 77, 61, 57, 53, 32 และ 34 kDa ยังพบในตัวอย่าง วงความเข้มของโปรตีนกับ MW 93 kDa ถูกลดลงสำหรับสกัด ด้วยความช่วยเหลือของรติเอสจาก hepatopancreas carotenoprotein มันถูกตั้งข้อสังเกตว่า โปรตีนกับ MW kDa 45 ซึ่งเป็นแอกตินยิ่ง เต็มเปาหายไปเมื่อใช้รติเอสจาก hepatopancreas ผลแนะนำแอกตินที่มีความไวต่อการไฮโตรไลซ์โดยรติเอสเพิ่ม นอกจากนี้ โปรตีนอื่น ๆ ถูกยัง hydrolysed กับเห็นโดยลดความเข้มของแถบด้วยบังเอิญเพิ่มความเข้มวงริมย้อมซิมป์สันและ al. (1993) รายงานว่า carontenoproteins กู้จากกุ้ง (Homarus americanus) ด้วยความช่วยเหลือของทริปซินวัวมีโปรตีนกับ MW kDa 44 และ 90 เป็นโปรตีนสำคัญ MW ของ carotenoproteins อยู่ในช่วงจาก 48 การ 90 kDa gammarus HomarusCarotenoids ถูกคั่นด้วยชั้นบาง ๆ chromatography (TLC) เปิด 20 × 20 ซม.เจลแผ่น (ซิลิก้าเจลกรัมเมอร์ค พิมพ์ 60 ดาร์มส เยอรมนี) ตามกระบวนการปรับเปลี่ยนโดย Sánchez Camargo, Meireles Almeida, Lopes, Cabral (2011) และ ใช้ carotenoids แยกลงแผ่น และแยกถูกดำเนินการโดยใช้เฟสเคลื่อนที่ (อะซีโตน/เฮกเซน, (25:75%, v/v)) Βแคโรทีนและ astaxanthin ถูกใช้เป็นมาตรฐาน มีคำนวณ Rf ของวงอย่างตัวอย่าง Carotenoprotein (2.5 g) ที่ผสม ด้วย 10 มิลลิลิตรของ NaOH M 0.5 ตาม incubating ที่ 85 ° C สำหรับ 1 h ส่วนผสมถูก centrifuged ที่ 8000 ซื้อ g สำหรับ 10 นาที เนื้อหาโปรตีนของ supernatant ถูกวัด โดยวิธี Biuret (โรบินสัน & Hogden, 1940) ใช้วัว serum albumin เป็นมาตรฐาน การได้รับโปรตีนทั้งหมดในเปลือก ดินหอย (2.5 g) ที่ละลายใน 10 ml ของ 0.5 M NaOH สำหรับ h 1 ที่ 85 ° C ตาม centrifugation ที่ g 8000 ซื้อใน 10 นาที (Klomklao et al., 2009) กู้คืนโปรตีนที่แสดงเป็นเปอร์เซ็นต์ของโปรตีนใน carotenoprotein ที่แยก สัมพันธ์กับโปรตีนรวมเปลือกกุ้งรูปแบบโปรตีนของ carotenoprotein สกัดจากกุ้งขาวหอยมี และไม่ มีความช่วยเหลือของรติเอสดิบจาก hepatopancreas H: มาตรฐานน้ำหนักโมเลกุลสูง C:ควบคุม (carotenoprotein สกัด โดยรติเอส); P:แยกกับรติเอส carotenoprotein และ l:น้ำหนักโมเลกุลต่ำมาตรฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบของโปรตีน carotenoprotein กู้คืนโดยมีหรือไม่มีน้ำย่อยจากตับของกุ้งขาวแปซิฟิกแสดงในรูป 2. น้ำหนักโมเลกุล (MW) ของวงดนตรีที่มีโปรตีนที่สำคัญของ carotenoprotein หายได้โดยไม่ต้องได้รับการโปรติเอสคาดว่าจะอยู่ที่ 93 และ 45 กิโลดาลตัน โปรตีนที่มีเมกะวัตต์ที่ชัดเจนของ 