The initial goal of this study was

The initial goal of this study was to evaluate the adherence to a home-based exercise program and his results in
balance, mobility, cognitive function, heath state and depression. However, the stimulus given to the participants had
led to a change of the initial protocol, adapting it to motivational and social needs by getting together into a
community space to perform the exercises. Accordingly, the research began to take into account the adherence to an
exercise program with the absence of the physical therapist and not necessarily at home.
When made in community, the program reveals gains in health status (mental health) and balance. However, there
were no gains in mobility, health status (physical health) or cognitive function. The adherence shows to be highly
satisfactory.
The answers to the questions made at six months follow-up,showed that health reasonswere the most important
motivation to participate inthis exercise program. When we analyzed the answers, it was less directly visible the
interest in the social dimensions, but our interpretation of the change from one home-based exercise to a group
exercise is the interest of all the participants to continue to develop group dynamics.
Answers like “It’s a way of interacting with other people” and “It’s a way of getting out of home” when
questioned about the advantages of the program revealed the importance of this social dimension. The dimension of
mental health of the MOS-SF-12, which have significant differences between T0 and T3, is expressed in the
expression’s “More unwind and lucid” and“I’m better now” that are frequent responses to the second question,has
related to the social interaction.
The third question (Do you intend to continue performing these exercises?) received strongly positive answers. At
the end of the protocol of the study, all the participants intended to continue to meet to do the exercises. High
adherence during all the study protocol is also a signal of participant’s motivation.
This intention shows that participants have empowered this exercise program as a way of continue the meetings
and promote social interaction. This intention shows also that the group has autonomy, free will and ability to decide
their future.
Exercise program and the presence of the physiotherapists in the beginning of the protocol and during the
evaluations moments was, probably, the only change that triggered for this autonomy and social participation.
By the results shown previously about adherence, we can say that physical therapy in a rural community, even
when there’s no physical therapist at full time and it’s only accompanied by distance, is able to trigger de necessary
