Zhang Ye suppressed all his anger i

Zhang Ye suppressed all his anger in his heart. He also knew that it was not good to go against the Leaders, so he could only say, “I do not intend to publish myself. I’ve already said, I really do not intend on publishing.”
The Leader stared widely, “Then you can think about it now!”
Zhang Ye in a thick-skinned manner, “I do not have any such plans in the short term. Sorry, Leader!”
Zhao Guozhou looked at him, “Little Zhang! Have you really thought through it?” He was actually not surprised that Zhang Ye would not sell his copyright. This rascal was a person who said he would rather die than write a self-reflective essay. However, at the moment the mention of his bonus being deducted, this money-faced man had handed over a self-reflective essay in two minutes. To pull money out of a miser’s hands would surely be extremely difficult.
As they were speaking, they got the attention of quite a number of people nearby. Those people were listening to them talk.
Deputy Station Head Jia laughed and seemed to be magnanimous, “Young people are indeed stubborn. Alright, the copyright is yours. If you do not want to use your copyright, the station will not force you!”
Since the three of them had finished their meal, they stood up and left.
Zhao Guozhou pointed at Zhang Ye and said softly, “You man, you!” Only he knew how much thought the station had gone through regarding the “Ghost Blows Out the Light” copyright. In the past, the scope of miscellaneous business was limited to the copyright of audio books or copyright agreements with some websites. They would sell the radio station’s high-quality audio resources; however, the revenue obtained from this was not a lot, so it was not a major development. This time, with Zhang Ye’s novel being so popular, the station’s leaders had seen another opportunity. As such, they created this false pretense of the power of attorney, hoping to gobble down the copyright to “Ghost Blows Out the Light”, so that they could develop and expand their other forms of income, other than advertising. But who knew that Zhang Ye refused without a second thought!
Deputy Station Head Jia may have made it sound unimportant, but Zhang Ye knew that things were not that simple. He was afraid that the station was about to apply some underhanded punishment!
But so what?
If I’m not selling, it means I’m not selling!

