Easter, the principal festival of t

Easter, the principal festival of the Christian church year, celebrates the Resurrection of Jesus Christ on the third day after his Crucifixion. The origins of Easter date to the beginnings of Christianity, and it is probably the oldest Christian observance after the Sabbath (observed on Saturday). Later, the Sabbath subsequently came to be regarded as the weekly celebration of the Resurrection.

Meanwhile, many of the cultural historians find, in the celebration of Easter, a convergence of the three traditions - Pagan, Hebrew and Christian.

According to St. Bede, an English historian of the early 8th century, Easter owes its origin to the old Teutonic mythology. It was derived from the name Eostre, the Anglo-Saxon goddess of spring, to whom the month of April was dedicated. The festival of Eostre was celebrated at the vernal equinox, when the day and night gets an equal share of the day.

The English name "Easter" is much newer. When the early English Christians wanted others to accept Christianity, they decided to use the name Easter for this holiday so that it would match the name of the old spring celebration. This made it more comfortable for other people to accept Christianity.

But it is pointed out by some that the Easter festival, as celebrated today, is related with the Hebrew tradition, the Jewish Passover. This is being celebrated during Nisan, the first month of the Hebrew lunar year. The Jewish Passover under Moses commemorates Israel's deliverance from about 300 years of bondage in Egypt.

It was in during this Passover in 30 AD Christ was crucified under the order of the Roman governor Pontius Pilate as the then Jewish high priests accused Jesus of "blasphemy". The resurrection came three days later, on the Easter Sunday. The early Christians, many of them being brought up in Jewish tradition regarded Easter as a new feature of the Pascha (Passover). It was observed in memory of the advent of the Messiah, as foretold by the prophets. And it is equanimous with the proclamation of the resurrection. Thus the early Christian Passover turned out to be a unitive celebration in memory of the passion-death-resurrection of Jesus. However, by the 4th century, Good Friday came to be observed as a separate occasion. And the Pascha Sunday had been devoted exclusively to the honor of the glorious resurrection.

Throughout the Christendom the Sunday of Pascha had become a holiday to honor Christ. At the same time many of the pagan spring rites came to be a part of its celebration. May be it was the increasing number of new converts who could not totally break free of the influence of pagan culture of their forefathers.

But despite all the influence there was an important shift in the spirit. No more glorification of the physical return of the Sun God. Instead the emphasis was shifted to the Sun of Righteousness who had won banishing the horrors of death for ever.

The Feast of Easter was well established by the second century. But there had been dispute over the exact date of the Easter observance between the Eastern and Western Churches. The East wanted to have it on a weekday because early Christians observed Passover every year on the 14th of Nisan, the month based on the lunar calendar. But, the West wanted that Easter should always be a Sunday regardless of the date.

To solve this problem the emperor Constantine called the Council of Nicaea in 325. The question of the date of Easter was one of its main concerns. The council decided that Easter should fall on Sunday following the first full moon after the vernal equinox. But fixing up the date of the Equinox was still a problem. The Alexandrians, noted for their rich knowledge in astronomical calculations were given the task. And March 21 was made out to be the perfect date for spring equinox.

The dating of Easter today follows the same. Accordingly, churches in the West observe it on the first day of the full moon that occurs on or following the Spring equinox on March 21., it became a movable feast between March 21 and April 25.

Still some churches in the East observe Easter according to the date of the Passover festival.
The preparation takes off as early as on the Ash Wednesday from which the period of penitence in the Lent begins. The Lent and the Holy week end on the Easter Sunday, the day of resurrection.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อีสเตอร์เทศกาลสำคัญของปีคริสตจักรคริสเตียนฉลองการฟื้นคืนพระชนม์ของพระเยซูคริสต์ในวันที่สามหลังจากการตรึงกางเขนของเขา ต้นกำเนิดของวันอีสเตอร์ไปยังจุดเริ่มต้นของศาสนาคริสต์และมันน่าจะปฏิบัติคริสเตียนที่เก่าแก่ที่สุดหลังจากวันสะบาโต (สังเกตวันเสาร์) ต่อมาวันสะบาโตต่อมาก็จะถือว่าเป็นงานฉลองประจำสัปดาห์ของการฟื้นคืนพระชนม์.

