All bivalves were counted monthly a

All bivalves were counted monthly and dead individuals were
recorded. The shell lengths of at least 200 individuals were
measured monthly using a Vernier calliper accurate to 0.1 mm. In
clams, the length corresponds to the anterior/posterior axis and is
measured perpendicularly from the height line, matching the
dorsal/ventral axis. Conversely, in mussels, length is defined as the
distance from the umbo to the opposite shell margin.
To avoid stress to the animals and minimise errors during
weighing, the bivalves were dried as much as possible using blotting
paper and their total live weight was estimated in pools of 40
specimens using an analytical balance (0.01 g). The number of pools
that were weighed monthly in each tank varied according to the
abundance of the surviving juveniles, ranging from 10 to 8 for
mussels and from 14 to 8 for clams.
After 98 (3rd month) and 202 (6th month) days in the first
experiment and after 31 (1st month) and 98 days (3rd month) in
the second experiment, further measurements were made. Shell
lengthwas measured in 30 mussels and 30 clams per tank and shell
alterations were evaluated both qualitatively, using a specific
damage index, and quantitatively, by measuring the percentage of
damaged area, mostly occurring at the umbo level. In the same
individuals, the dry weights (after 48 h at 60 C) of the shell and soft
tissues and shell thickness were also evaluated, but only in the first
experiment.
In both species, the shell damage index (DI) was graded according
to the type of alterations found, regardless of the extent of
the damaged area. For M. galloprovincialis, the DI was graded as
follows by examining the injuries of the periostracum and underlying
prismatic layer of calcite: 0 ¼ no damage; 1 ¼ periostracum
discolouration; 2 ¼ breakage and lifting of the periostracum, prismatic
layer visible; or 3 ¼ dissolution of the prismatic layer, inner

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นับ bivalves ทั้งรายเดือน และมีคนตายบันทึก มีความยาวเปลือกของบุคคลน้อย 200รายเดือนใช้ calliper แบบต่าง ๆ แม่นยำถึง 0.1 mm. ในการวัดหอย ความยาวตรงกับแกนด้านหน้า/หลัง และมีวัดจากเส้นความสูง อันตรงแกนหลังท้อง ตรงกันข้าม ในหอยแมลงภู่ ยาวถูกกำหนดเป็นการระยะทางจากตัว umbo ไปขอบเชลล์ตรงข้ามหลีกเลี่ยงความเครียดการสัตว์ และลดข้อผิดพลาดในระหว่างชั่งน้ำหนัก bivalves ได้แห้งมากที่สุดใช้ blotting วิธีประมาณกระดาษและน้ำหนักสดของพวกเขาทั้งหมดในสระว่ายน้ำ 40ตัวอย่างที่ใช้เป็นเครื่องชั่งวิเคราะห์ (0.01 g) จำนวนสระว่ายน้ำที่ได้ชั่งน้ำหนักเป็นรายเดือนในแต่ละถังที่แตกต่างกันตามสัตว์รอดตาย ตั้งแต่ 10 8 