ther academic tasks and not just as

ther academic tasks and not just as icing on the cake, so to speak.
So when I began teaching philosophy to elementary-school children,
I followed almost the reverse procedure to Zajac’s. I began where she
ended: by reading the children a story. It’s true that I chose ones to read
because of their philosophical content, but many children’s books raise
philosophical issues, so this was not much of a departure.
I might, for example, read them one of Arnold Lobel’s wonderful
Frog and Toad stories, such as “Dragons and Giants” or “Cookies” (both
in Lobel 1999). When I was done reading the story, I would ask the kids
a question about what I took to be the central philosophical concept in
the story. If I’d read them “Cookies”—a story in which Frog and Toad
try different tactics to keep themselves from gorging on the delicious

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เธอศึกษางาน และไม่เพียงเป็นนเค้ก เพื่อที่จะพูดดังนั้นเมื่อเริ่มสอนปรัชญาสำหรับเด็กประถมของโรงเรียนผมตามขั้นตอนที่ย้อนกลับไปของ Zajac เริ่มเธอสิ้นสุด: โดยการอ่านเรื่องราวเด็ก มันเป็นความจริงว่า เลือกคนอ่านเนื่องจากเนื้อหาของปรัชญา แต่เพิ่มหนังสือสำหรับเด็กมากมายปัญหาปรัชญา ดังนั้นนี้ไม่มากของทางฉันอาจ เช่น อ่านหนึ่ง Arnold Lobel ดีกบและคางคกเรื่องราว เช่น "มังกรและยักษ์" หรือ "คุกกี้" (ทั้งสองในปี 1999 Lobel) เมื่อฉันเสร็จอ่านเรื่อง ฉันอยากจะถามเด็กคำถามเกี่ยวกับอะไรผมเอาจะ กลางแนวคิดทางปรัชญาในเรื่องราว ถ้าผมจะอ่านคุกกี้" — เป็นเรื่องที่กบและคางคกลองกลยุทธ์ที่แตกต่างกันเพื่อให้ตัวเองจากการ gorging บนอร่อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

งานวิชาการบิดาและไม่เพียง แต่เป็นไอซิ่งบนเค้กเพื่อที่จะพูด.
ดังนั้นเมื่อผมเริ่มสอนปรัชญากับเด็กประถมโรงเรียน
ผมทำตามขั้นตอนเกือบจะย้อนกลับเพื่อ Zajac ของ ผมเริ่มที่เธอ
สิ้นสุดวันที่: โดยการอ่านเด็กเรื่อง มันเป็นความจริงที่ผมเลือกคนที่จะอ่าน
เพราะเนื้อหาของปรัชญาของพวกเขา แต่หนังสือเด็กหลายคนยก
ประเด็นปรัชญาดังนั้นนี้เป็นไม่มากของการเดินทาง.
ผมอาจจะยกตัวอย่างเช่นการอ่านพวกเขาเป็นหนึ่งอาร์โนล Lobel ของที่ยอดเยี่ยม
กบและคางคกเรื่องราวดังกล่าว ขณะที่ "มังกรยักษ์" หรือ "คุกกี้" (ทั้ง
ใน Lobel 1999) เมื่อฉันได้ทำอ่านเรื่องที่ผมจะถามเด็ก ๆ
คำถามเกี่ยวกับสิ่งที่ผมเอาไปเป็นแนวคิดปรัชญากลางใน
เรื่อง ถ้าฉันจะอ่านพวกเขา "คุกกี้" เรื่อง -a ซึ่งกบและคางคก
พยายามกลยุทธ์ที่แตกต่างกันเพื่อให้ตัวเองจากการทานบนอร่อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีงานวิชาการและไม่เพียง แต่เป็นไอซิ่งบนเค้กเพื่อที่จะพูดดังนั้นเมื่อฉันเริ่มสอนวิชาปรัชญากับเด็กประถมที่โรงเรียนผมตามเกือบจะย้อนกลับกระบวนการงาน ฉันเริ่มที่เธอสิ้นสุด : การอ่านเด็กนิทาน มันก็จริงที่ฉันเลือกคนที่จะอ่านเพราะเนื้อหาของปรัชญาของพวกเขา แต่หนังสือเด็กหลายยกปัญหาปรัชญา ดังนั้นนี้เป็นไม่มากของการเดินทางฉันอาจจะ ตัวอย่าง อ่านของ อาร์โนลด์ lobel ยอดเยี่ยมเรื่องราวของกบและคางคก เช่น " มังกรยักษ์ " หรือ " คุกกี้ " ( ทั้งใน lobel 1999 ) เมื่อผมได้อ่านเรื่องราวที่ผมจะถามเด็ก ๆคำถามเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันได้เป็นแนวคิดทางปรัชญาในภาคกลางเรื่องราว ถ้าผมอ่าน " คุกกี้ " -- เรื่องที่กบและคางคกลองใช้กลยุทธ์ที่แตกต่างกันเพื่อให้ตัวเองจาก gorging บนอร่อย