77, 61, 57, 53, 34 และ 32 กิโลดาลตันนอกจากนี้ยังพบในตัวอย่าง สำหรับ carotenoprotein สกัดด้วยความช่วยเหลือของน้ำย่อยจากตับเข้มวงของโปรตีนที่มีเมกะวัตต์จาก 93 กิโลดาลตันลดลง มันเป็นข้อสังเกตว่าโปรตีนที่มีเมกะวัตต์ 45 กิโลดาลตันซึ่งเป็นโปรตีนมีโอกาสมากขึ้นหายเกลี้ยงเมื่อน้ำย่อยจากตับถูกนำมาใช้ ผลที่ได้ชี้ให้เห็นว่าเป็นโปรตีนที่ไวต่อการย่อยสลายโดยโปรตีเอสเพิ่ม นอกจากนี้โปรตีนอื่น ๆ ที่ถูกย่อยยังได้ในระดับหนึ่งเป็นหลักฐานจากการลดลงของความเข้มวงกับการเพิ่มขึ้นเหมือนกันในความรุนแรงของวงดนตรีที่ด้านหน้าสีย้อมซิมป์สันและอัล (1993) รายงานว่า carontenoproteins หายจากกุ้งก้ามกราม (Homarus americanus) เสียด้วยความช่วยเหลือของ trypsin วัวมีโปรตีนที่มี 44 เมกะวัตต์และ 90 กิโลดาลตันเป็นโปรตีนที่สำคัญ เมกะวัตต์ carotenoproteins ของ Homarus gammarus อยู่ในช่วง 48-90 kDa นอยด์ถูกแยกออกจากกันโดยใช้สารบางชั้น (TLC) ที่มีการเปิดใช้งาน 20 × 20 ซม. แผ่นซิลิกาเจล (เจลซิลิก้าเมอร์คกรัมชนิด 60, ดาร์มสตัด, เยอรมนี) ดังต่อไปนี้ ขั้นตอนการปรับเปลี่ยนการอธิบายโดยSánchez-Camargo, ไมเรเลสอัลเมดาเปสและรัล (2011) นอยด์ที่สกัดได้ถูกนำไปใช้ลงบนจานและแยกได้ดำเนินการโดยใช้เฟสเคลื่อนที่ (อะซิโตน / เฮกเซน (25: 75% v / v)) βแคโรทีนและ astaxanthin ถูกนำมาใช้เป็นมาตรฐาน Rf ของวงดนตรีที่กลุ่มตัวอย่างจะถูกคำนวณ. ตัวอย่าง Carotenoprotein (2.5 กรัม) ได้รับการผสมกับ 10 มล. 0.5 M NaOH ตามด้วยการบ่มที่ 85 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 1 ชั่วโมง ส่วนผสมที่ถูกหมุนเหวี่ยงที่ 8000 ×กรัมเป็นเวลา 10 นาที เนื้อหาของสารละลายโปรตีนถูกวัดโดยวิธี Biuret (โรบินสัน & Hogden 1940) โดยใช้ซีรั่มอัลบูมิวัวเป็นมาตรฐาน ที่จะได้รับโปรตีนรวมในเปลือกหอยพื้นดิน (2.5 กรัม) ถูกกลืนหายไปใน 10 มล. 0.5 M NaOH 1 ชั่วโมงที่ 85 องศาเซลเซียสตามด้วยการหมุนเหวี่ยงที่ 8000 ×กรัมเป็นเวลา 10 นาที (Klomklao et al., 2009) การกู้คืนโปรตีนถูกแสดงเป็นเปอร์เซ็นต์ของโปรตีนใน carotenoprotein แยกเทียบกับโปรตีนรวมของเปลือกกุ้ง. รูปแบบของโปรตีนที่สกัดจาก carotenoprotein แปซิฟิกเปลือกกุ้งขาวโดยไม่ต้องและด้วยความช่วยเหลือของโปรติเอสน้ำมันดิบจากตับ H: มาตรฐานสูงน้ำหนักโมเลกุล; C: การควบคุม (สกัด carotenoprotein โดยไม่ต้อง protease); P: สกัด carotenoprotein กับโปรติเอส; และ L: ต่ำมาตรฐานน้ำหนักโมเลกุล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปแบบของโปรตีน