types of English vocabulary kind of

types of English vocabulary
kind of English vocabulary. Split into multiple categories, del-taka and faculty (Dele and Edgar others. 1999: 37-38) is divided into two types of vocabulary is
1. The vocabulary that is meaningful in itself (Content Words)
.Is the vocabulary that we might say the meaning is not dependent on the structure of the sentence. Is there a word that means, according to the dictionary, such as cat, book, etc.
2. Words that have no meaning in themselves (Function Words)
.Also known as the edge, i.e. the prefix (Article) bupbot (Preposition) pronouns (Pronoun) this category is used more than the other types of words that can't be taught and tell what it means, but must rely on observations from various structure training.
Additionally, Suez? gold Pong Charoen (khu Suez man a small earthen cistern butra. 2542 (1999): 14; reference from growing u.s gold Pong anyway. 2526 (1983)) It classifies words into 2 categories:

1 Active Vocabulary.Is the vocabulary of students should be used and applied correctly, these words are used a lot in listening? Speaking reading and writing, such as "important, necessary, necessary, Consist, etc. For this type of vocabulary learning Teachers must be trained to repeat over and over again until the student is able to apply correctly

2 Passive Vocabulary.Is the vocabulary should be taught to know the meaning and pronunciation. It is not necessary to practice this type of terminology such as the words fascination, elaborate, Contrastive. These terms, when a student studying in a higher level, it may become Active category vocabulary vocabulary.

.Summary said. Words in the English language can be categorized by the meaning of words. Is a word that has meaning in itself and has no meaning in itself. It can also be broken down by category: And vocabulary should be taught to know the meaning and reading aloud only
.
1.5. Select English vocabulary to teach
Selection of English vocabulary, vocabulary should be selected, Yi. Certain children experience at close to teach Mac Kee (Mackey. 1978: 176-190), commented on the core vocabulary to teach students as follows:
1. Words that appear most often (Frequency)
Refer to the terminology that appears frequently in the books as the vocabulary students need to know and thus need to be taught so that students learn and use properly
2. Frequency of words from the book high (Range)
.Refers to the number of books that are used in the counting frequency. Even many books use? Higher frequencies more valuable accounts only. Because the word is available from several sources. Although the frequency of the words found in that book, there will be a lot.
.3. a situation or condition at that time (Availability)
.The terminology used is independent of frequency alone. Must consider the situation with, for example, the word blackboard classroom teachers must be used if word about this even though it is a word that does not appear elsewhere often
4. A comprehensive term for many things (Coverage),
means a word that can cover multiple meanings or different words can be used instead.
5. The easy-to-learn (Learn ability)
.Mean words that can be learned easily, such as words that are similar to the original language. There is an obvious short remember

such a principle in accordance with the La deux (Lado. 1996: 119-120) mostly except some additional offers at La Deux:
1. Should a terminology that is associated with the experience and interest of participants,
2. Should the quantity of characters in words appropriate to the age level and intelligence of participants, such as in early elementary, it should be a short vocabulary to teach
3. The vocabulary should not have too much or too little in a lesson, but it should be appropriate to the maturity and intelligence of learners
4. Should a terminology that students have the opportunity to apply in everyday life, such as the discussion is going to be seen or spoken words, according to Billboard, etc.

