ResultsAt least one bleeding event

Results
At least one bleeding event was noted in 143,360 of the n=796,396 non-ginkgo, warfarin only, patients (18.0%) and
in 2,484 of the n=11,003 warfarin patients who at some point while on warfarin were also noted to be using ginkgo
(22.6%). It was discovered, however, that the first bleeding event was most frequently noted on the first day that warfarin was noted in the EMR (24.4% of non-ginkgo patient with bleeding event, and 16.4% of ginkgo patients
with bleeding event). The bleeding events after day 1 were relatively uniform across the follow-up period. (Table 4)
It is not likely the bleeding would occur so frequently on the first day of warfarin use, since warfarin does not have
that rapid of an anticoagulant effect. Apparently, many patients that were already on warfarin went to a Veterans
Administration (VA) hospital to seek care for a bleeding event. These could have been patients who already had an
EMR encounter at the hospital, or a patient who sought care there for the first time. Either way, the bleeding event
would give the providers cause to inquire about warfarin use and to note its use in the EMR. So on that day, many
of these patients had warfarin use noted in their EMR for the first time. To reduce this measurement bias, the first
30 days of warfarin use (first 30 days of follow-up) were next eliminated from the dataset, which reduced the sample
size somewhat. This also insured that warfarin dose was stable at a level acceptable to the provider and warfarin
induced anticoagulation had reached a therapeutic level. This effectively eliminated the uncharacteristic spike in
bleeding events at the first day of follow-up, which was now day 31 on warfarin. (Table 4)
Next, we created a new day 1 of follow-up. For the non-ginkgo group, this was day 31, recoded to day 1. For the
ginkgo group, it was the first day that ginkgo was noted in the EMR after the first 30 days of warfarin use. For some
ginkgo patients, this was warfarin day 31, and for others, it was somewhat uniform across days after that. The first
day was recoded to day 1 in this group, as well. The follow-up, then, represented the days on warfarin only for the
non-gingko group, and days on warfarin + ginkgo combination for the ginkgo group. Follow-up ended with the first
bleeding event, or the end of therapy of these agents in the EMR, whichever came first. This is consistent with a
time to first event survival analysis (Cox regression).
To investigate if a bleeding event created an information bias, where the provider would more carefully inquire
about ginkgo use if a bleeding event occurred, we created a table in a case-control fashion (Table 5). If bleeding
created an obvious information bias, giving the provider cause to inquire about ginkgo use, ginkgo would be
expected to be noted in the EMR more often than in patients who never have a bleeding event. The opposite
occurred. Ginkgo was noted one-fifth as often in patients with at least one bleeding event compared to patients
without a bleeding event (Table 5). This reveals that a ginkgo information bias is only subtle, if it does exist.
Table 5. Probability (%) of noting Ginkgo in the EMR, conditional upon
The follow-up was limited to one year, under the assumption that if ginkgo interacts with warfarin, its effect should
be seen by then. It was suspected that ginkgo might first appear in the EMR because a bleeding event had occurred,
giving the provider reason to more carefully inquire about herbal use with the patient. Table 6 shows the patients
with follow-up periods of days 1, 2, or 3, to determine if bleeds are occurring at the time of beginning of follow-up.
This was true about one-third of the time in ginkgo group. Unfortunately, there is no way to extract from the EMR
when ginkgo exposure actually first occurred, just when its use was first recorded.