carotenoprotein หายหรือไม่มีโปรตีนจากตับของกุ้งขาวที่แสดงในรูปที่ 2 ส่วนน้ำหนักโมเลกุล ( MW ) ของแถบโปรตีนหลักของ carotenoprotein หายโดยไม่สามารถประมาณเป็น 93 และ 45 กิโลดาลตัน โปรตีนกับ MW ชัดเจน 77 , 61 , 57 , 53 , 34 และ 32 กิโลดาลตันนอกจากนี้ยังพบในตัวอย่างสำหรับ carotenoprotein สกัดด้วยความช่วยเหลือของโปรติเอสจากตับและตับอ่อน วงดนตรี ความเข้มของโปรตีนกับ MW 93 ) ลดลง มันเป็นข้อสังเกตว่าโปรตีนกับ MW 45 kDa ซึ่งมีแนวโน้ม actin ทั้งหมดหายไป เมื่อโปรตีนจากกุ้งที่ใช้ ผลการทดลองที่ได้ต่อการย่อยโปรตีนแอกทิน โดยเพิ่ม นอกจากนี้โปรตีนอื่น ๆ นอกจากนี้ยังพบในบางส่วนเป็น evidenced โดยลดลงในความเข้มกับวงบังเอิญเพิ่มวงเข้มที่ย้อมหน้าซิมป์สัน et al . ( 1993 ) รายงานว่า carontenoproteins หายจากกุ้ง ( โฮมารัส มริกานัส ) เสีย ด้วยความช่วยเหลือของเอนไซม์และมีโปรตีนเมกะวัตต์ 44 90 kDa เป็นโปรตีนหลักที่กำลัง carotenoproteins ของ gammarus โฮมารัสอยู่ระหว่าง 48 ถึง 90 กิโล

carotenoids ถูกแยก chromatography ( TLC ) พบว่า การใช้ซิลิกาเจล 20 × 20 ซม. แผ่นซิลิกาเจลกรัม เมอร์ค ประเภท 60 ดาร์มสตัดท์ , เยอรมนี ) ดังต่อไปนี้การแก้ไขขั้นตอนที่อธิบายโดย ซันเชซ คามาร์โก โลเปซ และ ไมเรเลส , อัลเมด้า , คาบราล ( 2011 )การแยกแคโรทีนอยด์ถูกนำมาใช้บนแผ่น และแยกข้อมูลโดยใช้เฟสเคลื่อนที่ ( อะซิโตน / เฮกเซน ( 25:75 % v / v ) ) บีตา - แคโรทีน และแอสทาแซนทินที่ถูกใช้เป็นมาตรฐาน RF ของตัวอย่างวงได้ ตัวอย่าง carotenoprotein
( 2.5 กรัม ) ผสม 10 ml 0.5 M NaOH , ตามด้วยไข่ที่ 85 ° C เป็นเวลา 1 ชั่วโมง ส่วนผสมระดับที่ 8 × G สำหรับ 10 นาทีโปรตีนถูกวัดโดยวิธีนำไบยูเร็ต ( โรบินสัน& hogden 1940 ) ใช้อัลบูมินเป็นมาตรฐาน เพื่อให้ได้ปริมาณโปรตีนทั้งหมดในเปลือก หอยดิน ( 2.5 กรัม ) ละลายใน 10 มิลลิลิตร ต่อ 0.5 M NaOH เป็นเวลา 1 ชั่วโมง ที่อุณหภูมิ 85 องศา C ตามด้วยการเหวี่ยงแยกที่ 8 × G 10 นาที ( klomklao et al . , 2009 )การกู้คืนโปรตีนจะแสดงเป็นเปอร์เซ็นต์ของโปรตีนที่สกัด carotenoprotein , เมื่อเทียบกับโปรตีนทั้งหมดของเปลือกกุ้ง


carotenoprotein รูปแบบของโปรตีนสกัดจากหอยและกุ้งขาวโดยไม่มีความช่วยเหลือของดิบโปรตีนจากตับ H : มาตรฐานน้ำหนักโมเลกุลสูง ; C : ควบคุม ( carotenoprotein สกัดโดยไม่ติ ) ; P :carotenoprotein สกัดด้วยเอนไซม์โปรตีเอส และ L :
มาตรฐานน้ำหนักโมเลกุลต่ำ