.Summary said. Choosing words to teach the learners should be taken as close to the vocabulary and the terminology that appears frequently. In addition, the terminology that will be taught, it must be appropriate to the age and ability levels of the participants.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชนิดของคำศัพท์ภาษาอังกฤษ ชนิดของคำศัพท์ภาษาอังกฤษ แบ่งออกเป็นหลายประเภท ทา กาเดล และคณะ (Dele และ Edgar อื่น ๆ . 1999:37-38) แบ่งออกเป็นสองประเภทของคำศัพท์คือ 1. คำศัพท์ที่มีความหมายในตัวเอง (เนื้อหาคำ) . เป็นคำศัพท์ที่เราอาจพูดว่า ความหมายไม่ได้ขึ้นอยู่กับโครงสร้างของประโยค มีคำที่หมายถึง ตามพจนานุกรม แมว หนังสือ ฯลฯ 2. คำที่มีความหมายไม่มีในตัวเอง (คำฟังก์ชัน) . เรียกอีกอย่างว่าขอบ เช่นในคำนำหน้า (บทความ) bupbot (วิเศษณ์) คำสรรพนาม (สรรพนาม) ประเภทนี้มีใช้มากกว่าชนิดของคำที่ไม่สามารถสอน และบอกความหมาย แต่ต้องอาศัยความสังเกตจากการฝึกอบรมโครงสร้างต่าง ๆ นอกจากนี้ สุเอซ ทองพงษ์เจริญ (คูสุเอซคนนนท์ butra. 2542 (1999): 14 อ้างอิงจากทองอเมริกาเติบโตที่โป่งหรือไป (1983)) ได้แบ่งประเภทของคำมี 2 ประเภท: Vocabulary.Is ใช้งานอยู่ 1 คำศัพท์ของนักเรียนควรใช้ และใช้อย่างถูกต้อง คำนี้ใช้มากในการฟังหรือไม่ พูดอ่าน และ เขียน เช่น "สำคัญ จำ เป็น จำเป็น Consist ฯลฯ สำหรับชนิดของคำศัพท์นี้ เรียนครูต้องได้รับการอบรมการทำซ้ำบ่อย ๆ จนกว่านักเรียนจะสามารถประยุกต์ใช้ได้อย่างถูกต้อง ควรสอน 2 Vocabulary.Is แฝงคำศัพท์รู้ความหมายและออกเสียง ไม่จำเป็นต้องฝึกคำศัพท์เช่นการคำเสน่ห์ ประณีต Contrastive ชนิดนี้ ข้อตกลงเหล่านี้ เมื่อนักศึกษาเรียนในระดับสูงขึ้น อาจเป็นคำศัพท์คำศัพท์ประเภทที่ใช้งานอยู่ . สรุปว่า คำในภาษาอังกฤษสามารถแบ่งประเภทตามความหมายของคำ เป็นคำที่มีความหมายในตัวเอง และมีความหมายไม่มีในตัวเอง มันสามารถยังแบ่งตามประเภท: และควรสอนคำศัพท์รู้ความหมายและอ่านออกเสียงเท่านั้น .1.5 การเลือกคำศัพท์ภาษาอังกฤษสอน ตัวเลือกคำศัพท์ภาษาอังกฤษ คำศัพท์ควรเลือก ยี่ ประสบการณ์เด็กบางที่สอนใกล้แม็คกี (Mackey. 1978:176-190), ความเห็นเกี่ยวกับคำศัพท์หลักเพื่อสอนนักเรียนเป็นดังนี้: 1. คำที่ปรากฏบ่อยที่สุด (ความถี่) หมายถึงคำศัพท์ที่ปรากฏบ่อยในหนังสือเรียนคำศัพท์ต้อง การรู้จึง จำเป็นต้องสอนเพื่อให้นักเรียนเรียนรู้ และใช้ได้อย่างถูกต้อง 2. ความถี่ของคำจากหนังสือสูง (ช่วง) . หมายถึงจำนวนที่ใช้ในความถี่ที่นับ แม้หนังสือใช้ ความถี่สูงมากค่ะบัญชีเท่านั้น เนื่องจากคำที่มีจากหลายแหล่ง แม้ว่าความถี่ของคำที่พบในสมุดนั้น จะมีมากขึ้น .3 สถานการณ์หรือเงื่อนไขเวลานั้น (ว่าง) . คำศัพท์ที่ใช้จะขึ้นอยู่กับความถี่เพียงอย่างเดียว ต้องพิจารณาสถานการณ์ ด้วย ตัวอย่าง คำกระดานดำห้องเรียนครูต้องใช้คำเกี่ยวกับเรื่องนี้แม้ว่าจะเป็นคำที่ไม่ปรากฏอื่น ๆ มัก 4.