ขณะที่หลายวัฒนธรรมประวัติศาสตร์พบในการเฉลิมฉลองของอีสเตอร์, การบรรจบกันของสามประเพณี -​​. ศาสนาภาษาฮิบ​​รูและคริสเตียน

ตามที่เซนต์ ประจัญบานประวัติศาสตร์ภาษาอังกฤษของศตวรรษที่ 8 ต้น, อีสเตอร์ owes กำเนิดในตำนานเก่าเต็มตัว มันก็มาจากชื่อ Eostre, เทพธิดาแองโกลของฤดูใบไม้ผลิซึ่งเดือนเมษายนเป็นคนที่อุทิศเทศกาลของ Eostre ได้ฉลองที่วสันตวิษุวัตเมื่อวันและคืนจะได้รับส่วนแบ่งเท่ากันของวัน.

ชื่อภาษาอังกฤษ "อีสเตอร์" เป็นที่ใหม่กว่ามาก เมื่อต้นคริสต์ภาษาอังกฤษอยากให้คนอื่น ๆ ที่จะยอมรับศาสนาพวกเขาตัดสินใจที่จะใช้ชื่ออีสเตอร์สำหรับวันหยุดนี้เพื่อว่าจะตรงกับชื่อของการเฉลิมฉลองฤดูใบไม้ผลิเก่านี้ทำให้มันสะดวกสบายมากขึ้นสำหรับคนอื่น ๆ ที่จะยอมรับศาสนา.

แต่มันก็ชี้ให้เห็นบางอย่างที่เทศกาลอีสเตอร์เป็นวันเฉลิมฉลองที่เกี่ยวข้องกับประเพณีฮิบรูปัสกายิว นี้จะถูกเฉลิมฉลองในระหว่าง nisan, เดือนแรกของปีจันทรคติภาษาฮิบ​​รู ปัสกาชาวยิวภายใต้ moses กู้เอกราชของอิสราเอลจากประมาณ 300 ปีของการเป็นทาสในอียิปต์.

มันอยู่ในระหว่างเทศกาลปัสกานี้ใน 30 โฆษณาคริสต์ถูกตรึงกางเขนตามคำสั่งของผู้ว่าราชการจังหวัดปอนทัสโรมันเป็นมหาปุโรหิตแล้วชาวยิวที่ถูกกล่าวหาว่าพระเยซูของ "ดูหมิ่น" ฟื้นคืนมาสามวันต่อมาวันอาทิตย์อีสเตอร์ คริสเตียนต้นมากของพวกเขาจะถูกนำขึ้นในประเพณียิวอีสเตอร์ถือเป็นคุณลักษณะใหม่ของ pascha (ปัสกา)มันถูกตั้งข้อสังเกตในความทรงจำของการกำเนิดของพระเจ้าดังที่ทำนายโดยผู้เผยพระวจนะ และมันก็เป็น equanimous ด้วยการประกาศของการฟื้นคืนพระชนม์ จึงปัสกาคริสเตียนต้นจะกลายเป็นเฉลิมฉลอง unitive ในหน่วยความจำของความรัก-ตายฟื้นคืนชีพของพระเยซู แต่โดยศตวรรษที่ 4, ดีศุกร์มาเป็นที่สังเกตได้ว่าเป็นโอกาสที่แยกต่างหากและ pascha อาทิตย์ได้รับการอุทิศตนเพื่อเป็นเกียรติแก่การคืนชีพรุ่งโรจน์.