Are you trying to steal the fruits of my labor without spending anything? Isn’t this robbery!? Even if the station found a reason to fire Zhang Ye, Zhang Ye still had something left to say, which was the line in “The Song of the Stormy Petrel” – Let the tempest come strike harder! I don’t give a f**k who you are!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จางเย่ระงับความโกรธของเขาในใจ เขายังรู้ว่า มันไม่ดีไปกับผู้นำ เขาสามารถเพียงพูด, "ฉันไม่ได้ตั้งใจจะเผยแพร่ตัวเอง ฉันได้กล่าวแล้ว ฉันจริง ๆ ไม่ได้ตั้งใจในการเผยแพร่"ผู้นำจ้องกันอย่างแพร่หลาย "จาก นั้นคุณสามารถคิดเกี่ยวกับมันตอนนี้"จางเย่ในลักษณะ thick-skinned "ฉันไม่มีแผนใด ๆ ในระยะสั้น ขออภัย ผู้นำ! "Zhao Guozhou มองไปที่เขา "น้อยจาง คุณจริง ๆ คิดผ่านมัน" เขาประหลาดใจจริงไม่ว่า จางเย่จะไม่ขายลิขสิทธิ์ของเขา Rascal นี้ถูกคนกล่าวว่า เขาค่อนข้างจะตายมากกว่าเขียนเรียงความตัวเองสะท้อนแสง อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ พูดถึงโบนัสของเขาถูกหัก คนนี้เผชิญเงินส่งผ่านเรียงความตัวเองสะท้อนแสงในสองนาที จะดึงเงินออกจากมือของความโลภก็จะยากมากขณะที่พวกเขากำลังพูดอยู่ พวกเขามีความสนใจค่อนข้างจำนวนคนใกล้เคียง คนมาฟังพวกเขาพูดคุยกันรองหัวหน้าสถานีเจียหัวเราะ และดูเหมือนจะกลาย "คนหนุ่มสาวได้ปากแข็งแน่นอน ไม่เป็นไร ลิขสิทธิ์เป็นของคุณ ถ้าคุณไม่ต้องการใช้ลิขสิทธิ์ของคุณ สถานีจะไม่บังคับให้คุณ"เนื่องจากทั้งสามก็จบมื้ออาหารของพวกเขา พวกเขายืนขึ้น และซ้ายZhao Guozhou ชี้ที่จางเย่ และพูดเบา ๆ, "คุณชาย คุณ! " เพียง เขารู้เท่าไรคิดได้ผ่านสถานีเกี่ยวกับลิขสิทธิ์ "ผีพัดไฟออกจากตัว" ในอดีต ขอบเขตของธุรกิจเบ็ดเตล็ดเป็นจำกัดลิขสิทธิ์ของหนังสือเสียงหรือสัญญาลิขสิทธิ์กับบางเว็บไซต์ พวกเขาจะขายทรัพยากรของสถานีวิทยุคุณภาพเสียง อย่างไรก็ตาม รายได้ที่ได้รับจากนี้เป็นไม่มาก ดังนั้นก็ไม่ได้พัฒนาที่สำคัญ เวลานี้ กับจางเย่ของนวนิยายกำลังนิยม ผู้นำของสถานีเห็นโอกาสอื่น ดังนี้ พวกเขาสร้างข้ออ้างเท็จนี้ของหนังสือ หวังที่จะสวาปามลงลิขสิทธิ์ "ผีพัดออก the Light" เพื่อให้สามารถพัฒนา และขยายของพวกเขาในรูปแบบอื่น ๆ ของรายได้ ไม่ใช่โฆษณา แต่ใครรู้ว่า จางเยปฏิเสธไม่ลังเลรองหัวหน้าสถานีเจียอาจขึ้นทำให้เสียงไม่สำคัญ แต่จางเย่รู้ว่า สิ่งต่าง ๆ ไม่ได้ง่าย เขาว่า เป็นสถานีที่จะ ใช้การลงโทษ underhanded บางกลัวแล้วแต่เพื่ออะไรถ้าฉันไม่ขาย มันหมายถึง ฉันไม่ขายคุณพยายามที่จะขโมยผลไม้ของแรงงานของฉันโดยไม่ต้องใช้อะไร ไม่ปล้น แม้ว่าสถานีพบเหตุผลลั่นจางเย่ จางเย่ยัง มีสิ่งที่เหลือจะพูด ซึ่งเป็นรายการใน "เพลงของเดอะ Stormy Petrel " – ให้มั่งมาตียาก ฉันไม่ให้เป็น f**k คุณเป็นใคร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จางเยระงับความโกรธของเขาทั้งหมดในหัวใจของเขา นอกจากนี้เขายังรู้ว่ามันไม่ดีที่จะไปกับผู้นำเพื่อให้เขาสามารถพูดว่า "ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะเผยแพร่ตัวเอง ผมเคยพูดไปแล้วผมไม่ได้ตั้งใจที่เกี่ยวกับการเผยแพร่. "
ผู้นำจ้องกันอย่างแพร่หลาย" จากนั้นคุณสามารถคิดเกี่ยวกับมันตอนนี้! "
จางเจ้าในลักษณะที่เป็นอลัชชี" ผมไม่ได้มีแผนดังกล่าวใด ๆ ในระยะสั้น วาระ ขออภัยผู้นำ! "
Zhao Guozhou มองไปที่เขา" ลิตเติ้ลเหวย! คุณคิดจริงๆผ่านมันได้หรือไม่ "เขาเป็นจริงไม่แปลกใจที่จางเจ้าจะไม่ขายลิขสิทธิ์ของเขา คนพาลนี้เป็นคนที่บอกว่าเขาค่อนข้างจะตายเสียดีกว่าเขียนเรียงความด้วยตนเองสะท้อนแสง อย่างไรก็ตามในขณะที่เอ่ยถึงโบนัสของเขาถูกหักเงินคนหน้านี้ได้ส่งมอบเรียงความด้วยตนเองสะท้อนแสงในสองนาที ที่จะดึงเงินออกจากมือของคนขี้เหนียวของก็จะเป็นเรื่องยากมาก.