Ignoring time-at-risk, a bleeding event was observed in in 331 (3.4%) patients in the warfarin plus ginkgo group and
in 38,816 (5.4%) patients in the warfarin only group. After accounting for time-at-risk in a univariable Cox
regression model, ginkgo was associated with a higher risk of bleeding (hazard ratio = 2.08, 95%CI: 1.87 to 2.32,
p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์เหตุการณ์ที่มีเลือดออกอย่างน้อยหนึ่งถูกบันทึกไว้ใน 143,360 ของ n = 796, 396 ไม่แปะก๊วย วาร์ฟารินเท่านั้น ผู้ป่วย (18.0%) และใน 2,484 ของ n = 11, 003 วาร์ฟารินผู้ ป่วยในบางจุดในวาร์ฟารินยังถูกตั้งข้อสังเกตการใช้แปะก๊วย(22.6%) มันถูกค้นพบ อย่างไรก็ตาม ว่า เหตุการณ์แรกมีเลือดออกได้บ่อยที่สุดจดไว้ในวันแรกว่า วาร์ฟารินถูกบันทึกไว้ใน EMR (24.4% ของผู้ป่วยไม่ใช่แปะกับเหตุการณ์มีเลือดออก และ 16.4% ของผู้ป่วยแปะมีเหตุการณ์มีเลือดออก) เหตุการณ์มีเลือดออกหลังจากวันที่ 1 ได้ค่อนข้างสม่ำเสมอตลอดการติดตามผล (ตาราง 4)ไม่น่ามีเลือดออกจะเกิดขึ้นบ่อยมากในวันแรกของการใช้วาร์ฟาริน เนื่องจากไม่มีวาร์ฟารินอย่างรวดเร็วว่าผลมีสารกันเลือดแข็ง เห็นได้ชัด ผู้ป่วยที่ได้รับอยู่แล้วสั่นไปเป็นทหารผ่านศึกโรงพยาบาลดูแล (VA) เพื่อค้นหาเหตุการณ์มีเลือดออกการดูแล เหล่านี้มีผู้ป่วยที่มีการEMR พบที่โรงพยาบาล ผู้ป่วยที่ต้องดูแลมีครั้งแรก ทั้งสองวิธี เหตุการณ์มีเลือดออกจะให้ผู้ให้บริการ เพื่อสอบถามเกี่ยวกับการใช้วาร์ฟาริน และหมายเหตุการใช้งานใน EMR สาเหตุ เรื่อย ๆ วัน มากมายผู้ป่วยเหล่านี้มีบันทึกไว้ใน EMR ของพวกเขาครั้งแรกใช้วาร์ฟาริน ลดอคติวัดนี้ ครั้งแรก30 วันใช้วาร์ฟาริน (ครั้งแรก 30 วันของการติดตามผล) ถูกตัดจากชุดข้อมูล ซึ่งลดลงตัวอย่างถัดไปขนาดค่อนข้าง นี้ยังเงินเอาประกันภัยที่ยาวาร์ฟารินก็คงระดับการให้บริการและวาร์ฟารินเกิด anticoagulation ได้มาถึงระดับรักษา นี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพตัดเข็มผ่านในเลือดออกกิจกรรมในวันแรกของการติดตามผล ซึ่งขณะนี้วัน 31 สั่น (ตาราง 4)ถัดไป เราสร้างใหม่วันที่ 1 การติดตามผล สำหรับกลุ่มไม่ใช่แปะก๊วย นี้เป็นวันที่ 31, recoded วัน 1 สำหรับการกลุ่มแปะก๊วย มันเป็นวันแรกที่แปะที่ถูกบันทึกไว้ใน EMR หลังจาก 30 วันแรกของการใช้วาร์ฟาริน สำหรับบางคนผู้ป่วยแปะ นี้วาร์ฟารินวัน 31 และอื่น ๆ ค่อนข้างสม่ำเสมอข้ามวันหลังจากที่ ครั้งแรกวันถูก recoded วันที่ 1 ในกลุ่มนี้ เช่น ติดตาม แสดงวันสั่นเท่านั้น การไม่แปะก๊วย