ตลอดคริสตจักรอาทิตย์ของ pascha ได้กลายเป็นวันหยุดเพื่อเป็นเกียรติแก่พระคริสต์ ในเวลาเดียวกันหลายคนป่าเถื่อนพิธีกรรมฤดูใบไม้ผลิมาเป็นส่วนหนึ่งของการเฉลิมฉลองของอาจจะเป็นจำนวนที่เพิ่มขึ้นของแปลงใหม่ที่ไม่สามารถทั้งหมดแบ่งเป็นอิสระจากอิทธิพลของวัฒนธรรมอิสลามของบรรพบุรุษของพวกเขา.

แต่แม้จะมีอิทธิพลทั้งหมดมีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในจิตวิญญาณ ชื่อเสียงไม่มากของผลตอบแทนทางกายภาพของดวงอาทิตย์พระเจ้า แทนการเน้นที่ถูกขยับไปทางดวงอาทิตย์แห่งความชอบธรรมที่ผู้ได้รับรางวัลการขจัดความน่ากลัวของการเสียชีวิตที่เคย.

ฉลองอีสเตอร์เป็นที่ยอมรับอย่างดีจากศตวรรษที่สอง แต่ได้มีการโต้เถียงกันในเรื่องวันที่แน่นอนของการปฏิบัติอีสเตอร์ระหว่างโบสถ์ตะวันออกและตะวันตก ตะวันออกต้องการที่จะมีมันในวันธรรมดาเพราะคริสเตียนต้นสังเกตปัสกาทุกปีในวันที่ 14 ของ nisan เดือนตามปฏิทินจันทรคติ แต่ตะวันตกต้องการที่อีสเตอร์ควรจะเป็นอาทิตย์โดยไม่คำนึงถึงวันที่.

การแก้ปัญหาจักรพรรดิคอนสแตนติที่เรียกว่าสภาไนซีอาใน 325 นี้ คำถามของวันอีสเตอร์เป็นหนึ่งในความกังวลหลัก สภาตัดสินใจว่าอีสเตอร์จะตกในวันอาทิตย์ต่อไปนี้พระจันทร์เต็มดวงครั้งแรกหลังจากที่วสันตวิษุวัต แต่วันที่กำหนดขึ้นของฤดูใบไม้ยังคงเป็นปัญหาalexandrians ตั้งข้อสังเกตสำหรับความรู้มากมายของพวกเขาในการคำนวณทางดาราศาสตร์ได้รับงาน และ 21 มีนาคมได้รับการทำออกมาเป็นวันที่สมบูรณ์แบบสำหรับฤดูใบไม้ผลิ.

เดทของอีสเตอร์ในวันนี้ดังต่อไปนี้เช่นเดียวกัน ตามคริสตจักรในตะวันตกสังเกตได้ในวันแรกของพระจันทร์เต็มดวงที่เกิดขึ้นดังต่อไปนี้หรือฤดูใบไม้ผลิที่ 21 มีนาคม.มันจะกลายเป็นงานฉลองเคลื่อนย้ายระหว่าง 21 มีนาคมและ 25 เมษายน.

ยังโบสถ์บางอย่างในทางทิศตะวันออกอีสเตอร์สังเกตตามวันของเทศกาลปัสกา.
เตรียมจะปิดให้เร็วที่สุดเท่าที่เถ้าพุธที่ระยะเวลาของการสำนึกผิดใน ยืมเริ่มต้น ที่ให้ยืมและปลายสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์ในวันอาทิตย์อีสเตอร์เป็นวันแห่งการฟื้นคืนพระชนม์.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อีสเตอร์ เทศกาลสำคัญของปีคริสตจักรคริสเตียน ฉลองการคืนพระชนม์ของพระเยซูคริสต์ในวันสามหลังการตรึงกางเขนของเขา กำเนิดของวันอีสเตอร์จุดเริ่มต้นของศาสนาคริสต์ และมันอาจเป็นเรื่องคริสเตียนเก่าหลังวันสะบาโต (สังเกตในวันเสาร์) ภายหลัง วันต่อมาถือเป็นการเฉลิมฉลองสัปดาห์ฟื้นคืนชีพ