motivation to lead changes in lifestyle by achieving a physical activity with positive outputs in health state.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป้าหมายเริ่มต้นของการศึกษานี้คือการ ประเมินผลต่าง ๆ โปรแกรมการออกกำลังกายตามบ้านและผลของเขา ดุล เคลื่อนไหว ฟังก์ชั่นรับรู้ สถานะสุขภาพ และภาวะซึมเศร้า อย่างไรก็ตาม มีการกระตุ้นให้ผู้เข้าร่วม นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงของโพรโทคอลเริ่มต้น ปรับให้หัด และสังคมต้องการ โดยการร่วมกันในการ พื้นที่ชุมชนการออกกำลังกาย เริ่มตาม การวิจัยเพื่อพิจารณาบัญชีต่าง ๆ เพื่อการ โปรแกรมออกกำลังกายกับการขาดการบำบัดโรคทางกาย และไม่จำเป็นต้องอยู่บ้าน เมื่อทำในชุมชน โปรแกรมเปิดเผยกำไรในสถานะสุขภาพ (สุขภาพจิต) และความสมดุล อย่างไรก็ตาม มี ไม่มีกำไรในการเคลื่อนไหว สถานะสุขภาพ (สุขภาพกาย) หรือฟังก์ชันที่รับรู้ได้ ต่าง ๆ การแสดงเป็นอย่างมาก พอ ตอบคำถามทำตามสายหกเดือน พบ reasonswere สุขภาพที่สำคัญสุด แรงจูงใจให้เข้าร่วมออกกำลังกาย inthis โปรแกรม เมื่อเราวิเคราะห์คำ ถูกมองเห็นได้น้อยโดยตรง สนใจในมิติทางสังคม แต่เราตีความการเปลี่ยนแปลงจากการออกกำลังกายอยู่บ้านหนึ่งกลุ่ม ออกกำลังกายเป็นสนใจของผู้เรียนทั้งหมดที่ต้องการพัฒนากลุ่ม dynamics คำตอบเช่น "มันเป็นวิธีของการโต้ตอบกับผู้อื่น" และ "เป็นวิธีเดินทางออกจากบ้าน" เมื่อ สอบสวนเกี่ยวกับความสำคัญของมิติทางสังคมนี้เปิดเผยข้อดีของโปรแกรม มิติของ สุขภาพจิต MOS-SF-12 ซึ่งมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง T0 T3 แสดงการ ของนิพจน์ "ผ่อนคลายมากขึ้น และ lucid " และ "ฉันดีกว่าตอนนี้" บ่อยได้ตอบคำถามที่สอง ที่เกี่ยวข้องกับการโต้ตอบทางสังคมคำถามที่สาม (ทำคุณต้องการทำแบบฝึกหัดเหล่านี้หรือไม่) ได้รับคำตอบอย่างยิ่งบวก ที่ ตอนท้ายของโพรโทคอลการศึกษา ทุกคนมีจุดประสงค์เพื่อยังตอบสนองการออกกำลังกาย สูง ต่าง ๆ ในระหว่างการศึกษาทั้งหมดโพรโทคอยังเป็นสัญญาณของแรงจูงใจของผู้เรียน ความตั้งใจนี้แสดงให้เห็นว่าผู้เข้าร่วมมีอำนาจนี้โปรแกรมออกกำลังกายเป็นวิธีการ ดำเนินการประชุม และส่งเสริมสังคม ความตั้งใจนี้ยังแสดงว่า ในกลุ่มมีอิสระ จะ และความสามารถในการตัดสินใจ อนาคตของพวกเขา ออกกำลังกายโปรแกรมของ physiotherapists ในการเริ่มต้น ของโพรโทคอล และในระหว่าง ช่วงเวลาที่ประเมินได้ อาจ การเปลี่ยนแปลงเฉพาะที่อิสระและมีส่วนร่วมทางสังคมนี้ โดยผลลัพธ์ที่แสดงก่อนหน้านี้เกี่ยวกับต่าง ๆ เราสามารถพูดได้ว่ากายภาพบำบัดในชุมชนชนบท แม้ เมื่อมีนักบำบัดทางกายภาพไม่เต็มเวลา และมันเท่านั้นตามมา ด้วยระยะห่าง คือเดทริกเกอร์จำเป็นต้อง แรงจูงใจเพื่อนำการเปลี่ยนแปลงในวิถีชีวิต โดยการทำกิจกรรมทางกายภาพกับแสดงผลบวกในสถานะสุขภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป้าหมายแรกของการศึกษานี้คือการประเมินผลการปฏิบัติตามโปรแกรมการออกกำลังกายที่บ้านตามและผลของเขาใน
ความสมดุล, การเคลื่อนไหว, การทำงานทางปัญญา, รัฐสุขภาพและภาวะซึมเศร้า แต่กระตุ้นให้กับผู้เข้าร่วมประชุมได้
นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงของโปรโตคอลเริ่มต้นปรับตัวตามความต้องการสร้างแรงบันดาลใจและสังคมโดยการร่วมกันใน
พื้นที่ชุมชนเพื่อดำเนินการออกกำลังกาย ดังนั้นการวิจัยเริ่มที่จะคำนึงถึงการยึดมั่นในการ
โปรแกรมการออกกำลังกายที่มีตัวตนของนักบำบัดทางกายภาพและไม่จำเป็นต้องอยู่ที่บ้าน.
เมื่อทำในชุมชนโปรแกรมแสดงให้เห็นกำไรในสถานะสุขภาพ (สุขภาพจิต) และความสมดุล แต่มี
มีกำไรในการเคลื่อนไหวภาวะสุขภาพ (สุขภาพกาย) หรือการทำงานทางปัญญา การยึดมั่นที่จะแสดงให้เห็นเป็นอย่างมาก
ที่น่าพอใจ.