ขณะที่พวกเขากำลังพูดพวกเขาได้รับความสนใจของจำนวนมากของผู้คนที่อยู่บริเวณใกล้เคียง คนเหล่านั้นกำลังฟังพวกเขาพูดคุย.
รองหัวหน้าสถานีเจี่ยหัวเราะและดูเหมือนจะไม่เห็นแก่ตัว "คนหนุ่มสาวปากแข็งแน่นอน เอาล่ะลิขสิทธิ์เป็นของคุณ หากคุณไม่ต้องการที่จะใช้ลิขสิทธิ์ของคุณ, สถานีจะไม่บังคับให้คุณ! "
ตั้งแต่สามของพวกเขาได้เสร็จสิ้นการรับประทานอาหารของพวกเขาลุกขึ้นยืนและซ้าย.
Zhao Guozhou ชี้ไปที่จางเจ้าและพูดเบา ๆ " คุณคนคุณ! " แต่เขารู้ว่าเท่าไหร่คิดว่าสถานีได้ผ่านเกี่ยวกับ" ผีพัดออกจากแสงไฟ "ลิขสิทธิ์ ในอดีตที่ผ่านขอบเขตของธุรกิจอื่น ๆ ที่ถูก จำกัด การลิขสิทธิ์ของหนังสือเสียงหรือข้อตกลงลิขสิทธิ์กับบางเว็บไซต์ พวกเขาจะขายทรัพยากรเสียงสถานีวิทยุที่มีคุณภาพสูง; อย่างไรก็ตามรายได้ที่ได้รับจากนี้ไม่มากจึงไม่ได้การพัฒนาที่สำคัญ เวลานี้กับนวนิยายจางเยเป็นที่นิยมดังนั้นผู้นำของสถานีได้เห็นโอกาสอีก เช่นนี้พวกเขาสร้างขึ้นนี้หลอกลวงมอบอำนาจโดยหวังที่จะฮุบลงลิขสิทธิ์ "ผีพัดออกจากแสงไฟ" เพื่อให้พวกเขาสามารถพัฒนาและขยายรูปแบบอื่น ๆ ของรายได้นอกเหนือจากการโฆษณา แต่ใครจะรู้ว่าจางเจ้าปฏิเสธโดยไม่คิดที่สอง!
รองหัวหน้าสถานีเจี่ยอาจจะทำให้เสียงที่ไม่สำคัญ แต่จางเจ้ารู้ว่าสิ่งที่ไม่ง่าย เขากลัวว่าสถานีได้เกี่ยวกับการใช้บางลงโทษโกง!
แต่เพื่ออะไร
ถ้าฉันไม่ได้ขายก็หมายความว่าฉันไม่ได้ขาย!