ขณะเดียวกัน มายค้นหานักประวัติศาสตร์วัฒนธรรม ในงานฉลองเทศกาลอีสเตอร์ บรรจบกันของประเพณีสาม - พุกาม ภาษาฮิบรู และคริสเตียน

ตามเช็พ St. เป็นนักประวัติศาสตร์อังกฤษของศตวรรษ 8 ก่อน อีสเตอร์หนี้กำเนิดกับตำนาน Teutonic เก่า ได้รับมาจากชื่อ Eostre เทพธิดาแองโกล-แซ็กซอนของฤดูใบไม้ผลิ ถูกเฉพาะเดือนเมษายนซึ่ง มีการเฉลิมฉลองเทศกาลของ Eostre ที่วิษุวัต vernal เมื่อวันและคืนได้รับส่วนแบ่งที่เท่าของวัน

ชื่อภาษาอังกฤษ "อีสเตอร์" คือใหม่มากขึ้น เมื่อคริสเตียนตอนต้นภาษาอังกฤษอยากให้คริสเตียนยอมรับผู้อื่น พวกเขาตัดสินใจใช้ชื่อเทศกาลอีสเตอร์วันหยุดนี้นั้นมันจะตรงกับชื่อของสปริงเดิม นี้ทำให้มันสะดวกสบายมากขึ้นสำหรับคนอื่น ๆ ยอมรับศาสนาคริสต์

แต่มันจะชี้ออก โดยบางที่เทศกาลอีสเตอร์ เป็นเฉลิมฉลองวันนี้ สัมพันธ์กับประเพณีภาษาฮิบรู เทศกาลปัสกาชาวยิว นี้เป็นการเฉลิมฉลองระหว่าง Nisan เดือนแรกของปีจันทรคติภาษาฮิบรู เทศกาลปัสกาชาวยิวภายใต้มู commemorates ช่วยกู้อิสราเอลประมาณ 300 ปีของชายอียิปต์

ได้ในระหว่างเทศกาลปัสกานี้ใน 30 AD คริสต์ถูกตรึงของข้าหลวงโรมันพอนติอุสโยคะเป็นปุโรหิตสูงชาวยิวแล้วถูกกล่าวหาว่าพระเยซู "วิวาท" ฟื้นคืนชีพมาสามวันต่อมา ในวันอาทิตย์อีสเตอร์ คริสเตียนช่วงต้น มากของพวกเขาถูกนำขึ้นในประเพณีชาวยิวว่าอีสเตอร์เป็นคุณลักษณะใหม่ของอย่างไร Pascha (เทศกาลปัสกา) จะถูกตรวจสอบในหน่วยความจำของมายยาห์ ตามที่พยากรณ์ไว้ล่วงหน้า โดยผู้เผยพระวจนะ และก็ equanimous กับประกาศฟื้นคืนชีพ ดังนั้น เทศกาลปัสกาคริสเตียนช่วงเปิดออกเพื่อเป็นการเฉลิมฉลองเกี่ยวกับการสมรสในความทรงจำของความรักตายชนม์ของพระเยซู อย่างไรก็ตาม โดยศตวรรษ 4 วันศุกร์ดีมาที่จะสังเกตได้เป็นโอกาสต่างหาก อย่างอย่างไร Pascha วันอาทิตย์ได้รับเฉพาะเกียรติของรุ่งโรจน์ชนม์

ตลอด Christendom วันอาทิตย์ของอย่างไร Pascha ได้กลายเป็น วันหยุดเทิดพระคริสต์ ขณะเดียวกัน พิธีกรรมฤดูใบไม้ผลิป่าเถื่อนมากมายมาเป็นส่วนหนึ่งของการเฉลิมฉลอง อาจจะถูกเพิ่มจำนวนแปลงใหม่ที่ได้ทั้งหมดทำลายอิทธิพลของวัฒนธรรมป่าเถื่อนของบรรพบุรุษของพวกเขาได้ฟรี