ระยะครอบคลุมหลายอย่าง (ครอบคลุม), หมายถึง คำที่สามารถครอบคลุมได้หลายความหมายหรือคำที่ต่างกันสามารถใช้แทน 5. ง่ายต่อการเรียน (เรียนรู้ความสามารถ) . หมายถึง คำที่สามารถเรียนได้ เช่นคำที่คล้ายกับภาษาต้นฉบับ มีหน่วยความจำสั้นชัดเจน หลักการดังกล่าวตามลาโด (Lado. 1996:119-120) ส่วนใหญ่ยกเว้นบางข้อเสนอเพิ่มเติมที่จำลา: 1. ควรเป็นคำศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับประสบการณ์และสนใจของผู้เรียน 2. ปริมาณของตัวอักษรในคำที่เหมาะสมกับระดับอายุและสติปัญญาของผู้เรียน เช่นก่อนประถม มันควรเป็นคำศัพท์สั้น ๆ สอนควร 3 คำศัพท์.ไม่ควรมีมากเกินไป หรือน้อยเกินไปในบทเรียน แต่มันควรจะเป็นการครบกำหนดและสติปัญญาของผู้เรียน 4. ควรเป็นคำศัพท์ที่นักเรียนมีโอกาสที่จะนำไปใช้ในชีวิตประจำวัน เช่นการสนทนาเป็นไปได้เห็น หรือพูดคำ ตามป้ายโฆษณา ฯลฯ . สรุปว่า เลือกคำสอนที่ผู้เรียนควรจะใช้ใกล้เคียงกับคำศัพท์และคำศัพท์ที่ปรากฏบ่อย ๆ นอกจากนี้ คำศัพท์ที่จะสอน จะต้องเหมาะสมกับระดับอายุและความสามารถของผู้เข้าร่วม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเภทคำศัพท์ภาษาอังกฤษชนิดของคำศัพท์ภาษาอังกฤษ แบ่งออกเป็นหลายประเภทเด-Taka และคณะ (Dele และเอ็ดการ์คนอื่น ๆ 1999:. 37-38) แบ่งออกเป็นสองประเภทของคำศัพท์ที่เป็น
1 คำศัพท์ที่มีความหมายในตัวเอง (คำพูดเนื้อหา)
.is คำศัพท์ที่เราอาจจะบอกว่าความหมายที่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับโครงสร้างของประโยค มีคำที่มีความหมายตามพจนานุกรมเช่นแมว, หนังสือ ฯลฯ
2 คำที่ไม่มีความหมายในตัวเอง (ฟังก์ชั่นคำ)
นอกจากนี้ที่รู้จักกันเป็นขอบเช่นคำนำหน้า (Article) bupbot (บุพบท) สรรพนาม (สรรพนาม) หมวดหมู่นี้ถูกนำมาใช้มากขึ้นกว่าชนิดอื่น ๆ ของคำที่ไม่สามารถได้รับการสอนและ บอกว่ามันหมายถึง แต่ต้องอาศัยการสังเกตจากการฝึกอบรมโครงสร้างต่างๆ.
นอกจากนี้สุเอซ? พงษ์ทองเจริญ (คลองสุเอซคูชายบ่อดินขนาดเล็ก butra 2542 (1999).. 14 อ้างอิงจากการเจริญเติบโตเราพงษ์ทองอยู่แล้ว 2526 (1983)) มันจัดคำเป็น 2 ประเภท1 ที่ใช้งาน Vocabulary.Is คำศัพท์ที่นักเรียนควร ถูกนำมาใช้อย่างถูกต้องและนำไปใช้คำเหล่านี้ถูกนำมาใช้มากในการฟัง? การพูดการอ่านและเขียนเช่น "สิ่งที่สำคัญที่จำเป็นที่จำเป็นประกอบด้วย ฯลฯ สำหรับประเภทของการเรียนรู้คำศัพท์ที่ครูนี้จะต้องได้รับการฝึกฝนที่จะทำซ้ำซ้ำแล้วซ้ำอีกจนนักเรียนสามารถนำไปใช้อย่างถูกต้อง2 แบบ Passive Vocabulary.Is คำศัพท์ที่ควร จะสอนให้ทราบความหมายและการออกเสียง. มันไม่จำเป็นที่จะปฏิบัติชนิดของคำศัพท์เช่นเสน่ห์คำซับซ้อนเปรียบ. คำเหล่านี้เมื่อนักเรียนกำลังศึกษาอยู่ในระดับที่สูงขึ้นก็อาจจะกลายเป็นคำศัพท์คำศัพท์หมวดหมู่การใช้งาน. ข้อมูลอย่างย่อกล่าวว่าคำพูดในภาษาอังกฤษสามารถจัดหมวดหมู่ตามความหมายของคำเป็นคำที่มีความหมายในตัวเองและมีความหมายในตัวเองนอกจากนี้ยังสามารถแบ่งตามหมวดหมู่:... และคำศัพท์ที่ควรจะสอนให้รู้ถึงความหมาย และการอ่านออกเสียงเพียง.. 1.5 เลือกคำศัพท์ภาษาอังกฤษในการสอนการเลือกคำศัพท์ภาษาอังกฤษคำศัพท์ควรจะเลือกยี่ประสบการณ์เด็กบางอย่างที่ใกล้เคียงกับการสอนMac Kee. (แมก 1978:. 