The Thai Government places increasi

The Thai Government places increasing emphasis on business activities amongst Greater Mekong sub-region countries (GMS, Cambodia, People’s Republic of China (PRC), Lao People’s Demo- cratic Republic (Lao PDR), Myanmar, Kingdom of Thailand and Socialist Republic of Vietnam). Working within the restrictions of seasonal conditions, multimodal transportation can play a key role in increasingly intense trade competition. The National Economic and Social Development Board (NESDB) has created a plan that defines Thailand’s Vision as World Class Logistics (Office of the National Economic and Social Development Board, 2007) so they can support business and trade amongst GMS countries.
Ko (2009) presents multimodal transportation as the carriage of goods by two or more modes of transport, under one contract, one document and one responsible party for the entire carriage, who might subcontract the performance of some, or all modes, of the carriage to other carriers. According to the previous research on selecting a multimodal transportation route such as Min (1991), Bookbinder et al. (1998), Banomyong and Beresford (2001) and Chang (2008) have placed emphasis on the selection of multimodal transportation routes for minimum cost or mini- mum time by using only quantitative criteria: without qualitative criteria; however, Banomyong and Beresford (2001) have acknowl- edged some risks of route but not combined this in the model.
Risks of route have a serious effect on the quality of transportation, in terms of cost and punctuality of delivery, damaged freight, unexpected cost or delays. Furthermore, Chang (2008) studied the selection of multimodal transportation route by using the shortest path problems based upon time windows for an optimal route. There are some researches who have completed using several other methods, for example, Southworth and Peterson (2000) compute a multimodal transportation route with a Commodity Flow Survey in a USA route: more researches can be found in Lozano and Storchi (2001), Monzon and Rodriguez-Dapena (2006) and Ham et al. (2005).
According to the detail survey, multimodal transportation in GMS existed for some years; however, some logistics service providers (LSPs) and small and medium enterprises (SMEs) are lacking a DSS model in order to assess a satisfactory route according to their type of goods and budget within a time limitation. In general, LSPs propose some routes and detail of cost and delivery time to SMEs. Risks on route may arise unexpectedly, however, and goods, for example, are lost, damaged, or late due to road conditions in rainy seasons and document control at the borders.
Therefore, the objective of this research is to develop a decision support system (DSS) that can accommodate evaluation models and criteria including various factors to select the optimal multimodal transportation routing in transporting goods for LSPs or SMEs as decision maker (DM) between the origin and the destination within GMS countries. The quantitative and qualita- tive criteria are included to achieve the optimal transportation route within budget, time and risk criteria. This means that the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รัฐบาลไทยเน้นกิจกรรมทางธุรกิจเพิ่มขึ้นท่ามกลางประเทศอนุภูมิภาคแม่น้ำโขงมากขึ้น (GMS กัมพูชา สาธารณรัฐประชาชนจีน (PRC), ลาวคนสาธิต - cratic สาธารณรัฐ (ลาว), พม่า อาณาจักรไทย และสาธารณรัฐสังคมนิยมของเวียดนาม) ทำงานภายในข้อจำกัดของเงื่อนไขตามฤดูกาล การขนส่งทุกสามารถเล่นบทบาทสำคัญในการแข่งขันทางการค้าที่รุนแรงมากขึ้น เศรษฐกิจแห่งชาติและสังคมพัฒนาคณะ (สศช.) ได้สร้างแผนวิสัยทัศน์ของประเทศไทยที่ defines เป็นโลจิสติกส์ระดับโลก (Office เศรษฐกิจแห่งชาติและคณะพัฒนาสังคม 2007) เพื่อให้สามารถสนับสนุนธุรกิจและการค้าแห่งประเทศ GMSเกาะ (2009) แสดงทุกการขนส่งเป็นการขนส่งสินค้าอย่าง น้อยสองโหมดการขนส่ง หนึ่ง หนึ่งเอกสาร และรับผิดชอบฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งขนส่งทั้งหมด ที่อาจสัญญาประสิทธิภาพของบาง หรือวิธีการทั้งหมด การบินกับสายการบินอื่น ๆ ตามการวิจัยก่อนหน้านี้ในการเลือกเส้นทางการคมนาคมทุกที่เช่น Min (1991), Bookbinder et al. (1998), พนม และ Beresford (2001) และช้าง (2008) ได้ทำเน้นการเลือกเส้นทางขนส่งทุกต้นทุนที่ต่ำหรือเวลามัมมินิโดยเฉพาะเชิงปริมาณเงื่อนไข: โดยไม่มีเงื่อนไขเชิงคุณภาพ อย่างไรก็ตาม พนมและ Beresford (2001) มี acknowl - ขอบบางความเสี่ยงของกระบวนการผลิต แต่ไม่รวมนี้ในแบบจำลองความเสี่ยงของกระบวนการผลิตมีผลอย่างจริงจังในคุณภาพของการขนส่ง ต้นทุนและ punctuality จัดส่ง ขนส่งสินค้าที่เสียหาย ต้นทุนที่ไม่คาดคิด หรือความล่าช้า นอกจากนี้ ช้าง (2008) ศึกษาการเลือกเส้นทางการคมนาคมทุกปัญหาเส้นทางสั้นที่สุดตามหน้าต่างเวลาสำหรับกระบวนการผลิตที่เหมาะสมโดย มีบางงานวิจัยที่สำเร็จโดยใช้วิธีการอื่น ๆ หลาย เช่น Southworth และ Peterson (2000) คำนวณเส้นทางการขนส่งทุกที่กับชุดขั้นตอนการสำรวจในกระบวนการผลิตของสหรัฐอเมริกา: งานวิจัยเพิ่มเติมสามารถพบได้ใน Lozano และ Storchi (2001), Monzon และร็อดริเกซ-Dapena (2006) และ al. et แฮม (2005)ตามสำรวจรายละเอียด การขนส่งทุกใน GMS อยู่บางปี อย่างไรก็ตาม บางผู้ให้บริการโลจิสติกส์ (LSPs) และวิสาหกิจขนาดกลาง และขนาดย่อม (SMEs) จะขาดแบบ DSS เพื่อประเมินกระบวนการผลิตเป็นที่พอใจตามประเภทของสินค้าและงบประมาณภายในจำกัดเวลา ทั่วไป LSPs เสนอบางเส้นทางและรายละเอียดของเวลาต้นทุนและการจัดส่งเพื่อ SMEs ความเสี่ยงในกระบวนการผลิตอาจเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน อย่างไรก็ตาม และสินค้า ตัวอย่าง สูญหาย เสียหาย หรือล่าช้าเนื่องจากสภาพถนนในฤดูฝนและควบคุมเอกสารที่เส้นขอบดังนั้น วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้คือการ พัฒนาระบบสนับสนุนการตัดสินใจ (DSS) ที่สามารถรองรับรูปแบบการประเมินและเกณฑ์รวมถึงปัจจัยต่าง ๆ เพื่อเลือกเส้นทางขนส่งทุกที่ดีที่สุดในการขนส่งสินค้าสำหรับ LSPs หรือ SMEs เป็นการตัดสินใจ (DM) ระหว่างจุดเริ่มต้นและปลายทางภายในประเทศ GMS เกณฑ์เชิงปริมาณและ qualita tive ได้เพื่อให้กระบวนการขนส่งที่เหมาะสมภายในเงื่อนไขงบประมาณ เวลา และความเสี่ยง นี้หมายความ ว่า การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สถานที่ที่รัฐบาลไทยที่เพิ่มขึ้นให้ความสำคัญกับกิจกรรมทางธุรกิจท่ามกลางแม่น้ำโขงประเทศอนุภูมิภาค (GMS กัมพูชาสาธารณรัฐประชาชนจีน (PRC) ประชาชนลาวสาธิตสาธารณรัฐ cratic (ลาว) พม่าราชอาณาจักรไทยและสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม ) การทำงานภายในข้อ จำกัด ของสภาพตามฤดูกาล, การขนส่งต่อเนื่องหลายรูปสามารถมีบทบาทสำคัญในการแข่งขันทางการค้าที่รุนแรงมากขึ้น เศรษฐกิจและคณะกรรมการพัฒนาสังคมแห่งชาติ (สศช) ได้สร้างแผนการที่เดอไฟ NES วิสัยทัศน์ของประเทศไทยเป็น World Class Logistics (ของซีอีไฟแห่งชาติสภาพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม, 2007) เพื่อให้พวกเขาสามารถสนับสนุนธุรกิจและการค้าในหมู่ประเทศ GMS.