แต่แม้ มีอิทธิพลทั้งหมด มีกะสำคัญในจิตวิญญาณได้ ไม่ glorification มากกว่าผลตอบแทนจริงของพระอาทิตย์ แต่ เน้นถูกจากที่ดวงอาทิตย์ของชอบธรรมผู้ชนะ banishing ความน่ากลัวความตายเคยตัว

ดีก่อฉลองอีสเตอร์ โดยศตวรรษที่สอง แต่ได้มีข้อโต้แย้งมากกว่าวันแน่นอนของเรื่องอีสเตอร์ระหว่างตะวันออกและตะวันตกโบสถ์ ตะวันออกอยากมีในสัปดาห์ เพราะคริสเตียนช่วงเทศกาลปัสกาสังเกตทุกปี ๑๔ Nisan เดือนตามปฏิทินทางจันทรคติ แต่ ตะวันตกต้องว่า อีสเตอร์ควรเป็นวันอาทิตย์ก็วัน

แก้ปัญหานี้ จักรพรรดิคอนสแตนตินเรียกสภาไนเซียใน 325 คำถามจากวันอีสเตอร์เป็นความกังวลหลักอย่างใดอย่างหนึ่ง สภาตัดสินใจว่า อีสเตอร์ควรตกอาทิตย์ต่อเพ็ญแรกหลังวิษุวัต vernal แต่ยังแก้ไขค่าวันวิษุวัตจะมีปัญหา Alexandrians สังเกตสำหรับความรู้ที่หลากหลายในการคำนวณทางดาราศาสตร์ได้รับงาน และ 21 มีนาคมออกไปเป็นวันสมบูรณ์แบบสำหรับฤดูใบไม้ผลิวิษุวัต

ตามการนัดของอีสเตอร์วันนี้เหมือนกัน ตาม โบสถ์ตะวันตกสังเกตมันในวันพระจันทร์เต็มดวงที่เกิด ขึ้น ต่อวิษุวัตสปริงบน 21 มีนาคม ., มันกลายเป็นงานฉลอง movable ระหว่างวันที่ 21 มีนาคมและวันที่ 25 เมษายน

ยังคงบางโบสถ์ในตะวันออกปฏิบัติตามวันที่ของเทศกาลปัสกาเทศกาลอีสเตอร์
เตรียมจะปิดเป็นต้นเป็นในเถ้าพุธซึ่งรอบระยะเวลาของ penitence เข้าพรรษาเริ่มต้น การเข้าพรรษาและสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์สิ้นสุดในเทศกาลอีสเตอร์วันอาทิตย์ วันฟื้นคืนชีพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันอีสเตอร์งานเทศกาลสำคัญของปีโบสถ์ชาวคริสต์ที่ถาโถมเข้าใส่ยิ่งใหญ่ของพระเยซูคริสต์ในวันที่สามหลังจากขึงพืดของเขา ต้นกำเนิดของวันอีสเตอร์วันที่เริ่มต้นของศาสนาคริสต์และบางทีอาจเป็นชาวคริสต์ที่เก่าแก่ที่สุดที่ปฏิบัติตามหลังจากวัน(สังเกตเห็นในวันเสาร์) ต่อมา ภายหลัง วันที่เข้ามาเพื่อเป็นการเฉลิมฉลองในทุกสัปดาห์ของพระเยซู.
ได้
ในขณะที่จำนวนมากของนักประวัติศาสตร์ทางวัฒนธรรมที่พบได้ในการเฉลิมฉลองของวันอีสเตอร์ผู้นำชีวิต Convergence Lifestyle ของสามประเพณีที่ - คนนอกศาสนา ภาษา ฮิบรูและคริสเตียน.

