carbon sequestration, which was not

carbon sequestration, which was not recognized by the local inhabitants
at all. There may be cultural differences in the way these institutions
operate or the locals evaluate various ecosystem services; but
the sustainable management of natural resources, for instance via
the MES (markets for ecosystem services) or PES (payments for ecosystem
services) systems (Richards and Jenkins, 2007), often depends
on three participants—buyer, seller and neutral dealer—in order to
operate properly (cf. Hukkinen, 1999). In the case of Uruguayan plantations,
the sellers of some ecosystem services might be the forest
companies, who are the principal private owners of the land. The
buyers might be for instance local people, for instance in the case of
hunting permits or the selling of firewood. The neutral dealers
might be the national or international authorities, or even certain
NGOs. Various modifications of such a management system can be
suggested, depending on what ecosystem service we are regulating.
An approach of this type has been used for instance to manage upstream
forest ecosystems for the regulation of water flows (FAO,
2004; Dudley and Stolton, 2003). Scientific knowledge constructs a
basic framework, within which the local population and the authorities
can then operate.
Sharing the rights to use provisioning ecosystem services is often
best done at the local level, following the principles of the ecosystem
approach (CBD, 2005). When the responsibility is shared down to the
lowest possible hierarchical level, the control and management of
ecosystem services can be monitored effectively. Placing a corporation
at the same level with other local private land owners, however,
may be complicated, due for instance to economic competition in a
case where new markets are established for ecosystem services but
the participants are operating at different magnitudes of scale, and
further consideration is needed to work out how governance can be
arranged equitably (see Ostrom, 1990; Vatn, 2008). Many regulating
services are much too complex to be shared equitably by the local authorities,
and it may thus be best for them to be regulated at the national
level. Milder et al. (2010) studied potential of PES to alleviate
rural poverty in developing countries stating that biodiversity, watershed
and carbon trading schemes, in particular, are the most prominent
ones. In the light of our finding that experts and local people
had differing opinions about the importance of those three values, it
will be important for stakeholder engagement to consider how different
views, and possible challenges arising from them, can be overcome.
Those ecosystem services which have a potential global
impact, such as biodiversity values, should be covered by international
agreements, as in the case for instance of carbon trade schemes.
REDD is a good example of such a mechanism, with a positive impact