176-190) ความเห็นเกี่ยวกับคำศัพท์หลักในการสอน นักเรียนดังต่อไปนี้: 1 คำที่ปรากฏบ่อยที่สุด (ความถี่) อ้างถึงคำศัพท์ที่ปรากฏบ่อยครั้งในหนังสือที่เป็นคำศัพท์ที่นักเรียนต้องรู้และทำให้ต้องมีการเรียนการสอนเพื่อให้นักเรียนได้เรียนรู้และใช้งานอย่างถูกต้อง2 ความถี่ของคำจากหนังสือสูง (ช่วง) .Refers จำนวนหนังสือที่ใช้ความถี่ในการนับ แม้หนังสือหลายเล่มใช้? ความถี่สูงบัญชีมีคุณค่ามากขึ้นเท่านั้น เพราะเป็นคำที่ใช้ได้จากหลายแหล่งที่มา แม้ว่าความถี่ของคำที่พบในหนังสือที่จะมีมาก. 0.3 สถานการณ์หรือเงื่อนไขในเวลานั้น (ว่าง) ศัพท์ที่ใช้ได้โดยเริ่มต้นที่เป็นอิสระจากความถี่เพียงอย่างเดียว จะต้องพิจารณาสถานการณ์ที่มีการยกตัวอย่างเช่นคำว่าครูกระดานดำจะต้องใช้คำว่าถ้าเกี่ยวกับเรื่องนี้แม้ว่าจะเป็นคำที่ไม่ปรากฏที่อื่นมักจะเป็น4 คำที่ครอบคลุมสำหรับหลายสิ่งหลายอย่าง (คุ้มครอง) หมายถึงคำที่สามารถครอบคลุมหลายความหมายหรือคำที่แตกต่างกันสามารถนำมาใช้แทน. 5 ง่ายต่อการเรียนรู้ (เรียนรู้ความสามารถ) คำ .Mean ที่สามารถเรียนรู้ได้ง่ายเช่นคำที่มีความคล้ายคลึงกับภาษาต้นฉบับ มีความชัดเจนสั้น ๆ จำได้ว่าหลักการดังกล่าวเป็นไปตามลาDeux (Lado 1996:. 119-120) ส่วนใหญ่ยกเว้นข้อเสนอเพิ่มเติมบางอย่างที่ La Deux: 1 ควรคำศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับประสบการณ์และความสนใจของผู้เข้าร่วม2 ควรปริมาณของตัวอักษรในคำพูดที่เหมาะสมในระดับอายุและความฉลาดของผู้เข้าร่วมเช่นในระดับประถมศึกษาตอนต้นที่ควรจะเป็นคำศัพท์ที่สั้นในการสอน3 คำศัพท์ที่ไม่ควรมีมากเกินไปหรือน้อยเกินไปในบทเรียน แต่มันควรจะเหมาะสมที่จะครบกําหนดและสติปัญญาของผู้เรียน4 ควรคำศัพท์ที่นักเรียนมีโอกาสที่จะนำไปใช้ในชีวิตประจำวันเช่นการอภิปรายเป็นไปได้เห็นหรือคำพูดตามที่บิลบอร์ด ฯลฯ.Summary กล่าวว่า เลือกคำที่จะสอนให้ผู้เรียนควรจะได้รับใกล้เคียงกับคำศัพท์และคำศัพท์ที่ปรากฏบ่อย นอกจากนี้ยังมีคำศัพท์ที่จะได้รับการสอนนั้นจะต้องมีความเหมาะสมกับอายุและระดับความสามารถของผู้เข้าร่วม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเภทของชนิดของคำศัพท์
ภาษาอังกฤษคำศัพท์ภาษาอังกฤษ แบ่งออกเป็นหลายประเภท เดล ทากะและคณะ ( dele เอ็ดการ์และคนอื่น ๆ 1999 : 37-38 ) แบ่งออกเป็นสองประเภทของคำศัพท์เป็น
1 ศัพท์ที่มีความหมายในตัวเอง คำเนื้อหา )
. เป็นศัพท์ที่เราอาจจะบอกว่าความหมายมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับโครงสร้างของประโยค มีคำที่แปลว่าตามพจนานุกรม เช่น แมว หนังสือ ฯลฯ
2 คำที่ไม่มีความหมายในตัวเอง ( หน้าที่คำ )
. เรียกว่าขอบ เช่นคำนำหน้า ( บทความ ) bupbot ( บุพบท ) คำสรรพนาม ( สรรพนาม ) ประเภทนี้ถูกใช้มากขึ้นกว่าประเภทอื่น ๆของคำที่ไม่สามารถสอนและบอกมันหมายถึงอะไร แต่ต้องอาศัยการสังเกตจากการฝึกอบรมโครงสร้างต่าง ๆ .
นอกจากนี้ คลองสุเอซ ?ทองพงษ์เจริญ ( คูคลองสุเอซคน butra บ่อดินขนาดเล็ก 2542 ( 1999 ) : 14 ; อ้างอิงจากการเติบโตใหญ่ ทองพงษ์ อยู่ดี 2526 ( 1983 ) มันคือคำออกเป็น 2 ประเภท :