คำตอบสำหรับคำถามที่ทำในหกเดือนติดตามผลการศึกษาพบว่าสุขภาพ reasonswere ที่สำคัญที่สุด
แรงจูงใจในการมีส่วนร่วม inthis โปรแกรมการออกกำลังกาย เมื่อเราวิเคราะห์คำตอบก็คือสามารถมองเห็นได้น้อยโดยตรง
สนใจในมิติทางสังคม แต่การตีความของเราเปลี่ยนจากหนึ่งในการออกกำลังกายที่บ้านตามไปยังกลุ่ม
ออกกำลังกายเป็นสิ่งที่น่าสนใจของผู้เข้าร่วมทุกคนที่จะยังคงพัฒนาพลวัตกลุ่ม.
คำตอบเช่น "มันเป็นวิธีการของการมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ " และ "มันเป็นวิธีของการเดินทางออกจากบ้าน" เมื่อ
ถามเกี่ยวกับข้อดีของโปรแกรมเปิดเผยถึงความสำคัญของมิติทางสังคมนี้ มิติของ
สุขภาพจิตของ MOS-SF-12 ซึ่งมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง T0 และ T3 จะแสดงใน
การแสดงออกของ "ผ่อนคลายมากขึ้นและชัดเจน" และ "ฉันดีกว่าตอนนี้" ที่มีการตอบสนองบ่อยคำถามที่สอง ได้
เกี่ยวข้องกับการปฏิสัมพันธ์ทางสังคม.
คำถามที่สาม (คุณตั้งใจที่จะดำเนินการต่อประสิทธิภาพการออกกำลังกายเหล่านี้หรือไม่) ได้รับการตอบในเชิงบวกอย่างมาก ใน
ตอนท้ายของโปรโตคอลของการศึกษาที่เข้าร่วมทั้งหมดตั้งใจที่จะดำเนินการเพื่อตอบสนองการทำแบบฝึกหัด สูง
ยึดมั่นตลอดโปรโตคอลการศึกษาก็ยังเป็นสัญญาณของแรงจูงใจของผู้เข้าร่วม.
ความตั้งใจนี้แสดงให้เห็นว่าผู้เข้าร่วมได้เพิ่มขีดความสามารถของโปรแกรมการออกกำลังกายนี้เป็นวิธีการดำเนินการต่อการประชุม
และส่งเสริมปฏิสัมพันธ์ทางสังคม ความตั้งใจนี้แสดงให้เห็นว่ากลุ่มที่มีเอกราชจะเป็นอิสระและความสามารถในการตัดสินใจ
อนาคตของพวกเขา.
โปรแกรมการออกกำลังกายและการปรากฏตัวของนักกายภาพบำบัดในการเริ่มต้นของโปรโตคอลและในระหว่าง
ช่วงเวลาการประเมินผลก็อาจจะมีการเปลี่ยนแปลงเท่านั้นที่เรียกเอกราชนี้ และมีส่วนร่วมทางสังคม.
