2.2. Kinetics of a mixed moisture a

2.2. Kinetics of a mixed moisture absorber
The kinetics of moisture absorption of a mixed desiccant was studied for various combinations of temperature and relative humidity as shown in Table 2. Relative humidity within the test containers was independently controlled by using saturated salt solutions of NaCl, KCl and KNO3 giving 76, 86 and 96% RH, respectively (Mahajan et al., 2008). Experiments were performed according to a full factorial design for two factors with three levels each. Six false replicates were measured for each set of the desiccant used and the entire set of experiments was replicated twice. The weight of desiccants were measured at regular intervals and moisture content was calculated using Eq. (1). In order to describe mathematically the curves of moisture content versus time, different kinetic models were tested (Pilosof et al., 1985; Machado et al., 1999; Johnson and Brennan, 2000), but the best process description was obtained with the probabilistic Weibull model as shown in Eq. (2).
Mt = M0 + (M∞ −M0) × [1 − e(−t/β) ] (2)
where M∞ is the moisture holding capacity (g water g−1 desiccant) at equilibrium and β is the kinetic parameter, which defines the rate of moisture uptake process and represents the time needed to accomplish approximately 63% of the moisture uptake process. Mi is the initial moisture content of desiccant (g water g−1 desiccant), which is zero as the desiccant was dry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.2. จลนพลศาสตร์ของวิบากความชื้นผสมมีศึกษาจลนพลศาสตร์ของการดูดซึมความชื้นชื้นผสมสำหรับชุดต่าง ๆ ของอุณหภูมิและความชื้นสัมพัทธ์ดังแสดงในตารางที่ 2 ความชื้นสัมพัทธ์ภายในภาชนะทดสอบถูกควบคุมโดยอิสระ โดยการใช้โซลูชั่นเกลืออิ่มตัว ของ NaCl, KCl, KNO3 ให้ 76, 86 และ 96% RH ตามลำดับ (Mahajan et al., 2008) ทดลองได้ปฏิบัติตามแบบแฟกเต็มสำหรับปัจจัยสองมีสามระดับ เหมือนกับเท็จ 6 มีวัดสำหรับแต่ละชุดของชื้นใช้ และชุดทดลองทั้งหมดถูกจำลองแบบสอง น้ำหนักของ desiccants ถูกวัดอย่างสม่ำเสมอ และชื้นถูกคำนวณโดยใช้ Eq. (1) เพื่ออธิบาย mathematically โค้งของชื้นกับเวลา รูปแบบเดิม ๆ ที่แตกต่างกันได้ทดสอบ (Pilosof และ al., 1985 มาชาโด et al., 1999 Johnson และเบรนแนน 2000), แต่คำอธิบายกระบวนการที่ดีที่สุดถูกได้ ด้วยแบบจำลองฟังก์ชัน Weibull probabilistic มาก Eq. (2) Mt = M0 + × (M∞ −M0) [e(−t/β) 1 −] (2)M∞ คือ ถือกำลัง (g น้ำ g−1 ชื้น) ความชื้นที่สมดุล และβเป็นพารามิเตอร์เดิม ๆ ซึ่งกำหนดอัตราการดูดซับความชื้น และถึงเวลา ที่จำเป็นในการทำประมาณ 63% ของการดูดซับความชื้น Mi มีความชื้นเริ่มต้นเนื้อหาของชื้น (g น้ำชื้น g−1), ซึ่งเป็นศูนย์เป็นชื้นแห้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.2 จลนพลศาสตร์ของโช้คความชื้นผสม