1 งานคำศัพท์ มีคำศัพท์ของนักเรียน ควรใช้ และใช้อย่างถูกต้อง คำเหล่านี้มีการใช้มากในการฟัง ? พูด อ่าน เขียน ได้ เช่น " ที่สำคัญ จำเป็น จำเป็น ประกอบด้วย ฯลฯสำหรับประเภทนี้ของการเรียนรู้คำศัพท์ ครูต้องฝึกให้ย้ำซ้ำแล้วซ้ำอีก จนกระทั่งนักเรียนสามารถใช้อย่างถูกต้อง

2 เรื่อยๆคำศัพท์ มีคำศัพท์ที่ควรสอนให้รู้จักความหมาย และการออกเสียง ไม่จําเป็นต้องฝึกคำศัพท์ เช่น คำที่น่าหลงใหลซับซ้อน ชนิดนี้เมื่อ . เงื่อนไขเหล่านี้นักเรียนเมื่อเรียนในระดับที่สูงขึ้น อาจจะใช้งานประเภทคำศัพท์คำศัพท์

. สรุปกล่าว คำในภาษาอังกฤษสามารถแบ่งตามความหมายของคำ เป็นคำที่มีความหมายในตัวเอง และไม่มีความหมายในตัวเอง มันยังสามารถหักลงตามหมวดหมู่ : ศัพท์ควรถูกสอนให้รู้จักความหมายและอ่านออกเสียงเท่านั้น
.
1.5เลือกคำศัพท์ภาษาอังกฤษสอน
เลือกศัพท์ภาษาอังกฤษ , ศัพท์ควรเลือกอี บางประสบการณ์ที่ใกล้ชิดกับเด็ก สอนแมคคี ( แมคกี้ . 1978 : 176-190 ) ความเห็นบน หลัก คำศัพท์ที่จะสอนนักเรียนดังนี้ :
1 คำที่ปรากฏบ่อยที่สุด ( ความถี่ )
หมายถึงคำศัพท์ที่ปรากฏบ่อยในหนังสือเป็นคำศัพท์ที่นักเรียนต้องรู้ จึงต้องสอน เพื่อให้นักเรียนได้เรียนรู้และใช้อย่างถูกต้อง
2 ความถี่ของคำ จากหนังสือสูง ( ช่วง )
. หมายถึงจำนวนของหนังสือที่ใช้ในการนับความถี่ ใช้หนังสือหลายเล่ม แม้ ความถี่สูงมีค่ากว่าบัญชีเท่านั้นเพราะเป็นคำที่ใช้ได้จากแหล่งต่างๆ แม้ว่าความถี่ของคำที่พบในหนังสือเล่มนั้น จะมีมาก
3 . สถานการณ์หรือเงื่อนไขที่เวลา ( ว่าง )
. ศัพท์ที่ใช้เป็นอิสระของความถี่คนเดียว ต้องดูสถานการณ์ด้วย เช่นคำว่ากระดานดำห้องเรียนครูต้องใช้ ถ้ามีข่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้แม้ว่าจะเป็นคำที่ไม่ปรากฏที่อื่นบ่อยๆ
4 ระยะครอบคลุมหลายเรื่อง ( ความครอบคลุม ) ,
หมายถึงคำที่สามารถครอบคลุมได้หลายความหมายหรือคำที่แตกต่างกันที่สามารถใช้แทน
5 ง่ายต่อการเรียนรู้ ( เรียนรู้ความสามารถ )
. หมายถึงคำที่สามารถเรียนรู้ได้อย่างง่ายดายเช่นคำที่คล้ายคลึงกับภาษาดั้งเดิม มีสั้นชัดเจนจำ