on ecosystem services (e.g. FAO et al., 2008; Skutsch et al. 2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คาร์บอน sequestration ซึ่งไม่มีการรับรู้ โดยคนท้องถิ่นทั้งหมด อาจมีวัฒนธรรมส่วนต่างในทางสถาบันเหล่านี้มี หรือคนท้องถิ่นประเมินต่าง ๆ ระบบนิเวศบริการ แต่การจัดการที่ยั่งยืนของทรัพยากรธรรมชาติ ตัวอย่างผ่านMES (ตลาดสำหรับระบบนิเวศบริการ) หรือ PES (ชำระเงินในระบบนิเวศระบบบริการ) (ริชาร์ดและเจงกินส์ 2007), มักจะขึ้นอยู่กับในสามคนคือผู้ซื้อ ผู้ขาย และตัวแทนจำหน่ายกลาง — เพื่อทำงานอย่างถูกต้อง (cf. Hukkinen, 1999) ในกรณีที่ปลูกเป็นตัวขายของบริการบางระบบนิเวศอาจเป็นป่าบริษัท ที่อยู่เจ้าของส่วนตัวหลักของแผ่นดิน ที่ผู้ซื้ออาจเช่นประชาชน เช่นในกรณีของใบอนุญาตล่าสัตว์หรือขายฟืน ตัวแทนจำหน่ายที่เป็นกลางอาจจะในประเทศ หรือหน่วยงาน หรือแม้แต่บางองค์กรพัฒนาเอกชน สามารถปรับเปลี่ยนต่าง ๆ เช่นระบบจัดการแนะนำ ตามระบบนิเวศบริการสิ่งที่เราจะควบคุมมีการใช้วิธีการชนิดนี้เช่นการจัดการต้นน้ำระบบนิเวศป่าสำหรับควบคุมการไหลของน้ำ (FAO2004 Dudley และ Stolton, 2003) สร้างความรู้ทางวิทยาศาสตร์กรอบพื้นฐาน ซึ่งประชากรในท้องถิ่นและเจ้าหน้าที่สามารถแล้วทำงานสิทธิ์ในการใช้บริการระบบนิเวศเตรียมใช้งานร่วมกันเป็นดีที่สุดในระดับท้องถิ่น ต่อหลักการของระบบนิเวศวิธี (CBD, 2005) เมื่อมีหน้าที่ก็ลงไปต่ำสุดระดับขั้น ควบคุม และจัดการระบบนิเวศบริการสามารถตรวจสอบได้อย่างมีประสิทธิภาพ ทำบริษัทในระดับเดียวกันกับอื่น ๆ ที่ดินเฉพาะส่วนตัวเจ้าของ แต่อาจซับซ้อน ครบกำหนดแข่งขันเช่นเศรษฐกิจไปในตัวกรณีที่การก่อตั้งตลาดใหม่สำหรับบริการระบบนิเวศ แต่ผู้เข้าร่วมมีปฏิบัติการที่ magnitudes ต่างของขนาด และเพิ่มเติม ต้องพิจารณาการทำงานจากการกำกับดูแลกิจการจะจัด equitably (ดู Ostrom, 1990 Vatn, 2008) ควบคุมหลายบริการมีมากเกินไปซับซ้อนร่วม equitably โดยหน่วยงานท้องถิ่นมันจึงอาจจะดีที่สุดสำหรับพวกเขาจะถูกควบคุมที่ระดับระดับ ก็ไม่มี. et al. (2010) ศึกษาศักยภาพของ PES บรรเทาชนบทยากจนในประเทศกำลังพัฒนาที่ระบุว่า ความหลากหลายทางชีวภาพ ลุ่มน้ำและแผนงานค้าคาร์บอน เฉพาะ โดดเด่นที่สุดคน นี้เราค้นหาผู้เชี่ยวชาญและคนในท้องถิ่นนั้นมีความเห็นแตกต่างกันเกี่ยวกับความสำคัญของค่าที่สาม มันจะมีความสำคัญสำหรับหมั้นทรรศนะในการพิจารณาแตกต่างกันอย่างไรสามารถแก้ไขมุมมอง และความสามารถที่เกิดจากพวกเขาบริการระบบนิเวศเหล่านั้นซึ่งเป็นไปทั่วโลกผลกระทบ เช่นค่าความหลากหลายทางชีวภาพ ควรครอบคลุม โดยนานาชาติข้อตกลง เช่นในกรณีตัวอย่างของรูปแบบการค้าคาร์บอนREDD เป็นตัวอย่างที่ดีของเช่นกลไก มีผลกระทบระบบนิเวศบริการ (เช่น FAO et al., 2008 Skutsch et al. 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กักเก็บคาร์บอนซึ่งไม่ได้รับการยอมรับจากประชาชนในท้องถิ่นที่ทุกคน
อาจจะมีความแตกต่างทางวัฒนธรรมในทางสถาบันเหล่านี้ดำเนินการหรือชาวบ้านประเมินบริการของระบบนิเวศต่างๆ
แต่การจัดการทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืนเช่นผ่าน
MES (ตลาดสำหรับการให้บริการของระบบนิเวศ) หรือ PES
(การชำระเงินสำหรับระบบนิเวศบริการ) ระบบ (ริชาร์ดเจนกิ้นส์ 2007)
มักจะขึ้นอยู่กับสามผู้เข้าร่วมผู้ซื้อผู้ขายและตัวแทนจำหน่ายในเป็นกลางเพื่อที่จะทำงานอย่างถูกต้อง (cf Hukkinen, 1999)
ในกรณีที่มีพื้นที่เพาะปลูกอุรุกวัย,
ผู้ขายในการให้บริการของระบบนิเวศบางส่วนอาจจะมีป่าไม้