และกลุ่มวันสั่น + แปะก๊วยผสมกลุ่มแปะก๊วย สิ้นสุดการติดตามกับแรกเลือดเหตุการณ์ หรือการสิ้นสุดของการรักษาของตัวแทนเหล่านี้ใน EMR ใดมาก่อน จะสอดคล้องกับการเวลาในการวิเคราะห์การอยู่รอดเหตุการณ์แรก (Cox ถดถอย)การตรวจสอบถ้ามีข้อมูลความโน้มเอียง ที่ผู้ให้บริการจะสร้างเหตุการณ์มีเลือดออก เพิ่มเติมอย่างละเอียดสอบใช้แปะ ถ้าเกิดเหตุการณ์มีเลือดออก เราสร้างตารางในกรณีควบคุม (ตาราง 5) ถ้ามีเลือดออกสร้างอคติมีข้อมูลชัดเจน ให้สาเหตุให้บริการเพื่อสอบถามเกี่ยวกับการใช้แปะก๊วย แปะก๊วยจะคาดว่าเป็นที่น่าสังเกตในการ EMR บ่อยขึ้นกว่าในผู้ป่วยที่ไม่เคยมีเหตุการณ์มีเลือดออก ตรงกันข้ามเกิดขึ้น แปะก๊วยได้ระบุหนึ่งในห้าได้บ่อยในผู้ป่วยมีเลือดออกเหตุการณ์เมื่อเทียบกับผู้ป่วยโดยไม่มีการเหตุการณ์มีเลือดออก (ตาราง 5) นี้แสดงให้เห็นว่า เพียงเมตตา ถ้าไม่มีอคติข้อมูลแปะตาราง 5 น่าเป็น (%) สังเกตแปะใน EMR ตามการติดตามผลถูกจำกัดปีหนึ่ง ภายใต้สมมติฐานที่ว่า ถ้าแปะ interacts กับวาร์ฟาริน ผลควรเห็นแล้ว มันถูกสงสัยว่าเป็นที่แปะอาจเป็นครั้งแรกใน EMR เนื่องจากได้เกิดเหตุการณ์มีเลือดออกให้เหตุผลผู้ให้บริการเพื่อสอบถามเกี่ยวกับการใช้สมุนไพรเพิ่มเติมอย่างระมัดระวังกับผู้ป่วย ตารางที่ 6 แสดงผู้ป่วยด้วยระยะเวลาที่ติดตามผลของวันที่ 1, 2 หรือ 3 การตรวจสอบถ้ามีการเกิดเลือดกำเดาเวลาของจุดเริ่มต้นของการติดตามผลนี้เป็นความจริงประมาณหนึ่งในสามของเวลาในกลุ่มแปะก๊วย อับ มีวิธีการดึงจากการ EMRเมื่อแปะแสงจริงแรกเกิด เพียงแค่เมื่อใช้ก่อนบันทึกละเลยเวลาที่เสี่ยง เหตุการณ์มีเลือดออกถูกพบในใน 331 (3.4%) ผู้ป่วยในกลุ่มวาร์ฟารินและแปะก๊วย และในผู้ป่วย (5.4%) 38,816 ในกลุ่มวาร์ฟารินเท่านั้น หลังจากที่ลงบัญชีสำหรับเวลาที่เสี่ยงใน univariable Coxแบบจำลองถดถอย แปะถูกเชื่อมโยงกับความเสี่ยงสูงของการมีเลือดออก (อัตราอันตราย = 2.08, 95% CI: 1.87 2.32p < .001). ความสัมพันธ์จะแสดงเป็นเส้นโค้งก็มุนเช่นในรูปที่ 1 สมาคมได้มีการเปลี่ยนแปลงหลังจากการปรับปรุงสำหรับโรค (อัตราอันตราย = 2.08, 95% CI: 1.87 2.32, p < .001).รูปที่ 2 กราฟมุนเช่น Kaplan ความเสี่ยงของเลือดออกหนึ่งปีของการติดตามผล หลังจากปล่อยผู้ป่วยเท่านั้นวันของการติดตามผล สมอันตรายซึ่งจากแบบจำลองการถดถอยของ Cox univariable

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการค้นหา
อย่างน้อยเหตุการณ์เลือดออกหนึ่งถูกบันทึกไว้ใน 143,360 ของ N = 796,396 ไม่ใช่แปะก๊วย, warfarin เพียงผู้ป่วย (18.0%) และ