เกาะ (2009) นำเสนอการขนส่งต่อเนื่องหลายรูปเป็นขนของทางสองคนหรือมากกว่ารูปแบบการขนส่งภายใต้สัญญาอย่างใดอย่างหนึ่งซึ่งเป็นหนึ่งในเอกสารและฝ่ายหนึ่งที่รับผิดชอบในการที่สายการบินทั้งหมดที่อาจจะรับช่วงการทำงานของบางส่วนหรือทุกโหมดของสายการบินกับสายการบินอื่น ๆ ตามที่วิจัยก่อนหน้านี้ในการเลือกเส้นทางการขนส่งต่อเนื่องหลายรูปเช่นมิน (1991), et al, ทำปกหนังสือ (1998), พนมยงค์และทอม (2001) และช้าง (2008) ได้ให้ความสำคัญในการเลือกเส้นทางการขนส่งต่อเนื่องหลายรูปสำหรับค่าใช้จ่ายขั้นต่ำหรือเวลาที่แม่ของมินิโดยใช้เกณฑ์เชิงปริมาณเท่านั้นโดยไม่ต้องตามเกณฑ์คุณภาพ; แต่พนมยงค์และทอม (2001) ได้รับรู้และยอมรับความเสี่ยงที่ขอบบางส่วนของเส้นทาง แต่ไม่รวมในรูปแบบ.
ความเสี่ยงจากเส้นทางที่มีผลกระทบอย่างรุนแรงต่อคุณภาพของการขนส่งในแง่ของค่าใช้จ่ายและตรงต่อเวลาในการส่งสินค้า, การขนส่งสินค้าได้รับความเสียหายที่ไม่คาดคิด ค่าใช้จ่ายหรือความล่าช้า นอกจากนี้ช้าง (2008) ศึกษาการเลือกเส้นทางการขนส่งต่อเนื่องหลายรูปโดยใช้ปัญหาเส้นทางที่สั้นที่สุดขึ้นอยู่กับหน้าต่างเวลาสำหรับเส้นทางที่ดีที่สุด มีบางงานวิจัยที่ได้เสร็จสิ้นการใช้วิธีการอื่น ๆ อีกหลายที่เช่น Southworth และปีเตอร์สัน (2000) คำนวณเส้นทางการขนส่งต่อเนื่องหลายรูปที่มีการสำรวจการไหลของสินค้าโภคภัณฑ์ในเส้นทางสหรัฐอเมริกา: งานวิจัยอื่น ๆ สามารถพบได้ในซาโนและ Storchi (2001) มองซอง และโรดริเก-Dapena (2006) และแฮม et al, . (2005)
ตามการสำรวจรายละเอียดการขนส่งต่อเนื่องหลายรูปในอนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขงอยู่เป็นเวลาหลายปี; แต่ผู้ให้บริการบางบริการโลจิสติก (LSPs) และสถานประกอบการขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) จะขาดรูปแบบ DSS เพื่อประเมินเส้นทางที่น่าพอใจตามประเภทของสินค้าและงบประมาณที่อยู่ในข้อ จำกัด ของเวลา โดยทั่วไป LSPs เสนอบางเส้นทางและรายละเอียดของค่าใช้จ่ายและเวลาในการส่งมอบให้กับผู้ประกอบการ SMEs ความเสี่ยงบนเส้นทางที่อาจเกิดขึ้นโดยไม่คาดคิดอย่างไรและสินค้าตัวอย่างเช่นมีการสูญหายเสียหายหรือปลายเนื่องจากสภาพถนนในฤดูฝนและการควบคุมเอกสารที่พรมแดน.
ดังนั้นวัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้คือการพัฒนาระบบสนับสนุนการตัดสินใจ (DSS) ที่สามารถรองรับรูปแบบการประเมินผลและการเกณฑ์รวมทั้งปัจจัยต่างๆในการเลือกเส้นทางการขนส่งต่อเนื่องหลายรูปที่ดีที่สุดในการขนส่งสินค้าสำหรับผู้ประกอบการ SMEs LSPs หรือการตัดสินใจชง (DM) ระหว่างต้นทางและปลายทางภายในประเทศอนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขง เกณฑ์เชิงปริมาณและเชิง qualita- จะรวมเพื่อให้ได้เส้นทางการขนส่งที่ดีที่สุดภายในงบประมาณเวลาและเกณฑ์ความเสี่ยง ซึ่งหมายความว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รัฐบาลที่เพิ่มเน้นกิจกรรมทางธุรกิจของประเทศในอนุภูมิภาคลุ่มแม่น้ำโขง ( GMS กัมพูชา สาธารณรัฐประชาชนจีน ( PRC ) สาธิต - cratic สาธารณรัฐประชาชนลาว ( สปป.ลาว ) , พม่า , ไทย และเวียดนาม ) ทำงานภายในข้อ จำกัด ของเงื่อนไขตามฤดูกาลการขนส่งต่อเนื่องหลายรูปแบบสามารถมีบทบาทสำคัญในการแข่งขันทางการค้าที่รุนแรงมากขึ้น คณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ( สศช. ) ได้สร้างแผนการที่เดอเนส ประเทศไทยจึงนิมิตเป็นโลจิสติกส์ระดับโลก ( CE จึงของเศรษฐกิจแห่งชาติและคณะกรรมการพัฒนาสังคม 2007 ) เพื่อให้พวกเขาสามารถสนับสนุนธุรกิจและการค้าระหว่างกลุ่มประเทศ .