คุณกำลังพยายามที่จะขโมยผลไม้ของแรงงานของเราโดยการใช้จ่ายอะไร? ไม่ได้ปล้นนี้ !? แม้ว่าสถานีพบว่ามีเหตุผลที่จะยิงจางเจ้าที่เจ้าจางยังคงมีบางสิ่งบางอย่างที่จะบอกว่าที่เหลือซึ่งเป็นสาย "เพลงของพายุนกนางแอ่นที่" - ให้พายุมานัดหยุดงานหนัก! ฉันไม่ให้ AF ** k คุณเป็นใคร!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จางจงระงับความโกรธของเขาทั้งหมดในจิตใจของเขา เขาก็รู้ ว่า มัน ไม่ ไป กับผู้นำ เขาจะพูดว่า " ฉันไม่ต้องการที่จะเผยแพร่ตัวเอง ผมบอกแล้วว่า ผมไม่ได้มีเจตนาในการเผยแพร่ " .หัวหน้าจ้องกันอย่างแพร่หลาย " แล้วคุณสามารถคิดเกี่ยวกับมันตอนนี้ "จางเยในหนังหนาอย่าง " ผมไม่มีแผนดังกล่าวในระยะสั้น ขอโทษครับ หัวหน้า "จ้าว guozhou มองเขา " น้อยจาง คุณคิดจริงๆเหรอ " เขาเป็นจริงไม่น่าแปลกใจที่จางเย จะไม่ขายลิขสิทธิ์ของเขา ไอ้หมอนี่คือคนที่บอกว่าเขายอมตายเสียดีกว่าที่จะเขียนเรียงความด้วยตนเองสะท้อน . อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ เรื่องโบนัสของเขาถูกหัก เงินนี้ต้องมีผู้ชายส่งเรียงความสะท้อนตนเองได้ใน 2 นาที เพื่อดึงเงินออกจากมือของคนตระหนี่ย่อมเป็นเรื่องยากมากขณะที่พวกเขาพูด พวกเขาได้รับความสนใจค่อนข้างหมายเลขของผู้คนใกล้เคียง คนที่ได้ฟังมันพูดสถานีรองหัวเจียหัวเราะและดูเหมือนจะใจกว้าง " คนหนุ่มสาวก็ดื้อ เอาล่ะ ลิขสิทธิ์เป็นของ ถ้าคุณไม่ต้องการใช้ลิขสิทธิ์ของคุณ สถานีจะไม่บังคับให้คุณ "เนื่องจากสามของพวกเขากินอาหารเสร็จ เขาลุกขึ้นยืนแล้วจ้าว guozhou จ่อจางเย และพูดเบาๆ " คุณแมน คุณ ! " เขารู้ว่าว่าสถานีมีผ่านเกี่ยวกับ " ผีพัดออกลิขสิทธิ์แสง " ในอดีต ขอบเขตธุรกิจของเบ็ดเตล็ดเฉพาะลิขสิทธิ์ของหนังสือเสียงหรือลิขสิทธิ์ข้อตกลงกับบางเว็บไซต์ พวกเขาจะขายสถานีวิทยุเสียงที่มีคุณภาพสูงทรัพยากร อย่างไรก็ตาม รายได้ที่ได้จากงานนี้ไม่มาก ดังนั้นจึงไม่ใช่การพัฒนาที่สำคัญ ขณะนี้มีจางเย นวนิยายที่เป็นที่นิยมดังนั้น สถานีผู้นำได้เห็นโอกาส เช่นที่พวกเขาสร้างข้ออ้างนี้ปลอมหนังสือมอบอำนาจ หวังฮุบลงลิขสิทธิ์ " ผีออกพัดแสง " เพื่อให้พวกเขาสามารถพัฒนาและขยายรูปแบบอื่น ๆของรายได้ นอกจากโฆษณา แต่ใครจะรู้ว่า จางเจ้าปฏิเสธโดยไม่คิดที่สองสถานีรองหัวเจีย ก็อาจจะทำให้เสียงมันไม่สำคัญ แต่จาง ท่านรู้ว่ามันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น เขาก็กลัวว่าสถานีจะใช้บางอย่างที่เป็นความลับการลงโทษ !แต่แล้วอะไร ?ถ้าผมไม่ขาย มันหมายความว่า ผมไม่ขายคุณพยายามที่จะขโมยผลไม้ของแรงงานของเราโดยไม่ต้องเสียอะไร ? ไม่ใช่การปล้นนี้ ! ? แม้ว่าสถานีพบเหตุผลที่จะยิงจางเย จางเจ้ายังมีอะไรเหลือให้พูด ซึ่งเป็นเส้นใน " เพลงของนกทะเลชนิดหนึ่ง " พายุ–ให้พายุมาโจมตีหนัก ฉันไม่ให้ F * * k ที่คุณ !