ใน 2,484 ของผู้ป่วย n = 11,003 warfarin ที่ในบางจุดในขณะที่ warfarin เขายังตั้งข้อสังเกตที่จะใช้ แปะก๊วย
(22.6%) มันถูกค้นพบ แต่ที่เหตุการณ์เลือดออกเป็นครั้งแรกที่สังเกตเห็นบ่อยที่สุดในวันแรก warfarin ที่ถูกบันทึกไว้ใน EMR (24.4% ของผู้ป่วยที่ไม่ได้แปะก๊วยกับเหตุการณ์ที่มีเลือดออกและ 16.4% ของผู้ป่วยแปะก๊วย
กับเหตุการณ์เลือดออก) เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมีเลือดออกหลังจากวันที่ 1 มีค่อนข้างสม่ำเสมอตลอดระยะเวลาการติดตาม (ตารางที่ 4)
มันไม่น่าจะมีเลือดออกจะเกิดขึ้นบ่อยครั้งดังนั้นในวันแรกของการใช้ warfarin ตั้งแต่ warfarin ไม่ได้
ว่าผลกระทบอย่างรวดเร็วของการแข็งตัวของเลือด เห็นได้ชัดว่าผู้ป่วยจำนวนมากที่มีอยู่แล้วใน warfarin ไปทหารผ่านศึก
บริหาร (VA) โรงพยาบาลเพื่อแสวงหาการดูแลสำหรับเหตุการณ์ที่มีเลือดออก เหล่านี้จะได้รับผู้ป่วยที่แล้วมี
การเผชิญหน้า EMR ที่โรงพยาบาลหรือผู้ป่วยที่ต้องการการดูแลที่นั่นเป็นครั้งแรกที่ ทั้งสองวิธีนี้เหตุการณ์เลือดออก
จะให้ผู้ให้บริการก่อให้เกิดการสอบถามเกี่ยวกับการใช้ warfarin และเพื่อทราบการใช้งานใน EMR ดังนั้นในวันนั้นหลาย
ของผู้ป่วยเหล่านี้มีการใช้งานที่ระบุไว้ใน warfarin EMR ของพวกเขาเป็นครั้งแรก เพื่อลดอคติวัดนี้เป็นครั้งแรก
30 วันของการใช้ warfarin (30 วันแรกของการติดตาม) ถูกตัดออกจากชุดข้อมูลต่อไปซึ่งลดลงตัวอย่าง
ขนาดค่อนข้าง นอกจากนี้ยังได้รับการประกันว่ายา warfarin ทรงตัวอยู่ในระดับที่ยอมรับของผู้ให้บริการและ warfarin
anticoagulation เหนี่ยวนำให้ได้ถึงระดับการรักษา ได้อย่างมีประสิทธิภาพกำจัดเข็มวิสัยใน
เลือดออกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันแรกของการติดตามซึ่งเป็นตอนนี้วันที่ 31 warfarin (ตารางที่ 4)
ต่อไปเราสร้างวันใหม่ 1 ของการติดตาม สำหรับกลุ่มที่ไม่ใช่แปะก๊วยนี้เป็นวันที่ 31 recoded วัน 1. สำหรับ
กลุ่มแปะก๊วยมันเป็นวันแรกแปะก๊วยที่ถูกบันทึกไว้ใน EMR หลังจาก 30 วันแรกของการใช้ warfarin สำหรับบางคน
ผู้ป่วยแปะก๊วยนี้คือ warfarin วันที่ 31 และสำหรับคนอื่น ๆ ก็ค่อนข้างสม่ำเสมอทั้งวันหลังจากนั้น เป็นครั้งแรกใน
วันที่ถูก recoded ไปในวันที่ 1 ในกลุ่มนี้ได้เป็นอย่างดี การติดตามแล้วแสดงวัน warfarin เฉพาะที่
ไม่ใช่กลุ่ม Gingko และวัน warfarin + แปะก๊วยรวมกันสำหรับกลุ่มแปะก๊วย ติดตามผลจบลงด้วยการเป็นครั้งแรก
เหตุการณ์เลือดออกหรือจุดสิ้นสุดของการรักษาด้วยสารเหล่านี้ใน EMR แล้วแต่จำนวนใดมาก่อน ซึ่งสอดคล้องกับ
เวลาที่จะวิเคราะห์ความอยู่รอดของเหตุการณ์แรก (Cox ถดถอย).
