Hofstede and Hofstede (2005) compar

Hofstede and Hofstede (2005) compared cultural analysis to peeling back the
layers of an onion (p. 6). Hofstede and Hofstede claimed that the first outer layer is the
most superficial; they illustrated the first layer by explaining that "symbols are words,
gestures, pictures, or objects that carry a particular meaning only recognized as such by
those who share the culture" (p. 7). Hofstede and Hofstede noted that they can be words,
jargon, styles, or symbols. The second layer is made up of societal role models; they
possess highly recognized characteristics of the society and are referred to as "heroes" (p.
7). They serve as an example of desired behavior. Hofstede's third layer referred to
rituals, which he described as "collective activities, technically superfluous to reaching
desired ends, but which within a culture are considered as socially essential" (p. 8). They
can be words, manners, religious practices, or even colors. Hofstede and Hofstede
categorized the three under the term practices, observing that "as such they are visible to
an outside observer; their cultural meaning, however, is invisible and lies precisely and
only in the way these practices are interpreted by insiders" (p. 8).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Hofstede และ Hofstede (2005) เมื่อเทียบกับการวิเคราะห์ทางวัฒนธรรมที่จะลอกกลับ
ชั้นของหัวหอม (พี 6) Hofstede และ Hofstede อ้างว่าชั้นนอกเป็นครั้งแรก
ผิวเผินมากที่สุดที่พวกเขาแสดงให้เห็นถึงชั้นแรกโดยอธิบายว่า "สัญลักษณ์เป็นคำ,
ท่าทางรูปภาพหรือวัตถุที่นำความหมายโดยเฉพาะอย่างยิ่งได้รับการยอมรับเป็นเพียงดังกล่าวโดย
ผู้ที่มีส่วนร่วม วัฒนธรรม "(พี 7)Hofstede และ Hofstede ตั้งข้อสังเกตว่าพวกเขาสามารถเป็นคำศัพท์แสง
รูปแบบหรือสัญลักษณ์ ชั้นที่สองถูกสร้างขึ้นจากรูปแบบบทบาททางสังคมที่พวกเขามั่ง
การยอมรับอย่างสูงในลักษณะของสังคมและได้รับการเรียกว่า "วีรบุรุษ" (พี
7) พวกเขาทำหน้าที่เป็นตัวอย่างของพฤติกรรมที่ต้องการ ชั้นที่สามของ Hofstede เรียก
พิธีกรรมซึ่งเขาอธิบายว่า "กิจกรรมกลุ่มในทางเทคนิคไม่จำเป็นที่จะถึง
ปลายที่ต้องการ แต่ที่อยู่ในวัฒนธรรมถือเป็นสิ่งจำเป็นในสังคม "(พี 8). พวกเขาสามารถ
คำมารยาทปฏิบัติทางศาสนาหรือแม้กระทั่งสี. Hofstede และ Hofstede
แบ่งสามภายใต้คำว่า การสังเกตว่า "เป็นเช่นพวกเขาจะมองเห็นได้ด้วย
สังเกตการณ์นอกความหมายทางวัฒนธรรมของพวกเขา แต่เป็นมองไม่เห็นและอยู่ได้อย่างแม่นยำและ
เพียง แต่ในทางปฏิบัติเหล่านี้จะถูกตีความโดยภายใน "(พี 8)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เปรียบเทียบวิเคราะห์วัฒนธรรมการปอกเปลือกกลับมาอย่างไร Hofstede และอย่างไร Hofstede (2005)
ชั้นหัวหอมการ (พี 6) อย่างไร Hofstede และอย่างไร Hofstede อ้างกำพร้าแรกว่า
ผิวเผินที่สุด พวกเขาแสดงชั้นแรก โดยการอธิบายที่ "สัญลักษณ์เป็นคำ ,
รูปแบบลายเส้น รูปภาพ หรือวัตถุที่มีความหมายเดียวเช่นรู้จัก
คนร่วมวัฒนธรรม" (7 p.) อย่างไร Hofstede และอย่างไร Hofstede กล่าวว่า พวกเขาสามารถคำ,
ศัพท์แสง ลักษณะ หรือสัญลักษณ์ ชั้นที่สองถูกสร้างขึ้นจากแบบจำลองบทบาทข้อมูล พวกเขา
มีลักษณะสูงได้รับการยอมรับของสังคม และจะเรียกว่าเป็น "วีรบุรุษ" (p.