บริษัท ที่เป็นเจ้าของส่วนตัวหลักของแผ่นดิน ผู้ซื้ออาจจะมีสำหรับคนในท้องถิ่นเช่นตัวอย่างเช่นในกรณีของใบอนุญาตล่าสัตว์หรือขายของฟืน ตัวแทนจำหน่ายที่เป็นกลางอาจจะเป็นหน่วยงานระดับชาติหรือระดับนานาชาติหรือแม้กระทั่งบางองค์กรพัฒนาเอกชน การปรับเปลี่ยนต่างๆเช่นระบบการจัดการสามารถ. แนะนำขึ้นอยู่กับสิ่งที่ให้บริการระบบนิเวศที่เราจะควบคุมวิธีการประเภทนี้ได้ถูกนำมาใช้เช่นการจัดการต้นน้ำระบบนิเวศป่าไม้สำหรับการควบคุมการไหลของน้ำ(FAO, 2004; ดัดลีย์และ Stolton, 2003) ความรู้ทางวิทยาศาสตร์จะสร้างกรอบพื้นฐานภายในซึ่งประชาชนในท้องถิ่นและเจ้าหน้าที่แล้วสามารถทำงานได้. ร่วมกันสิทธิในการใช้บริการของระบบนิเวศการตั้งสำรองมักจะทำได้ดีที่สุดในระดับท้องถิ่นตามหลักการของระบบนิเวศวิธีการ(CBD, 2005) เมื่อความรับผิดชอบร่วมกันลงไปที่ระดับต่ำสุดที่เป็นไปได้ตามลำดับชั้นการควบคุมและการจัดการการบริการของระบบนิเวศสามารถตรวจสอบได้อย่างมีประสิทธิภาพ วาง บริษัท ที่อยู่ในระดับเดียวกันกับเจ้าของที่ดินเอกชนท้องถิ่นอื่นๆ แต่อาจจะมีความซับซ้อนเนื่องจากเช่นการแข่งขันทางเศรษฐกิจในกรณีที่ตลาดใหม่ที่จัดตั้งขึ้นสำหรับการให้บริการของระบบนิเวศแต่ผู้เข้าร่วมมีการดำเนินงานในขนาดที่แตกต่างกันของขนาดและต่อไปการพิจารณาที่จำเป็นในการทำงานวิธีการกำกับดูแลสามารถจัดอย่างเท่าเทียมกัน (ดู Ostrom, 1990; Vatn, 2008) การควบคุมหลายบริการที่มีมากซับซ้อนเกินกว่าจะใช้ร่วมกันอย่างเท่าเทียมกันโดยหน่วยงานท้องถิ่นและมันจึงอาจจะดีที่สุดสำหรับพวกเขาจะได้รับการควบคุมในระดับชาติระดับ milder et al, (2010) ได้ศึกษาศักยภาพของ PES เพื่อบรรเทาความยากจนในชนบทในประเทศกำลังพัฒนาที่ระบุว่าความหลากหลายทางชีวภาพลุ่มน้ำและแผนการซื้อขายคาร์บอนโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นที่โดดเด่นที่สุดคน ในแง่ของการค้นพบของเราที่ผู้เชี่ยวชาญและคนในท้องถิ่นได้ที่แตกต่างกันมีความคิดเห็นเกี่ยวกับความสำคัญของผู้ที่สามค่าก็จะเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในการพิจารณาวิธีการที่แตกต่างกันมุมมองและความท้าทายที่เป็นไปได้ที่เกิดขึ้นจากพวกเขาสามารถเอาชนะ. บริการของระบบนิเวศเหล่านั้นซึ่ง มีทั่วโลกที่อาจเกิดขึ้นส่งผลกระทบเช่นค่าความหลากหลายทางชีวภาพควรได้รับการคุ้มครองโดยระหว่างประเทศข้อตกลงเช่นเดียวกับในกรณีตัวอย่างของรูปแบบการค้าคาร์บอน. REDD เป็นตัวอย่างที่ดีของกลไกดังกล่าวมีผลกระทบเชิงบวกเกี่ยวกับการบริการของระบบนิเวศ(เช่น FAO และ อัล, 2008. Skutsch et al, 2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การกักเก็บคาร์บอน ซึ่งไม่เป็นที่รู้จักโดยชาวท้องถิ่น
ทั้งหมด อาจจะมีความแตกต่างทางวัฒนธรรมในทางสถาบันเหล่านี้
งานหรือท้องถิ่นประเมินบริการต่าง ๆแต่
การจัดการทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืน เช่น ผ่าน
เมส ( ตลาดสำหรับบริการ ) หรือ PES ( การชำระเงินสำหรับบริการ
) ระบบ ( ริชาร์ด เจนกิ้นส์ และ พ.ศ. 2550 )มักจะขึ้นอยู่กับ
3 เข้าร่วมผู้ซื้อผู้ขายและตัวแทนจำหน่ายที่เป็นกลางเพื่อ
ทำงานอย่างถูกต้อง ( CF . hukkinen , 1999 ) ในกรณีของอุรุกวัยสวน
ผู้ขายบริการบางอย่างอาจจะมีป่า
บริษัท ที่เป็น ส่วนตัวเจ้าของหลักของแผ่นดิน
ผู้ซื้ออาจจะยกตัวอย่างคนท้องถิ่น เช่นในกรณีของ
ล่าอนุญาตหรือการขายฟืนตัวแทนจําหน่ายเป็นกลาง
อาจเป็นหน่วยงานระดับชาติ หรือนานาชาติ หรือแม้แต่บาง
NGOs การปรับเปลี่ยนต่างๆ เช่น ระบบการจัดการสามารถ
แนะนำ ขึ้นอยู่กับว่าเราจะควบคุมระบบนิเวศบริการ .