เกาะ ( 2009 ) แสดงการขนส่งต่อเนื่องหลายรูปแบบเช่นการขนส่งสินค้าโดยสองคนหรือมากกว่ารูปแบบของการขนส่งภายใต้สัญญา , เอกสารและรับผิดชอบงานขนส่งทั้งหมด ใครรับเหมางานบางส่วนหรือทั้งหมดโหมดของการขนส่งไปยังผู้ให้บริการอื่น ๆ ตามงานวิจัย ในการเลือกเส้นทางขนส่งหลายระบบ เช่น มิน ( 1991 )คนเย็บเล่มหนังสือ et al . ( 1998 ) , เขต เบเรสฟอร์ด ( 2001 ) และ ชาง ( 2008 ) ได้เน้นการเลือกเส้นทางการขนส่งต่อเนื่องหลายรูปแบบสำหรับค่าใช้จ่ายขั้นต่ำหรือมินิ - แม่เวลาโดยใช้เกณฑ์เชิงปริมาณ : โดยไม่ต้องเกณฑ์คุณภาพ อย่างไรก็ตาม พนมยงค์ และ เบเรสฟอร์ด ( 2001 ) ได้ acknowl - ขอบบาง ความเสี่ยงของเส้นทาง แต่ไม่รวมนี้ใน
รุ่นความเสี่ยงของเส้นทางที่มีผลกระทบอย่างรุนแรงต่อคุณภาพของการขนส่ง ในแง่ของต้นทุน และการตรงต่อเวลาในการจัดส่ง เสียค่าขนส่ง ค่าใช้จ่ายที่ไม่คาดคิดหรือความล่าช้า นอกจากนี้ ชาง ( 2551 ) ได้ศึกษาการเลือกเส้นทางการขนส่งต่อเนื่องหลายรูปแบบ โดยการใช้เส้นทางที่สั้นที่สุดปัญหาขึ้นอยู่กับ Windows เวลาสำหรับเส้นทางที่เหมาะสมที่สุด มีบางงานวิจัยที่เสร็จสมบูรณ์โดยใช้วิธีการอื่น ๆหลาย ๆตัวอย่างเช่น Southworth ปีเตอร์สัน ( 2000 ) และคำนวณเส้นทางการขนส่งต่อเนื่องหลายรูปแบบด้วยการสำรวจการเคลื่อนย้ายสินค้าในสหรัฐอเมริกาเส้นทาง : งานวิจัยเพิ่มเติมสามารถพบได้ใน โลซาโน่ และ storchi ( 2001 ) และ dapena ปุสตี มอนซอน โรดริเกซ ( 2006 ) และแฮม et al . ( 2548 ) .
การสำรวจรายละเอียดการขนส่งต่อเนื่องหลายรูปแบบที่มีอยู่ใน GMS บางปี อย่างไรก็ตามบางผู้ให้บริการโลจิสติกส์ ( lsps ) และวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม ( SMEs ) มีการขาดระบบสนับสนุนการตัดสินใจแบบเพื่อดูเส้นทางที่น่าพอใจตามประเภทของสินค้า และงบประมาณของพวกเขาภายในเวลาจำกัด . โดยทั่วไป lsps เสนอเส้นทางและรายละเอียดของต้นทุนและเวลาการส่งมอบเพื่อ SMEs ความเสี่ยงบนเส้นทางอาจเกิดขึ้นโดยไม่คาดคิด แต่ และ สินค้า ตัวอย่างเช่น สูญหาย เสียหายหรือล่าช้าเนื่องจากสภาพถนนในฤดูฝน และควบคุมเอกสารที่ชายแดน .
ดังนั้นการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาระบบสนับสนุนการตัดสินใจ ) ที่สามารถรองรับรูปแบบการประเมินและเกณฑ์รวมทั้งปัจจัยต่าง ๆ เพื่อเลือกเส้นทางการขนส่งต่อเนื่องหลายรูปแบบที่เหมาะสมในการขนส่งสินค้า เพื่อ lsps หรือ SMEs ในฐานะผู้ตัดสินใจ ( DM ) ระหว่างต้นทางและปลายทางภายในกลุ่มประเทศ- เกณฑ์เชิงปริมาณและ qualita tive รวมเพื่อให้บรรลุเส้นทางการขนส่งที่เหมาะสมภายในงบประมาณ เวลาและเกณฑ์ความเสี่ยง ซึ่งหมายความว่า