ในการตรวจสอบหากมีการจัดกิจกรรมที่มีเลือดออกสร้างอคติข้อมูลที่ผู้ให้บริการมากขึ้นอย่างระมัดระวังจะสอบถาม
เกี่ยวกับการใช้แปะก๊วยหากมีเหตุการณ์เลือดออกเกิดขึ้นเราได้สร้างตารางในกรณี แฟชั่น -Control (ตารางที่ 5) ถ้ามีเลือดออก
สร้างอคติข้อมูลที่ชัดเจนให้สาเหตุที่ผู้ให้บริการเพื่อสอบถามเกี่ยวกับการใช้แปะก๊วย, แปะก๊วยจะได้รับการ
คาดหวังว่าจะได้รับการบันทึกไว้ใน EMR บ่อยกว่าในผู้ป่วยที่ไม่เคยมีเหตุการณ์เลือดออก ตรงข้าม
ที่เกิดขึ้น แปะก๊วยเป็นข้อสังเกตหนึ่งในห้าได้บ่อยในผู้ป่วยที่มีเหตุการณ์เลือดออกอย่างน้อยหนึ่งเมื่อเทียบกับผู้ป่วย
โดยไม่เหตุการณ์เลือดออก (ตารางที่ 5) นี้แสดงให้เห็นว่ามีอคติข้อมูลแปะก๊วยเป็นที่ลึกซึ้งเท่านั้นถ้ามันไม่อยู่.
ตารางที่ 5 น่าจะเป็น (%) จากการสังเกตแปะก๊วยใน EMR, เงื่อนไข
ติดตามถูก จำกัด ให้หนึ่งปีภายใต้สมมติฐานที่ว่าถ้ามีการโต้ตอบกับแปะก๊วย warfarin ผลที่ควร
จะเห็นด้วยแล้ว มันถูกสงสัยว่าแปะก๊วยเป็นครั้งแรกอาจปรากฏใน EMR เพราะเป็นเหตุการณ์ที่มีเลือดออกได้เกิดขึ้น
ให้เหตุผลในการให้บริการมากขึ้นอย่างระมัดระวังสอบถามเกี่ยวกับการใช้สมุนไพรกับผู้ป่วย ตารางที่ 6 แสดงให้เห็นว่าผู้ป่วย
มีระยะเวลาการติดตามของวันที่ 1, 2 หรือ 3 เพื่อตรวจสอบว่าเลือดจะเกิดขึ้นในช่วงเวลาของการเริ่มต้นของการติดตาม.
นี่คือความจริงประมาณหนึ่งในสามของเวลาที่อยู่ในกลุ่มแปะก๊วย แต่น่าเสียดายที่ไม่มีทางที่จะดึงจาก EMR
เมื่อการสัมผัสแปะก๊วยที่เกิดขึ้นจริงเป็นครั้งแรกเพียงเมื่อใช้งานเป็นครั้งแรก.
เวลาที่มีความเสี่ยงไม่สนใจเหตุการณ์เลือดออกพบว่าใน 331 (3.4%) ผู้ป่วยใน warfarin บวก กลุ่มแปะก๊วยและ
ในผู้ป่วย 38,816 (5.4%) ใน warfarin กลุ่มเดียว หลังจากการบัญชีสำหรับเวลาที่มีความเสี่ยงใน univariable ค็อกซ์
แบบการถดถอย, แปะก๊วยมีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่สูงขึ้นของการมีเลือดออก (ค่า hazard ratio = 2.08, 95% CI: 1.87-2.32,
p <0.001) สมาคมจะปรากฏเป็นเส้นโค้ง Kaplan-Meier ในรูปที่ 1 สมาคมทรงตัวหลังจาก
ปรับค่า CO ป่วย (ค่า hazard ratio = 2.08, 95% CI: 1.87-2.32, p <0.001).
รูปที่ 2 Kaplan-Meier กราฟ ความเสี่ยงของการมีเลือดออกเป็นเวลาหนึ่งปีของการติดตามหลังจากที่ลดลงผู้ป่วยที่มีเพียงหนึ่ง
วันของการติดตามซึ่งอัตราส่วนอันตรายจาก univariable แบบการถดถอยค็อกซ์