ตามเพื่อไปยัง St . bede นักประวัติศาสตร์ชาวอังกฤษในช่วงต้นศตวรรษที่ 8 วันอีสเตอร์ที่เป็นหนี้ที่มาของนิทานเยอรมันในศตวรรษเก่า. เป็นที่มาจากชื่อที่ eostre Goddess ไม่เชื่อของฤดูใบไม้ผลิที่เดือนของเดือนเมษายนจัดให้บริการงานเทศกาลของ eostre จะได้รับการเฉลิมฉลองที่มีกลางวันกลางคืนเท่ากันแห่งฤดูใบไม้ผลิที่เมื่อกลางวันและกลางคืนที่ใช้ร่วมกันได้เท่ากับที่ของวันที่.

ชื่อ ภาษาอังกฤษ "วันอีสเตอร์"มีใหม่กว่า เมื่อ ภาษาอังกฤษ ชาวคริสเตียนช่วงต้นที่ต้องการผู้อื่นในการยอมรับนับถือศาสนาคริสต์ก็มีมติให้ใช้ชื่อนี้วันอีสเตอร์สำหรับการพักผ่อนวันหยุดแห่งนี้เพื่อที่มันจะตรงกับชื่อของการเฉลิมฉลองช่วงฤดูใบไม้ผลิที่เก่าแก่โรงแรมแห่งนี้ทำให้สะดวกสบายมากกว่าสำหรับคนอื่นๆในการยอมรับนับถือศาสนาคริสต์.

แต่มันคือชี้ให้เห็นโดยบางส่วนที่งานเทศกาลอีสเตอร์ที่มีชื่อเสียงในวันนี้เป็นที่เกี่ยวข้องกับประเพณีฮิบรูปัสกาชาวยิว โรงแรมแห่งนี้คือที่ซึ่งมีชื่อเสียงในระหว่างนิสานเดือนแรกของปีจันทร ภาษา ฮิบรูที่ เทศกาลชาวยิวที่อยู่ ภายใต้ โมเสสร่วมรำลึกการปล่อยของอิสราเอลจากประมาณ 300 ปีการเป็นทาสในประเทศอียิปต์.

ในระหว่างเทศกาลนี้ใน 30 เครือข่ายพระเยซูคริสต์ถูกตรึงกางเขนตามการสั่งซื้อเป็นของผู้ว่าการแห่งโรมันที่ pontius ปิลาตเป็นปุโรหิตแล้วชาวยิวสูงที่ถูกกล่าวหาว่าพระเยซูของ"ดูหมิ่น" ถาโถมเข้าใส่มาสามวันต่อมาในวันอีสเตอร์วันอาทิตย์นี้ ชาวคริสต์ช่วงต้นที่หลายคนจะถูกนำขึ้นมาในแบบดั้งเดิมชาวยิวถือว่าวันอีสเตอร์เป็นคุณสมบัติใหม่ของ pascha (ปัสกา)โรงแรมพบว่าในหน่วยความจำของการกำเนิดของฝั่งที่เคยทำนายไว้ว่าโดยผู้พยากรณ์ และเป็น equanimous ด้วยประกาศของพระเยซู ดังนั้นจึงเป็นชาวคริสต์ปัสกาช่วงต้นที่ออกไปเป็นการเฉลิมฉลองที่ unitive ในหน่วยความจำของความปรารถนาความตาย - ฟื้นคืนชีวิตของพระเยซู แต่ถึงอย่างไรก็ตามในคริสตศตวรรษที่ 4 ที่ดีวันศุกร์มาจะถูกพบเห็นตามแต่โอกาสแบบแยกพื้นที่และ pascha วันอาทิตย์ที่มีได้ทุ่มเทเป็นพิเศษเพื่อเป็นเกียรติของพระเยซูที่มีชื่อเสียง.