เช่นหลักตามลาเดอ ( ในอีกทางหนึ่ง . 1996 : 119-120 ) เป็นส่วนใหญ่ ยกเว้นบางเพิ่มเติมให้ที่ ลา เดอ :
1 ควรเป็นศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับประสบการณ์ และความสนใจของผู้เรียน
2ควรมีปริมาณของตัวอักษรในคำที่เหมาะสมกับระดับอายุและสติปัญญาของผู้เรียน เช่น ในช่วงประถม มันควรจะมีศัพท์สั้นๆสอน
3 ศัพท์ไม่ควรมากเกินไป หรือน้อยเกินไปในบทเรียน แต่มันควรจะเหมาะสมกับวุฒิภาวะและสติปัญญาของผู้เรียน
4ควรเป็นคำศัพท์ที่นักเรียนมีโอกาสที่จะใช้ในชีวิตประจำวัน เช่น การสนทนาจะเห็นหรือพูดคำ ตามป้ายโฆษณา ฯลฯ

สรุปว่า การเลือกคำที่จะสอนให้ผู้เรียนควรใกล้เคียงกับคำศัพท์และคำศัพท์ที่ปรากฏบ่อย นอกจากนี้ ศัพท์ว่า จะสอนมันต้องเหมาะสมกับอายุและระดับความสามารถของผู้เข้าร่วม