Middle-aged scholar turned and star

Middle-aged scholar turned and stared at Yang Sen after a long time, his face changed: “Strange, how can you also have plague of blood?”. Then he looked at Liu San, and looking gloomy he said: “Wrong, my ancestral art of face-reading has never been wrong, old Liu, you also have plague of blood.”

Then looking serious, he got to his feet, looking around his complexion sank grew more and more, “Old Liu, this looks bad, I viewed everyone, they all have plague of blood on their faces, this is definitely not a coincidence!”

Liu San squinting his eys, looked around then said in a sinking voice: “You mean to say, that we all will suffer, this close to the city, a plague of blood and plunder?”

Middle-aged scholar nodded, as his eyes moved to Wang Lin, suddenly hesitated as he rubbed his eyes hard, carefully looked attentively, suddenly his face changed, on his face a red colour emerged, as his mouth spit out blood, his face wore an expression of horror, pointing to Wang Lin, he said stunned: “You……”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัยกลางคนนักวิชาการเปิด และจ้องไปที่เซ็นยางหลังจากเวลายาวนาน ใบหน้าของเขาเปลี่ยนแปลง: "Strange วิธีคุณยังจะได้กาฬโรคเลือด เขาดูที่หลูซาน และเขามองมืดมนกล่าวว่า: "ผิด ศิลปะโบราณของฉันหน้าอ่านไม่เคยผิด หลิวเก่า คุณยังมีกาฬโรคเลือด"มองแล้ว จมจริงจัง เขามีเท้า ดูรอบ ๆ ผิวของเขาเติบโตมากขึ้น "หลิวเก่า นี้ดูไม่ดี ดูได้ทุกคน พวกเขาทั้งหมดมีกาฬโรคเลือดบนใบหน้า ไม่แน่นอนเป็นเรื่องบังเอิญ"หลิวซาน squinting เขา eys มองรอบ ๆ แล้วว่า เสียง sinking: "คุณหมายความ ว่า ว่า เราจะทุกข์ นี้ใกล้เมือง กาฬโรคเลือดและปล้นนักวิชาการ พยักหน้าเป็นตาของเขาย้ายไปวังหลิน hesitated ทันทีเขา rubbed ตาดูยาก วัยกลางคนอย่างระมัดระวังดูสดับตรับ จู่ ๆ ใบหน้าของเขาเปลี่ยนแปลงบนใบหน้าของเขาสีแดงปรากฏขึ้น เป็นปากพ่นออกเลือด หน้าที่สวมนิพจน์ของสยองขวัญ ชี้ไปที่ลินวัง เขากล่าวว่า ตะลึง: "คุณ..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักวิชาการวัยกลางคนหันมาจ้องที่ยางเซนหลังจากที่เวลานานใบหน้าของเขาเปลี่ยนแปลง: "แปลกวิธีที่คุณสามารถยังมีโรคระบาดเลือด?" จากนั้นเขาก็มองไปที่หลิวซานและมองมืดมนเขากล่าวว่า ". ผิดศิลปะบรรพบุรุษของฉันของใบหน้าอ่านไม่เคยผิดเก่าหลิวคุณยังมีโรคระบาดเลือด" จากนั้นมองอย่างจริงจังเขาได้ไปที่เท้าของเขาที่กำลังมองหา รอบผิวของเขาจมเติบโตมากขึ้นและมากขึ้น "เก่าหลิวนี้ดูไม่ดีผมมองว่าทุกคนที่พวกเขาทั้งหมดมีโรคระบาดของเลือดบนใบหน้าของพวกเขานี้เป็นมั่นเหมาะไม่ใช่เรื่องบังเอิญ" หลิวซาน squinting Eys ของเขามองไปรอบ ๆ แล้วกล่าวว่าในการ เสียงจม: "คุณหมายถึงการที่จะพูดว่าเราทุกคนจะต้องทนทุกข์ทรมานนี้ใกล้กับเมือง, โรคเลือดและปล้น?" นักวิชาการวัยกลางคนพยักหน้าเป็นตาของเขาย้ายไปวังหลินลังเลทันใดนั้นขณะที่เขาลูบของเขา ตายากอย่างระมัดระวังมองตั้งใจก็ใบหน้าของเขาเปลี่ยนแปลงบนใบหน้าของเขาเป็นสีแดงโผล่ออกมาในขณะที่ปากของเขาคายเลือดใบหน้าของเขาสวมแสดงออกของความสยองขวัญที่ชี้ไปที่วังหลินกล่าวว่าเขาตะลึง "คุณ ...... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัยกลางคนหันไปจ้องมองยังเสน นักวิชาการหลังจากที่เวลานาน ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไป : " แปลก ทำไมคุณยังมีโรคเลือด " แล้วเขาก็มองไปที่หลิวซาน และดูเศร้าหมอง เขากล่าวว่า : " ผิด ศิลปะของบรรพบุรุษของฉันอ่านหน้าไม่เคยผิด เก่า หลิว คุณยังมีโรคเลือด "

แล้ว ดูจริงจัง เขาก็ลุกขึ้นยืน มอง ไปรอบๆ ผิวของเขาก็เติบโตมากขึ้นและมากขึ้นเก่า " หลิว นี่ก็ดูไม่ดี ผมมองว่าทุกคน พวกเขาทั้งหมดมีโรคระบาดของเลือดบนใบหน้าของพวกเขา นี่ไม่ใช่เหตุบังเอิญ ! "

หลิวซันหรี่ตาของเขา eys มองไปรอบ ๆ แล้วบอกว่า ใน จม เสียง : " คุณจะพูดว่า เราทั้งหมดจะประสบ อยู่ใกล้เมือง โรคเลือด โกง ? "

นักศึกษาวัยกลางคนพยักหน้า สายตาของเขาไป หวัง หลินก็ลังเล เขาขยี้ตาหนัก อย่างดูอย่างตั้งใจ ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเมื่อเขาใบหน้าแดงออกมา เป็นปากคายเลือด ใบหน้าของเขาใส่สีหน้าสยองขวัญ ชี้หวังหลิน , เขากล่าวว่า : " คุณตะลึง . . . . . . "