วิธีการชนิดนี้ได้ถูกใช้สำหรับอินสแตนซ์จัดการระบบนิเวศป่าต้นน้ำ
สำหรับการควบคุมน้ำไหล ( FAO
, 2004 ; ดัดลีย์ และ stolton , 2003 )ความรู้ทางวิทยาศาสตร์สร้าง
กรอบพื้นฐาน ภายใน ซึ่งประชากรท้องถิ่นและเจ้าหน้าที่สามารถใช้งานร่วมกันได้
.
สิทธิการใช้ระบบบริการของระบบนิเวศมัก
ที่ดีที่สุดทำในระดับท้องถิ่น ตามหลักของระบบนิเวศ
วิธีการ ( CBD , 2005 ) เมื่อความรับผิดชอบร่วมกันลงไป
ต่ำสุดเป็นไปได้ลดหลั่นระดับการควบคุมและจัดการ
บริการสามารถตรวจสอบได้อย่างมีประสิทธิภาพ วางบริษัท
ระดับเดียวกันกับท้องถิ่นอื่น ๆเอกชนเจ้าของที่ดิน อย่างไรก็ตาม
อาจจะซับซ้อน เนื่องจากตัวอย่างการแข่งขันทางเศรษฐกิจใน
กรณีที่ตลาดใหม่ๆ ก่อตั้งขึ้นเพื่อบริการแต่
เข้าร่วมปฏิบัติการที่แตกต่างกันของขนาดและ
พิจารณาต่อไปคือต้องทำงานออกวิธีการจัดการสามารถ
จัดอย่าง ( ดูที่ตั้ง , 2533 ; vatn , 2008 ) หลายควบคุม
บริการมีมากซับซ้อนเกินไปที่จะใช้ร่วมกันอย่างเท่าเทียมกันโดยหน่วยงานท้องถิ่น
และอาจจึงจะดีที่สุดสำหรับพวกเขาจะถูกควบคุมในระดับชาติ

พะแนง et al . ( 2010 ) ศึกษาศักยภาพของ PES เพื่อบรรเทา
ความยากจนในชนบท ในการพัฒนาประเทศ โดยระบุว่า ความหลากหลายทางชีวภาพ และลุ่มน้ำ
คาร์บอนเทรดดิ้งรูปแบบ โดยเฉพาะ เป็นคนที่เด่น
ที่สุด ในแง่ของการค้นหาของเราที่ผู้เชี่ยวชาญและประชาชนในท้องถิ่น
มีความคิดเห็นที่แตกต่างเกี่ยวกับความสำคัญของทั้งสามค่า มัน
จะสำคัญสำหรับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียหมั้นให้พิจารณาวิธีการที่แตกต่างกัน
มุมมอง และเป็นไปได้ที่ความท้าทายที่เกิดขึ้นจากพวกเขาสามารถเอาชนะ
พวกระบบนิเวศต่างๆ ซึ่งมีศักยภาพระดับโลก
ผลกระทบ เช่น ความหลากหลายทางชีวภาพ คุณค่า ที่ควรได้รับการคุ้มครองโดยข้อตกลงระหว่างประเทศ
, เช่นในกรณีตัวอย่างของรูปแบบการค้าคาร์บอน .
เรด คือตัวอย่างที่ดี เช่น กลไก กับ
ผลกระทบเชิงบวกเกี่ยวกับบริการของระบบนิเวศ เช่น องค์การอาหารและเกษตรแห่งสหประชาชาติ และอัล . 2551 ; skutsch et al . 2009 )