สำหรับมากมายหอยแมลงภู่ จาก 14 ถึง 8 สำหรับหอยหลังจาก 98 (3 เดือน) และ 202 (เดือน 6) วันแรกทดลองและ หลัง 31 (1 เดือน) และ 98 วัน (3 เดือน) ในการทดลองที่สอง การวัดทำการ เปลือกlengthwas 30 หอยแมลงภู่และหอย 30 ต่อถังและเปลือกมีการเปลี่ยนแปลงประเมินทั้งคุณภาพ ใช้เฉพาะดัชนีความเสียหาย และเชิงพรรณนาเชิงปริมาณ โดยวัดเปอร์เซ็นต์ของเสียหายที่เกิดขึ้นส่วนใหญ่ในระดับ umbo ตั้ง ในเดียวกันบุคคล น้ำหนักแห้ง (หลังจาก 48 ชม.ที่ 60 C) ของเชลล์และนุ่มนวลเนื้อเยื่อและเปลือกหนายังประเมิน แต่ในครั้งแรกทดลองในทั้งสองสายพันธุ์ ดัชนีเสียหายเปลือก (DI) ถูกอย่างช้า ๆ ตามชนิดของการเปลี่ยนแปลงพบ โดยไม่คำนึงถึงขอบเขตของพื้นที่เสียหาย สำหรับ M. galloprovincialis, DI มีอย่างช้า ๆ เป็นดังนี้การบาดเจ็บของ periostracum การตรวจสอบ และอ้างอิงชั้น prismatic มีขั้นตอนของแคลไซต์: 0 ¼ไม่ทำลาย 1 ¼ periostracumเปลี่ยน 2 ¼แตกและยก periostracum, prismatic มีขั้นตอนชั้นเห็น 3 ละลาย¼ของชั้น prismatic มีขั้นตอน ภายใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หอยทั้งหมดถูกนับเป็นรายเดือนและบุคคลที่ตายถูก
บันทึกไว้ ความยาวเปลือกอย่างน้อย 200 บุคคลที่ได้รับการ
วัดรายเดือนใช้ calliper Vernier ถูกต้อง 0.1 มิลลิเมตร ใน
กาบยาวสอดคล้องกับหน้าแกน / หลังและมี
วัดตั้งฉากจากบรรทัดสูง, การจับคู่
หลัง / หน้าท้องแกน ตรงกันข้ามในหอยแมลงภู่, ความยาวหมายถึง
ระยะทางจาก umbo ไปยังขอบเปลือกตรงข้าม.
เพื่อหลีกเลี่ยงความเครียดกับสัตว์และลดข้อผิดพลาดในระหว่างการ
ชั่งน้ำหนัก, หอยก็แห้งมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้โดยใช้กระดาษ
กระดาษและน้ำหนักสดของพวกเขารวมอยู่ที่ประมาณ ในสระว่ายน้ำ 40
ตัวอย่างโดยใช้เครื่องชั่งวิเคราะห์ (0.01 กรัม) จำนวนของสระว่ายน้ำ
ที่ได้รับการชั่งน้ำหนักรายเดือนในแต่ละถังแตกต่างกันไปตาม
ความอุดมสมบูรณ์ของหนุ่มสาวที่รอดตายตั้งแต่ 10-8 สำหรับ
หอยแมลงภู่และ 14-8 สำหรับหอย.
หลังจาก 98 (3 เดือน) และ 202 (6 เดือน) ในวันที่ คนแรกที่
ทดลองและหลังวันที่ 31 (เดือนที่ 1) และ 98 วัน (3 เดือน) ใน
การทดลองที่สองวัดได้ทำต่อไป เชลล์
lengthwas วัดในวันที่ 30 และ 30 หอยแมลงภู่หอยต่อถังและเปลือก
มีการปรับเปลี่ยนได้รับการประเมินทั้งในเชิงคุณภาพโดยใช้เฉพาะ
ดัชนีความเสียหายและปริมาณโดยการวัดอัตราร้อยละของ
พื้นที่ที่เสียหายส่วนใหญ่เกิดขึ้นในระดับ umbo ในเดียวกัน
บุคคลน้ำหนักแห้ง (หลังจาก 48 ชั่วโมงที่ 60 องศาเซลเซียส) ของเปลือกและนุ่ม
เนื้อเยื่อและเปลือกหนายังประเมิน แต่เพียงในครั้งแรกที่
ทดลอง.
ในทั้งสองสายพันธุ์ที่ดัชนีเปลือกความเสียหาย (DI) อย่างช้า ๆ ตาม
ประเภทของการเปลี่ยนแปลงที่พบโดยไม่คำนึงถึงขอบเขตของ
พื้นที่ที่เสียหาย สำหรับเอ็ม galloprovincialis ที่ DI ได้รับคะแนนเป็น
ดังนี้โดยการตรวจสอบการบาดเจ็บของ periostracum และต้นแบบ
ชั้นเหลี่ยมของแคลไซต์: 0 ¼ไม่มีความเสียหาย; 1 ¼ periostracum
เปื้อน; 2 ¼ความแตกแยกและการยกของ periostracum ที่ Prismatic
ชั้นมองเห็นได้ หรือ 3 ¼การสลายตัวของชั้น Prismatic ภายใน