2.3. Moisture determinationMoisture

2.3. Moisture determination

Moisture in fresh samples was determined according to the AOAC method No. 990.19 (AOAC, 2005) in which 1–2 g of homogenised sample was dried in an oven at 100 ± 2 °C until constant weight. Moisture content, as g/100 g sample, was then calculated from the weight loss.

2.4. Inulin determination

Following the AOAC method No. 997.08 (AOAC, 2005), inulin was extracted from each sample with hot water. Inulin-type fructans in a portion of the hot water extract were hydrolysed by inulinase (Sigma–Aldrich®, USA, I2017 inulinase from Aspergillus niger, CAS Number 9025-67-6 which has enzyme activity of 1740 inu/g). Both hot water extracted and enzyme hydrolysed fractions were derivatised into volatile oxime-trimethylsilyl derivatives. Each individual sugar, both before and after enzyme hydrolysis, was then determined by high temperature gas chromatography (Joye & Hoebregs, 2000) and total inulin in each sample was calculated. Details of inulin analysis have been described elsewhere (Judprasong et al., 2011). The amount of inulin was presented as mean ± standard deviation and expressed as g/100 g edible portion on fresh weight basis (FW).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.3. วัดปริมาณความชื้นความชื้นในตัวอย่างสดที่ถูกกำหนดตามวิธี aoac หรือ 990.19 (aoac หรือ 2005) เลขที่ 1-2 กรัมของอย่างนี้ถูกอบแห้งในเตาอบที่ 100 ± 2 ° C จนน้ำหนักคง ความชื้น ตัวอย่าง g g/100 แล้วคำนวณการสูญเสียน้ำหนัก2.4. ภายกำหนดตามวิธี aoac หรือหมายเลข 997.08 (aoac หรือ 2005), ภายถูกแยกจากแต่ละอย่างด้วยน้ำร้อน Fructans ชนิดภายในส่วนของสารสกัดจากน้ำร้อนได้ซึ่งจะ โดย inulinase (ซิกม่า – Aldrich ® สหรัฐอเมริกา inulinase I2017 จากไนเจอร์ Aspergillus, CAS หมายเลข 9025-67-6 ซึ่งมีเอนไซม์ของปีค.ศ. 1740 inu/g) แยกน้ำร้อนและเอนไซม์ซึ่งจะส่วน derivatised เป็นอนุพันธ์ของสารระเหย oxime-trimethylsilyl น้ำตาลแต่ละบุคคล ทั้งก่อน และ หลัง สลายเอนไซม์ จากนั้นกำหนด โดย chromatography ก๊าซอุณหภูมิสูง (Joye & Hoebregs, 2000) และคำนวณทั้งหมดภายในแต่ละอย่าง รายละเอียดของการวิเคราะห์ภายได้อธิบายไว้ในที่อื่น (Judprasong et al. 2011) จำนวนภายถูกนำเสนอเป็นค่าเฉลี่ย±ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และแสดงเป็น g/100 กรัมส่วนกินตามน้ำหนักสด (FW)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.3 การวัดปริมาณความชื้นความชื้นในตัวอย่างสดถูกกำหนดให้เป็นไปตามวิธีการของ AOAC เลขที่ 990.19 (AOAC, 2005) ซึ่งใน 1-2 กรัม homogenised แห้งในเตาอบที่ 100 ± 2 องศาเซลเซียสจนกระทั่งน้ำหนักคงที่ ความชื้นเป็นตัวอย่างกรัม / 100 กรัมที่คำนวณได้แล้วจากการสูญเสียน้ำหนัก. 2.4 ความมุ่งมั่นของอินนูลินตาม AOAC วิธีฉบับที่ 997.08 (AOAC, 2005), อินนูลินเป็นสารสกัดจากแต่ละตัวอย่างด้วยน้ำร้อน อินนูลินชนิดย่อย fructan ในส่วนของสารสกัดจากน้ำร้อนถูกย่อยโดย inulinase (Sigma-Aldrich®สหรัฐอเมริกา I2017 inulinase จากเชื้อรา Aspergillus ไนเจอร์หมายเลข CAS 9025-67-6 ซึ่งมีกิจกรรมของเอนไซม์ของ 1740 Inu / g) ทั้งน้ำร้อนและสกัดเอนไซม์เศษส่วนย่อยถูก derivatised เข้าระเหยอนุพันธ์ oxime-trimethylsilyl แต่ละน้ำตาลของแต่ละบุคคลทั้งก่อนและหลังการทำงานของเอนไซม์ย่อยสลายได้รับการพิจารณาแล้วโดยแก๊ส chromatography อุณหภูมิสูง (Joye & Hoebregs, 2000) และอินนูลินรวมในแต่ละตัวอย่างที่คำนวณได้ รายละเอียดของการวิเคราะห์อินนูลินได้รับการอธิบายอื่น ๆ (Judprasong et al. 2011) ปริมาณของอินนูลินที่ถูกนำเสนอเป็นค่าเฉลี่ย±ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและแสดงความเป็นกรัม / 100 กรัมส่วนที่กินบนพื้นฐานน้ำหนักสด (FW)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.3 ปริมาณความชื้นความชื้นในตัวอย่างสดถูกกำหนดตามองศา เซลเซียส วิธีไม่ 990.19 ( โปรตีน , 2005 ) ซึ่งใน 1 – 2 กรัม homogenised ตัวอย่างแห้งในเตาอบที่อุณหภูมิ 100 องศา C ± 2 จนน้ำหนักคงที่ ความชื้นเป็น g / ตัวอย่าง 100 กรัม จากนั้นคำนวณจากการสูญเสียน้ำหนัก2.4 . ปริมาณอินนูลินต่อไปนี้วิธีที่ไม่ 997.08 โปรตีน ( โปรตีน , 2005 ) , อินนูลิน เป็นสารสกัดจากแต่ละตัวอย่างด้วยน้ำร้อน อินนูลินชนิดฟรักแทนในส่วนของสารสกัดน้ำร้อนถูกพบโดย inulinase ( ซิกม่า Aldrich และ® สหรัฐอเมริกา i2017 inulinase จาก Aspergillus niger , CAS หมายเลข 9025-67-6 ซึ่งมีกิจกรรมของเอนไซม์ Inu / 740 กรัม ) ทั้งร้อน น้ำสกัดและเอนไซม์ที่ถูก derivatised เป็นเศษส่วน ) trimethylsilyl ผันผวนสูง น้ำตาลแต่ละบุคคล ทั้งก่อน และหลังจากนั้นกำหนดโดยการย่อยด้วยเอนไซม์ , แก๊สโครมาโตกราฟี ( อุณหภูมิสูง ฟิลิป โจเย่ & hoebregs , 2000 ) และอินนูลิน รวมในแต่ละตัวอย่างการคำนวณ รายละเอียดของการวิเคราะห์อินนูลินได้ถูกอธิบายไว้ในที่อื่น ( judprasong et al . , 2011 ) ปริมาณอินนูลินถูกนำเสนอเป็นค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน±และแสดงเป็นกรัม / 100 กรัมต่อน้ำหนักสดส่วนบริโภค ( FW )