จลนพลศาสตร์ของการดูดซึมความชื้นของสารดูดความชื้นผสมได้ศึกษาสำหรับชุดต่างๆของอุณหภูมิและความชื้นสัมพัทธ์ดังแสดงในตารางที่ 2 ความชื้นสัมพัทธ์ภายในภาชนะทดสอบที่ถูกควบคุมได้อย่างอิสระโดยใช้สารละลายเกลืออิ่มตัวของโซเดียมคลอไรด์, โพแทสเซียมคลอไรด์และ KNO3 ให้ 76, 86 และ 96% RH ตามลำดับ (จัน et al., 2008) การทดลองได้ดำเนินการตามรูปแบบปัจจัยเต็มรูปแบบสำหรับสองปัจจัยที่มีสามแต่ละระดับ หกซ้ำเท็จถูกวัดสำหรับแต่ละชุดของสารดูดความชื้นที่ใช้และการตั้งค่าทั้งหมดของการทดลองถูกจำลองแบบเป็นครั้งที่สอง น้ำหนักของ desiccants ถูกวัดในช่วงเวลาปกติและความชื้นที่คำนวณโดยใช้สมการ (1) เพื่อที่จะอธิบายทางคณิตศาสตร์โค้งความชื้นเมื่อเทียบกับเวลาที่แตกต่างกันเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวแบบจำลองได้มีการทดสอบ (Pilosof et al, 1985;. Machado et al, 1999;. จอห์นสันและเบรนแนน, 2000) แต่คำอธิบายกระบวนการที่ดีที่สุดที่ได้รับกับความน่าจะเป็น รูปแบบ Weibull ดังแสดงในสมการ (2).
Mt = M0 + (M∞ -M0) × [1 - e (-t / β)] (2)
ที่M∞เป็นความจุความชื้นโฮลดิ้ง (กรัมน้ำ G-1 สารดูดความชื้น) ที่สมดุลและβคือ พารามิเตอร์การเคลื่อนไหวซึ่งได้กำหนดอัตราของกระบวนการดูดซึมความชื้นและแสดงเวลาที่จำเป็นในการประสบความสำเร็จประมาณ 63% ของกระบวนการดูดซึมความชื้น ไมล์ให้ความชื้นเริ่มต้นของสารดูดความชื้น (กรัมน้ำ G-1 สารดูดความชื้น) ซึ่งเป็นศูนย์เป็นสารดูดความชื้นแห้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.2. Kinetics of a mixed moisture absorber
The kinetics of moisture absorption of a mixed desiccant was studied for various combinations of temperature and relative humidity as shown in Table 2. Relative humidity within the test containers was independently controlled by using saturated salt solutions of NaCl, KCl and KNO3 giving 76, 86 and 96% RH, respectively (Mahajan et al., 2008).ทดลองตามแบบเต็มรูปแบบการออกแบบสำหรับปัจจัยที่สองกับสามระดับ หกซ้ำเท็จถูกวัดในแต่ละชุดของสารดูดความชื้นที่ใช้และการตั้งค่าทั้งหมดของการทดลองซ้ำ 2 ครั้ง น้ำหนักของสารดูดความชื้นถูกวัดในช่วงเวลาปกติ และความชื้นได้คำนวณการใช้อีคิว ( 1 ) In order to describe mathematically the curves of moisture content versus time, different kinetic models were tested (Pilosof et al., 1985; Machado et al., 1999; Johnson and Brennan, 2000), but the best process description was obtained with the probabilistic Weibull model as shown in Eq. (2).
Mt = M0 (M∞ −M0) × [1 − e(−t/β) ] (2)
ที่ M ∞คือความชื้นความจุถือ ( กรัมต่อน้ำ G − 1 สารดูดความชื้น ) ที่สมดุลและบีตาเป็นพารามิเตอร์จลน์ ซึ่งกำหนดอัตราการดูดซึมความชื้นและกระบวนการ หมายถึง เวลาที่จำเป็นในการบรรลุการดูดความชื้น ประมาณ 63% ของกระบวนการ มิความชื้นเริ่มต้นของสารดูดความชื้น ( กรัมต่อน้ำ G − 1 สารดูดความชื้น ) ซึ่งเป็นศูนย์เป็นสารดูดความชื้น
แห้ง