โดยผลการแสดงก่อนหน้านี้เกี่ยวกับการยึดมั่นเราสามารถพูดได้ว่าการรักษาทางกายภาพในชุมชนชนบทแม้
เมื่อไม่มีการบำบัดโรคทางกายที่เต็มเวลาและมันมาพร้อมกับโดยเฉพาะทางไกลสามารถที่จะเรียก de จำเป็น
แรงจูงใจที่จะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงใน วิถีการดำเนินชีวิตโดยการบรรลุการออกกำลังกายที่มีผลในเชิงบวกในรัฐสุขภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป้าหมายแรกของการศึกษานี้เพื่อประเมินความร่วมมือในการใช้ฟังก์ชันโปรแกรมการออกกำลังกายและผลใน
สมดุล การเคลื่อนไหว สุขภาพอนามัยสภาพและภาวะซึมเศร้า อย่างไรก็ตาม การกระตุ้นให้ผู้เข้าร่วมได้
นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงของโปรโตคอลแรกปรับเป็นแรงบันดาลใจและความต้องการทางสังคม โดยการร่วมกันในพื้นที่ชุมชน
ดำเนินการแบบฝึกหัดดังนั้น งานวิจัยเริ่มพิจารณาการเป็น
โปรแกรมการออกกำลังกายที่มีการขาดงานของนักกายภาพบำบัด และไม่ได้อยู่ที่บ้าน
เมื่อทำในชุมชน โครงการเผยกำไรในภาวะสุขภาพ ( สุขภาพจิต ) และความสมดุล อย่างไรก็ตาม มี
ไม่มีกำไรในการเคลื่อนย้าย , ภาวะสุขภาพ ( สุขภาวะทางกาย ) หรือฟังก์ชันการรับรู้ การแสดงเป็นอย่างสูง
น่าพอใจ
คำตอบของคำถามที่สร้างขึ้นในหกเดือนติดตามพบว่าสุขภาพสำคัญที่สุด reasonswere
แรงจูงใจในการออกกำลังกาย . เมื่อเราวิเคราะห์คำตอบ มันน้อยกว่า โดยตรงมองเห็น
สนใจมิติทางสังคม แต่การเปลี่ยนจากโปรแกรมหนึ่งไปยังกลุ่ม
การออกกําลังกายการออกกำลังกาย คือ ความสนใจของผู้เข้าร่วมทั้งหมดจะยังคงพัฒนาพลวัตกลุ่ม
คำตอบว่า " มันเป็นวิธีการโต้ตอบกับคนอื่น ๆ " และ " มันเป็นวิธีของการออกจากบ้าน " เมื่อ
สอบถามเกี่ยวกับข้อดีของโปรแกรมเปิดเผยความสำคัญของมิติทางสังคม มิติของสุขภาพจิตของ mos-sf-12
,ซึ่งมีความแตกต่างที่สำคัญระหว่าง t0 และ T3 , แสดงออกใน
" การแสดงออกมากขึ้นผ่อนคลายและชัดเจน " และ " ผมดีขึ้นแล้ว " ที่มีการตอบสนองความถี่ในการ คำถามที่สองที่เกี่ยวข้องกับการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมได้
.
คำถามที่สาม ( คุณตั้งใจจะปฏิบัติแบบฝึกหัดเหล่านี้ ? ได้รับคำตอบในเชิงบวกอย่างมาก ที่ปลายของ
ปฏิบัติการศึกษาผู้เข้าร่วมทั้งหมดจะยังคงได้ทำแบบฝึกหัด เกาะสูง
ในระหว่างการศึกษาพิธีสารยังเป็นสัญญาณของแรงจูงใจของผู้เข้าร่วม
ความตั้งใจนี้แสดงให้เห็นว่าผู้เรียนมีอำนาจโปรแกรมการออกกำลังกายนี้เป็นวิธีการดำเนินการประชุม
และส่งเสริมการมีปฏิสัมพันธ์ทางสังคม ความตั้งใจนี้จะแสดงยังที่กลุ่มได้ด้วยตนเอง จะฟรีและความสามารถในการตัดสินใจ
อนาคตของพวกเขา
โปรแกรมการออกกำลังกายและการปรากฏตัวของนักกายภาพบำบัดในการเริ่มต้นของโปรโตคอลและในระหว่างช่วงเวลา
การประเมิน , อาจ , การเปลี่ยนแปลงที่เรียกนี้ด้วยตนเอง และสังคม การมีส่วนร่วม
โดยผลลัพธ์ที่แสดงก่อนหน้านี้เกี่ยวกับการรักษาทางกายภาพที่เราสามารถพูดได้ว่าในชุมชนชนบท แม้แต่
เมื่อไม่มีนักกายภาพบำบัดที่เต็มเวลาและมันมาพร้อมกับระยะไกลสามารถเรียกขาดไม่ได้
แรงจูงใจที่จะนำการเปลี่ยนแปลงในวิถีชีวิตด้วยการบรรลุกิจกรรมทางกายที่มีผลในเชิงบวกในสถานะสุขภาพ