ตลอดทั่วทั้งโลกที่วันอาทิตย์ของ pascha ได้กลายเป็นวันหยุดเพื่อเป็นเกียรติพระเยซูคริสต์ ในช่วงเวลาเดียวกันกับที่เบิกไพรจำนวนมากของฤดูใบไม้ผลิกลุ่มคนนอกศาสนามาเป็นส่วนหนึ่งของการเฉลิมฉลองของตนอาจจะเป็นหมายเลขที่เพิ่มมากขึ้นของแปลงใหม่ที่ไม่ได้หยุดพักแบบไม่เสียค่าบริการของอิทธิพลของวัฒนธรรมคนนอกศาสนาของบรรพบุรุษของพวกเขา.

แต่ถึงจะมีอิทธิพลต่อที่มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในจิตวิญญาณที่ ไม่มีข้อมูลเพิ่มเติมยกย่องการกลับไปทาง กายภาพ ของแสงแดดพระเจ้า. แทนที่จะหันไปเน้นสำหรับการอาบแดดที่มีความชอบธรรมที่จะได้รับรางวัล banishing ความน่ากลัวของการตายเคย

จัดงานเลี้ยงที่ของวันอีสเตอร์ได้ถูกสร้างขึ้นในช่วงศตวรรษที่สองเป็นอย่างดี แต่ก็มีการโต้เถียงกันมากกว่าวันที่แน่นอนของการมาถึงของหน้าโบสถ์วันอีสเตอร์ระหว่างตะวันออกและตะวันตก ทางด้านทิศตะวันออกที่ต้องการที่จะมีในวันธรรมดาเพราะชาวคริสเตียนสังเกตเห็นต้นเทศกาลทุกปีในวันที่ 14 ของเดือนนิสานที่ใช้ในปฏิทินจันทรคติ แต่ทางด้านทิศตะวันตกที่ต้องการที่วันอีสเตอร์ควรวันอาทิตย์โดยไม่คำนึงถึงวันที่อยู่เสมอ.

ในการแก้ไขปัญหานี้พระจักรพรรดิ Constantine เรียกว่าคณะมนตรีของ nicaea ใน 325 คำถามของวันที่ของวันอีสเตอร์เป็นหนึ่งในปัญหาหลักของมัน คณะมนตรีได้มีมติว่าวันอีสเตอร์จะลดลงในวันอาทิตย์นี้พระจันทร์เต็มที่หลังจากมีกลางวันกลางคืนเท่ากันครั้งแรกแห่งฤดูใบไม้ผลินี้ แต่การแก้ไขวันที่มีกลางวันกลางคืนเท่ากันนั้นยังคงอยู่ที่ปัญหาalexandrians ที่ระบุไว้สำหรับความรู้ที่หลากหลายของพวกเขาในการคำนวณทางดาราศาสตร์ได้รับงาน และวันที่ 21 มีนาคมก็ออกไปเป็นวันที่สมบรูณ์แบบสำหรับวิษุวัต.

ซึ่งย้อนเวลากลับไปในช่วงวันอีสเตอร์ในวันนี้โดยมีรายละเอียดดังนี้เดียวกัน จึงเรียนมาเพื่อทราบโบสถ์ต่างๆในด้านทิศตะวันตกให้สังเกตดูว่าในวันแรกของดวงจันทร์เต็มที่เกิดขึ้นในฤดูใบไม้ผลิหรือต่อไปนี้มีกลางวันกลางคืนเท่ากันที่บนวันที่ 21 มีนาคม.กลายเป็นที่สามารถเคลื่อนย้ายได้เลี้ยงระหว่างวันที่ 21 มีนาคมและวันที่ 25 เมษายน.

ยังโบสถ์ต่างๆบางส่วนอยู่ทางทิศตะวันออกสังเกตวันอีสเตอร์ตามวันที่ของเทศกาลงานเทศกาล.
การเตรียมจะปิดในช่วงต้นที่เขี่ยบุหรี่วันพุธในที่ที่เสียใจที่ได้กระทำผิดในช่วงของเทศกาลเข้าพรรษาเริ่ม. ให้ยืมเงินที่บริสุทธิ์และสัปดาห์ที่สิ้นสุดในวันอีสเตอร์วันอาทิตย์วันที่ของพระเยซู.