7) พวกเขาทำหน้าที่เป็นตัวอย่างของพฤติกรรมที่ต้อง ชั้นที่สามเป็นอย่างไร Hofstede อ้างถึง
พิธีกรรม ซึ่งเขาอธิบายว่า "รวมกิจกรรม เทคนิคไม่จำเป็นต้องเข้าถึง
ต้องจบ แต่ภายในวัฒนธรรมซึ่งถือเป็นสังคมสำคัญ " (p. 8) พวกเขา
สามารถคำ กิริยา ปฏิบัติศาสนา หรือแม้แต่สีได้ อย่างไร Hofstede และอย่างไร Hofstede
แบ่งสามภายใต้ระเบียบปฏิบัติ ระยะสังเกตที่ "ดังจะเห็น
นักการที่ภายนอก ของวัฒนธรรมหมายถึง อย่างไรก็ตาม ไม่สามารถมองเห็น และอยู่ได้อย่างแม่นยำ และ
เฉพาะในทาง ปฏิบัติเหล่านี้จะตีความ โดยบุคคลภายใน" (p. 8)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทิศทางที่คาดคิดไว้และทิศทางที่คาดคิดไว้( 2005 )เมื่อเทียบกับการวิเคราะห์ทางวัฒนธรรมในการขจัดเซลล์ผิวกลับ
ชั้นของหอมหัวใหญ่( p .ได้ 6 ) ทิศทางที่คาดคิดไว้และทิศทางที่คาดคิดไว้อ้างว่าชั้นด้านนอกเป็นครั้งแรกที่มีมากที่สุดอย่างผิวเผิน
ซึ่งจะช่วยให้พวกเขาแสดงชั้นแรกโดยการอธิบายถึงว่า"สัญลักษณ์เป็นถ้อยคำ
ท่าทาง ภาพ หรือวัตถุที่มีความหมายอย่างใดอย่างหนึ่งเท่านั้นที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นดังกล่าวโดย
ซึ่งจะช่วยผู้ที่ร่วมแบ่งปันวัฒนธรรม"( p . 7 )ทิศทางที่คาดคิดไว้และทิศทางที่คาดคิดไว้ระบุว่าพวกเขาสามารถเป็นคำ
ไม่รู้เรื่องสไตล์หรือสัญลักษณ์ต่างๆ ชั้นที่สองคือสร้างขึ้นจากรุ่นมีบทบาทเชิงสังคมเขา
มีคุณสมบัติเป็นอย่างสูงที่ได้รับการยอมรับของสังคมและจะถูกอ้างถึงในชื่อ"ฮีโร่"( p .
7 ) ทำหน้าที่เป็นตัวอย่างของการทำงานที่ต้องการ ชั้นที่สามของทิศทางที่คาดคิดไว้อ้างถึง
พิธีซึ่งเขาอธิบายได้ว่าเป็น"กิจกรรมเป็นหมู่คณะในทางเทคนิคมากเกินไปในการไปถึง
จะสิ้นสุดลงตามที่ต้องการแต่เป็นสิ่งที่อยู่ในวัฒนธรรมที่ได้รับการพิจารณาให้เป็นเป็นสังคมที่สำคัญ"( p . 8 ) พวกเขา
ซึ่งจะช่วยสามารถเป็นมารยาทการใช้ถ้อยคำการปฏิบัติทางศาสนาหรือแม้กระทั่งสี ทิศทางที่คาดคิดไว้และทิศทางที่คาดคิดไว้
ซึ่งจะช่วยแบ่ง ประเภท ที่สามตามแนวปฏิบัติเกี่ยวกับคำว่าสังเกตว่า"เนื่องจากสามารถมองเห็นได้ที่ด้านนอกผู้สังเกตการณ์
ความหมายทางวัฒนธรรมของพวกเขาแต่ถึงอย่างไรก็ตามยังมีและมองไม่เห็นทอดตัวอยู่อย่างแม่นยำและ
เฉพาะในทางการปฏิบัติเหล่านี้จะสามารถนำไปใช้ได้แม้"( p . 8 )